အဘိဓမၼာျမတ္ေဒသနာ ဒုတိယတြဲ အပိုင္း(၁)(စိတ္ျဖစ္ပံုကိုေလ့လာျခင္း၊ စိတ္လို႔ေျပာရင္ ေစတသိက္လည္း ပါတယ္၊ အရွိတရားႏွင့္ အျဖစ္တရား)

အခန္း - ၁

စိတ္ျဖစ္ပံုကို ေလ့လာျခင္း

ဒီကေန႔ည ပကိဏ္းပိုင္းမွာ လာရွိတဲ့ အေၾကာင္းအရာ၊ ဝီထိပိုင္းမွာ လာရွိတဲ့ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ ဝီထိမုတ္ပိုင္းမွာ လာရွိတဲ့ အေၾကာင္းအရာ အဲဒီအပိုင္း ၃-ပိုင္းမွာ လာရွိတဲ့ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ဆက္စပ္ၿပိး သိသာ႐ံု ျမင္သာ႐ံု သိလြယ္ျမင္လြယ္ေအာင္ ေဟာၾကားျပသမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အခုေဟာတဲ့ အဘိဓမၼာျမတ္ေဒသနာဆိုတာ မိတ္ဆက္ introduction အေနနဲ႔ ေဟာထားတာ၊ ေရွ႕မွာ ေလ့လာစရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္ဆိုတာ စိတ္ထဲမွာ မွတ္ထားပါ။ ဗုဒၶျမတ္စြာေဟာၾကားေတာ္မူတဲ့ တရားဓမၼေတြက အလြန္က်ယ္ဝန္းတယ္၊ အထူးသျဖင့္ အဘိဓမၼာက်မ္းႀကီးက အလြန္က်ယ္ဝန္းတယ္။

“စိတ္အေၾကာင္းကို ေလ့လာျခင္း” ဆိုတဲ့ စိတ္ပိုင္းမွာ စိတ္အက်ဥ္း-၈၉ သို႔မဟုတ္ အက်ယ္ -၁၂၁ ဘယ္လိုျဖစ္တယ္ဆိုတာကို အပိုင္း-၁မွာ  ေဟာထားၿပီးၿပီ၊  စိတ္ျဖစ္တိုင္း ျဖစ္တိုင္း ယွဥ္တြဲျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ေစတသိတ္အမ်ိဳးအစား ၅၂-မ်ိဳးနဲ႔ စိတ္ ေစတသိတ္ယွဥ္တြဲပံုကို ျပတာက ေစတသိတ္ ပိုင္းလို႔ ဆိုတယ္။

အမွတ္စဥ္ (၆၅) {ကရုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ျမင့္ျမတ္ေသာေနထိုင္ျခင္း၊ အပၸမညာ၊ ေမတၱာန႔ဲ ဥေပကၡာ၊ တၿပိဳင္နက္ မျဖစ္၊ ဝိရတီေစတသိတ္ (၃)ပါး၊ နိဂံုး}

က႐ုဏာ
                  

ေနာက္ထပ္ ေျပာစရာရွိတာက အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္း ျဗဟၼဝိဟာရ ၄-ပါးထဲက “က႐ုဏာ၊ မုဒိတာ”၊ ‘မုဒုတာ’ လို႔ တစ္ေခ်ာင္းငင္နဲ႔ ေရးရင္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတာ၊ ဒါက လံုးႀကီးတင္နဲ႔ ေရးတဲ့ ‘မုဒိတာ’၊ က႐ုဏာနဲ႔ မုဒိတာ၊ က႐ုဏာ ကို ဂယ္နဲ႔ ေရးတာ မဟုတ္ဘူး၊ ကႀကီးနဲ႔ ‘က႐ုဏာ’၊ ျမန္မာလို ျပန္ရင္ ၾကင္နာသနားျခင္းဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ရတယ္။

                  

