ေသရည္ေသရက္ေသာက္ျခင္း အျပစ္ ၆ ပါး

။

၁။ ဥစၥာဆုတ္ယုတ္ျခင္းသည္ ကိုယ္ေတြ႕မ်က္ျမင္ အျပစ္ျဖစ္၏။
၂။ ခိုက္ရန္ ျဖစ္ပြားတတ္၏။
၃။ အနာေရာဂါ ျဖစ္ေၾကာင္း ျဖစ္၏။
၄။ အရွိန္အေစာ္ မဲ့တတ္၏။
၅။ လွ်ိဳ႕၀ွက္အပ္သည္ကို ေဖာ္ျပတတ္၏။

၆။ ဉာဏ္ပညာ အားနည္းေအာင္ ျပဳတတ္၏။
{သာသနာေရး၀န္ႀကီးဌာန သာသနာေတာ္ထြန္းကားျပန္႔ပြားေရး ဦးစီးဌာန၏ ဗုဒၶဘာသာေကာင္း
 တစ္ေယာက္မွ ကူးယူေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။}
    (မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္
                    ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)

     ဦးသိန္းေ၀။
           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။

အဘိဉာဏ္ အဂၤ ါ ၈ ပါး။

၁။ အလြန္စင္ၾကယ္ျခင္း။
၂။ ျဖဴစင္ျခင္း။
၃။ ကိေလသာရာဂကို ေဖ်ာက္ျခင္း။
၄။ ႏူးညံ့စြာျဖစ္ျခင္း။
၅။ တန္ခိုး ဖန္ဆင္းျခင္း၌ စြမ္းႏိုင္ျခင္း။

၆။ စင္ၾကယ္ေသာ အာရံု၌သာ တည္ၾကည္ျခင္း။
၇။ မတုန္မလွဳပ္ေသာ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ျခင္း။
၈။ လ်င္ေသာစိတ္ ရွိျခင္းတို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ။
{ဒဂုန္-ဦးထြန္းျမင့္ တည္းျဖတ္ေသာ သုခမွတ္စုမွ တဆင့္ကူးယူေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။ }
       (မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္
                    ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)

     ဦးသိန္းေ၀။
           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။

Posted by ဦးသိန္းေ၀ at 4:55 AM

ကံ၊ ၾကမၼာ၊ ၀ဋ္တို႔၏သဘာ၀။

          “ကံ” ဆိုတာကေတာ့ အားလံုးသိေနၾကတဲ့အတိုင္း မိမိရဲ႕သႏၱာန္မွာ ျဖစ္တဲ့စိတ္ရဲ႕
လွံဳေဆာ္မွဳ မေနာကံ၊ ႏွဳတ္ကထုတ္ေျပာမွဳ ၀စီကံ၊ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ျပဳလုပ္မွဳ ကာယကံလို႔
အေကာင္းအဆိုး(၂)မ်ိဳး ကြဲျပားလ်က္ ရွိတယ္။ အဲဒီ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံေတြထဲမွာ
မေကာင္းတဲ့ ကာယကံ၊ မေကာင္းတဲ့ ၀စီကံ၊ မေကာင္းတဲ့ မေနာကံကို ရံဖန္ရံခါ ပုထုဇဥ္ေတြ
ျပစ္မွားက်ဴးလြန္ မိခဲ့ၾကတာရွိတယ္။

         အဲဒီ ျပစ္မွားက်ဴးလြန္မိခဲ့တာေတြကို “ကံ”လို႔ေခၚတယ္။ အဲဒီ“ကံ”သည္ ျပဳလုပ္သူ ပုဂၢိဳလ္
ရဲ႕ သႏၱာန္မွာ စြမ္းရည္သတၱိအေနနဲ႔ တည္ရွိၿပီး ေနတယ္။ ကံ ကိေလသာရဲ႕ အက်ိဳးျဖစ္တဲ့ ခႏၶာ
ႀကီးရွိေနသမွ် ဒီ ကံၾကမၼာေတြ ဆိုတာက ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာ မဟုတ္ဘူး။ သို႔ေသာ္ ကံ တိုင္းအ
က်ိဳးေပးသလားလို႔ဆိုေတာ့ အဲဒီလိုေတာ့လည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး။ အက်ိဳးေပးဖို႔ရာအတြက္ သူ႕မွာ
အေျခအေနေတြ လိုေသးတယ္။

သားသမီးသုံးမ်ဳိး

အတိဇာတံ အနုဇာတိ၊ ပုတၱမိစၦႏၱိ ပ႑ိတာ။
အဝဇာတံ နဣစၦႏၱိ၊ ေယာေဟာတိကုလဂႏၶေနာ
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူတယ္။

- အတိဇာတ သားသမီးတစ္မ်ဳိး
- အနုဇာတ သားသမီးတစ္မ်ဳိး
- အဝဇာတ သားသမီးတစ္မ်ဳိး ဆုိျပီး
သုံးမ်ဳိးေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။


(၁) "အတိဇာတသားသမီး"
မိဘမ်ားရဲ႕ ေက်းဇူးတရားမ်ားကုိနားလည္သိရွိျပီးစြမ္းနုိင္တဲ့အခါမွာ ျပန္ျပီးေတာ့ေစာင့္ေရွာက္တတ္၍
မိဘတုိ႔ထက္ အက်င့္သီလ အာစာရဂုဏ္ လိမၼာေရးျခားျပည့္စုံတဲ့ သားသမီးမ်ဳိးကုိ အတိဇာတသားသမီးလုိ႔ ေခၚပါတယ္။အလြန္ျမင့္ျမတ္တဲ့ သားသမီးမ်ဳိးပင္ျဖစ္၏။ ထင္ရွားေအာင္ေျပာရရင္ သာသနာေတာ္မွာ ရွင္ရဟန္းအျဖစ္ျဖင့္မိဘ၏ ေက်းဇူးတရားမ်ားကုိ ေပးဆပ္ေနေသာ သားသမီးမ်ဳိးကုိ ဆုိလုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

မိဘဂုဏ္အဂၤါ(၁၂ )ျဖာ

၁။ သားသမီးအေပၚတြင္ ထာဝစဥ္ေမတၱာထားေသာေၾကာင့္ ျဗဟၼာျဖစ္ပါသည္။

၂။ ငယ္စဥ္ကတည္းက ဒီလိုစား၊ဒီလိုသြား၊ဒီလိုေန ဟူ၍ သင္ၾကားျပသ ေပးေသာေၾကာင့္ လက္ဦးဆရာ ျဖစ္သည္။

၃။ မိဘသည္ ရပ္ေဝးတြင္ စီးပြားရွာ၍ သားသမီးကိုေကၽြးေမြးသည္။ သားသမီးကလည္း ထိုသို႔ ျပန္လည္ လုပ္ေကၽြး ထိုက္ေသာ အာဟုေနယ်ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သည္။


၄။ သားသမီး ရွာေဖြသည္ကို မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ တိုးတက္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးေသာ ပုဗၸေဒဝတာ ျဖစ္ သည္။

၅။ သားသမီးမေမြးခင္ ကတည္းက ၾကိဳတင္ခ်စ္ခင္လြန္းေသာေၾကာင့္ သုဟဒဟုမည္သည္။

၆။ လူျဖစ္ေအာင္ ေမြးဖြားေပးခဲ့ေသာ မိခင္၏ ဂုဏ္ကို ဇေနတၳိ ဟုေခၚသည္။

အသံကိုလုပ္၍ တရားေဟာရာ၌ အျပစ္ ၅ ပါး။

     အသံကို ဆြဲကာငင္ကာ တမင္သာယာေအာင္လုပ္၍ တရားေဟာရာ၌ အျပစ္ ၅- ပါးကို
ဘုရားရွင္ ေဟာေတာ္မူသည္မွာ==
၁။ မိမိအသံကို မိမိျပန္၍ သာယာေသာ္ တဏွာျဖစ္၏။
၂။ ၾကားနာသူတို႔မွာလည္း ထိုကဲ့သို႔ တဏွာျဖစ္၏။
၃။ လူႀကီးလူေကာင္းတို႔က “ငါတို႔သီခ်င္းဆိုသလို ဘုရားသားေတာ္ အေခၚခံေနေသာ ဘုန္းႀကီး
   မ်ားလည္း သီခ်င္းဆိုၾကတာပါပဲ” ဟု စြတ္စြဲ ကဲ့ရဲ႕တတ္၏။
၄။ တရားေဟာရင္း အသံလုပ္လိုေသာ ေဇာေၾကာင့္ မိမိသမာဓိလည္း ပ်က္၏။
၅။ ေနာင္လာေနာင္သား မလိမ္တမာ ကိုယ္ေတာ္ကေလးမ်ားကလည္း “အသံလုပ္၍ ေဟာရသည္”
    ဟု အတုလိုက္တတ္ၾကသည္။ ။
{ အမရပူရၿမိဳ႕ မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကဘိ၀ံသ၏ ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာမွ  
  တဆင့္ကူးယူေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။ }
  (မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္
                    ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)

     ဦးသိန္းေ၀။
           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။

ကိေလသာ ႏိုးၾကြေစေသာ၊ လူ ့ရြာဘုရားပြဲ။

   ဘာသာေရးပြဲ၊ ဘုရားပြဲ၊ ဘုန္းႀကီးပ်ံပြဲမ်ားကို ေရွးအစဥ္အလာအရ က်င္းပလာခဲ့ၾကရာ၊ ဘာသာေရး
အရ အႏွစ္သာရရွိရွိ ထိထိမိမိ ေဆာင္ရြတ္ရမည့္အစား ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲႏွင့္( အခ်ိဳ ့ေသာေဒသတြင္ ေလာင္းက
စားပြဲ ) တို ့လႊမ္းမိုးေနၾကသည္ကို ၾကားသိေနရပါသည္။ ဓမၼေရးရာ ကိစၥရပ္မ်ားတြင္ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲတို ့
ေနရာယူ လြမ္းမိုးလာသည္မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအဖို ့ ေကာင္းေသာလကၡဏာ မဟုတ္ပါ။ ဘာသာေရး
ဦးတည္ခ်က္ကို တိတိက်က် ပီပီျပင္ျပင္ ခ်မွတ္ရပါမည္။ ေထရ၀ါဒ ဘာသာေရး ဦးတည္ခ်က္ႏွင္ လႊဲေခ်ာ္    

ေနလွ်င္ ေလ်ာ္ကန္သင့္ျမတ္မည္ မဟုတ္ပါ။
      ဘုရားရွင္၏ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ၊ ဂုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္မ်ားကို ႏွလံုးသြင္း ပူေဇာ္သည့္ ဘုရား
ပြဲတြင္ အၿငိမ့္၊ ဇတ္၊ ဆိုင္း၊ ဗီဒီယို၊ ရုပ္ရွင္၊ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္မ်ား ေလာင္းကစားပြဲမ်ား ထည့္သြင္း က်င္းပျခင္း
သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ပူေဇာ္ရာ မက်ပါ။ ကိေလသာ ႏိုးၾကြေစေသာ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲ၊ မၿငိမ့္၊ ဇတ္၊ ဆိုင္း၊
ေလာင္းကစား စသည္တို ့ျဖင့္ ဘုရားပြဲ က်င္းပျခင္းသည္၊ "တစ္ႏွစ္တစ္ခါ၊ ငရဲရွာ၊ လူ ့ရြာဘုရားပြဲ။ "

အလွဴေပး တကယ္သူေ႒းျဖစ္ ။

 

