အမွတ္စဥ္(၃၃) {{႐ုပ္တရား စျဖစ္ခ်ိန္ (ပဋိသေႏၶ)၊ ပဋိသေႏၶ ၄-မ်ိဳး၊ ကာလေရၾကည္၊ ကမၼဇ႐ုပ္၊ စိတၱဇ႐ုပ္၊ အာဟာရ႐ုပ္၊ ဥတုဇ႐ုပ္}

႐ုပ္တရားစျဖစ္ခ်ိန္   

         ႐ုပ္တရားေတြဟာ ဘယ္အခ်ိန္ကစ ျဖစ္လာသလဲဆိုတာ နည္းနည္း ၾကည့္ရေအာင္၊ လူသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေျပာမယ္၊ လူသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ သေႏၶဘ၀ကစေနစၿပီး ေျပာၾကမယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ ကာလေရၾကည္က စတယ္၊ အင္မတန္ ေသးငယ္တဲ့ အစက္ အေပါက္ကေလးမွာ ႐ုပ္နဲ႔နာမ္ ဒီႏွစ္ခု စထင္လာတယ္၊ ပဋိသေႏၶစိတ္ ေစတသိက္နဲ႔ ကံေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ႐ုပ္(၃)ခုတို႔ အေျချပဳလာၾကတယ္။

သက္ရွိသတၱ၀ါေတြမွာ ေမြးဖြားပံု (၄)နည္းရွိတယ္၊ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကေလးေတာ့ ေျပာမယ္ေနာ္။

ပဋိသေႏၶ ၄-မ်ိဳး

သတၱ၀ါတစ္ဦး ေမြးဖါားလာပံု (၄)န္း ရွီတယ္တဲ့၊ ဘြားကနဲ ခႏၶာကိုယ္ ထင္ထင္ရွားရွား ေပၚလာတဲ့ ေမြးဖြားနည္းလည္းရွိတယ္၊ အဲဒါ ဘယ္သူေတြ ေမြးဖါားတာတုန္းဆိုရင္ နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြ ကမၻာဦးလူသားေတြ ေနာက္ၿပီး ငရဲသားေတြပဲ၊ သူတို႔ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ဟာ ဘြားခနဲ ေပၚလာတာ၊ အဲဒါကို ‘ဥပပါတ္ ပဋိသေႏၶ’ လုိ႔ ေခၚတယ္။

ေနာက္အခ်ိဳ႕ သတၱ၀ါေတြက်ေတာ့ moisture လို႔ေခၚတဲ့ အညွိတို႔ အစိုဓာတ္တို႔ကို စြဲၿပီးေတာ့ ျဖစ္တယ္၊ ပဒုမေဒ၀ီက ၾကာပန္းထဲမွာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ၾကားဖူးတယ္ မဟုတ္လား၊ ျမန္မာရာဇ၀င္ထဲ ေ၀ဠဳ၀တီကလည္း ၀ါးပင္မွာ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုတာေပါ့ေနာ္၊ ေပါကၡရသာတိပုဏၰားႀကီးလည္းပဲ ပဒုမၼာ ၾကားပန္းထဲမွာ ပဋိသေႏၶတည္တယ္လု႔ိ ေျပာတာပဲ၊ အဲဒီလို အညွိကိုစြဲၿပီး ေမြးတာက်ေတာ့ ‘သံေသဒဇ ပဋိသေႏၶ’ လို႔ ေခၚတယ္။

မိခင္ရဲ႕ သားအိမ္ထဲမွာ ျဖစ္ၿပီး ေမြးတာကို ပါဠိလို ‘ဇလာဗုဇ ပဋိသေႏၶ’ လို႔ ေခၚတယ္၊ ဇလာဗု - ဆိုတာ မိခင္ရဲ႕ သားအိမ္၊ အဲဒီ သားအိမ္ထဲမွာ သေႏၶတည္ၿပီးေတာ့ ျဖစ္တာကို ဇလာဗုဇ၊ ၾကက္ေတြ ငွက္ေတြက ဥထဲမွာ  သေႏၶတည္လို႔ ‘အ႑ဇပဋိသေႏၶ’၊ ဒီလို ပဋိသေႏၶ ေလးမ်ိဳးရွိတယ္၊ 