 ၾကင္နာသနားတယ္ဆိုတာ ရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္မႈရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္၊ ေလာကမွာ သနားၾကင္နာမႈ ကင္းမဲ့ၿပီး တိရစာၦန္ကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ လူအခ်င္းခ်င္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္ရင္ ေကာင္းတာမွ မဟုတ္တာ၊ ၾကင္နာသနားတဲ့စိတ္ဟာ မြန္ျမတ္တယ္၊ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တာဟာ မြန္ျမတ္တဲ့စိတ္ မဟုတ္ဘူး၊ က႐ုဏာက ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ ေဒါသကို ဖယ္ရွားပစ္တာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဝိဟိ ံသတရားမ်ဳိးကို ဖယ္ရွားပစ္ႏိုင္တယ္၊ စိတ္ထဲမွာ ရက္စက္တဲ့ သဘာဝ စိတ္အညစ္အေၾကးကို က႐ုဏာက ဖယ္ရွားပစ္ႏိုင္တာ။

                  

အမွတ္စဥ္ (၆၄) {ကာယလဟုတာ၊ စိတၱလဟုတာ၊ ကာယမုဒုတာ၊စိတၱမုဒုတာ၊ ကာယပါဂုညတာ၊ စိတၱပါဂုညတာ၊ ကာယကမၼညတာ၊ စိတၱကမၼညတာ၊ ကာယုဇုကတာ၊ စိတၱဇုကတာ

ကာယလဟုတာ၊ စိတၱလဟုတာ
                  

ေနာက္တစ္ခုက “ကာယလဟုတာ၊ စိတၱလဟုတာ”၊ ကိုယ္ရဲ႕ ေပါ့းပါးမႈ၊ စိတ္ရဲ႕ေပါ့ပါးမႈ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေစတသိက္ေတြရဲ႕ ေပါ့ပါးမႈ နဲ႔ စိတ္ရဲ႕ ေပါ့ပါးမႈ၊ ေပါ့ပါးမႈရွိတယ္ဆိုတာ ေလးလံမႈလည္း ရွိလို႔ေပါ့၊ အဲဒီ ေလးလံမႈက ဘာေတြလဲဆိုေတာ့ “ထိန - မိဒၶ”၊  ဒါေတြ ျဖစ္လာလို႔ရွိရင္ စိတ္က ေလးလံလာတယ္၊ စိတ္ ဆုတ္နစ္လာၿပီဆိုရင္ တရားအားထုတ္ဖို႔ စိတ္မပါဘူး၊ ကုသိုလ္လုပ္ဖို႔ စိတ္မပါဘူး၊ အဲဒီ စိတ္ေလးလံေစတက္တဲ့ သဘာဝ တရားေတြ စိတ္အညစ္အေၾကးေတြကို ကာယလဟုတာ စိတၱလဟုတာဆိုတဲ့ သဘာဝတရား စြမ္းအား ထက္လာရင္ ဖယ္ရွားပစ္ႏိုင္တယ္။

                  

အညစ္အေၾကးေတြကို ဖယ္ရွားတဲ့ေနရာမွာ ဒီ ဘသာဝတရားေတြကလည္း စိတ္အညစ္ေၾကးေတြကို ေဆးေၾကာႏိုင္တဲ့ စြမ္းရည္သတၱိေတြ ရွိတယ္၊ ဒါ ပိုက္ဆံနဲ႔ ဝယ္ရတာမဟုတ္ဘူး၊ ဒီ သဘာဝတရားက ကိုယ့္သႏၱာန္မွာ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ယူရတယ္။ ဘာနဲ႔ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရမလဲဆိုရင္ ခုနက ဓမၼာ႐ံုေပၚ စိတ္စိုက္ၿပီး ဒီသဘာဝတရားေတြ ျဖစ္လာေအာင္ ကိေလသာေတြ မျဖစ္ေအာင္ ဖယ္ရွား၊ စိတ္စြမ္းအားေတြ ဒီဘက္က တိုးျမင့္လာေအင္လုပ္ေပး၊ က်င့္စဥ္ကေတာ့ သမထက်င့္စဥ္နဲ႔ ဝိပႆနာက်င့္စဥ္ပဲ ျဖစ္တယ္။