 

အလွဴေပး တကယ္သူေ႒းျဖစ္ ။
သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ေလာကတြင္ အလွဴမလုပ္ဘူးသူ ရွိပါသလား ? က်ေနာ္႔ကိုထိုေမးခြန္း မ်ိဳးေမးပါက မရွိပါဟု ေျဖမည္ပင္ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေလာကတြင္ ၾကီးငယ္ က်ားမ ဘာသာမေရြး လူဆိုလွ်င္ မည္မွ်ပင္ေစးနဲ သူျဖစ္လင့္ကစား လွဴဘူးသူခ်ည္းပင္ အေၾကာင္းကိုရွင္းျပရေသာ္ ဒါန ဆိုသည္မွာ
ထမင္းစားျပီး ပန္းကန္ေဆး၍ သြန္ပစ္ေသာ ေရတြင္ပါ၀င္သည့္ ထမင္းေစ့ကေလးမ်ား ကိုပုရြက္ဆိတ္ ပိုးဟပ္ စေသာတိရိစၧန္မ်ားက စားရသည္ကိုပင္ ကုသိုလ္ ရျပီး ဒါနေျမာက္သည္ဟုဆိုလွ်င္
အျခားဆိုဘြယ္ရာမရွိေခ် ေလာကတြင္ေရတခြက္ တိုက္ဘူးသူ မုန္တခုေၾကြးဘူးသူ ပိုက္ဆံတစ္က်ပ္မွ် စြန္႕က်ဲဘူးသူ လဲေနသူကို ထူဖူးသူ ကုသိုလ္ရလို၍ မဟုတ္ဘဲ လူမႈေရးအရ ကူညီသူအမ်ား အျပားရွိၾက၍ တနည္းနည္း ျဖင့္ကုသိုလ္ ရဖူးသူမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ အတြက္ မလွဴဖူး
သူမရွိပါဟုဆိုရျခင္းျဖစ္ပါသည္။

“ ဒါန၊သီလ စရဏအားနည္းခဲ့လွ်င္ ”

  အပါယ္မည္သည္ တႀကိမ္က်ခဲ့လွ်င္ ဘဝအသေခ်ၤ သြားတတ္ေခ်သည္။
ယခုဘဝ၌ ဒါနမႈနည္းပါး၍ ကာယကံ မလံုျခံဳ၊ ဝစီကံ ေသာင္းၾကမ္း၊ မေနာကံ
ညစ္ႏြမ္း၍ စရဏတရား နည္းပါးေသာ သူတို႔သည္ ေသသည့္အျခားမဲ့၌ အပါယ္
က်မႈအားႀကီးလ်က္ရွိေနၾကကုန္၏။

အခန္႔ေတာ္၍ သုဂတိဘဝသို႔ ေရာက္ၾကပါ ကုန္ေသာ္လည္း ဒါနဟူေသာ စရဏတရား
နည္းပါးခဲ့သည့္အတြက္ ျဖစ္ေလရာဘံုဘဝ၌ ဓနဥစၥာခ်ိဳ႔တဲ့မႈႏွင့္ ကိုယ္မခ်မ္း စိတ္မခ်မ္း
အသက္ေမြးၾကမ္းတမ္းမႈ အပါယ္လမ္းတမ်ိဳး၊ နိစၥသီလ ဥေပါသထသီလဟူေသာ စရစတရား
နည္းပါးခဲ့သည့္အတြက္ ေတြပရွိေသာသူတို႔ႏွင့္ ခိုက္ရန္ေဒါသ ဝိဝါဒႀကီးပြား အနာေရာဂါမ်ား
ျပားမႈ အပါယ္လမ္းတမ်ိဳး။

သူေတာ္ေကာင္း တရားေတြ တိုးပြားေအာင္ ဘ၀ေနနည္း။

      ဘာ၀နာအလုပ္ဆိုတာ ကိုယ္က်န္းမာ စိတ္ခ်မ္းသာစြာနဲ ့ သဒၶါ၊ ၀ီရိယ၊ သတိ၊ သမာဓိ၊
ပညာအား မဂၢင္သတၱိ ျဖစ္သည္အထိ၊ သတၱိေတြ တိုးပြားေအာင္ အားထုတ္ရတာလို ့ နား
လည္ေစခ်င္ပါတယ္။ အထူးအားျဖင့္ ၀ိပႆနာအလုပ္၊ ၀ိပႆနာဘာ၀နာက ျဖစ္ေနတဲ့အ
ခိုက္ ျဖစ္တဲ့သေဘာေတြကို..သိ၊ ေသခ်ာသိေအာင္ ဂရုတစိုက္ၾကည့္ၿပီး ပံုမွန္ေနစဥ္   အား
ထုတ္ရတဲ့ နည္းပါပဲ။

      ပံုမွန္ေနစဥ္အလုပ္ အားထုတ္တဲ့ နည္းနဲ ့သာ အခ်ိန္မေရြး၊ အမူအရာမေရြး၊ ဂရုတစိုက္
အားထုတ္ရင္ တရားလို ့ေခၚတဲ့ ဒီ သဒၵါ၊ ၀ီရိယ၊ သတိ၊ သမာဓိ၊ ပညာေတြက မိမိတို ့ရဲ ့စိတ္
အတြင္းကို အားေကာင္းစြာနဲ ့ ၀င္ေရာက္လာပါတယ္။
      အဲဒီလို  သူေတာ္ေကာင္း တရားေတြ ၀င္လာမွာက်ေတာ့ ကိုယ္ကဂရုမစိုက္၊ ဒီဘက္
လွည့္၀င္ေတာ့လည္း ကိုယ္က ဂရုမစိုက္၊ ဟိုဘက္လွည့္၀င္ေတာ့လည္း ကိုယ္ကဂရုမစိုက္
ေတာ့ တရားတက္ဖို ့ကို  ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ပိတ္ထားသလို ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။

အနိေစၥ ဒုကၡသညာ

 

 

မိမိရဲ႕ စိတ္ကေလးကို မိမိႏူးညံ့သြားေအာင္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသြားေအာင္ ဆိုဆံုးမေန
တဲ့ လုပ္ငန္းခြင္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အနိစၥသညာကို ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေလ့လာၿပီးတဲ့
အခါ အနိစၥျဖစ္တဲ့ ဒီခႏၶာငါးပါးအေပၚမွာ အနိစၥသညာကို ပိုင္ပိုင္ႏုိင္ႏိုင္ ထိုးထြင္း
သိျမင္ၿပီးတဲ့အခါ ဒီအနိစၥျဖစ္ေနတဲ့ ခႏၶာငါးပါးတို႔ရဲ႕ ျဖစ္ျခင္းပ်က္ျခင္း ဒဏ္ခ်က္ျဖင့္
လည္းေကာင္း, ပ်က္ျခင္းဒဏ္ခ်က္ျဖင့္လည္းေကာင္း

အျမဲမျပတ္ အညႇဥ္းဆဲအႏွိပ္
စက္ခံေနရသည့္အတြက္ ဒုကၡျဖစ္ပံုအျခင္းအရာကို ၀ိပႆနာဥာဏ္ျဖင့္ ျမင္ေအာင္
ၾကည့္ကာ ဒုကၡသညာကို ဆက္ၿပီးပြားရတယ္။ ပြားလိုက္တဲ့အခ်ိန္အခါမွာ ဘာျဖစ္
လာသလဲ? မိမိကိုအေသသတ္ဖို႔ရန္ သန္လ်က္ကို ေျမႇာက္ခ်ီကာမိုးထားတဲ့ လူ
သတ္သမားအေပၚမွာ ေၾကာက္ရြ႕ံထိတ္လန္႔ေနတဲ့ အမွတ္သညာသည္ ေရွး႐ႈတည္
လာသလိုပဲဒီခႏၶာငါးပါးတို႔အေပၚ၌ ေၾကာက္ရြံ႕ေနတဲ့ အမွတ္သညာ = ဘယသညာ
သည္ ေရွး႐ႈတည္လာမယ္။ ဒီလို ခႏၶာငါးပါးအေပၚမွာ ေၾကာက္ရြံ႕ေနတဲ့အမွတ္သ
ညာက ဘာလုပ္မလဲ? ဘာ၀နာကို ပြားမ်ားအားထုတ္ဖို႔ရန္အတြက္ ပ်င္းရိေနတဲ့
ဒီစိတ္ဓာတ္ကိုလည္း တိုက္ဖ်က္ေပးမယ္။ ]တပည့္ေတာ္လည္း ႀကိဳးစားပါဦး
မယ္ဘုရား}ဆိုၿပီး အိမ္ျပန္ျပန္သြားတတ္တဲ့ စိတ္ထားမ်ဳိးကို ဖယ္ရွားေပးႏိုင္တယ္။

ေနာက္တစ္ခု - ေကာသေဇၨ = ေပါ့ဆတယ္။ တြန္႔ဆုတ္ေနတယ္။ ဘာ၀နာလုပ္
ငန္းခြင္ကို ေလးေလးနက္နက္ အားမထုတ္ဘူး။ ေပါ့ေပါ့ဆဆေလး အားထုတ္
တယ္။ တြန္႔ဆုတ္တြန္႔ဆုတ္နဲ႔ စိတ္မပါ့တပါ အားထုတ္ေနတယ္။ ဒီလို စိတ္ထား
ေတြကိုလည္း ဒီဒုကၡသညာက တိုက္ဖ်က္ေပးမယ္။

ေနာက္တစ္ခု ဘာ၀နာလုပ္ငန္းခြင္မွာ ရဲရဲရင့္ရင့္နဲ႔ တကယ္ ထက္ထက္ျမက္ျမက္
ျဖစ္ေအာင္မႀကိဳးစားခ်င္တဲ့ စိတ္ထားရွိတယ္။ အဲဒီစိတ္ထားကိုလည္းဒီဒုကၡသညာ
က တိုက္ဖ်က္ေပးလိမ့္မယ္။ ဘာ၀နာလုပ္ငန္းခြင္ကို ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့နဲ႔ေနထိုင္
တယ္။ တရားကို သြားလည္း ႐ႈေနပါ။ ရပ္လည္း ႐ႈေနပါ။ ထိုင္လည္း ႐ႈေနပါ။
အိပ္ေနလည္း ႐ႈေနပါ။ ဒီလိုေတာ့ သင္ေပးလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့လို႔ ႐ႈျဖစ္တဲ့အခါ
လည္း ရွိတယ္။ မ႐ႈျဖစ္တဲ့အခါလည္း ရွိေနတယ္။ ဒါက ေမ့ေလ်ာ့မႈ = ပမာဒလို႔
ေခၚပါတယ္။ အဲဒီ ေမ့ေလ်ာ့မႈ = ပမာဒဆိုတဲ့သေဘာတရားကိုလည္း ဒီဒုကၡ
သညာက တိုက္ဖ်က္ေပးႏိုင္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခု - တစ္ခါတေလက်ေတာ့လည္း ကာမဂုဏ္ေတြမွာေမြ႕ေလ်ာ္ေနတဲ့
စိတ္ဓာတ္ေတြက လႊမ္းမိုးလာၿပီဆိုလို႔ရွိလွ်င္ေတာ့ ဘာ၀နာကို အားမထုတ္ဘဲ
ေသာ္လည္း ေနခ်င္ေနမယ္။ အနႏုေယာဂလို႔ ေခၚဆိုပါတယ္။ အဲဒီလုိ အားမ
ထုတ္ဘဲေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ကိုလည္း ဒီဒုကၡသညာက တိုက္ဖ်က္ေပးလိမ့္မယ္။

