ဓာရဏသုတ္ (ပါဠိေတာ္) (ျမန္မာျပန္)

နေမာ တႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ
၁။ ဗုဒၶါနံ ဇီ၀ိတႆ န သကၠာ ေကနစိ အႏၱရာေယာ ကာတံု၊ တထာ ေမ ေဟာတု။

၂။ အတီတံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂ၀ေတာ အပၸဋိဟတံ ဉာဏံ၊ အနာဂတံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂ၀ေတာ အပၸဋိဟတံ ဉာဏံ၊ ပစၥဳပၸႏၷံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂ၀ေတာ အပၸဋိဟတံ ဉာဏံ။

၃။ ဣေမဟိ တီဟိ ဓေမၼဟိ သမႏၷာဂတႆ ဗုဒၶႆ ဘဂ၀ေတာ သဗၺြံ ကာယကမၼံ ဉာဏပုဗၺဂၤမံ ဥာဏာႏုပရိ၀တၱံ၊ သဗၺံ ၀စီကမံ ဉာဏပုဗၺဂၤမံ ဉာဏာႏုပရိ၀တၱံ၊ သဗံၺ မေနာကမၼံ ဉာဏပုဗၺမဂၤမံ ဥာဏာႏုပရိ၀တၱံ။

၄။ ဣေမဟိ ဆဟိ ဓေမၼဟိ သမႏၷာဂတႆ ဗုဒၶႆ ဘဂ၀ေတာ နတၳိ ဆႏၵႆ ဟာနိ၊ နတၳိ ဓမၼေဒသနာယ ဟာနိ၊ နတၳိ ၀ီရိယႆ ဟာနိ၊ နတၳိ သမာဓိႆ ဟာနိ၊ နတၳိ ပညာယ ဟာနိ၊ နတၳိ ၀ိမုတၱိယာ ဟာနိ၊

၅။ ဣေမဟိ ဒြါဒသဟိ ဓေမၼဟိ သမႏၷာဂတႆ ဗုဒၶႆ ဘဂ၀ေတာ နတၳိ ဒ၀ါ၊ နတိၳ ရ၀ါ၊ နတၳိ အ,ဖုဋံ၊ နတၳိ ေ၀ဂါယိတတၱံ၊ နတၳိ အ,ဗ်ာ၀ဋမေနာ၊ နတၳိ အပၸဋိသခၤါနုေပကၡာ။ ဣေမဟိ အ႒ာရသဟိ ဓေမၼဟိ သမႏၷာဂတႆ ဗုဒၶႆ ဘဂ၀ေတာ နေမာ သတၱႏၷံ သမၼာသမၺဳဒၶါနံ။

၆။ နတၳိ တထာဂတႆ ကာယဒုစၥရိတံ၊ နတၳိ တထာဂတႆ ၀စီဒုစၥရိတံ၊ နတၳိ တထာဂတႆ မေနာဒုစၥရိတံ၊ နတၳိ အတီတံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂ၀ေတာ ပဋိဟတံ ဉာဏံ၊ နတၳိ အနာဂတံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂ၀ေတာ ပဋိဟတံ ဉာဏံ၊ နတၳိ ပစၥုပၸႏၷံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂ၀ေတာ ပဋိဟတံ ဉာဏံ၊ နတၳိ သဗၺံ ကာယကမၼံ ဉာဏာပုဗၺမဂၤမံ ဉာဏံ နာႏုပရိ၀တၱံ၊ နတၳိ သဗၺံ ၀စီကမၼံ ဉာဏာပုဗၺမဂၤမံ ဉာဏံ နာႏုပရိ၀တၱံ၊ နတၳိ သဗၺံ မေနာကမၼံ ဉာဏာပုဗၺမဂၤမံ ဉာဏံ နာႏုပရိ၀တၱံ၊ ဣမံ ဓာရဏံ အ,မိတံ အ,သမံ သဗၺသတၱာနံ တာဏံ ေလဏံ သံသာရဘယဘီတာနံ အဂၢံ မဟာေတဇံ။