သတၱ၀ါေတြရဲ႕ ေမြးပံု ေလးမ်ိဳးရွိတယ္၊ လူေတြလည္း အဲဒီ ေလးမ်ိဳးလံုးနဲ႔ ေမြးႏိုင္တယ္လို႔ ေျပာတယ္၊ လူေတြမွာ ဥကေမြးတဲ့လူ ရွိသတဲ့၊ ရာဇ၀င္ထဲမွာ ရွိတယ္၊ ပါဠိစာေပထဲမွာလည္း ဥကေမြးတဲ့သူ ရွိတယ္၊ နဂါးဥထဲက လူေမြးတာမ်ိဳးေပါ့၊ ကဲထားပါေတာ့။

ကလလေရၾကည္

ဒီကေန႔ေခတ္ မိခင္ရဲ႕၀မ္းထဲ သေႏၶတည္စမွာ ဘယ္႐ုပ္ေတြက စေပၚတုန္းလို႔ဆိုရင္ လူရဲ႕ခႏၶာကုိယ္ (body) ဆိုတာ အရင္ ရွိရမယ္ မဟုတ္လား၊ ဒါေၾကင့္မို႔ ကာယပသာဒလို႔ဆိုတဲ့ sensitive body နဲ႔ အေျခခံကမၼဇ႐ုပ္ (၉)ခုနဲ႔ ေပါင္းလိုက္တဲ့အခါ(၁၀)ခု၊ အဲဒီ (၁၀)ခုအေပါင္း ႐ုပ္ကေလး စေပၚလာတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဟဒယ၀တၳဳအေျခခံတဲ့႐ုပ္ (၁၀)ခု၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ဖို႔ အေျခခံ ဘာ၀႐ုပ္ကလည္း သေႏၶတည္ကတည္းက ပါလာတာ၊ ဣတိၳဘာ၀႐ုပ္ အေျခခံတဲ့ (၁၀)ခုရယ္၊ သို႔မဟုတ္ ပုမာၻ၀႐ုပ္ အေျခခံတဲ့ (၁၀)ခုရယ္ ေပါင္းလိုက္လို႔ရွိရင္ အမ်ိဳးသမီးမွာ အစ႐ုပ္ (၃၀)၊ အမ်ိဳးသားမွာ အစ႐ုပ္ (၃၀)။

အဲဒီ ႐ုပ္အေရအတြက္ (၃၀)၊ group အားျဖင့္ ေျပာမယ္ဆိုရင္ (၃)ခု အစု၊ အဲဒီ (၃)ခုအစုေလးဟာ အျပန္အလွန္ မွီၿပီးေတာ့ လူ႔ဘ၀မွာ စတင္ၿပီး ေပၚလာတဲ့ ႐ုပ္တရား၊ အဲဒီေတာ့ ကမၼဇ႐ုပ္ဟာ ပဋိသေႏၶစိတ္ကေလးရဲ႕ ဥပါဒ္က စတယ္ လို႔ ေျပာၾကတယ္ေနာ္။

ကမၼဇ႐ုပ္ေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ လူ႔ခႏၶာကိုယ္ဟာ ဘယ္ပုံေျပာင္းလဲ လာသလဲ ဆိုတာ ျမတ္စြာဘုရားက သံယုတၱနိကာယ္ ယကၡသံယုတ္ပါဠိေတာ္ ဣႏၵသုတ္မွာ ေဟာထားတာ ရွိတယ္။