တစ္ခါတစ္ရံ အနိစၥလို႔ ႐ႈပါဆိုၿပီး သင္ေပးလိုက္ေသာ္လည္း အနိစၥလို႔ မဆင္ျခင္မိ
ဘူး။ ဒုကၡလို႔ ႐ႈပါေျပာလည္း ဒုကၡလို႔ မဆင္ျခင္မိဘူး။ အေပစၥေ၀ကဏာလို႔ ေခၚဆုိ
ပါတယ္။ မဆင္ျခင္မိတဲ့ ဒီစိတ္ဓာတ္ကိုလည္း စြမ္းအင္ျပည့္၀လာတဲ့ ဒီဒုကၡသညာ
က တိုက္ဖ်က္ေပးပါလိမ့္မယ္။

အကယ္၍ အနိစၥသညာ ဒုကၡသညာေတြကို ခပ္မ်ားမ်ား ပြားမ်ားေနထုိင္ခဲ့မယ္ဆို
လွ်င္ အနိစၥျဖစ္တဲ့ ခႏၶာငါးပါးအေပၚမွာ ဒုကၡသညာျဖင့္, မိမိရဲ႕စိတ္ဓာတ္ကို ဒုကၡ
သညာ ဘာ၀နာစြမ္းအင္ျဖင့္ ထံုမြမ္းထားလိုက္လွ်င္ အေၾကာင္းတရားႏွင့္တကြ
ေသာခႏၶာငါးပါးဆိုတဲ့ ဒီသခၤါရတရားေတြအေပၚမွာ ထက္ျမက္စူးရွတဲ့ ေၾကာက္ရြံ႕
မႈ ဘယသညာဟာလည္း ေရွး႐ႈတည္လာပါလိမ့္မယ္။ မိမိကို အေသသတ္ဖို႔ သန္
လ်က္မိုးကာ ေစာင့္ေနတဲ့ လူသတ္သမား အေပၚမွာ ေၾကာက္ရြံ႕တုန္လႈပ္သလုိ
ကာလသံုးပါး သႏၲာန္ႏွစ္ပါးအတြင္းမွာ တည္ရွိၾကတဲ့ သခၤါရတရားေတြ အေပၚမွာ
ေၾကာက္လန္႔တဲ့ ဘယသညာဟာလည္း ေရွး႐ႈတည္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အကယ္၍ အနိစၥျဖစ္တဲ့ ခႏၶာငါးပါးတုိ႔အေပၚမွာ ဒုကၡသညာကိုႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ
အထပ္ထပ္အခါခါ ပြားမ်ားေပမ့ဲလို႔ ကမၼ႒ာန္းလုပ္ငန္းခြင္၌ ပ်င္းရိမႈ, စိတ္ဓာတ္
တြန္႔ဆုတ္မႈ, ကမၼ႒ာန္းကို အားမထုတ္ဘဲ စြန္႔လႊတ္ထားမႈ, ကမၼ႒ာန္းကို ေမ့
ေလ်ာ့ေနမႈ, ကမၼ႒ာန္းကို အားမထုတ္ဘဲ ေနထုိင္မႈ, ကမၼ႒ာန္းကို မဆင္ျခင္မိမႈ
ဆိုတဲ့ ဆန္႔က်င္ဘက္သေဘာတရားေတြက အားေကာင္းေနတဲ့အတြက္ သခၤါရ
တရားေတြအေပၚမွာ ေၾကာက္လန္႔တဲ့ ဘယသညာဟာလည္း ေရွး႐ႈမတည္
လာဘူးဆိုလွ်င္ ဆန္႔က်င္ဘက္ သေဘာတရားေတြကို တုိက္ဖ်က္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းအင္
ေတြ မရွိေသးဘူးဆိုလွ်င္ေတာ့ မိမိရဲ႕ဒုကၡသညာဘာ၀နာလုပ္ငန္းခြင္သည္ အရွိန္
အ၀ါ အားမေကာင္းေသးဘူး။ တိုက္ဖ်က္ႏိုင္ၿပီဆိုလို႔ရွိလွ်င္ေတာ့ အရွိန္အ၀ါသိပ္
အားေကာင္းၿပီ။ အားေကာင္းတဲ့အဆင့္အထိ က်င့္ၾကံႀကိဳးကုတ္ ပြားမ်ားအား
ထုတ္ထားမယ္ဆိုလွ်င္ဒီဒုကၡသညာက မေသရာ အၿမိဳက္နိဗၺာန္လွ်င္ တည္ရာရွိ
တယ္။

ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး

(အနိေစၥ ဒုကၡသညာ) by (ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး)

ၾကား... ခိုလိုက္ပါ

 

 

အရည ဂေတာ ဝါ - ေတာအရပ္သို႔ ကပ္၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊
႐ုကၡမူလ ဂေတာ ဝါ - သစ္ပင္ရင္းသို႔ ကပ္၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊
သုညာဂါရ ဂေတာ ဝါ - ဆိတ္ၿငိမ္ရာအရပ္သို႔ ကပ္၍ေသာ္လည္းေကာင္း- ဆိုၿပီး တရားအားထုတ္ရန္ ေနရာေတြကို ဗုဒၶျမတ္စြာက ၫႊန္ျပခဲ့ပါတယ္။

သက္တမ္းကတို၊ အခ်ိန္ကနည္း၊ လုပ္စရာတာဝန္ ဝတၱရားေတြကမ်ား၊ စြဲမက္စရာ အာ႐ံုေတြကျပည့္ - ဒီၾကားေတြထဲမွာ ညပ္ေနရတဲ့ ယေန႔ေခတ္ လူေတြအဖို႔ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မ်ား ေတာအရပ္ကို ကပ္ႏိုင္ပါ့မလဲ၊ သစ္ပင္ရင္းကို ကပ္ႏိုင္ပါ့မလဲ၊ ဒါ့အျပင္ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ဆူဆူညံညံေတြ ေပါမ်ားလာရာမွာ ဆိတ္ၿငိမ္ရာအရပ္ေတြကလည္း တစ္ေန႔တျခား ရွားပါးလာပါတယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ တရားအားထုတ္စရာ ေနရာမရွိ၊ အခ်ိန္မရွိလို႔ အားမထုတ္ရေတာ့ဘူးလား။ တရားမရၾကေတာ့ဘူးလား။ ဒီလို မဟုတ္ပါဘူး။ တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာ ဘာဝနာအလုပ္ပါ။ ဘာဝနာဆိုတာ ကိုယ္၊ ႏႈတ္နဲ႔ ပြါးရတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္နဲ႔ပြါးရတဲ့ မေနာကံအလုပ္ပါ။ စိတ္ျဖစ္ဖို႔ အခ်ိန္လည္း မလို၊ ေနရာလည္း မလိုပါဘူး။

ေဗာဓိပကၡိယတရား ၃၇ ပါး။

        မဂ္ဉာဏ္၏ အသင္းအပင္းတြင္ ပါ၀င္ေသာ တရားစု သို႔မဟုတ္ မဂ္ဉာဏ္ဘက္၌ ပါ၀င္၍
မဂ္ဉာဏ္၏ အက်ိဳးကို သယ္ပိုးေဆာင္ရြက္တတ္ေသာ တရားစုကို ေဗာဓိပကၡိယဟု ေခၚပါသည္။
( ေဗာဓိ = မဂ္ဉာဏ္၊ ပကၡိယ = အဖို႔ အစု )
ေဗာဓိပကၡိယတရား ၃၇ ပါးမွာ =
က။ သတိပဌာန္  ၄ ပါး။
ခ။ သမၼပၸဓာန္     ၄ ပါး။

ဂ။ ဣဒၶိပါဒ္        ၄ ပါး။
ဃ။ ဣေျႏၵ        ၅ ပါး။
င။ ဗိုလ္            ၅ ပါး။
စ။ ေဗာဇၩင္       ၇ ပါး။
ဆ။ မဂၢင္         ၈ ပါး( စုစုေပါင္း ၃၇ ပါး) တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ။
{ သာသနာေရး၀န္ႀကီးဌာန၏ ဗုဒၶဘာသာေကာင္းတစ္ေယာက္မွ ကူးယူေရးသားပါပူေဇာ္သည္။ }

     ဦးသိန္းေ၀။
           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။

Posted by ဦးသိန္းေ၀ at 5:17 AM

သူခိုး ဓားျပ လူ႔မရ တရား​ေတာ္​

၁.​​ေမြးကတည္​းက ​ေသထိတိုင္​​ေအာင္​ေကာင္​း​သည့္​တရား ( သီလ )
၂. သတၱဝါ ​ေတြရဲ႕ သဏၭာန္​ မွာအျမဲထာဝါရတည္​႐ွိ​ေနလ်ွင္​ ​ေကာင္​းမည္​့ တရား( သဒၶါ )
၃. လူသား​ေတြရဲ႕ရင္​ထဲမွာႏွစ္​သက္​ျမတ္​ႏိုးမႈ့ျဖစ္​​ေစတတ္​​ေသာတရား ( ၁.​​ေမြးကတည္​းက ​ေသထိတိုင္​​ေအာင္​ ႐ွိရမည္​့တရား ( သီလ ) )
၄. ရန္​သူမ်ဴိး  ၅ ပါး​တို႔ က မခိုးယူ မလႈ့ယူ မဖ်က္​စီးႏိုင္​​ေသာတရား ( ပုည).

ဆရာ​ေတာ္​ အ႐ွင္​နနၵက ( Arena club ) 17-05-15 

Credit to myanmar 

ဗုဒၶေဟာၾကားေသာ မိတ္ေဆြေကာင္းမ်ား။

        တကယ့္ကို စိတ္ႏွလံုးေကာင္းရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကို မိတ္ေဆြေကာင္းလို႔ ေခၚပါတယ္။ ဘယ္လို
ပုဂၢိဳလ္ဆိုရင္ (၁)။ “ဥပကာရ”= ေက်းဇူးျပဳတတ္တဲ့ မိတ္ေဆြ။ ကိုယ္ရဲ႕ အေပါင္းအသင္း တစ္
ေယာက္ဟာ၊ ဆိုပါစို႔... အရက္ေသစာ ေသာက္ၿပီး မူးေမ့ေနရင္ေတာင္မွပဲ အမူးေျပသည္အထိ
ေအာင္ သူ႕အႏၱရာယ္ မျဖစ္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါတယ္။ ေဟာ.. မေကာင္းတာ လုပ္တာ
ေတာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါတယ္။ သူ႕ပစၥည္းေတြကို ထိန္းသိမ္းေပးတယ္။ ေစာင့္ေရွာက္ေပး

တယ္။ ကူညီေပးတယ္။ တစ္စံုတစ္ခု ေဘးရန္ႀကံဳလို႔ ကိုယ့္မိတ္ေဆြဟာ သိပ္ ေၾကာက္လန္႔ေန
လို႔ရွိရင္လည္း အားေပးစကားေျပာပါတယ္။ ကိစၥရွိရင္လည္း ၀ိုင္းကူၿပီး ေဆာင္ရြက္ေပးပါတယ္။
ေငြေၾကးဓန လိုတာကစၿပီး ကူညီေထာက္ပံ့ ေပးပါတယ္။
            (၂)။ “သမာနသုခဒုကၡ”= တူညီေသာ သုခ၊ ဒုကၡ၊ ဆင္းရဲလည္း အတူတူပဲ။ ခ်မ္းသာ
လည္း အတူတူပဲ။ အဲဒီလို တူညီတဲ့ စိတ္ထားရွိတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ိဳး။ ဒုကၡႀကံဳလာလို႔ ရွိရင္လည္း စြန္႔
ခြါၿပီး မသြားဘူး။ ကိစၥေတြ႕လာလို႔ရွိရင္ ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္က အသက္စြန္႔ၿပီးေတာ့ ကာကြယ္ေပး
ပါတယ္။ ဒီလို မိတ္ေဆြမ်ိဳးကို မိတ္ေဆြေကာင္းလို႔ ေခၚပါတယ္။