ဂုဏ္ေတာ္ကြန္ခ်ာ

၁။ ေသာ ဘဂ၀ါ ဣတိပိ အရဟံ၊ အရဟံ ၀တ ေသာ ဘဂ၀ါ၊
အရဟႏၲံ သရဏံ ဂစၧာမိ၊ အရဟႏၲံ သိရသာ နမာမိ၊
ပထေမာ ၀ဇီရပါကာေရာ၊ ေသာ ဘဂ၀ါ ဣတိပိ အရဟံ။

ေသာဘဂ၀ါ၊ ထုိေရႊဘုန္းေတာ္သခင္ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣတိပိ ဤသုိ႕ လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱ၀ါအေပါင္းတုိ႕၏ ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထုိက္ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း။ အရဟံ အရဟံမည္ေတာ္မူပါေပ၏။
ေသာဘဂ၀ါ၊ ထုိေရႊဘုန္းေတာ္သခင္ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ၀တ၊ စင္စစ္ ဧကန္အမွန္မလြဲ၊ လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱ၀ါအေပါင္းတုိ႕၏ ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထုိက္ပါေပ၏။
အရဟႏၲံ လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱ၀ါအေပါင္းတုိ႕၏ ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထုိက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားကိုု သရဏံ ကုိးကြယ္အားထားရာဟူ၍ ဂစၧာမိ ဆည္းကပ္ပူေဇာ္ပါ၏။
အရဟႏၲံ လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱ၀ါအေပါင္းတုိ႕၏ ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထုိက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို သိရသာ ဦးေခါင္းရတနာ ျမတ္အဂၤါျဖင့္ နမာမိ ရွိခုိးကန္ေတာ့ပါ၏။
ပထေမာ ေရွးဦးစြာေသာ ၀ဇိရပါကာေရာ အစြမ္းထက္ျမတ္ ဂုဏ္ေတာ္ဓမၼစက္ျဖင့္ အကာအရံျပဳျခင္းပါေပတည္း။
ေသာ ဘဂ၀ါ၊ ထုိေရႊဘုန္းေတာ္သခင္ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ ဣတိပိ ဤသုိ႕ လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱ၀ါအေပါင္းတုိ႕၏ ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထုိက္ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း။ အရဟံ အရဟံ မည္ေတာ္မူပါေပ၏။

တိပိဋကဓရ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီး လက္စြဲျပဳေသာ ခရီးသြားဂါထာ

တိပိဋကဓရ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အရွင္၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသသည္ သာသနာ့အာဇာနည္ ရဟန္းထူး၊ ရဟန္းျမတ္တပါး ျဖစ္သည္။
ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ပထမဦးဆံုး ေပၚထြက္ခဲ့ေသာ တိပိဋကဓရ၊ တိပိဋကေကာ၀ိဒ ဘြဲ႔တံဆိပ္ရ အရွင္ျမတ္ျဖစ္သည္။ ၁၉၅၃-ခုႏွစ္ သက္ေတာ္ ၄၂-ႏွစ္၊ သိကၡာေတာ္ ၂၂-၀ါတြင္ တိပိဋကစာေမးပြဲႀကီးကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူခဲ့သည္။

ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ မႏၲေလးတိုင္း၊ ျမင္းျခံျမိဳ႔နယ္၊ က်ည္းပင္ရြာဇာတိ ျဖစ္သည္၊ ခမည္းေတာ္မွာ သူႀကီးဦးဆံု၊ မယ္ေတာ္မွာ ေဒၚေဒၚဆင္ ျဖစ္သည္။ ၁၂၇၃-ခုႏွစ္ တန္ေဆာင္မုန္းလဆန္း ၁၁-ရက္ ဗုဒၶဟူးေန႔ (၁-၁၁-၁၉၁၁) တြင္ ဖြားျမင္ေတာ္မူသည္။

