အခု မွတ္မိတဲ့အေၾကာင္းက သံုးတန္းက ဆရာမအေၾကာင္းေပါ့။ ဆရာမကိုေတြ႕ေတာ့
ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ထဲမွာ သနားတာလိုလို၊ အဲဒီလို မျဖစ္ေစခ်င္တာလိုလို၊ ဆရာမကိုမျဖစ္ေစခ်င္သလို
ကိုယ္လည္း အဲဒီလို မျဖစ္ခ်င္ဘူး။ ဆရာမရဲ႕ ပါးျပင္မွာ အမာရြက္ တစ္ခုရွိတယ္။ အမာရြက္ဆို
တာ ထိခိုက္မိလို႔ ရတဲ့အမာရြက္မ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ ျပာျပာအေရာင္ နီညိဳေရာင္ အမွတ္ႀကီးတစ္ခု။
ပါးျပင္ကေန လည္ပင္းဘက္အထိ ေရာက္တယ္။
ဆရာမကို ၾကည့္ၿပီး သနားမိတယ္။ ေၾသာ္..ဒီအရြယ္နဲ႔ ဒီလိုအမာရြက္မ်ိဳးႀကီးကို ပါးျပင္
မွာ ဘယ္ျဖစ္ခ်င္ပါ့မလဲ။ ေက်ာင္းအလာ မနက္မွာ ဘယ္လိုပဲ သနပ္ခါး ထူထူလိမ္း လာလာ၊ ည
ေနေရာက္ေတာ့ သနပ္ခါးက ပါးၿပီးေတာ့ ပ်က္သြားၿပီ။ အဲဒါကို ျမင္ၿပီးေတာ့ ဆရာမဆီမွာ ဒီအ
မာရြက္ႀကီး၊ ဒီအမွတ္ႀကီးကို မရွိေစခ်င္ဘူး။ ေပ်ာက္သြားေအာင္ ဘယ္လို လုပ္ေပးရမလဲ။ ကိုယ္
လည္း အဲသလို အမာရြက္ႀကီး မျဖစ္ခ်င္ဘူး။
ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ထဲမွာ သနားတာလိုလို၊ အဲဒီလို မျဖစ္ေစခ်င္တာလိုလို၊ ဆရာမကိုမျဖစ္ေစခ်င္သလို
ကိုယ္လည္း အဲဒီလို မျဖစ္ခ်င္ဘူး။ ဆရာမရဲ႕ ပါးျပင္မွာ အမာရြက္ တစ္ခုရွိတယ္။ အမာရြက္ဆို
တာ ထိခိုက္မိလို႔ ရတဲ့အမာရြက္မ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ ျပာျပာအေရာင္ နီညိဳေရာင္ အမွတ္ႀကီးတစ္ခု။
ပါးျပင္ကေန လည္ပင္းဘက္အထိ ေရာက္တယ္။
ဆရာမကို ၾကည့္ၿပီး သနားမိတယ္။ ေၾသာ္..ဒီအရြယ္နဲ႔ ဒီလိုအမာရြက္မ်ိဳးႀကီးကို ပါးျပင္
မွာ ဘယ္ျဖစ္ခ်င္ပါ့မလဲ။ ေက်ာင္းအလာ မနက္မွာ ဘယ္လိုပဲ သနပ္ခါး ထူထူလိမ္း လာလာ၊ ည
ေနေရာက္ေတာ့ သနပ္ခါးက ပါးၿပီးေတာ့ ပ်က္သြားၿပီ။ အဲဒါကို ျမင္ၿပီးေတာ့ ဆရာမဆီမွာ ဒီအ
မာရြက္ႀကီး၊ ဒီအမွတ္ႀကီးကို မရွိေစခ်င္ဘူး။ ေပ်ာက္သြားေအာင္ ဘယ္လို လုပ္ေပးရမလဲ။ ကိုယ္
လည္း အဲသလို အမာရြက္ႀကီး မျဖစ္ခ်င္ဘူး။