ဘုန္းႀကီးတို႔ ၂၀၀၃-ခုႏွစ္ ဂ်ာမနီ ဘာလင္ၿမိဳ႕မွာ အဘိဓမၼာသင္တန္း ပို႔ခ်တုန္းက ဂ်ာမႀကီးတစ္ေယာက္က ေမးတယ္၊ (embryology)နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဘုန္းႀကီးက အဲဒီသုတၱန္အရ မိခင္ရဲ႕ ၀မ္းထဲက လူ႔သေႏၶအစ ျဖစ္လာပံုကို ရွင္းျပေတာ့ “အရွင္ဘုရား၊ ၂၅၀၀-က ဒီလိုဟာေတြ တက္ယ္ရွိလား” တဲ့၊ ဘုရားေဟာတဲ့အထဲမွာ ရွိတယ္လို႔ ေျပာေတာ့ သူ အံ့ၾသေနတယ္။

အဲဒီမွာ ျမတ္စြာဘုရားက  လူဆိုတာ တျခားကေန ျဖစ္လာတာ မဟုတ္ဘူး၊ ေဟာဒီလို သေႏၶတည္ၿပီး ျဖစ္လာတယ္ ဆိုတာကို ေဟာတာ၊ ‘ပထမံ ကလံလံ ေဟာတိ’ ပထမဆံုးမွာ ကလလဆိုတဲ့ ေရၾကည္ေပါက္ကေလးက စတယ္တဲ့၊ အဲဒါက တစ္ပတ္တိတိ ၾကတယ္၊ ကလလေရၾကည္ေလးက တစ္ပတ္ၾကာတဲ့အခါက်ေတာ့ အေနအထားေျပာင္းသြားတယ္၊ ဘယ္အရာမွ မတည္ၿမဲဘူး ဆိုတာကိုေတာ့ မွတ္ထား၊ ဘယ္အရာမွ ရပ္ေနတာမရွိဘူး၊ ထ၀ရ ေျပာင္းေနတာ၊ အဲဒီ ကာလလဆိုတဲ့ ေရၾကည္ေလးက ေနာက္တစ္ပတ္ ေရာက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ‘ကလလာေဟာတိ အဗၺဳဒံ’ တဲ့ ေရၾကည္ကေန အျမွဳပ္ ျဖစ္လာတယ္၊ တတိယပတ္က်ေတာ့ ‘အဗၺဳဒါ ဇာယေတ ေပသိ’ ဆိုတဲ့အတိုင္း သားတစ္ကေလး ျဖစ္လာတယ္။

ပဋိစၥသမုပၸါဒ္မွာ “သခၤါရပစၥယာ ၀ိညာဏံ၊ ၀ိညာဏ ပစၥယာ နမ႐ူပံ” ဆိုတာ အဲဒီ ကလလအဆင့္ကစတဲ့ ႐ုပ္နာမ္ကိုေဟာတာ၊ လူ႔ဘ၀မွာ အဲဒီလို ျဖစ္လာတာ (၄)ပတ္ၾကာေတာ့ အေနအထား ေျပာင္းလာတယ္၊ ဘာျဖစ္လာတံုးဆိုရင္ “ေပသိနိဗၺတၱေတ ဃေနာ” အတံုးအခဲေလး ျဖစ္လာတယ္၊ (၅)ပတ္ၾကာေတာ့ အဲဒီ အတံုးအခဲေလးမွာ အဖုေလး ငါးခု ေပၚလာတယ္၊ အဖုတစ္ခုက ေခါင္း၊ က်န္တဲ့ အဖုႏွစ္ခုက လက္ႏွစ္ဖက္၊ ေနာက္ အဖုႏွစ္ခုက ေျခေထာက္၊ အဖုေလး ငါးခု ထြက္လာတယ္တဲ့ (embryology) စာအုပ္မွာ ၾကည့္ရင္လည္း အဲဒီ ပံုစံပဲေနာ္၊ အဲဒီေတာ့ လူ႔ခႏၶာကိုယ္ျဖစ္လာပံုကို ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာထားတာေနာ္။