ဆရာေတာ္ေလာင္းလ်ာသည္ အသက္ ၇-ႏွစ္အရြယ္တြင္ ရွင္သာမေဏျပဳသည္။ ထို႔ေနာက္ ၁၂၉၂-ခုႏွစ္တြင္ ရဟန္းျပဳေတာ္မူသည္။ သက္ေတာ္ ၆၈-ႏွစ္ (၁၉၇၉)တြင္ အဂၢမဟာပ႑ိတ ဘြဲ႔တံဆိပ္ေတာ္ႏွင့္ သက္ေတာ္ ၇၃-ႏွစ္ (၁၉၈၄)တြင္ အဘိဓဇမဟာရ႒ဂုရု ဘြဲ႔တံဆိပ္ေတာ္တို႔ကို ဆက္ကပ္ခံရသည္။ သက္ေတာ္ ၈၀-ျပည့္ (၁၉၉၁)တြင္ အဘိဓဇ အဂၢမဟာသဒၶမၼ ေဇာတိကဘြဲ႔တံဆိပ္ေတာ္ကို ဆက္ကပ္ခံရျပန္သည္။ သက္ေတာ္ ၈၁-ႏွစ္အေရာက္ ၁၃၅၄-ခုႏွစ္ (၁၉၉၃)တြင္ ဘ၀နတ္ထံ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့သည္။

ဆရာေတာ္ႀကီးျပဳစုခဲ့ေသာ က်မ္းမ်ားတြင္ မဟာဗုဒၶ၀င္ က်မ္းႀကီးသည္ ထင္ရွားႀကီးက်ယ္ခိုင္ခံ႔လွသည္။ အတြဲေပါင္း ၆-တြဲ (အုပ္ေရရွစ္အုပ္) ရွိသည္။ ယင္းကို ဆရာႀကီးဦးကိုေလး (ေဇယ်ာေမာင္)က အဂၤလိပ္ဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုခဲ့သည္။

၃၈-ျဖာ မဂၤလာ

( မဂၤလာ တရားေတာင္း )
ဗဟူေ၀ဒါ မႏုႆာ စ၊ မဂၤလာနိ အစိႏၲယံု။
အာကခၤမာနာ ေသာတၳာနံ၊ ျဗဴဟိ မဂၤလ မုတၱမံ။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ မ်ားစြာကုန္ေသာ နတ္ႏွင့္လူတို႔သည္ စင္ၾကယ္ေသာ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို လိုခ်င္ေတာင့္တကုန္၍ မဂၤလာတရားေတာ္ကို ၁၂-ႏွစ္ၾကာမွ် ၾကံစည္ေတြးေတာ ပါေသာ္လည္း မသိႏိုင္ၾကပါကုန္။ ထိုမဂၤလာတရားကို ရွင္းလင္းေဟာၾကား ေပးသနားေတာ္မူပါဘုရား။

( ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး မဂၤလာ ၃-ပါး )
အေသ၀နာ စ ဗာလာနံ၊ ပ႑ိတာနဥၥ ေသ၀နံ။
ပူဇာ စ ပူဇေနယ်ာနံ၊ ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ
၁။ လူမိုက္ကို မမွီ၀ဲ မေပါင္းသင္းျခင္း။
၂။ ပညာရွိကို မွီ၀ဲဆည္းကပ္ ေပါင္းသင္းျခင္း။
၃။ ပူေဇာ္ထိုက္သူကို ပူေဇာ္ျခင္း။
ဤသံုးပါးသည္ တိုးတက္ႀကီးပြား ခ်မ္းသာမ်ားေၾကာင္း ေကာင္းျမတ္ေသာေၾကာင့္ မဂၤလာမည္၏။

(လကၤာ)
လူမိုက္ဆိုလွ်င္ ေရွာင္ေသြလြဲလို႔၊ မမွီ၀ဲနဲ႔ ကင္းေအာင္ေန။
ပညာရွိကို အရွည္တြဲလို႔၊ မွီ၀ဲဆည္းကပ္ နည္းယူေစ။
သံုးပါးရတနာ မိဘမ်ားႏွင့္၊ ဆရာသမားကို ပူေဇာ္ေလ။
ခ်မ္းသာကိုေပး ဆက္ဆံေရး၊ ေျမႇာ္ေတြး သံုးခ်က္ေပ။
အဲဒါမွ ဗုဒၶ၀ါဒ ကမၻာ့မဂၤလာေတြ။

၂၄-ပစၥည္း စည္းခ်ဂါထာ

အႏၲရယ္ကင္း ၂၄-ပစၥည္း စည္းခ်နည္းကို ယုံႀကည္စြာ ျပဳလုပ္လိုသူမ်ားအတြက္ ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။