မေပါင္းသင္းအပ္တဲ့ မိတ္ေဆြတု။

 

 ေလာကမွာ မိတ္ေဆြေကာင္း ရွိဖို႔လိုပါတယ္။ အဲဒီ မိတ္ေဆြေကာင္းအထဲမွာ  မိတ္ေဆြ
မဟုတ္ဘဲနဲ႔ မိတ္ေဆြေယာင္ ထင္ေနရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးက ေလးမ်ိဳးရွိပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားက
သိဂၤ ါေလာ၀ါဒသုတၱန္မွာ သဂၤ ါလသတိုးသားကို ဆံုမၾသ၀ါဒ ေပးတဲ့အေနနဲ႔ေဟာထားပါတယ္။
      ၁။ အညဒတၳဳဟရ= ကိုယ့္ဘက္က တစ္ဖက္သတ္ ကိုယ္ေပါင္းသင္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ထံက ဘာပဲ

ျဖစ္ျဖစ္ ရေအာင္ယူတတ္ပါတယ္။ ဟိုဟာေလး ေတာင္းမယ္။ ဒီဟာေလး ေတာင္းမယ္။ ဟိုဟာ
ေလး ယူမယ္။ ဒီဟာေလး ယူမယ္။ အၿမဲတမ္းရေအာင္ ယူတတ္ပါတယ္။ ေပးရင္လည္း နည္း
နည္းပါးပါးေလး ေပးၿပီး မ်ားမ်ားရေအာင္ ယူသြားတတ္ပါတယ္။
          ၂။ ၀စီပရမ      = ေပးရန္ လက္မပါဘူး။ အေျပာသက္သက္သာ ရွိပါတယ္။ အေျပာနဲ႔
ေလာကြတ္လုပ္တဲ့ မိတ္ေဆြမ်ိဳးပါ။ သူက အတိတ္နဲ႔ ေလာကြတ္လုပ္ပါတယ္။ အနာဂတ္နဲ႔ ေလာ
ကြတ္လုပ္ပါတယ္။ ဆိုပါစို႔၊ အိမ္တစ္အိမ္သြားတယ္၊ အိမ္ရွင္သူငယ္ခ်င္းက၊ ဟာ.. သူငယ္ခ်င္း
ကြာ၊ မင္းေနာက္က် လိုက္တာကြာ၊ ငါတို႔ ၾကက္သားခ်က္ထားတာ၊ ငါတို႔အားလံုး စားလို႔ကုန္
သြားၿပီ။ အခုေတာ့ ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းပဲ က်န္ေတာ့တယ္ကြာ။ (တကယ္ခ်က္ထားတာ မဟုတ္ဘူး)
တစ္ခါတစ္ရံ ဟိုမႏွစ္က အရာနဲ႔ ဧည့္ခံလိုက္တယ္။ “ဟို မႏွစ္ ငါစီးပြားျဖစ္တုန္းက မင္းကိုေမွ်ာ္
လိုက္တာ၊ မင္းမလာဘူး။ အခုေတာ့ ငါလည္း ဒုကၡေရာက္ေနတယ္ကြာ။ ကူညီခ်င္လိုက္တာ။

ဆရာသမားေကာင္း ေရြးခ်ယ္နည္း။

        “ ပိေယာ ဂရု ဘာ၀နီေယာ၊ ၀တၱာ စ ၀စနကၡေမာ ”
ဆရာသမားေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကိုယ္က ဆရာတင္ၿပီး ကိုးကြယ္မယ္ဆိုရင္ မိတ္ေကာင္းေဆြ
ေကာင္း ဆရာသမားဆိုတာ အဲဒီ အရည္အေသြးေတြ ရွိမရွိ ၾကည့္ရပါမယ္။=
၁။ ပိေယာ       = ခ်စ္ခင္ေလးစားေလာက္တဲ့ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ အရည္အေသြးေတြ ရွိရပါ
                      မယ္။ ( ဒါကေတာ့ ကိုယ့္ကဆံုးျဖတ္ရပါမယ္)

၂။ ဂရု           = ေလးစားေလာက္တဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားရွိရမယ္။
၃။ ဘာ၀နီေယာ= ခ်ီးမြမ္းေလာက္တဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားရွိရမယ္။ သို႔မဟုတ္ ေမတၱာဘာ၀နာ ပြား
                      ေနတဲ့ ေမတၱာစိတ္ဓာတ္ထားတာ ရွိရပါမယ္။
၄။ ၀တၱာ        = မေကာင္းရင္လည္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာတတ္တယ္၊ ဆံုးမတတ္တယ္၊ အ
                      ႀကံေပးတတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ရပါမယ္။ ကိုယ္ကလည္း ဆံုးမတတ္ရပါမယ္။
၅။ ၀စနကၡေမာ = အျပစ္ေတြ႕လို႔ သူ႕ကို သတိေပးေျပာၾကားရင္လည္း လက္ခံတဲ့ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ရ
                      ပါမယ္။ အဲဒီအခ်က္က အင္မတန္ခက္တယ္။ ခက္တာက လူေတြမွာ  မာန                       ရွိတယ္။ မာနရွိတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ကိုယ့္ထက္ငယ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကေျပာရင္
                     လက္မခံၾကဘူး။ ကိုယ့္ေအာက္ ငယ္တဲ့သူကေျပာရင္ေဘးဖယ္ထားၾကတယ္။

တရားမပါေသာ ေန႔တစ္ေန႔

တရားမသိဘဲ တစ္ရက္အသက္ရွင္ရင္ တစ္ရက္အေႂကြးတင္တယ္။ တရားမသိ
ဘဲ တစ္ရက္ဆက္ေနရင္ တစ္ရက္အတိုးအညြန္႔တက္တယ္။ အာရံုတစ္ခုခုကို တ
ရားနဲ႔ယွဥ္စပ္ သံုးသပ္ျခင္းမရွိဘဲ အလြတ္ခံစားမိေခ်လွ်င္


- သာယာတပ္စြဲမႈေပၚလာျပီး ကံသံုးပါး တစ္ပါးပါးျဖင့္ က်ဴးလြန္မိတတ္ပါတယ္။

- မုန္းျငိဳးျပစ္မွားမႈေပၚလာျပီး ျပစ္မွားက်ဴးလြန္မိတတ္ပါတယ္။

- မသိမႈဖံုးအုပ္ခံရျပီးေတာ့လည္း ျပစ္မွားက်ဴးလြန္မိတတ္ပါတယ္။

ကုသိုလ္ပယ္ႏိုင္ပံု၊ အကုသိုလ္ကံ ပယ္ႏိုင္ပံုနည္း။

ကုသိုလ္ပယ္ႏိုင္ပံု၊ အကုသိုလ္ကံ ပယ္ႏိုင္ပံုနည္း။

        ဘုရား ပေစၥကဗုဒၶါ ရဟႏၲာတို႔မွာ အကုသိုလ္ကံေတြရွိေနလို႔ ဝဋ္လိုက္တာလား

ဒကာ။ ။ ကုသလာ ကုသလံ ဇဟံ၊ ၊ ကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံေတြကို ပယ္စြန္႔ေတာ္မူျပီးၾကျပီလို႔လည္းဆိုေသးရဲ႕၊ ျမတ္စြာဘုရားမွာ ဝဋ္ေတာ္ တဆယ့္ႏွစ္ပါး လိုက္တယ္လည္း ဆိုေသးရဲ႕။
အကုသိုလ္ကံေတြကို အရဟတၱမဂ္ျဖင့္ ပယ္စြန္႔ျပီးမွပဲဟာ၊ ဘုရားမွာ ဝဋ္လိုက္လို႔ ဒုကၡဆင္းရဲ အရွက္တကြဲေတြ ခံရေသးတယ္ဆိုတာ ဟုတ္ပါသလား ဆရာေတာ္၊ ရွင္းျပပါဦး ဘုရား။


ဆရာ။ ။ အင္း….ဝဋ္လိုက္တယ္ဆိုတာက ကုသိုလ္ဝဋ္ကလည္း လိုက္တာပဲ၊ အကုသိုလ္ဝဋ္ကလည္း လိုက္တာပဲ၊ ဘုရားျမတ္စြာတို႔ ကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံကို ပယ္စြန္႔တယ္ဆိုတာ မွန္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အကုန္လံုး ပယ္ႏိုင္တာ မဟုတ္ဘူး၊ ဘုရား ရဟႏၲာတို႔ ပယ္စြန္႔ႏိုင္ပံုက……

ၿမင္႔မိုရ္ေတာင္ႏွင္႔ သဒၶါ ပညာ တူမွ်ေစဖို႔

                  

ဟိုတေန႔က အြန္လိုင္းမွာ ဒကာတစ္ေယာက္က ေလ်ာက္ထားတယ္၊ ၿမင္႔မိုရ္ေတာင္ တကယ္ရွိနိုင္ပါ႔မလား တဲ႔၊ တကယ္သိခ်င္လို႔ ေမးတာ လို႔ပဲ ခံယူလိုက္ပါတယ္၊ စာေရးသူကလဲ ေၿဖလိုက္တယ္၊ ကိုယ္တုိင္ေတာ႔ မၿမင္ဖူးေသးပါ၊ သို႔ေသာ္လည္း စ်ာန္ မဂ္ဖိုလ္ေတြကို ရေအာင္ က်င္႔ႀကံအားထုတ္ၿပီးရင္ေတာ႔ ဘယ္သူမဆုိ ၿမင္နိုင္ပါလိမ္႔မယ္၊ အဲဒီလို ေပါက္ေၿမာက္ၿပီး ရွိတယ္ လို႔ ေၿပာဆိုတဲ႔ ဘုရား ရဟႏၱာေတြ စာေပမွာ အေၿမာက္အၿမား ရွိခဲ႔ပါတယ္ လို႔ ေၿဖလိုက္ေရာ ဟုတ္မွာပါေလ တဲ႔၊ သူ႔စကားသံက ေက်နပ္သံေတာ႔ မေပၚေသးဘူး ထင္ပါတယ္၊ တကယ္ေတာ႔ ကိုုယ္တုိင္ မက်င္႔ပဲ ၿမင္ခ်င္ေနႀကတဲ႔ လူေတြပါလား လို႔ ကရုဏာသက္မိတယ္၊ သူ႔ေမးခြန္းက ၿပီးသြားေပမယ္႔ မၿပီးနိုင္တာက ကိုယ္တိုင္ပါပဲ။

"ဂုဏ္ေတာ္လမ္းကသြားရင္လည္း နိဗၺာန္ေရာက္ပါတယ္"