 “ပထမံ ကလလံ ေဟာတိ၊ ကလလာ ေဟာတိ အဗၺဳဒံ၊
  အဗၺဳဒါ ဇာယေတ ေပသိ၊ ေပသိ နိဗၺတၱတီ ဃေနာ၊
  ဃနာ ပသာခါ ဇာယႏၲိ” ခက္္မငါးျဖာ ထြက္လာတယ္၊ ၿပီးေတာ့မွ ‘ေကသာေလာမာ နခါ ပိ စ’ ဆိုတာ ဆံပင္ေမြးညွင္း စတာေတြ ေပါက္လာတယ္၊ ၾကားထဲမွာေတာ့ အေသးစိတ္ မေျပာေတာ့ဘူး။

လူ႔ခႏၶာ တည္လို႔ စလာတဲ့ ခႏၶာကိုယ္မွာ ႐ုပ္ေတြဟာ ဒီလိုနဲ႔ တိုးပြားလာတယ္ဆိုတာကို ေဟာတာေနာ္၊ ပထမဆံုး သေႏၶတည္စ အစပ်ိဳးတဲ့ အခ်ိန္ပိုင္းက ရက္သတၱ (၅)ပတ္ေလာက္ အထိေတာင္ ဒီလို အစပ်ိဳးေနတာ၊ ရက္သတၱ(၆)ပတ္ သို႔မဟုတ္ (၈)ပတ္ရဲ႕ေနာက္ေတာ့ ဖီးတပ္စ္ ဆိုတဲ့ သေႏၶသားပံုသဏၭာန္ေပၚလာတယ္၊ သတၱ၀ါေလး ပီပီသသ ျဖစ္လာတယ္၊ အဲဒီက ရက္သတၱပတ္ (၁၁)ပတ္ေျမာက္တဲ့အခါက်ေတာ့ မ်က္လံုးေတြ ဘာေတြ အကုန္လံုး ေပၚလာၿပီေနာ္၊ ဆံပင္ေတြက (၄၂)ပတ္ ေျမာက္မွာ ေပါက္တယ္။

ဒါက စာေပက်န္းဂန္အရ၊ embryology နဲ႔ ျပန္ညွိၾကည့္ရင္ ဒါေတြဟာ မကြဲျပားလွဘူး၊ လူရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္မွာ ႐ုပ္တရားေတြဟာ ဒီလို စေပၚတာ၊ ကဲ ဘုန္းႀကီးတို႔ တစ္ေတြ ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ကို ျပန္ၿပီး ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ တို႔ဘ၀က ဒီလို စလာတာပါလား၊ ႐ုပ္တရားေတြ အဲလို စလာတဲ့အထဲမွာ ကံေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့႐ုပ္ေတြက စျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွစၿပီး မရပ္မနား ျဖစ္ေနတာတဲ့၊ နာရီလက္တံေလး သြားေနသလိုပဲ၊ ကမၼဇ႐ုပ္ေတြက ကံရဲ႕အရွိန္နဲ႔ မေသမခ်င္း မပ်က္မခ်င္း ဆက္လက္ၿပီး သြားေနမွာပဲေနာ္။

ကမၼဇ႐ုပ္

ဒါ လူရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္အစ၊ ႐ုပ္နာမ္တရားေတြက ဘာေတြ တံုးဆိုရင္ ခုနေျပာတဲ့ ကာယဒသကကလာပ္၊ ဘာ၀ဒသကကလာပ္၊ ၀တၳဳဒသကကလာပ္ အဲဒီ ႐ုပ္ ၃၀-ရယ္နဲ႔ အတူျဖစ္လာတဲ့ စိတ္ ေစတသိတ္ နာမ္တရားေတြကို ေျပာတာ၊ ကမၼဇ႐ုပ္ျဖစ္ပံု စိတ္နဲ႔ယွဥ္ၿပီးေျပာမယ္ဆိုရင္ စိတ္ရဲ႕ဥပါဒ္ခဏမွာလည္း ကမၼဇ႐ုပ္ေတြ ျဖစ္တယ္၊ ဌီခဏမွာလည္း ျဖစ္တယ္၊ ဘင္ခဏမွာလည္း ျဖစ္တယ္၊ စိတ္ကေလးရဲ႕ three moments ခဏေလးသံုးခု တိုင္းမွာပဲ ကမၼဇ႐ုပ္ေတြဟာ တစ္ဆက္ၿပီး တစ္ဆက္ ျဖစ္ေနတာ။