အမွတ္စဥ္(၆၃) {ကာယပႆဒိၶ၊ စိတၱပႆဒိၶ၊ ပႆဒိၶသေဗၺာဇၩင္၊ ဆန္႕က်င္ဘက္တရား၊ အဓိပၸါယ္တစ္မ်ိဳး } အဘိဓမၼာျမတ္ေဒသနာ (ပထမတြဲ)

စိတ္ျဖဴစင္မႈ အင္အားစုမ်ား

အပိုင္း(၂)

စိတ္စင္ၾကယ္မႈ အင္အားစုမ်ားျဖစ္တဲ့ ေစတသိတ္ေတြ အေၾကာင္း အပိုင္း(၁)ကို ေဟာေျပာၿပီးၿပီ၊ ဒီကေန႔ အပိုင္း(၂) ဆက္ေဟာေပးပါမယ္။

ေစတသိတ္ေပါင္း အားလံုး ၅၂-မ်ိဳး ရွိတယ္၊ ေကာင္းျမတ္တဲ့ အရည္အေသြးရွိၿပီး စိတ္ရဲ႕ အညစ္အေၾကးေတြကို စင္ၾကယ္ေစႏိုင္တဲ့ ဒီသဘာဝ စြမ္းအားေတြဟာ မိမိတို႔ရဲ႕ သႏၱာန္မွာ မျဖစ္ေသးရင္ ျဖစ္ေအာင္၊ ျဖစ္ၿပီးလို႔ရွိရင္ ခိုင္မာႀကီးထြားလာေအာင္ လုပ္ဖို႔ သမၼာဝါယာမ လို႔ ေခၚတဲ့ မွန္ကန္ေသာ ႀကိဳးစားမႈျဖင့္ ႀကိဳးစားၾကရမွာပါ။

                  

သူ႔အလိုအတိုင္းကို ဘာမွျဖစ္လာတာ မရွိပါဘူး၊ အက်ိဳးလိုခ်င္ရင္ အေၾကာင္းကို တည္ေဆာက္ရမယ္၊ ဒါသဘာဝပါပဲ၊ ဒါေၾကာင့္မို႔ မေန႔က ေျပာခဲ့တယ္၊ သဒၶါ, ဟိရီ, ၾသတၱပၸ, အေလာဘ, အေဒါသ, တၾတမဇၩတၱတာ ဆိုတဲ့ ဒီ သဘာဝတရားေတြရဲ႕ စြမ္းေဆာင္မႈေတြကို ေဟာျပေပးခဲ့ၿပီ၊ ဒီကေန႔ အစံုလိုက္ အစံုလိုက္ အမည္ေပးထားတဲ့ သဘာဝတရား ၆-မ်ိဳးရဲ႕ စြမ္းရည္ သတၱိေတြကို ရွင္းျပပါ့မယ္။

အမွတ္စဥ္(၆၂) {အေလာဘ၊ အေဒါသ၊ ေမတၱာ၊ တၾတမဇၩတၱတာ} အဘိဓမၼာျမတ္ေဒသနာ (ပထမတြဲ)

အေလာဘ
                  

ေနာက္တစ္ခုက အေလာဘ၊ အေလာဘဆိုတာ ေလာဘရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္တရား၊ ေလာဘ မရွိ႐ံုသက္သက္ကို အေလာဘေခၚတာ မဟုတ္ဘူး၊ ေလာဘကို ဖယ္ရွားႏိုင္တဲ့ စြမ္းရည္သတိၱ ရွိလု႔ိ ေလာဘရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္တရားကို ေခၚတာ၊ အေလာဘဟာ ေလာဘကို ဖယ္ရွားပစ္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းအားရွိတဲ့ သဘာဝတရားတစ္ခု ျဖစ္တယ္၊ အေလာဘဟာ ေလာဘကို ပယ္ဖ်က္ၿပီး ဒါန ေကာင္းမႈကို ျပဳတက္တယ္၊ဒါေၾကာင့္မို႔ “အေလာေဘာ ဒါနေဟတု” အေလာဘဆိုတဲ့ သဘာဝတရားသည္  လွဴဒါန္းမႈကို ျဖစ္ေစတက္တယ္လို႔ ဆိုတာျဖစ္တယ္။