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္စံျပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္း သီဟိုဠ္ေခတ္မွာ ဖုႆေဒ၀လုိ႔ေခၚတဲ့ မေထရf ျမတ္ၾကီးတစ္ပါး ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီဖုႆေဒ၀ မေထရ္ျမတ္ဟာ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း ေစတီေတာ္ ရင္ျပင္မွာ တံျမက္စည္းလွည္းတဲ့ ၀တ္ကို ေဆာက္တည္ထားတယ္။ တစ္ေန႔မွ မပ်က္ဘူး။ ေစတီရင္ျပင္မွာ ေန႔တုိင္း တံျမက္စည္း လွည္းတယ္။  တံျမက္စည္း လွည္းရင္း လွည္းရင္းနဲ႔လည္း အရဟံဂုဏ္ေတာ္ကို ပြားမ်ားပါတယ္။

တံျမက္စည္းလွည္းလုိက္ျပီဆုိေတာ့ အမူိက္သရုိက္ေတြ၊ မလုိအပ္တဲ့ ေက်ာက္စရစ္ခဲေတြ၊ သဲေတြ၊ အညစ္အေၾကးေတြ ေျပာင္စင္ျပီးေတာ့ ရွင္းလင္းသြားတာေပါ့။ အညစ္အေၾကးကင္းစင္ျပီး ၾကည္လင္ေနတဲ့ ေစတီေတာ္ရင္ျပင္ၾကီးကို ၾကည့္ၾကည့္ျပီးေတာ့ ဖုႆေဒ၀ မေထရ္ျမတ္ၾကီး အရဟံဂုဏ္ေတာ္ကို အာရုံယူပါတယ္။

“အမူိက္ေတြရူပ္ပြေနတဲ့ ေစတီရင္ျပင္၊ သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြ ရူပ္ပြေနတဲ့ ေစတီရင္ျပင္ေပၚမွာ ငါလွည္းလုိက္လုိ႔ အမူိက္သရိုက္ေတြ ေျပာင္စင္ျပီးေတာ့ သြားသလိုပဲ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ စိတ္အစဥ္မွာလည္း ကိေလသာ စတဲ့ အမူိက္သရိုက္ေတြ၊ ကိေလသာဆုိတဲ့ ဆူးေျငာင့္ခလုတ္ေတြ၊ ကိေလသာဆုိတဲ့ သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြ၊ ကိေလသာဆုိတဲ့ ေက်ာက္စရစ္ခဲေတြ။ သဲေတြ ကင္းစင္ျပီးေတာ့ေနတယ္”

မယား ကိုလုိခ်င္၍ လင္အား ရာထူး ေပးအပ္ျခင္း

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ေဇတ၀န္ ေက်ာင္းေတာ္မွာ သတင္းသံုးေတာ္မူစဥ္ အခါက
ပေသနဒိေကာသလ မင္းၾကီး ဟာ  တခုေသာ ပြဲသဘင္မွာ ကၾကီးတန္ဆာဆင္ထားတဲ့ ဆင္းတစ္စီး
ကို စီး ျပီး ျမိဳ ့ကိုလက္ ယာရစ္ လွည့္လည္ေတာ္မူတယ္။

မထင္မရွားဆင္းရဲသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ မိန္းမ  ကို အမွတ္မထင္ေတြ့လိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ
မင္းၾကီးဟာ ေကာင္းကင္းမွာ လမင္း ၾကီး ထြန္းလင္းသလို ခံစားမိသြားတယ္ တဲ့။
 အဲ့ဒီေတာ့ မင္းၾကီးရဲ႕ မူးမတ္ေတြကိုေခၚျပီး  မိန္းမငယ္မွာ လင္ေယာက်္ား ရွိမရွိကို စံုစမ္း
ေစတယ္။လင္ရွိမယား ျဖစ္ေၾကာင္းကိုသိေတာ္မူေတာ့  မိန္းမငယ္ ရဲ႕ လင္ေယာက္်ား ကို ေခၚျပန္
ပါတယ္။

အခ်င္း ေယာက်္ား ကလည္း " ငါ့မိန္းမ ကို  အမွီျပဳ ျပီး ငါေတာ့ ေဘးရန္ျဖစ္ျပီ "လို ့ေတြးမိသတဲ့။

အရိယာပုဂၢိဳလ္ကို စြပ္စြဲတဲ့ကံ

အရိယာပုဂၢိဳလ္ကို စြပ္စြဲတဲ့ကံ

…….

အရိယာ ဟူ၍ သိသည္ျဖစ္ေစမသိသည္ျဖစ္ေစ။

အဲ့ဒီပုဂၢိဳလ္နဲ့ပတ္သက္ျပီးေတာ့ကိုယ္က မေကာင္းတဲ့စိတ္နဲ ့

မေတာ္မတရားေျပာမိရင္ ၊ စြပ္စြဲမိရင္ဒီပုဂၢိဳလ္ဟာလည္းပဲ

ေနာက္ဘ၀ ေကာင္းရာမြန္ရာ မေရာက္နိုင္ေတာ့ဘူး။

အပါယ္ငရဲ သြားရမွာ။

အကယ္၍ ကိုယ္က လုပ္မိျပီ ဆိုပါစို ့။

အဲ့ဒီပုဂၢိဳလ္ရွိရင္ အဲ့ဒီပုဂၢိဳလ္ ရွိတုန္းသြားျပီးေတာင္းပန္။

အဲ့ဒီ ပုဂၢိဳလ္မရွိေတာ့ဘူး ေသသြားျပီဆိုရင္

တျခားပုဂၢိဳလ္ေရွ ့ ဆရာသမားေရွ ့ဘာေရွ ့မွာ သို ့မဟုတ္

အဲ့ဒီပုဂၢိဳလ္ ေသတဲ့ေနရာသြားျပီး ေတာင္းပန္ရင္ေပ်ာက္နိုင္တယ္။

ဒါေၾကာင့္ သိတ္အေရးၾကီးတယ္။ သူမ်ား အျပစ္မေျပာနဲ ့။

အျပစ္မေျပာနဲ့ဆိုတာ အဲ့ဒါ ပါတယ္။ကိုယ္က အျပစ္ေျပာမိတယ္

အဲ့ဒီပုဂၢိဳလ္က အရိယာျဖစ္ေနမလား။

ျဖစ္မေနဘူးလား ဘယ္သူမွ မသိနိုင္ဘူး။

တစ္ခါတေလ ကိုယ္က မထင္ေပမယ့္လည္း

ေပါက္ေရာက္ျပီး ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနတာ။

နိဓိက႑သုတၱန္ ေ႐ႊအိုးျမွဳပ္ႏွံ ကုသိုလ္ကံ တရားေတာ္

****************************
ထိုတရားေဒသနာေတာ္ကို ျမတ္စြာဘုရားသာဝတၳိျပည္မြန္ေဇတဝန္ေ႐ႊေက်ာင္းကိန္းေအာင္းေတာ္မူစဥ္
သာဝတၳိျပည္သားသူေ႒းတစ္ေယာက္
ျမတ္ဘုရားနွင္႔ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား
အားမိမိအိမ္သို႔ပင့္၍မြန္ျမတ္ေသာဆြမ္းခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္ ကပ္လွဴပူေဇာ္ေနဆဲ္
ပေသနဒီေကာသလမင္းမွေငြေရးေၾကး
ေရး ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္စရာ႐ွိ၍မင္းခ်င္း
တစ္ေယာက္ကို အေခၚလႊတ္ရာ

ဥစၥာျမွဳပ္နွံေနဆဲျဖစ္၍ မလိုက္နိုင္ေသး
ေၾကာင္း ဥစၥာျမွဳပ္နွံ သိမ္းဆည္းျပီးမွ
မင္းထံ လာခဲ႔ပါရေစဟုေျပာၾကားသည္္
ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ သူေ႒း ဆိုလိုေသာ
စကား၏အနက္အဓိပၸါယ္ကိုကိုယ္ေတ
ာ္တိုင္သိေတာ္မူရကား
ထို နိဓိက႑သုတၱန္ေဒသနာေတာ္ကို
ေဟာေတာ္မူသည္။
နိဓိ =ဥစၥာ
က႑==ပိုင္းျခားေဖာ္ျပရာ
သုတၱံ==သုတ္ေဒသနာေတာ္
္

ဥပေစၦဒကကံႏွင့္ ေသရသူမ်ား။

     လူသည္ တစ္ေန႔ေန႔တြင္ ေသၾကရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း သက္တမ္းမကုန္ ေသခ်ိန္မက်ေသး
ဘဲ ေသရျခင္းမ်ိဳးရွိတတ္ၾကပါ၏။ အရွင္မဟာေမာဂၢလန္သည္ ေရွးက အမိကို သတ္ခဲ့ဖူး၏။ အရွင္
ေမာဂၢလန္ဘ၀၌ ထိုကံ အခြင့္ရသျဖင့္ ခိုးသားငါးရာ၏ အသတ္ကို ခံရၿပီးမွ ပရိနိဗၺာန္ စံရေလ၏။
          ဗိဗၼိသာရမင္းသည္ ေရွးက ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္၀ယ္ ဖိနပ္စီးခဲ့ဖူး၏။ ဗိဗၺိသာရမင္း ဘ၀၌ ထို

ကံ အခြင့္ရသျဖင့္ ေျခဖ၀ါးကို ဓားခြဲခံလ်က္ နတ္ရြာစံရေလသည္။ သာမာ၀တီ အမွဴးရွိေသာ နန္း
တြင္းသူတို႔သည္ ေရွးက ပေစၥကဗုဒၶါကို သမာပတ္ ၀င္စားေနစဥ္ အေလာင္းေတာ္ထင္၍ မီးရွိဳးရာ
သမာပတ္မွ ထေသာအခါ အသက္ရွိေသးေၾကာင္း သိလ်က္ပင္ မိမိတို႔ အမွဳေပၚမည္စိုး၍ ထပ္မံ
မီးတိုက္ခဲ့ဖူး၏။ ထိုကံက အခြင့္ရသျဖင့္ မီးေလာင္၍ ဘ၀ဆံုးၾကရေလသည္။ ဤကား ေရွးဘ၀က
ျပဳခဲ့ေသာ အကုသိုလ္ကံ အခြင့္ရသျဖင့္ သတ္ျဖတ္ခံရသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

ေမတၱာစက္ကြင္း

တရားအားထုတ္ရင္း မမွန္ကန္တဲ့အေတြးမ်ား။

      တစ္ခ်ဳိ႕ပုဂၢိဳလ္က စ်ာန္တရားအားထုတ္ရင္း မမွန္ကန္တဲ့ အေတြးကေလး ေပၚလာတတ္
ၾကပါတယ္။ အားထုတ္ေနသူရဲ႕စိတ္မွာေတြးမိတာက....စားခ်င္တာလည္း ဒီစိတ္၊ သြားခ်င္တာလည္း
ဒီစိတ္၊ ၀တ္ခ်င္တာလည္း ဒီစိတ္၊ ၾကည့္ခ်င္ျမင္ခ်င္တာလည္း ဒီစိတ္၊ ကာမဂုဏ္ခံစားခ်င္တာလည္း
ဒီစိတ္၊ စိတ္မ႐ွိရင္ေအးမွာပဲ၊ ဒီစိတ္က ေနရာတကာေဆာင္ေနတယ္၊ စိတ္က ေတာ္ေတာ္ ဆိုးတယ္၊