ေနာက္ဆံုး ေသခါနီး ေသေတာ့မယ္ဆိုတဲ့စိတ္ ေပၚခါနီးမွာ အဲဒီ မေပၚခင္ ျပန္ေရတြက္ရင္ (၁၇)ခ်က္ေျမာက္ျဖစ္တဲ့ စိတ္ရဲ႕ ဌီခဏက စၿပီး မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ အဲဒီအခါက်ေတာ့ အသစ္မလာေတာ့ဘူး၊ ကမၼဇ႐ုပ္က အဲဒီမွာ အသစ္မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ ဥပါဒ္ခဏမွာ ျဖစ္ေသးတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ အတိတ္က ျပဳခဲ့တဲ့ ကံေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့ ကမၼဇ႐ုပ္ေတြဟာ ကံေၾကာင့္ျဖစ္ေနတဲ့ တစ္ဘ၀ရဲ႕ အစ ပဋိသေႏၶစိတ္နဲ႔အတူ စျဖစ္ခဲ့သလို၊ တစ္ဘ၀ရဲ႕ အဆံုးစိတ္ စုတိစိတ္နဲ႔လည္း ၿပိဳင္ၿပီးခ်ဳပ္တယ္ဆိုတာ သိထားရမယ္၊ အဲဒါ ႐ုပ္နာမ္တရားေတြထဲမွာ အသိစိတ္ နာမ္တရားေတြနဲ႔ ကမၼဇ႐ုပ္ေတြ အၿမဲတမ္း၊ ယွဥ္တြဲ သြားေနပံုေနာ္။

အဲဒီလို ပဋိသေႏၶစိတ္က စ,လိုက္တာ ဘယ္အထိလဲဆို ေနာက္ဆံုး စုတိစိတ္ထိေအာင္ ျဖစ္ေတာ့လည္း အတူတူ ျဖစ္တယ္၊ ပ်က္ေတာ့လည္း အတူတူပ်က္တယ္၊ ဒီ နာမ္နဲ႔ ကမၼဇ႐ုပ္၊ ႐ုပ္နဲ႔ နာမ္တရားဟာ ၿပိဳင္တူခ်ဳပ္တယ္၊ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခုဟာ ဘယ္သူကမွ အရင္က်တယ္လို႔ မရွိဘူး၊ ဘယ္သူက ေနာက္က်တယ္လို႔ မရွိဘူး၊ တစ္ဘ၀မွာ ဒါ ကန္႔သတ္ခ်က္ပဲ၊ ဒီလို အတူတူ သြားေနေပမယ့္ “၀ိပၸယုတၱပစၥေယာ” တဲ့၊ သဘာ၀ခ်င္း မတူလို႔ မေရာဘူး။