တနဂၤေႏြေန႔ စည္းခ်လိုလွ်င္ အေရွ႔ေျမာက္ေထာင့္ တနဂၤေႏြေထာင့္မွ စရြတ္ပါ၊ အေရွ႔ေျမာက္ေထာင့္ကို လက္ညႇိဳးထိုး၍၄င္း, စိတ္မွ မွန္း၍၄င္း ေဟတုပစၥေယာ, အာရမၼဏပစၥေယာ, အဓိပတိပစၥေယာ- ဟု ပစၥည္းသံုးခု ရြတ္ပါ။

ထိုမွ တနလၤာေထာင့္ အေရွ႔အရပ္တြင္ အနႏၲရပစၥေယာ, သမနႏၲရပစၥေယာ, သဟဇာတပစၥေယာ,ဟု သံုးခုရြတ္ပါ။

ဤသို႔ျဖင့္ အေရွ႔ေတာင္ေထာင့္ အဂၤါေထာင့္တြင္ သံုးခု။
ေတာင္ဘက္ ဗုဒၶဟူးေထာင့္တြင္ သံုးခု။
အေနာက္ေတာင္ေထာင့္ စေနေထာင့္တြင္ သံုးခု။
အေနာက္ဘက္ ႀကာသပေတးေထာင့္တြင္ သံုးခု။
အေနာက္ေျမာက္ေထာင့္ ရာဟုေထာင့္တြင္ သံုးခု။
ေျမာက္ဘက္ ေသာႀကာေထာင့္တြင္ သံုးခု။

ခႏၶာငါးပါး ရွ၀္လံုးဘြဲ႔ ျမန္မာဂါထာ

ခႏၶာငါးပါး ရွ၀္လံုးဘြဲ႔ ျမန္မာဂါထာ

၁။ ရူပံ ဤရုပ္ ၊ ေရျမၽဳပ္သ႑ာန္ ။

အနိစၥပဲ ၊ မျမဲအမွန္ ။

မကင္းဘဲမို႔ ၊ ဆင္းရဲပူပန္ ။

အနတၱ ၊ မွတ္ႀက ဧ၀ကန္ ။

၂။ ေ၀ဒနာစက္ ၊ ေရပြက္သ႑ာန္ ။

အနိစၥပဲ ၊ မျမဲအမွန္ ။

မကင္းဘဲမို႔ ၊ ဆင္းရဲပူပန္ ။

အနတၱ ၊ မွတ္ႀက ဧ၀ကန္ ။

၃။ သညာနာမ္မွတ္ ၊ တံလွ်ပ္သ႑ာန္ ။

အနိစၥပဲ ၊ မျမဲအမွန္ ။

မကင္းဘဲမို႔ ၊ ဆင္းရဲပူပန္ ။

အနတၱ ၊ မွတ္ႀက ဧ၀ကန္ ။

မဟာစည္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ဆုေတာင္း အမွ်ေ၀

ဤသို႔ျပဳရ, ျမတ္ပုညေႀကာင့္, ခ်မ္းျမေအးႀကည္, ေဘးမဲ့မည္သည္, ေရႊျပည္ ထုတ္ေခ်ာက္, လမ္းမေကာက္ဘဲ, ေရာက္ရပါလို, ထိုထိုဘ၀, က်င္လည္ရလဲ, ဒုကၡေဘးဒဏ္, ရန္မာန္အေပါင္း, မေကာင္းဟူသမွ်, မေတြ႔ရဘဲ, သဗၺဣစၧာ, မဂၤလာကို, ရြယ္ကာ တ-တိုင္း ရေစေသာ္။

ယေန႔ယခု, ျပဳျပဳသမွ်, ျမတ္ဘာဂကို, မိဘဆရာ, မ်ိဳးသဟာႏွင့္, ကိုယ္မွာ ေစာင့္ႀကပ္, ကိုယ္ေစာင့္နတ္က, အရင္းစ၍, ရွိသမွ်လံုးစံု, ဘံုသံုးဆယ့္တစ္, ျဖစ္ျဖစ္သမွ်, ေ၀ေနယ်တို႔, ရႀကပါေစ, ေပးငွေ၀သည္, မ်ားေထြ သာဓု ေခၚေစေသာ္။