                  

ေစးကပ္ေနတဲ့ ေကာ္သေဘာမ်ိဳးျဖစ္တဲ့ စိတ္ကို အာ႐ံုမွာ ကပ္ေစတက္တဲ့ ေလာဘကို ေလ်ာ့ပါးေစၿပီး ေကာ္နဲ႔ အလားတူတဲ့ ေလာဘကို ဖယ္ရွားပစ္လုိက္ရင္ ေလာဘေၾကာင့္ ျဖစ္တက္တဲ့ အကုသိုလ္ေတြ မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္မို႔ ေလာဘမွာ လွဴၾကတယ္ တန္းၾကတယ္ဆိုတာ အေလာဘဆိုတဲ့ စြမ္းအားေၾကာင့္ လွဴႏိုင္တန္းႏိုင္တာ၊ အေလာဘမရွိရင္ မလွဴႏိုင္ဘူး။

အမွတ္စဥ္(၆၁) {ေဒဝဓမၼ၊ ေဒဓမၼဇာတ္၊ဟိရိ ၾသတၱပၸသေဘာ၊ မစင္လူးေနတဲ့ သံပူတံုး } အဘိဓမၼာျမတ္ေဒသနာ (ပထမတြဲ)

ေဒဝဓမၼ

                   ေဒဝဓမၼဆိုတာ နတ္ေတြက တန္ဖိုးထားတ့ဲ တရား၊ နတ္လို႔ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ေဒဝ ၃-မ်ိဳးရွိတယ္၊ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္တဲ့ မင္းမ်ိဳးေတြကို သမၼဳတိေဒဝ၊ သူတို႔လည္း ဟိရီ, ၾသတၱပၸတရားရွိတယ္၊ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့သူက ဟိရီ,ၾသတၱပၸမရွိလို႔ မရဘူးေနာ္၊ ေနာက္တစ္ခါ ဥပပတိၱေဒဝတဲ့၊ တကယ့္ကို နတ္ဘဝေရာက္သြားတဲ့ နတ္ေတြကလည္း ဒီ ဟိရီ, ၾသတၱပၸ ရွိတယ္၊ ေနာက္ ဝိသုဒိၶေဒဝ ဆိုတဲ့ ရဟႏၱာပုဂၢိဳလ္ေတြ။ စင္ၾကယ္သြားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ။ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ေတြကလည္း ဟိရီ, ၾသတၱပၸကို တန္ဖိုးထားတာပဲ။

ေဒဝဓမၼဇာတ္
                  

ငါ့ရာငါးဆယ္ဇာတ္ထဲမွာ ေဒဝဓမၼဇာတ္ဆိုတာ ရွိတယ္၊ ဟိရီ, ၾသတၱပၸကို ‘ေဒဝဓမၼ’ - နတ္တို႔ တန္ဖိုးထားတဲ့တရားလို႔ ဒီလိုနာမည္ေပးတယ္၊ အဲဒီ ဇာတ္လမ္းေလးကလည္း စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတယ္၊ ဘုရားအေလာင္းက အဲဒီတုန္းက မဟိသာသကုမာရ လို႔ေခၚတယ္၊ သူ႔ရဲ႕ ညီငယ္ ၂-ေယာက္မွာ တစ္ေယာက္က စႏၵကုမာရ, တစ္ေယာက္က သူရိယကုမာရဆိုၿပီး ညီအစ္ကို ၃-ေယာက္၊ အေၾကာင္းတစ္ခုေၾကာင့္ ေတာထဲ ေရာက္သြားၾကတယ္၊

အမွတ္စဥ္(၆၀) {သတိ၊ သတိထားမႈႏွင့္ မွတ္မိမႈ၊ သတိႏွင့္ သညာ၊ သတိႏွင့္ ပညာ၊ ဟိရီ ၾသတၱပၸ၊ ေလာကပါလတရား }