သို႔ေသာ္ ကမၼဇ႐ုပ္နဲ႔ နာမ္ဟာ side by side ယွဥ္တြဲလ်က္ ကံစြမ္းအားနဲ႔ ျဖစ္ေနတာ၊ အရွိန္မကုန္ေသးသမွ် သြားေနတာ၊ ေနာက္ဆံုး စုတိစိတ္ထိေအာင္ သြားေနတယ္၊ ဒီလို ကမၼဇ႐ုပ္ဟာ ပဋိသေႏၶရဲ႕ ဥပါဒ္ခဏမွ စၿပီးေတာ့ စိတ္ရဲ႕ ခဏတိုင္း ခဏတိုင္း ျဖစ္တာ၊ ေနာက္ဆံုး စုတိစိတ္က်ခါနီးအထိ၊ စုတိစိတ္ကေန ျပန္ေရလို႔ (၁၇)ခ်က္ေျမာက္ စိတ္ရဲ႕ ဥပါဒ္ထိေအာင္ ျဖစ္ၾကတယ္တဲ့၊ ျဖစ္ၿပီးသား ကမၼဇ႐ုပ္က စိတ္ခဏ (၁၇)ခ်က္ အသက္ရွည္မယ္၊ ဟုတ္တယ္ေနာ္၊ ဒါကမၼဇ႐ုပ္ေတြ ျဖစ္ခ်ဳပ္ၾကပံုပဲ။

 စိတၱဇ႐ုပ္

စိတၱဇ႐ုပ္က်ေတာ့ ဘယ္ကေန စျဖစ္လာတုန္းဆိုရင္ ပဋိသေႏၶေနာက္မွာ ေပၚလာတဲ့စိတ္ကို ပထမဘ၀င္စိတ္လို႔ ေခၚတယ္၊ အဲဒီ ပထမဘ၀င္စိတ္ကေလးက စၿပီး စိတၱဇ႐ုပ္ေတြ ျဖစ္တယ္၊ စိတ္ျဖစ္တိုင္း ျဖစ္တိုင္း စိတ္က ဥပါဒ္ခဏတိုင္းမွာ ႐ုပ္ကို ထုတ္လုပ္လိုက္တယ္၊ စိတ္ဟာ ျဖစ္လွ်င္ျဖစ္ခ်င္း ႐ုပ္ကို ထုတ္လုပ္တာ၊ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလားဆိုေတာ့ ျဖစ္တာေပါ့။ ၾကည့္၊ ဖေယာင္းတိုင္မီးေလး ထြန္းလိုက္လို႔ရင္ မီးေတာက္ကေလး လင္းတာနဲ႔ အလင္းေရာင္ကို တစ္ခါတည္း ေမြးထုတ္လိုက္တာပဲ မဟုတ္လား၊ ဒါတစ္ခါတည္း ထုတ္လိုက္တာပဲေလ၊ မီးေတာက္ကေလး ေပၚလာတာနဲ႔ အလင္းက တစ္ခါတည္း ပါလာတာပဲ။

အဲဒီလိုပဲ စိတ္ကေလးေပၚလာတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ စိတၱဇ႐ုပ္က ျဖစ္လာတာပဲ၊ စိတ္ရဲ႕ ဥပါဒ္တိုင္း ဥပါဒ္တိုင္း စိတၱဇ႐ုပ္ေတြက ျဖစ္ေနတယ္၊ သူက ဘယ္အထိ ထုတ္လုပ္သြားတုန္းဆုိ ေနာက္ဆံုးစိတ္အထိ စိတၱဇ႐ုပ္ေတြ ထုတ္လုပ္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ စုတိစိတ္ ခ်ဳပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ေတာင္မွပဲ စိတၱဇ႐ုပ္က အနည္းငယ္ လႈပ္ရွားၿပီး က်န္ေနတယ္၊ ၿပီးမွ ခ်ဳပ္သြားတယ္တဲ့။