အမွ် အမွ် အမွ် ယူေတာ္မူႀကပါကုန္ေလာ

သာဓု သာဓု သာဓု ( သံုးႀကိမ္ )

စီးပြားဥစၥာ ၾကာျမင့္စြာ တည္ျခင္း-မတည္ျခင္းအေၾကာင္း

 
စီးပြားဥစၥာ ၾကာျမင့္စြာ တည္ျခင္း မတည္ျခင္း၏အေၾကာင္းတို႔ကို ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။။

ရဟန္းတို႔-

၁။ ေပ်ာက္သြားေသာ ပစၥည္းဥစၥာကို မရွာေဖြျခင္းသည္ စီးပြားဥစၥာ ၾကာျမင့္စြာ မတည္ျခင္း၏အေၾကာင္း ျဖစ္ေပသည္။
ရွာေဖြျခင္းသည္ ၾကာျမင့္စြာ တည္ျခင္း၏အေၾကာင္း ျဖစ္ေပသည္။

၂။ ေဆြးျမည့္ယိုယြင္းသည္ကို မျပဳျပင္ျခင္းသည္ စီးပြားဥစၥာ ၾကာျမင့္စြာ မတည္ျခင္း၏အေၾကာင္း ျဖစ္ေပသည္။
ျပဳျပင္ျခင္းသည္ ၾကာျမင့္စြာ တည္ျခင္း၏အေၾကာင္း ျဖစ္ေပသည္။

၃။ အတိုင္းအရွည္မသိ သံုးစြဲစားေသာက္ျခင္းသည္ စီးပြားဥစၥာ ၾကာျမင့္စြာ မတည္ျခင္း၏အေၾကာင္း ျဖစ္ေပသည္။
အတိုင္းအရွည္သိကာ သံုးစြဲ စားေသာက္ျခင္းသည္ စီးပြားဥစၥာ ၾကာျမင့္စြာ တည္ျခင္း၏အေၾကာင္း ျဖစ္ေပသည္။

၄။ သီလမရွိသူကို အႀကီးအကဲအရာ၌ ထားျခင္းသည္ စီးပြားဥစၥာ ၾကာျမင့္စြာ မတည္ျခင္း၏အေၾကာင္း ျဖစ္ေပသည္။
သီလရွိသူကို အႀကီးအကဲအရာ၌ ထားျခင္းသည္ စီပြားဥစၥာ ၾကာျမင့္စြာ တည္ျခင္း၏အေၾကာင္း ျဖစ္ေပသည္။ ဟု ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ( အံ-၁၊ ၅၇၂ )

သာဓုေခၚလိုေသာ နတ္ျဗဟၼာမ်ား

တခ်ိန္ေသာအခါက တာ၀တႎသာနတ္ျပည္ နတ္သဘင္အစည္းအေ၀း၌ အေမးပုစၧာျပႆနာ ေလးခု ေပၚေပါက္ခဲ့၏။
နတ္မ်ား အမ်ိဳးမ်ိဳးၾကံဆ၍ အေျဖရွာၾကေသာ္လည္း တဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္တိုင္တိုင္ အေျဖမေတြ႔ ျဖစ္ေနၾက၏။
ထိုပုစၧာေလးခုကား-
၁။ အလွဴဟူသမွ်တြင္ မည္သည့္အလွဴက အျမတ္ဆံုးနည္း။
၂။ အရသာဟူသမွ်တြင္ အဘယ္အရသာသည္ အျမတ္ဆံုးနည္း။
၃။ ေမြ႔ေလွ်ာ္မႈမ်ားတြင္ အဘယ္ေမြ႔ေလွ်ာ္မႈသည္ အျမတ္ဆံုးနည္း။
၄။ တဏွာကုန္ျခင္းကို အဘယ္ေၾကာင့္ အျမတ္ဆံုးဟု ဆိုရသနည္း။

ေနာက္ဆံုးတြင္ နတ္မင္းႀကီးေလးဦးထံ သြားေရာက္ေမးျမန္းၾက၏။ သိၾကားမင္းထံ သြားေရာက္ေမးျမန္း၏။ မေျဖဆိုႏိုင္ၾကေလ။
တညတြင္ သိၾကားမင္းႏွင့္ နတ္အေပါင္းသည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္သို႔ လာေရာက္၍ ဘုရားရွင္အား ေလွ်ာက္ထားေမးျမန္းၾကေလသည္။