ဒီစိတ္ေတြမပါရင္ ေကာင္းမွာပဲဆိုၿပီးေတာ့ စိတ္ကို မုန္းတီးၿပီးေတာ့ “ေနာင္ဘ၀ စိတ္မရပါေစနဲ႔” လုိ႕
ဆႏၵျပဳၾကတယ္။ စိတ္မပါဖို႔ရာ ဆႏၵျပဳၿပီး ေသဆံုးသြားတဲ့အခါ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ အသညသတၱ ဆိုတဲ့
ျဗဟၼာႀကီး သြားျဖစ္ၾကတယ္။ အဲဒီ ျဗဟၼာႀကီးက ဘာနဲ႔တူတုန္းဆိုေတာ့ ႐ုပ္တုႀကီးေတြလိုေပါ့။

မိဘကို ေလာကုတၱရာနည္းနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္နည္း။

၁။ သဒၶါတရား မရွိေသးတဲ့ မိဘေတြ သဒၶါတရားရွိလာေအာင္။
၂။ သီလ မေဆာက္တည္ျဖစ္တဲ့ မိဘေတြ သီလေဆာက္တည္ျဖစ္ေအာင္။
၃။ ဒါန မျပဳျဖစ္တဲ့ မိဘေတြ ဒါနျပဳျဖစ္လာေအာင္။
၄။ တရား အားမထုတ္ျဖစ္ေသးတဲ့ မိဘေတြ တရားအားထုတ္ ျဖစ္လာေအာင္ ပရိယာယ္နဲ႔ပဲ

    ျဖစ္ျဖစ္၊ တိုက္ရိုက္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဖန္တီးစီစဥ္ေပးရပါမယ္။ မိဘကို နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္
    ေနတဲ့ သားသမီးကို မဂၤလာတရားက သူရဲ႕ေၾကာင္းက်ိဳးအားေလ်ာ္စြာ ေက်းဇူးျပဳသြားပါ
    မွာပါ။

ေနရာတကာ မေနာက္ေလနဲ႕ ... ခုဇၹဳတၱရာ

ေနရာတကာ မေနာက္ေလနဲ႕ ... ခုဇၹဳတၱရာ
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္တုန္းက သာမာ၀တီမိဖုရားထံ၀ယ္ ခါးကုန္းေနေသာ ကၽြန္မ တစ္ေယာက္႐ွိ၏။ ၎အမည္မွာ ခုဇၹဳတၱရာ (ခါးကုန္း) မည္၏။ ၎အား မိဖုရားမွ ေန႔စဥ္ ႐ွစ္အသျပာဖိုး ပန္းကို၀ယ္ခိုင္း၍ ဘုရားပန္းအိုးမ်ားကို လဲလွယ္ေစ၏။ တစ္ေန႔ ပန္းသည္၏ အိမ္၌ ျမတ္စြာဘုရားႂကြ၍ တရားခ်ီးႁမွင့္ေတာ္မူစဥ္ ႀကံဳႀကိဳက္၍ ပန္း၀ယ္လာသူ ကၽြန္မသည္ တရားေတာ္ကို ႐ုိေသစြာ နားၾကားခြင့္ ရလိုက္ေလေသာ္ အလြန္ဉာဏ္ပညာ ႀကီးရင့္ထက္ျမက္ေသာ ကၽြန္မ ျဖစ္သျဖင့္ ခ်က္ျခင္းပင္ ေသာတာပန္ တည္ေလ၏။

သူဟာ ပိဋကတ္သံုးပံုကို အာဂံုေဆာင္နိုင္တဲ့ ဗဟုသုတ ဧတဒဂ္ ရပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတစ္ပါးရဲ႕ ခိုင္းဖတ္ ကႊ်န္ျဖစ္ေနရျပီး ခါးကုန္းေနပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာလည္း လို႕ ေမးစရာရွိပါတယ္။
သူဟာ ကႆပျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္တုန္းက သူေဌးသမီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ညေနခင္း ေရခ်ိဳးျပီး တဲ့အခ်ိန္ သနပ္ခါးလူးျပီးေတာ့ မွန္ေရွ႕မွာ အလွျပင္ေနတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရဟႏၱာ ဘိကၡဴနီမတစ္ပါး၊ အိမ္ေရာက္လာတယ္။ ဘိကၡုနီမ ေရာက္လာေတာ့ သနပ္ခါးလူးေနရင္းနဲ႕ သူ႕ရဲ႕ ေပါင္ဒါဘူး၊ မိတ္ကပ္ဘူးေလး က သူနဲ႕ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ေရာက္ေနတယ္။ အဲဒီ ေနရာကလည္း ခုန ဘိကၡဳနီမနဲ႕ နီးတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူက ထျပီးမယူခ်င္တာနဲ႕ ပ်င္းတာနဲ႕...

ဥပုသ္၏အႏွစ္သာရႏွင့္ ဥပုသ္ရက္သတ္မွတ္ပံု။

         ဗုဒၶဘာသာ၀င္ သူေတာ္စင္ေတြဟာ ဥပုသ္ေန႔ ေရာက္လာၿပီဆိုရင္ ဘာသာေရးက်င့္စဥ္
တစ္ခုအေနနဲ႔  ဥပုသ္ေစာင့္ၾကပါတယ္။ ဥပုသ္ေစာင့္တယ္ဆိုတာ ဘာလုပ္တာလဲလို႔ သိရေအာင္
ဗုဒၶျမတစြာရဲ႕ မူရင္းရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္းရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို က်က်နန သိထားဖို႔
လိုအပ္ပါတယ္။ မိရိုးဖလာ ထံုးတမ္းစဥ္လာ မိဘေတြ ဥပုသ္ေစာင့္လို႔ လိုက္ၿပီးေစာင့္တတ္ၾကပါ

တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ အဓိပၸါယ္ကစၿပီး အက်ိဳးေက်းဇူးပါ အေလးအ
နက္သိဖို႔ လိုပါတယ္။
         ဥပုသ္ေစာင့္တယ္ ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ ဗုဒၶဘာသာတင္ မကဘူး အျခားအျခားေသာ ဘာသာ
ေတြကလည္း ဥပုသ္ေစာင့္တယ္ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရကိုသံုးကာ အသံတူမ်ား ရွိၾကပါတယ္။ တစ္ခါ
တစ္ရံ အသံတူေသာ္လည္း အဆံမတူဘူး ဆိုတာလို ရည္ရြယ္ခ်က္ အႏွစ္သာရပိုင္းမွာ ကြာျခား
မွဳေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အျခားဘာသာေတြလည္း သူတို႔ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔သူ အသံတူဥပုသ္
ေစာင့္ၾကပါတယ္။

ဘုရားအေလာင္းမီးဖြားစ စကားေျပာေသာသံုးဘ၀

သေႏၶယူခါ၊ ဆယ္လၾကာေသာ္
မဟာသကၠရာဇ္၊ ေျခာက္ဆဲ့ရွစ္ၾကံဳ
ကဆုန္လျပည့္၊ ေသာၾကာေန႔ဝယ္
ခ်မ္းေျမ့စံုညီ၊ လုမၺိနီ၌
မဟီလိႈက္ဆူ၊ ဖြားေတာ္မူသည္
နတ္လူေအာင္ၿမိဳ႕ လမ္းပါကို။
(ခုနစ္ေန႔ ဗုဒၶဝင္ဘုရားရွိခိုး၊ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး)

***************************************************************
မဟာသကၠရာဇ္ ၆၈ ခု
ဥတုဂိမွာန ကဆုန္လျပည့္ ေသာၾကာေန႔
ဤေန႔ နံနက္အခါ၌ ကပိလဝတ္ျပည္ႏွင့္ ေဒဝဒဟျပည္တို႔ၾကားတြင္ ရွိေသာ လုမၺိနီ အမည္ရွိသည့္ မဂၤလာအင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္ေတာ္သည္ အျမစ္ရင္းမွ အခက္ဖ်ားတိုင္ေအာင္ အလံုးစံု တစ္ခဲနက္ ပင္လံုးကၽြတ္ ပြင့္ျခင္းသို႔ ေရာက္၏။

လူတုိ႔ ဦးေခါင္းထား၍ အိပ္ရမည့္အရပ္

 

 ေရွးကလူႀကီး မ်ားသည္ မိမိတို႔ ေနရမည့္အိမ္ ေဆာက္လုပ္ ရာတြင္ မည္သည့္ အရပ္ကို မ်က္ႏွာျပဳ ရသည္ျဖစ္ေစ ဘုရားစင္ ထားရွိရမည့္ အရပ္၊ အိပ္လွ်င္ ဦးေခါင္းျပဳ ရမည့္အရပ္ မ်က္ႏွာတို႔ကို ေရြးခ်ယ္ေလ့ ရွိၾကသည္။ ျဖစ္သလို အိမ္ေဆာက္ျခင္း၊ ေနထုိင္ အိပ္စက္ျခင္း မရွိၾကေပ။ ေရွးလူႀကီး မ်ား၏ အသက္ရွည္ရာ အနာမဲ့ေၾကာင္း ဓေလ့ေကာင္း မ်ားကို ေလ့လာ ေဖာ္ထုတ္ လိုက္နာျခင္း အားျဖင့္ အက်ဳိး ယုတ္စရာ အေၾကာင္း မရွိေပ။ သိပၸံနည္း မက်ဟု ဆိုၾကသူမ်ား ရွိေသာ္လည္း သိပၸံပညာ ထြန္းကား လာသည္ႏွင့္ လူ႕သက္တမ္း မ်ား တိုလာ သည္မွာလည္း စဥ္းစားစရာ အခ်က္ ျဖစ္ေပသည္။ ေရွးထံုးကိုလည္း မပယ္ႏွင့္ ေစ်းသံုးလည္း မလြယ္ႏွင့္ ဟူေသာ စကားသည္ အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။

ကိုယ့္ဘ၀ႀကီးကို ေျပာင္းသြားေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္တဲ့တရား။

     ဒို႔မ်ား....ခုလိုအေျခအေန တရားလမ္းေၾကာင္းေပၚထိေရာက္ေအာင္ တရားတစ္ပုဒ္နာ
ခဲ့ဘူးတယ္။ အဲဒီတရားေၾကာင့္.... သာသနာေဘာင္သို႔ ေရာက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီတရားေၾကာင့္
.......တရားအားထုတ္ျဖစ္တယ္။  တရားထိုင္ျဖစ္တယ္။  တရားရပ္ျဖစ္တယ္။  အၿမဲတမ္း
တရားအေၾကာင္း စဥ္းစားျဖစ္တယ္။ တရားတစ္ပုဒ္ နာခဲ့ရလို႔၊ အဲဒီတရားတစ္ပုဒ္ တရား
တစ္ခြန္းေၾကာင့္ .. တို႔မ်ား ..... တအားႀကီးေျပာင္းလဲသြားတယ္။

      ဘယ္လိုပုဂၢိဳလ္ ေဟာတဲ့တရားလဲ၊ ဘယ္လိုတရားလဲ၊ ကိုယ့္ဘ၀ႀကီးကို ေျပာင္းသြား
ေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္တဲ့တရား ဘယ္တရားလဲဆိုရင္ လက္တစ္ျဖန္႔မွာ အကုသိုလ္ ကုေဋ
တစ္သိန္းျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့တရား၊ လက္တစ္ျဖန္႔မွာ အကုသိုလ္ကုေဋတစ္သိန္း ျဖစ္တယ္လို႔          
 ေျပာတဲ့အခါ...  ေၾကာက္လိုက္တာ အကုသိုလ္ဆိုတာ မေကာင္းဘူး၊ အကုသိုလ္ဆိုတာ
 အျပစ္ေပးတယ္၊ အကုသိုလ္ဆိုတာ ဆိုးက်ိဳးေပးတယ္ လို ့...  အခုလိုေျပာသေလာက္ကို
 မသိေသးဘူး၊ ဘယ္တုန္းဘယ္တုန္းကမ်ား အကုသိုလ္ကို ေၾကာက္ခဲ့သလဲ၊ ကိုယ္လဲမသိ။