အာဟာရဇ႐ုပ္

ေနာက္တစ္ခု၊ လူေတြစားတဲ့ အစာအာဟာရက ျဖစ္ေစတဲ့ အာဟာရဇ႐ုပ္က ဘယ္က စျဖစ္တာတုန္းဆို ခုနက သေႏၶသား ကေလးဟာ အေကာင္အထည္ ေပၚလာၿပီဆိုရင္ သူ႔တံေတြးသူ ၿမိဳတဲ့အခ်ိန္ကစ (သို႔) မိခင္နဲ႔ ခ်က္ႀကိဳး တြယ္ထားေတာ့ မိခင္စားတဲ့ အစာအာဟာရသည္ ခ်က္ႀကိဳးကေန အဲဒီ သေႏၶသား ကေလးဆီ ေရာက္တ့ဲအခ်ိန္က စတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သေႏၶရွိတဲ့ မိခင္ေတြဟာ ေရခဲမုန္႔ေတြစားရင္  အထဲက ကေလး ခ်မ္းေနမယ္၊ မသက္သာ ဘူးေနာ္၊ ေရခဲမုန္႔ႀကိဳက္တဲ့ မိခင္ရဲ႕ကေလးက ခ်မ္းလြန္းလို႔ တုန္ေနမွာ၊ င႐ုတ္သီးႀကိဳက္ရင္လည္း ဟိုလူမွာ စပ္လြန္းလို႔ လူးလူးလြန္႔လြန္႔ ျဖစ္ေနမယ္။

ဒါေၾကာင့္ သေႏၶသားရွိတဲ့ မိခင္ေတြဟာ သိပ္ပူလြန္းတဲ့ အစာလည္း ေရွာင္ရတယ္၊ သိပ္ေအးလြန္းတဲ့ အစာလည္း ေရွာင္ရတယ္လို႔ ေျပာတာ၊ အထဲမွ သေႏၶသား သြားထိခိုက္တယ္။

ယဥၥႆ ဘုဥၹတီ မာတာ၊ အႏၷံ ပါနဥၥ ေဘာဇနံ။

ေတန ေသာ တတၳ ယာေပတိ၊ မာတုကုစိၦဂေတာ နေရာ။

အမိ၀မ္းထဲက ကေလးဟာ ခ်က္ႀကိဳးကေန ဆက္သြယ္ၿပီး အေမစားတဲ့ အစာတြနဲ႔ မွ်တရတယ္တဲ့၊ ဒါက အာဟာရဇ ႐ုပ္ေတြ အဲဒီလို စ,ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။

 ဥတုဇ႐ုပ္

          ဥတုဇ႐ုပ္က်ေတာ့ ဘယ္ကလာတုန္းဆိုရင္  ဥတုဆိုတာ ကမၼဇဥတုကို ေျပာတယ္၊ ကမၼဇ႐ုပ္ဆိုတာ ခုနက ပဋိေသေႏၶ စိတ္ကေလးနဲ႔အတူ ကာယဒသကကလာပ္၊ ၀တၳဳဒသကကလာပ္၊ ဘာ၀ဒသကကလာပ္ထဲမွာ ေတေဇာဓာတ္ပါတယ္၊ အဲဒီ ေတေဇာဓာတ္ဟာ ဥတုပဲ၊ အဲဒီ ဥတုဟာ ပဋိသေႏၶစိတ္ရဲ႕ ဌီခဏေရာက္တဲ့အခါက်ေတာ့ သူက ႐ုပ္အသစ္ေတြကို စတင္ၿပီး ထုတ္လုပ္ၿပီ၊ ဌီခဏေရာက္တိုင္း သူက ဥတုဇ႐ုပ္ အသစ္ကို ထုတ္လုပ္သြားတယ္။

ဒီလို ႐ုပ္နဲ႔နာမ္ဆိုတာ တစ္ဘ၀လံုး ဆက္ၿပီးေတာ့ ျဖစ္ေနတာ အာဟာရဇ ႐ုပ္ေတြဟာ စုတိစိတ္က်တာနဲ႔ အနည္းငယ္ေလာက္ပဲ ဆက္ၿပီး ရွင္သန္ႏိုင္တယ္၊ ဥတုဇ႐ုပ္က်ေတာ့ အဲဒီလို မဟုတ္ဘူးတဲ့၊ ေသလို႔ သုသာန္ေရာက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ သၿဂိဳလ္ၿပီးတဲ့ အထိ ျပာအထိေတာင္ ဥတုဇ႐ုပ္က ရွိေနတယ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဗမာေတြ ေရွးတုန္းက ေရးၾကတယ္၊ “ၾကြင္းက်န္ရစ္ေသာ ဥတုဇ႐ုပ္ကလာပ္ကို” တဲ့ စာသံေပသံနဲ႔ ေရးတာ၊ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ က်န္ရစ္တာ ဥတုဇ႐ုပ္ေတြပဲ က်န္ရစ္တာ၊ ကမၼဇ႐ုပ္ေတြ ခ်ဳပ္သြားကုန္ၿပီ၊ စိတၱဇ႐ုပ္ေတြ ခ်ဳပ္သြားကုန္ၿပီ၊ အာဟာရဇ႐ုပ္ေတြ ခ်ဳပ္သြားကုန္ၿပီ၊ က်န္ရစ္တာ ဥတုဇ႐ုပ္ႀကီး က်န္ရစ္တယ္၊ အဲဒီ ဥတုဇ႐ုပ္ကို သြားၿပီးပို႔ရတာ။