ေန႔စဥ္ မဂၤလာျဖင့္ မ်က္ႏွာသစ္ႏိုင္ၾကပါေစ

စိတ္သည္ မေကာင္းမႈ၌ ေမြ႔ေလ်ာ္တတ္သည္-ဟု ဗုဒၶျမတ္စြာ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည္။
အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ စဥ္းစားလွ်င္ သတ္မည္, ခိုးမည္, စေသာ စိတ္ယုတ္စိတ္ယိုင္းမ်ား မထားသျဖင့္ မိမိသည္ကား မေကာင္းမႈအကုသိုလ္မွ ကင္းသည္-ဟု ထင္မွတ္ရန္ရွိသည္။
သို႔ေသာ္ ပိသုဏ, ဖရုသ, သမၹပၸလာပ, အဘိဇၩာ, ဗ်ာပါဒ စေသာ ႏႈတ္မႈ စိတ္မႈတို႔သည္လည္း ဒုစရိုက္တြင္ အပါအ၀င္ျဖစ္ရာ ထိုသိမ္ေမြ႔ေသာ ( ျဖစ္ရန္ လြယ္ကူေသာ ) မေကာင္းမႈမ်ားကိုလည္း မျဖစ္ပြားေစရန္ သတိတရား ထားရမည္ ျဖစ္ပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ တေန႔တာအဖို႔တြင္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ အရိယဓမၼသီလ လံုျခံဳေစရန္ အိပ္ရာထ မ်က္ႏွာသစ္ခ်ိန္မွစ၍ ကုသိုလ္တရား ပြားမ်ားရန္ ႏႈိးေဆာ္လိုက္ပါသည္။ မဂၤလာႏွင့္ မ်က္ႏွာသစ္ျခင္းျဖင့္ တေန႔တာကို စတင္လိုက္ပါက တေန႔လံုး စိတ္သန္႔ရွင္းလ်က္ မ်က္ႏွာၾကည္လင္ျပီး ေတြ႔ျမင္ရေသာ လူတကာကို စိတ္ရႊင္လန္း ၾကည္ႏူးေစပါလိမ့္မည္။

နံနက္အိပ္ရာထတြင္ ေရၾကည္ေရေအးတခြက္ ခပ္ယူျပီးေနာက္ ဤသို႔ေဆာင္ရြက္ရန္ ျဖစ္ပါသည္။

အေသာကေက်ာက္တိုင္မ်ား

ကမၻာ့သမိုင္းတြင္ ထင္ရွားေသာ အေသာကမင္းႀကီး(ေခၚ) သီရိဓမၼာေသာကမင္းႀကီးသည္ ဗုဒၶဘာသာကို အထူးယံုၾကည္သက္ဝင္သူ ျဖစ္သည္။ 

အထူးကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္သူလည္း ျဖစ္သည္။ သူသည္ ဗုဒၶသာသနာထြန္းကားေရးအတြက္ အမွတ္အသားအျဖစ္ အိႏၵိယျပည္၌ ေက်ာက္တိုင္ႀကီး ၄-တိုင္ စိုက္ထူထားခဲ့သည္။

အေသာကမင္းႀကီးသည္ ေကာလိယတိုင္း ရြာမရြာအနီးတြင္ ေက်ာက္တိုင္ႀကီးတခု စိုက္ထူခ့ဲသည္။
ထိုေက်ာက္တိုင္ထိပ္ေပၚတြင္ နြားလားဥသဘရုပ္ကို အထြတ္တင္ထားသည္။

အဓိပၸါယ္မွာ "ငါသည္ တိုင္းျပည္ႏွင့္ သာသနာအတြက္ နြားက့ဲသို့ သည္းခံ၍ ရုန္းကန္ေတာ့မည္"ဆိုေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ စိုက္ထူျခင္းျဖစ္သည္။

ထို့ျပင္ အေသာကမင္းႀကီးသည္ ဗုဒၶဘုရားရွင္ ဖြားျမင္ေတာ္မူရာ လုမၺိနီတြင္လည္း ေက်ာက္တိုင္ စိုက္ထူခ့ဲသည္။