သတိ

ေနာက္တစ္ခုက သတိတဲ့၊ လူတိုင္းလူတိုင္း ေျပာေနတာ ‘သတိထား’ လို႔၊ သတိဆိုတာ လူေတြရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္တာ၊ အဘိဓမၼာတရားေတာ္အရ သတိဆိုတာ ေသာဘဏလို႔ေခၚထားတ့ဲ အခါက်ေတာ့ ေကာင္းတာေတြကို အမွတ္ရတာကိုမွ ‘သတိ’ လို႔ ေျပာရမယ္၊ အရပ္ထဲမွာ ေျပာေနၾကတဲ့ သတိေတြဟာ တစ္ခ်ိဳ႕က ဒီသတိ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာရမယ္။

ခိုးဝွက္မယ့္ သူကလည္းပဲ သူလည္း သတိရွိေနတာပဲေလ၊ ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္နား ဘာထားတယ္ဆိုတာ သူ သတိထားရတာပဲ၊ သူလည္း သတိရွိတာပဲ၊ အဲဒီ သတိမ်ိဳး သုတၱန္မွာေတာ့ မိစာၦသတိ လို႔ ေခၚတယ္၊ မိစာၦသတိဆိုတာ ဒီသတိေစတသိက္ကို ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒီသတိက အေကာင္းဘက္မွာသာ သံုးတဲ့ စကားလံုးပါလို႔  မွတ္ရမယ္ေနာ္။

လူ႔ေဝါဟာရအရ အသံုးအႏႈန္း define လုပ္ထားတယ္၊ ကန္႔သတ္ခ်က္ရွိရမယ္၊ ဘယ္ဘာသာ စကားပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါ အတူတူပဲ၊ ပါဠိမွ မဟုတ္ဘူး၊ ျမန္မာစကားမွာလည္း အကန္႔အသတ္ရွိတာပဲေလ၊ ေသခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ျမန္မာစကားမွာလည္းပဲ ေျပာတဲ့အတိုင္း အကုန္ယူရတာမွ မဟုတ္ဘဲ၊ ဒီေနရာ ဒါသံုးတယ္ဆိုတာ မွတ္ထားရမယ္၊ ဒိျပင္ေနရာ သံုးလို႔ ျဖစ္ႏိုင္တာမွ မဟုတ္ဘဲေနာ္၊ ဒီမွာလည္း သတိဆိုတာ အေကာင္းဘက္ပဲ ယူတယ္။

အမွတ္စဥ္(၅၉) {ဒႆနမူလိကာ သဒၶါ၊ ပညာမဲ့ သဒၶါ၊ စိတ္ၾကည္မႈ၊ ခိုင္မာတဲ့ သဒၶါ၊ သဒၶါရွိသူရဲ႕ စိတ္ထား၊ ဘာသာျခားတို႔ရဲ႕ ယံုၾကည္မႈ }

ဒႆနမူလိကာ သဒၶါ

ေနာက္တစ္ခုက ဒႆနမူလိကာ သဒၶါ၊ ကိုယ္တိုင္သိျမင္မႈကို အေျခခံတဲ့ သဒၶါ၊ ဘယ္သူ ေျပာလို႔မွ လက္ခံစရာ အေၾကာင္းမရွိေတာ့ဘူး၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကုိယ္တိုင္ သိတာကိုး၊ ကိုယ္တိုင္ မသိရင္ေတာ့ သူမ်ားေျပာတာ လက္ခံရဦးမွာပဲ။

ဥပမာ ဆိုပါေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ေရႊတိဂံုဘုရားေရာက္တာ အေခါက္ေခါက္ ရွိေနၿပီ၊ ဘုရားေရာက္ဖူးေတာ့ ေရႊတိဂံုဆိုတာ ဘယ္လိုလဲဆိုတာ သိတယ္၊ ဘယ္နားမွာလဲ ဆိုတာလည္း သိတယ္၊ ဟိုးနယ္မွာေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက်ေတာ့ ေရႊတိဂံုဘုရား ၾကားေတာ့ ၾကားဖူးတယ္၊ ဘယ္နားမွန္း မသိဘူး၊ ပံုထဲေတာ့ ျမင္ဖူးတယ္၊ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ တူရဲ႕လား၊ ဒီလူက ကိုယ္တိုင္သိၿပီး လက္ခံတာ၊ ဟိုလူက အၾကားနဲ႔ လက္ခံတာ၊ ဒႆနမူလိကာဆိုတာ အျမင္ကို အေျခခံၿပီးေတာ့ လက္ခံတာ၊ ျမင္ၿပီဆိုလို႔ရွိရင္ ဘယ္သူကမွ ေျပာင္းလြဲပစ္လို႔ မရဘူး။