ဒါေၾကာင့္ ႐ုပ္ကို ေလ့လာ သံုးသပ္ျခင္းပါပဲ။ ႐ုပ္ေတြ ဘယ္လို စတင္ ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆံုး ဘယ္လို ခ်ဳပ္သြားၾကတယ္ ဆိုတာ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ သိရွိ ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္၊ ဒါ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ႕ အဘိဓမၼာမွာ ႐ုပ္တရားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဟာထားခ်က္ ဒီထက္ပိုၿပီးေတာ့ အေသးစိတ္ ေလ့လာခ်င္ရင္ ၀ိသုဒိၶမာဂ္က်မ္းတို႔၊ အဘိဓမၼာတၳသဂၤဟာက်မ္းတို႔၊ ဋီကာေက်ာ္က်မ္းတို႔ကို ဖတ္႐ႈေလ့လာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီကေန႔ေတာ့ ႐ုပ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သိစရာေလးေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား စံုေအာင္ ေဟာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဒီ႐ုပ္ခႏၶာကိုယ္ႀကီးရဲ႕ သဘာ၀တရားေတြကို အေသးစိတ္ ေလ့လာျခင္းျဖင့္ ဘာအက်ိဳးရွိတုန္းဆို “သတၱသညံ ဥဂါၣေဋတိ” သတၱ၀ါ ဆိုတဲ့ အေတြးကို ေဖ်ာက္ႏိုင္ပါတယ္တဲ့။

သဘာ၀တရားေတြဟာ သူ႔ဟာသူ ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတဲ့အျမင္ကို ျမင္လိုက္တာနဲ႔ သတၱ၀ါဆိုတာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ထင္ရွားေစတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သတၱ၀ါဆိုၿပီး မွားေနတဲ့ သတၱသညာ စိတ္ထဲမွာ စြဲေနတဲ့ အမွတ္သညာႀကီး ေပ်ာက္သြားေအာင္ ဗုဒၶရဲ႕ အဘိဓမၼာအရ ႐ုပ္တရားေတြကို ဆင္ျခင္ျခင္းျဖင့္ အမွန္တရားကို ေတြ႔ရွိႏိုင္ၾကပါေစကုန္သတည္း။

သာဓု - သာဓု - သာဓု

*ဆက္ရန္* အခန္း(၃) နာမ္တရားကို ေလ့လာသံုးသပ္ျခင္း မွ {နာမ္အဓိပၸါယ္၊ စိတၱအဓိပၸါယ္၊ ေစတသိတ္ကအဓိပၸါယ္} အား ဆက္လက္ေရးသား ပူေဇာ္ပါမည္။

*ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္* အဂၢမဟာပ႑ိတ အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ (Ph.D)
အဘိဓမၼာ ျမတ္ေဒသနာ (ပထမတြဲ) (စာ ၁၃၆-၁၄၆)  မွ ေကာက္ႏႈတ္ေရးသား ပူေဇာ္ပါသည္။

တင္ျပသူ Yanan Sanein အခ်ိန္ 8:45 PM