ဇဋိလ၏ မွားယြင္းခဲ့ေသာ သံသရာခရီး။

         သံသရာခရီးသြားရင္း အမွားလုပ္မိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ဘယ္ပံုဒုကၡ ေရာက္ၾကတယ္ဆိုတာ
မွတ္သားၿပီး အမွားမလုပ္မိေအာင္ သတိေဆာင္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ သံသရာခရီး သြားေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္
တိုင္းဟာ အမွားလုပ္မိတတ္ၾကပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ အမွားလုပ္မိသလဲဆိုရင္ အေၾကာင္းအက်ိဳး
အမွန္တရားကို မသိတာကအဓိကပါ။ လုပ္သင့္တာနဲ႔ မလုပ္သင့္တာကို ခြဲျခားၿပီး မသိတတ္ၾကပါ။

ခြဲျခားမသိတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ မလုပ္သင့္တာကို လုပ္မိျခင္း၊ လုပ္သင့္တာက်ေတာ့ မလုပ္မိျခင္း
ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ မသိလို႔ အဆိုးကို အေကာင္းထင္ၿပီး လုပ္မိတတ္တတ္ၾကပါတယ္။
         သူေတာ္ေကာင္းတို႔ သိၾကတဲ့အတိုင္း ေဇာတိကတို႔၊ ဇဋိလတို႔၊ ေမ႑ကတို႔ ဆိုၿပီးေတာ့
အင္မတန္ ထင္ရွားတဲ့ သူေဌးေတြပါ။ အဲဒီထဲက ဇဋိလရဲ႕အေမဟာ သူေဌးသမီး တစ္ေယာက္ပါ၊
၀ိဇၹာဓိုရ္နဲ႔ တိတ္တိတ္ပုန္းေမြးလို႔ ဇဋိလဟာ သူေဌးသားျဖစ္ေပမယ့္ သူေမြးလာတာ  ဖေအမေပၚ  
ဘူး။ တိတ္တိတ္ပုန္းေမြးတယ္ ဆိုကတည္းက လူမသိရဲလို႔ ဇဋိလေလး ေမြးလာတဲ့အခါ အိုးထဲ
ထည့္ၿပီး ျမစ္ထဲေမွ်ာခ်လိုက္တယ္။ ျမစ္ေအာက္ ေရခ်ိဳးေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္က ဆယ္ယူ
ၾကပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႕ကံအားေလ်ာ္စြာ အိမ္ေနာက္ေဖးမွာ ေရႊေတာင္ေပါက္တဲ့ သူေဌး
ႀကီး ဇဋိလျဖစ္သြားပါတယ္။

မယ္ေတာ္မာယာ၏ အံ့ဖြယ္ ၁၂ ပါး။

၁။ တကြမ္းစားအိုးမွ ဘယ္အခါမွ် ထမင္းမေလ်ာ့ေသာအိုးကို ရရွိျခင္း။
၂။ အနာႏွိပ္စက္သူအား ကိုင္တြယ္လွ်င္ အနာေပ်ာက္ကင္းျခင္း။
၃။ အလိုရွိမွဳ ကိုင္တြယ္ေသာ ၀တၳဳမွန္သမွ် ေရႊျဖစ္ျခင္း။
၄။ မ်ိဳးေစ့ သစ္ေစ့ကို စိုက္လွ်င္ ခ်က္ခ်င္း သီးပြင့္ျခင္း။
၅။ ေရ အလိုရွိက ေတာင္ထိပ္က ေရထြက္ျခင္း။

ကမၼဌာန္း အေျခခံတရား ၁၅ ပါး (ကမၼဠၥာႏုပစာရတရား)။

၁။ ကမၼဌာန္းအလုပ္ အားထုတ္ႏိုင္စြမ္းရွိျခင္း။
၂။ ကိုယ္ႏွဳတ္ေျဖာင့္မတ္ ရိုးသားျခင္း။
၃။ တည္ၾကည္ေသာစိတ္ ရွိျခင္း။
၄။ ပညာရွိစကားကို နာယူလြယ္ျခင္း။
၅။ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕စြာ ေနထိုင္ေလ့ ရွိျခင္း။

၆။ အလြန္မာန မႀကီးျခင္း။
၇။ ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္း။
၈။ အဆာမက်ယ္ ေမြးျမဴလြယ္ျခင္း။

ေကာဌာသ (၃၂) ပါး။

၁။ ေကသာ = ဆံပင္။
၂။ ေလာမာ = အေမြး။
၃။ နခါ = ေျခသည္းလက္သည္း။
၄။ ဒႏၱာ = သြား။
၅။ တေစာ = အေရ။

၆။ မံသံ = အသား။
၇။ ႏွာရု = အေၾကာ။
၈။ အဌိ = အရိုး။
၉။ အဌိမိဥၨံ = ရိုးတြင္းခ်ဥ္ဆီ။
၁၀။ ၀ကၠံ = အညွိဳ႕။
၁၁။ ဟဒယံ = ႏွလံုး။

အတိတ္နိမိတ္ယံုၾကည္မႈ

ၾကြက္သည္ အ၀တ္၏ အနားႏွစ္ဖက္ကိုခဲမူ စီးပြားေလွ်ာ့အံ့။
ေလးေထာင့္အနားကိုခဲမူ စီးပြားတက္အံ့။
အ၀တ္၏ ၾကြင္းေသာေနရာကိုခဲမူ ေဘးျဖစ္အံ့။
ၾကြက္သည္ (လူကိုခဲမူ) လက္ကိုခဲမူ ေရႊေငြရအံ့။
ေျခကိုခဲမူ လာဘ္ရအံ့။
သလံုးကိုခဲမူ ေရာဂါရအံ့။

(သုတသနိက်မ္း)

ေထရ၀ါဒပိဋကတ္ေတာ္ကို ဓမၼရတနာအျဖစ္ ကိုးကြယ္ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၌
ရေသ့တို႔၏ စိတ္ေျဖရာ က်မ္းစာမ်ားကို ဆိုႏိုင္ေသာ အတိတ္ေဟာ၊ နိမိတ္ေဟာက်မ္းမ်ားလည္း ျဖစ္ထြန္းခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ပရိေစၧဒၾကာျမင့္ခဲ့ေပျပီ။
ျဗဟၼဏပုဏၰားတို႕၏ က်မ္းစာမ်ားျဖစ္ေသာ ယင္းက်မ္းစာမ်ား၏ ၾသဇာသက္ေရာက္မႈကလည္း မေသးငယ္လွေပ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေရွးျမန္မာအမ်ားစုသည္ အတိတ္နိမိတ္တို႔အေပၚ၌
ယံုၾကည္မႈ ၾကီးမားခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါ၏

(Accident) မေတာ္တဆျဖင့္ ဒီအခ်ိန္မွာကြယ္လြန္သြားေသာ္။

      ဗုဒၶဘုရားရွင္ေတာ္ျမတ္ႀကီး၏ တရားေတြဟာ ပိုလို႔ျဖဳတ္စရာ မလိုဘူး၊  လိုလို႔ျဖည့္စရာ
လဲမရွိဘူး၊ ဘယ္လူ၊ ဘယ္နတ္၊ ဘယ္ျဗဟၼာ၊ ဘယ္လိုကန္႔လန္႔တိုက္တဲ့သူကမွ အျပစ္ေျပာ
စရာမရွိဘူး။
      မဟာနာမ္က ေန႔လယ္ေန႔ခင္း ဆိုရင္ ဘုရားေက်ာင္းကိုသြား၊ ညေနဆိုရင္ျပန္နဲ ့ တေန႔
ေတာ့.. ဘုရားရွင္ကိုေလွ်ာက္တယ္ = ဘုန္းေတာ္ႀကီး ျမတ္စြာဘုရား တပည့္ေတာ္တို႔ ကပိလ

၀တ္ျပည္က စည္ပင္လိုက္တာဘုရား လူေတြလဲျပည့္ညွပ္ တိရစၦာန္ေတြကလဲ ျပည့္ညွပ္ေနတာ
ပဲဘုရား။ ၿမိဳ႕ကလဲစည္ကားလိုက္တာ ယာဥ္၊ ရထားေတြကလဲ အမ်ားႀကီး ျမင္းေတြေရာ ဆင္
ေတြေရာ၊ အိုး ...... လမ္းႀကီးလမ္းငယ္၊ လမ္းသြယ္လမ္းမ၊ ျပည့္ညွပ္ေနတာပဲ၊ သြားတာလာ
တာေတာင္ မနည္းၾကည့္ေရွာင္ၿပီး သြားေနရပါတယ္။

ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားက အရွင္ပုဏၰကိုေပးတဲ့ ကမၼဌာန္းတစ္ပုဒ္။

       ဗုဒၶျမတ္စြာ လက္ထက္ေတာ္ကာလတုန္းက အရွင္ပုဏၰဆိုတာ ရွိပါတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့
ျမတ္စြာဘုရားဆီလာၿပီး “ အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ကို လိုက္နာက်င့္သံုးရမယ့္ ဆံုးမၾသ၀ါဒ
တရားေလး ေဟာေပးပါ, အရွင္ဘုရား ေဟာထားတဲ့အတိုင္း တပည့္ေတာ္ဟာ အားတက္သေရာ
ႀကိဳးႀကိဳးစားစားနဲ႔ လိုက္နာက်င့္သံုးပါ့မယ္ ” လို႔ ဘုရားကို ေလွ်ာက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ျမတ္စြာဘုရား
က ကမၼဌာန္းတစ္ပုဒ္ ေပးလိုက္ပါတယ္။

ဂုဏ္ေတာ္ပုတီးစိပ္ အဂၤ ါ ၅ ပါး။

၁။ စိတ္တည္ၾကည္ရမည္။
၂။ ပုတီး၌ စိတ္မေရာက္ေစရ။
၃။ ျမတ္စြာဘုရားကို ထင္ျမင္ေအာင္ အာရံုျပဳရမည္။
၄။ ဂုဏ္ေတာ္ကို ပြားခိုက္ လိုေသာဆုကို ေတာင္းရမည္။
၅။ ထို ျမတ္စြာဘုရားအား အခ်ိန္တိုတိုအားျဖင့္ ရွိခိုးရမည္တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာေတာ္ႀကီးလို စိတ္ထားေလးမ်ား။

       မတၱရာဆရာေတာ္ဆိုတာ ပဥၥမသဂၤ ါယနာတင္ ဒါယကာ မင္းတုန္းမင္းႀကီး လက္ထက္တုန္း
ကရွိခဲ့ပါတယ္။ အရာရာမွာ အေကာင္းဘက္ကေတြးၿပီး သည္းခံေလ့ရွိပါတယ္။ သည္းခံတဲ့ေနရာ အ
ေကာင္းျမင္တဲ့ေနရာမွာ နာမည္ႀကီးလို႔  အဲဒီဆရာေတာ္ႀကီးကို စမ္းၾကည့္ၾကပါတယ္။ တစ္ေန႔က်
ေတာ့ ဆြမ္းကိုေပ်ာ့ေအာင္ ခ်က္ထားပါတယ္။ အဲဒီေတာ့..ဆရာေတာ္ႀကီးက “ေအး..ဒီေန႔ဆြမ္းက