အမွတ္စဥ္(၅၈){ေသာဘဏေစတသိက္၊ သဒၶါ၊ အာကာရဝတီ သဒၶါ}

အခန္း (၇)

စိတ္ျဖဴစင္မႈ အင္အားစုမ်ား

အပိုင္း(၁)

စိတ္မွာ အညစ္အေၾကးေတြ ေရာက္ေန႔လို႔ရွိရင္ ေဟာဒီ အင္အားစုေတြက စိတ္ကို ျဖဴစင္ေစႏိုင္တယ္၊ စိတ္ျဖဴစင္ေစတဲ့ အေၾကာင္းတရားမ်ားကို မိမိသႏၱာန္မွာ ထူေထာင္ေပးျခင္းျဖင့္ စိတ္ရဲ႕ အညစ္အေၾကးေတြ ကင္းစင္သြားႏိုင္ပါတယ္၊ ဒီ အင္အားစုေတြဟာလည္း  ယွဥ္ဘက္စိတ္ေတြရဲ႕ အေျခအေနအလိုက္ စြမ္းရည္သတိၱဟာ အဆင့္ဆင့္ရွိတယ္လို႔ သေဘာေပါက္ထားရမယ္။

ဆိုပါစို႔၊ ျဖဴစင္ေစတဲ့ အင္အားစုေတြထဲမွာ အေလာဘဆိုတဲ့ သဘာဝတရားက ေလာဘကို ပယ္ေဖ်ာက္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ အဘိဓမၼာသင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ သေဘာေပါက္ဖို႔ရာက ထိုအေလာဘသည္ ဘယ္စိတ္မွာ ယွဥ္တဲ့ အေလာဘလည္း ဆိုတာ ကို ၾကည့္ရမယ္။

(၁) မဟာကုသုိလ္စိတ္ ႏွင့္ ယွဥ္ၿပီး ဒါနေကာင္းမႈ၊ သီလေကာင္းမႈ၊ ဘဝနာေကာင္းမႈလုပ္တဲ့ အေလာဘက ေလာဘကို ပယ္ႏိုင္တာ တဒဂၤပဲ ပယ္ႏိုင္တယ္၊ စြမ္းရည္သတိၱ ဒီေလာက္ မျပည့္စံုဘူး။

(၂) စ်ာန္တရားေတြနဲ႔ ယွဥ္တြဲလာၿပီး ဆိုလို႔ရွိရင္ အဲဒီ အေလာဘက ေလာဘကို ေတာ္ေတာ္ေဝးေဝး ဖယ္ရွား ထားႏိုင္တယ္၊ လံုးဝနီးနီးေလာက္ ေဖ်ာက္ထားႏိုင္တယ္၊ သူက စြမ္းရည္သတိၱပိုထက္လာတယ္။

(၃) မဂ္ဆိုတဲ့ ေလာကုတၱရာစိတ္နဲ႔ယွဥ္တဲ့ အေလာဘက်ေတာ့ ေလာဘကို အၾကြင္းအက်န္မရွိေအာင္ ဖယ္ရွားပစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ဒီလို မွတ္ရမယ္၊ မဂ္စိတ္ႏွင့္ ယွဥ္တဲ့ ေနရာမွာ လည္းပဲ ေလာဘရဲ႕ သေဘာကို အဆင့္ဆင့္ ပယ္သြားႏိုင္တယ္။

ေစတီရွိ အဆင္တန္ဆာ၏ အမည္မ်ား