အမွတ္စဥ္(၂၀) {အရိယသစၥာ၊ ပရမတၳသစၥာကို ေဟာရျခင္းအေၾကာင္း}

 

အရိယသစၥာ

အရိယသစၥာ႐ႈေထာင့္က ၾကည့္လို႔ရိွရင္ “ သေဗၺ သခၤ ါရာ ဒုကၡ” - အားလံုးဟာ ပ်က္စီးျခင္းမွာ အဆံုးသတ္မွာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဒုကၡလို႔ ေဟာတယ္၊ အဲဒါက်ေတာ့ တကယ့္အမွန္ျဖစ္သြားၿပီ၊ အရိယသစၥာဟာ လုံုး၀ အမွန္တရားပဲတဲ့။

သဘာ၀သစၥာေတာင္မွ အရိယသစၥာ႐ႈေထာင့္ကေန ၾကည့္လိုက္ရင္ မွားေနေသးတယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆိုေတာ့ ခ်မ္းသာ ဘယ္မွာလဲလို႔ ေမးလို႔ရတယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔တုံုး၊ အခု ခ်မ္းသာတယ္ ထင္တဲ့အရာသည္ ခ်က္ခ်င္းပဲ ခ်မ္းသာလို႔ ထင္လိုက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ပ်က္စီးသြားၿပီ၊ “ဘယ္မွာလဲ ခ်မ္းသာ” လို႔ ေမးစရာျဖစ္သြားတယ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႔ ျမတ္စြာဘုရားက ဒုကၡလို႔ ေဟာလိုက္တာကေတာ့ အရိယသစၥာ႐ႈေထာင့္က ေဟာတာ၊ သစၥာ ၄-ပါးမွာ ဒုကၡသစၥာလို႔ ေဟာထားတာ၊ ဒုကၡသစၥာဆိုတဲ့အထဲမွာ စ်ာန္ခ်မ္းသာေတြ ပါေနတယ္ဆိုတာ သတိထားေနာ္။

ျမတ္စြာဘုရားက သစၥာ ၄-ပါးကို ေဟာတဲ့အခါမွာ ဒုကၡသစၥာလို႔ ေဟာထားတာ၊ သားေတြ သမီးေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေနတာလည္း ဒုကၡသစၥာ၊ ဟုတ္ရဲ႕လား၊ လူေတြကေတာ့ ဒါကို ဒုကၡလို႔ မျမင္ဘူးေလ၊ စီးပြားဥစၥာေတြ တိုးတက္လို႔ ေပ်ာ္ေနတာ၊ ဒါလည္း ဒုကၡသစၥာပဲ၊ ဘာျဖစ္လို႔ဆိုရင္ မတည္ၿမဲလို႔၊  မၿမဲတဲ့ ႐ႈေထာင့္ကေန ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အားလံုးဟာ ဒုကၡပဲ၊ အရိယသစၥာ႐ႈေထာင့္က ၾကည့္လို႔ရွိရင္ သဘာ၀သစၥာအေနနဲ႔ ေဟာထားတာသည္ပင္လွ်င္ မွားသြားတယ္။

လယ္တီဆရာေတာ္ႀကီးက ဒီလိုရွင္းျပတယ္၊ ကုသိုလ္,အကုသိုလ္တဲ့ ၂-မ်ိဳး ခြဲထားတယ္၊ ‘ကုသိုလ္’ ဆိုတာ အန၀ဇၨ- အျပစ္ကင္းတယ္၊ သုခ၀ိပါက ခ်မ္းသာဆိုတဲ့အက်ိဳးကိုေပးတယ္၊  ဒါ သာဘ၀သစၥာ႐ႈေထာင့္က ေျပာတာ၊ ကုသိုလ္က ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြ ေပးတယ္တဲ့၊ အျပစ္ကင္းတယ္တဲ့၊ ဒါကို အရိယသစၥာ႐ႈေထာင္က ၾကည့္လိုက္လို႔ရွိရင္ ဘယ္မွာလဲ၊ အျပစ္ကင္းတာ၊ ဘယ္မွာလဲ ေကာင္းကိ်ဳးခ်မး္သာ။

ဆိုပါစို႔၊ ကုလိုလ္လုပ္ၿပီးေတာ့ နတ္ျဖစ္တယ္၊ လူျဖစ္တယ္၊ အဲဒီနတ္ဟာ ဘာျဖစ္လဲ၊ အဲဒီ လူဟာ ဘာျဖစ္လဲ၊ တစ္ေန႔တျခား အိုလာတယ္၊ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ နာတယ္၊ ေသတယ္၊ ဟုတ္ရဲ႕လား၊ ခ်မ္းသာဆိုတာ ဘယ္မွာလဲလို႔ ေမးစရာရွိလာတယ္၊ အဲဒီေတာ့  ကုသိုလ္ရဲ႕ အက်ိဳးဟာလည္း ဒုကၡနဲ႔ပဲ အဆံုးသတ္ေနတာဆိုေတာ့ “ အန၀ဇၨ သုခ၀ိပါက လကၡဏ - အျပစ္ကင္းၿပီးေတာ့ ခ်မ္းသာတယ္” လို႔ ေျပာတာ ဟုတ္ပါ့မလား။