ေပ်ာ့ေနတယ္၊ ၀ါးရသက္သာလို႔ ေကာင္းတာေပါ့ကြယ္” တဲ့။ အဲဒါနဲ႔ ေပ်ာ့တာမေျပာရင္ မာရင္ဘာ
ေျပာမလဲဆိုၿပီး ဆြမ္းကိုမာမာခ်က္ေတာ့..“ေအး..ဒီေန႔ဆြမ္းက မာမာေတာင့္ေတာင့္ေလး စားရ
တာေပါ့” လို႔ေျပာျပန္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ တစ္ေန႔က်ေတာ့ ဆားေလးေလးငန္ငန္ ခ်က္ၿပီးဆြမ္းကပ္ေတာ္
“ဒီေန႔..ဆားငန္ငန္ေလးေလးနဲ႔ဆိုေတာ့ အစာပိုေၾကတာေပါ့” လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဆားငန္ရမလား
ဆိုၿပီး စိတ္မဆိုးဘဲ ဆားငန္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ အစာပိုေၾကတာေပါ့တဲ့။ ေနာက္တစ္ရက္က်ေတာ့
ဆားမပါဘဲခ်က္ကာ ဆြမ္းကပ္လိုက္ေတာ့ “ေအး..ဒီေန႔ ေရငတ္ သက္သာတာေပါ့” လို႔ ေျပာျပန္ပါ
တယ္။ စိတ္ဆိုးဆူပူတာ မရွိပါ။

၀စီပိတ္အက်င့္ဟူသည္

ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ားစုသည္
၀စီပိတ္က်င့္သူကို သူေတာ္စင္၊ သူေတာ္ျမတ္ဟု ထင္မွတ္တတ္ၾက၏။
၀စီပိတ္က်င့္သူ ပုဂၢိဳလ္ထံသို႕ သူ႕ထက္ငါအလ်င္အျမန္ခ်ဥ္းကပ္ၾကသည္။
၀စီပိတ္က်င့္သူကို လွဴေသာ္ ပို၍အက်ိဳးရွိသည္၊ ပို၍ကုသိုလ္ရသည္ဟု ယံုၾကည္လ်က္
ရက္ရက္ေရာေရာ ေပးလွဴတတ္ၾက၏။
ထိုသို႕ေသာ အေျခအေနတြင္
"၀စီပိတ္က်င့္သူမ်ား"၊ "၀စီပိတ္က်င့္သူဟု ဆိုသူမ်ား" တိုးပြားလာေတာ့၏။

၀စီပိတ္အက်င့္သည္ လာဘ္လာဘတို႕ စုျပံဳတည္မွီရာ ဟူ၍ျဖစ္လာေသာအခါ
"၀စီပိတ္အက်င့္" ကို သာသနာေတာ္အက်င့္ပမာ
သေဘာထားျပီး က်င့္ၾကံသူမ်ား ေပၚေပါက္လာေခ်ေတာ့သည္။
    
၀စီပိတ္အက်င့္ဟူသည္-
         (၁) သာသနာေတာ္ဆုိင္ရာ က်င့္စဥ္ေလာ။
         (၂) ျမတ္စြာဘုရားက "၀စီပိတ္" က်င့္ရန္ ညႊန္ၾကားေတာ္မူခဲ့ပါ၏ေလာ၊
         (၃) ၀စီပိတ္အက်င့္သည္ သာသနာေတာ္အတြက္
အက်ိဳးေက်းဇူးတစ္စံုတစ္ရာကို ေပးေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိပါ၏ေလာ။

"သေလႅခသုတ္ အဓိ႒ာန္စကား (၄၄-ပါး)"

• 

  
  
  
  **************************************
  ၁။ ငါသည္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္သူ မျဖစ္ေစရ။
  သနားၾကင္နာတတ္သူ ျဖစ္ရမည္။
  

  ၂။ ငါသည္ သူမ်ားအသက္ သတ္ျဖတ္သူ မျဖစ္ေစရ။
  သတ္ျဖတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္သူ ျဖစ္ရမည္။
  ၃။ ငါသည္ သူမ်ားဥစၥာ ခိုးယူသူ မျဖစ္ေစရ။
  ခိုးယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္သူ ျဖစ္ရမည္။
  ၄။ ငါသည္ မျမတ္ေသာအက်င့္ကိုက်င့္သူ မျဖစ္ေစရ။
  ျမတ္ေသာအက်င့္ကို က်င့္သူသာ ျဖစ္ရမည္။
  ၅။ ငါသည္ လိမ္ေျပာတတ္သူ မျဖစ္ေစရ။
  အမွန္အတိုင္း ေျပာတတ္သူသာ ျဖစ္ရမည္။
  

ဒုကၡ ၇ မ်ိဳး

၁. ဒုကၡ ဒုကၡ
၂. ဝိပရိဏာမ ဒုကၡ
၃. သခၤါရ ဒုကၡ
၄. ပဋိစၦနၷ ဒုကၡ
၅. အပၸဋိစၦနၷ ဒုကၡ
၆. ပရိယာယ ဒုကၡ
၇. နိပၸရိယာယ ဒုကၡ

၁.ကိုယ္​ထဲမွာ နာက်င္​ကိုက္​ခဲျခင္​း အခံရခက္​တဲ့ ကိုယ္​ဆင္​းရဲ
စိတ္​ထဲမွာပူပင္​ျခင္​း ၊ စိတ္​ညစ္​ျခင္​း ၊ ႏွလံုးမသာျခင္​း ကတစ္​မ်ိဳး  စသည္​ျဖင္​့ ကိုယ္​ဆင္​းရဲ စိတ္​ဆင္​းရဲ ကို ဒုကၡဒုကၡ

၂. ကိုယ္​ခ်မ္​းသာ (ကာယိကသုကၡ) ၊ စိတ္​ခ်မ္​းသာ ( ​ေစတတိက သုခ) ​ေတြ  ႐ုတ္​တရက္​ ပ်က္​စီး ဆံုး႐ွံုုး သြားရင္​ အလြန္​ပူပင္​ ရတတ္​တယ္​ ဝိပရိဏာမ ဒုကၡ

၃. မ​ေကာင္​းမဆိုး ႐ိုး႐ိုးပဲျဖစ္​​ေနတဲ့ ဥ​ေပကၡာ ကသူ႔သ​ေဘာအရ အျမဲ တည္​ ​ေနတာမဟုတ္​ဘူး .... အလယ္​အလတ္​တိုင္​းျဖစ္​​ေစခ်င္​ရင္​ သူ႔ဆိုင္​ရာအ​ေၾကာင္​းအရာ ​ေတြျဖင္​့ မျပတ္​ျပဳျပင္​​ေပးရလို္​့ တာဝန္​​ေလးတာဆင္​းရဲတာ ..တနည္​းအားျဖင္​့ သခၤါရ ဒုကၡ လို႔​ေခၚတယ္​ သခၤါရ ဒုကၡ

၄. မထင္​႐ွားတဲ့ဆင္​းရဲ ဥပမာ (သူတစ္​ပါး နားကိုက္​ သြားနာ ​ေခါင္​းကိုက္​ျခင္​း တို႔သည္​ ​ေမးၾကည္​့လို႔ ခံစား​ေနရတဲ့သူ ​ေျပာမွသာသိရတယ္​ ... အဲ့ဒီလို ဆင္​းရဲဟာ ဖံုးကြယ္​ထားသလို ပင္​ ျမႇပ္​​ေန လို္​ ) ပဋိစၦနၷ ဒုကၡ

၅. ဓားခုတ္​ လံွထိုးခံရျခင္​း စသည္​့ အနာဆင္​းရဲ က​ေတာ့ ထင္​႐ွား​ေပၚ ​ေနတဲ့အတြက္​ အပၸဋိစၦနၷ ဒုကၡ လို႔​ေခၚတယ္​

၆. ကိုယ္​ဆင္​းရဲ စိတ္​ဆင္​းရဲ ကိုျဖစ္​​ေစႏိုင္​တဲ့ ႐ုပ္​ နာမ္​ သ​ေဘာတရားဟူသမ်ွ​ေတြဟာပင္​ကိုယ္​ကမဆင္​းရဲ​ေသာ္​လည္​း ဆင္​းရဲ ၏အ​ေၾကာင္​း ျဖစ္​လို႔ ပရိယာယ ဒုကၡ

၇. မုခ်ဆင္​းရဲ ​ေသာ ဒုကၡ ဒုကၡ ကို​ေတာ့ နိပၸရိယာယ ဒုကၡ

မဟာစည္​ဆရာ​ေတာ္​ ဘုရားႀကီး၏ ဓမၼစၾကာတရား​ေတာ္​မွ ​ကူးယူသည္​

အရိယာတို ့ေရွာင္ၾကဥ္သည့္ မေကာင္းမႈ(၁၄)ပါး

သူၾကြယ္သား- အရိယာ သာ၀က သည္ ညစ္ညဴးေသာ ကံေလးပါးကို ပယ္အပ္ကုန္၏။

ေလးပါးေသာအေၾကာင္းတို ့ျဖင့္ မေကာင္းမႈကို မျပဳ၊စည္းစိမ္ ပ်က္စီးေၾကာင္း ေျခာက္ပါး

တို ့ကို မမွီ၀ဲ။ ထို အရိယာသာ၀ကသည္ ဤသို ့ တစ္ဆယ့္ေလးပါးေသာ မေကာင္းမႈ မွ

ကင္းသည္ျဖစ္၍ အရပ္ေျခာက္ပါးတို ့ကိုလံုျခံဳေစလွ်က္ ပစၥဳပၸန္၊ တမလြန္ ႏွစ္တန္ေသာ

ေလာကကို ေအာင္ျမင္နိုင္ျခင္းငွာ က်င့္၏။။  ထိုအရိယာသာ၀က ၏ ဤ ပစၥဳပၸန္ ေလာက

သည္လည္းေကာင္း၊ တမလြန္ ေလာကသည္လည္းေကာင္း ႏွစ္သက္အပ္၏။. ထိုအရိယာ

သာ၀ကသည္ ခႏၶာကိုယ္ပ်က္စီး၍ ေသျပီးသည္မွ ေနာက္၌  ေကာင္းေသာ လားရာျဖစ္ေသာ

နတ္ျပည္ေလာကသို ့ေရာက္၏။

ညစ္ညဴးေသာ ကံေလးပါး.။..။

ထို အရိယာ သာ၀ကသည္ အဘယ္ညစ္ညဴးေသာ ကံေလးပါးတို ့ကို

ပယ္အပ္သနည္း ဟူမူကား။

(၁)သူ ့အသက္သတ္ျခင္းသည္ ညစ္ညဴးေသာကံမည္၏။

(၂)မေပးသည္ကို ခိုးယူျခင္းသည္ ညစ္ညဴးေသာ ကံမည္၏။

(၃)ကာမ ဂုဏ္တို ့၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ျခင္းသည္ ညစ္ညဴးေသာ ကံမည္၏။

(၄)မဟုတ္မမွန္ေျပာျခင္းသည္ ညစ္ညဴးေသာကံမည္၏။

ထို အရိယာသာ၀က သည္ဤ ညစ္ညဴးေသာ ကံေလးပါးတို ့ကို ပယ္အပ္ကုန္၏။

(မျပဳလုပ္ပဲ ေရွာင္ၾကဥ္အပ္ကုန္၏။)