ထိုေက်ာက္တိုင္၏ ထိပ္ေပၚတြင္ သိေႏၶာျမင္းရုပ္ကို အထြတ္တင္ထားသည္။ "ငါသည္ သာသနာႏွင့္ လူသားတို့အတြက္ ျမင္းက့ဲသို့ လ်င္ျမန္သြက္လက္စြာ ေဆာင္ရြက္မည္"ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ျမင္းရုပ္ကို ထားရွိျခင္း ျဖစ္သည္။

ထို့ျပင္ အေသာကမင္းႀကီးသည္ သကၤႆ ျမိဳ့တံခါးဝတြင္ ေက်ာက္တိုင္တခု စိုက္ခ့ဲျပန္သည္။ သကၤႆ ျမိဳ့သည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ အဘိဓမၼာတရား ေဟာၾကားျပီးေနာက္ တာဝတႎသာမွ ဆင္းသက္ရာေနရာ ျဖစ္သည္။ 

ထိုေက်ာက္တိုင္ထိပ္တြင္ ဆင္ရုပ္ကို အထြတ္တင္ထားသည္။ "ငါသည္ တိုင္းျပည္ႏွင့္ သာသနာေတာ္အတြက္ ဆင္က့ဲသို့ ခြန္အားအျပည့္ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္မည္"ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ဆင္ရုပ္ကို ထားရွိျခင္းျဖစ္သည္။

ထို့ျပင္ အေသာကမင္းႀကီးသည္ ဗာရာဏသီ မိဂဒါဝုန္တြင္ ေက်ာက္တိုင္ႀကီးတတိုင္ စိုက္ထူထားျပန္သည္။ မိဂဒါဝုန္မွာ ဗုဒၶဘုရားရွင္က ပဥၥဝဂၢီငါးဦးကို ပထမဦးဆံုးေသာ တရားေတာ္ျဖစ္သည့္ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကို ေဟာ္ေတာ္မူေသာေနရာ ျဖစ္သည္။ 

ထိုေက်ာက္တိုင္ထိပ္တြင္ကား သီဟရာဇာ ျခေသၤ့ရုပ္ အထြတ္တင္ထားသည္။

"ငါသည္ တိုင္းက်ိဳးျပည္က်ိဳး သာသနာအက်ိဳး သယ္ပိုးရာ၌၄င္း၊ တိုင္းျပည္အႏၲရာယ္ သာသနာ့အႏၲရာယ္ အသြယ္သြယ္ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရာ၌၄င္း၊ ျခေသၤ့က့ဲသို့ သတၱိရွိရွိ ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္မည္"ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ျခေသၤ့ရုပ္ကို ထားရွိျခင္းျဖစ္သည္။

စုိးရိမ္ျခင္းကင္းေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ

                      
“ေဒါသ”ကုိ ပယ္သတ္လုိက္ျခင္းျဖင့္ ဘယ္ေတာ့မွ မစုိးရိမ္ရေတာ့ပါ။
“ေကာဓံ ၀ဓိတြာ န ကဒါစိ ေသာစတိ။”

စိုးရိမ္တယ္ဆုိတာ အမ်က္ဒါသရွိေနလုိ႔ပါ။ အခ်ိဳ႕လူေတြကေတာ့ ေဒါသဆုိတာ မ်က္ႏွာေတြ
ခက္ထန္လာၿပီး ၀ုန္း၀ုန္း ဒိုင္းဒုိင္းေပါက္ကဲြတာလု႔ိ သိထားၾကပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ “စုိးရိမ္ေၾကာက္လန္႔”တာဟာလည္း
 

ေဒါသေၾကာင့္ျဖစ္တာပါပဲ။ ေဒါသရဲ႕လကၡဏာေပါ့။ ေဒါသရွိေနလုိ႔ေပါက္ကဲြတယ္။ေဒါသရွိေနလုိ႔

 ေၾကာက္တယ္။ စုိးရိမ္တယ္။ ေဒါသမရွိရင္ ေပါက္လည္း မေပါက္ကဲြေတာ့ဘူး။
ေၾကာက္လည္းမေၾကာက္ေတာ့ဘူး။ စိုးလည္း မစိုးရိမ္ေတာ့ပါဘူး။