အရိယသစၥာ႐ႈေထာင့္က ေျပာမယ္ဆိုရင္ ကုသိုလ္ဆိုတဲ့ အန၀ဇၨ သုခ၀ိပါက ဆိုတဲ့ သဘာ၀တရား၊ အျပစ္ကင္းတယ္ ဆိုတ့ဲ သေဘာတရားလည္း မွားေနတယ္၊ အျပစ္ရွိတယ္၊ ဘာအျပစ္ေတြတုံး၊ ဒီကုသိုလ္ေတြ လုပ္လို႔ရွိရင္ ဒီ ကုသိုလ္က အဖန္တလဲလဲ အိုျခင္း၊ အဖန္တလဲလဲ နာျခင္းဆိုတဲ့ အက်ိဳးေတြကို ထုတ္လုပ္ေနတယ္၊ သူ အထုတ္လုပ္တဲ့ အက်ိဳးေတြက ဒါေတြ ပါေနတယ္၊ ဆိုပါစို႔- အဆိပ္ေတြ ပါေနတယ္ေပါ့၊ အဆိပ္ေတြ ပါေနသည့္အတြက္ေၾကာင့္ အျပစ္ကင္း စင္းလံုးေခ်ာလို႔ ေျပာလို႔ မရဘူးတ့ဲ။

 ပရမတၳသစၥာကို ေဟာရျခင္းအေၾကာင္း

အဲဒီေတာ့ အရိယသစၥာ႐ႈေထာင့္က ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ကုသိုလ္လည္း ဒုကၡပဲ၊ ဒုကၡထဲ ပါသြားတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားက “သေဗၺသခၤ ါရာ ဒုကၡာ” - အားလံုးဟာ “ဒုကၡ” လို႔ပဲ ေဟာတယ္၊ အရိယသစၥာ႐ႈေထာင့္က ၾကည့္လိုက္ရင္ အမွားႀကီး ျဖစ္သြားတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ တကယ့္ အစစ္အမွန္ကို ရခ်င္ရင္ေတာ့ ပရမတၳသစၥာထဲက အရိယသစၥာ က်မွသာ လံုး၀အမွန္ဆိုတာ ရွာေတြ႔မွာျဖစ္ပါတယ္။

သမၼဳတိသစၥာကို အမွန္်လုိ႔ေျပာတာ အမ်ားက သေဘာတူ ထားလို႔ ေျပာတာ၊ ပရမတၳသစၥာ ႐ႈေထာင့္ကေန ၾကည့္လိုက္လို႔ရွီရင္ မွားေနေသးတယ္၊ ေနာက္ဆံုး အရိယသစၥာ  ႐ႈေထာင့္ေနၾကည့္လို႔ရွိရင္ အားလံုး မွားေနေသးတယ္၊ အရိယသစၥာဆိုတာ တကယ့္ အရိယာသူေတြျမတ္ေတြ သိတဲ့ သဘာ၀တရားကို ေျပတာတဲ့၊ အရိယာသူေတာ္စင္ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ အရိယာဉာဏ္မ်ိဳး ရတဲ့အခါက်ေတာ့ တကယ့္အမွန္ဆိုတာ ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားက ပရမတၳသစၥာကို ေဟာတယ္ ဆိုတာဟာ လူေတြရဲ႕ အတြယ္အတာေတြကို ဖယ္ရွားႏိုင္ဖို႔ အတြက္ ေဟာတာ၊ လူေတြ အတြယ္အတာကို ဖယ္ရွားႏိုင္ဖို႔ အတြက္ ပရမတၳသစၥာ ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ပါ။ ပရမတၳသစၥာျမင္မွ အရိယသစၥာ ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ပါ၊ ပရမတၳသစၥာျမင္မွ အရိယသစၥာ ဆိုက္ထိမွ တကယ့္အမွန္ဆိုတာ ေတြ႔ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္၊ အဲဒီလို မဟုတ္လို႔ရွိရင္ အမွားကိုပဲ လူေတြက လက္ခံၿပီး အမွန္လို႔ သတ္မွတ္ၿပီးေတာ့ ေနၾကမွာပါတဲ့။

*ဆက္ရန္* ------- {ပရမတၳတရား ေလးပါ၊} အား ဆက္လက္ေရးသား ပူေဇာ္ပါမည္။
ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိ၀ံသ၏ အဘိဓမၼာျမတ္ေဒသနာမွ ပူေဇာ္ပါသည္။

တင္ျပသူ Yanan Sanein အခ်ိန္ 7:19 PM