@font-face { font-family:'MON3 Anonta 1'; src:local('MON3 Anonta 1'),url('http://mmwebfonts.comquas.com/fonts/mon3.ttf'); } body,html,p,code,*,table,td,tr,span,div,a,ul,li,input,textarea{font-family:'MON3 Anonta 1'!important;}
ဤဆိုဒ္သို႔ လာေရာက္ေလ့လာသူမ်ား ႏွင္႔အတူတကြ ၃၁ ဘံုက်င္လည္ၾကကုန္ေသာ ေဝေနမ်ားစြာ သတၱဝါအားလုံး စိတ္ဆင္းရဲျခင္းကင္းပါေစ ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္းကင္းပါေစ ကိုယ္စိတ္ ႏွစ္ျဖစ္ ခ်မ္းသာစြာျဖင့္ မိမိတို႕၏ ခႏၶာဝန္ကို ေက်ပြန္စြာ႐ြက္ေဆာင္ ႏိုင္ပါေစ ။

Friday 24 October 2014

ကိုယ္က.. စိတ္ထားတတ္ရင္ ပါရမီဆယ္ပါး ျဖည့္ၿပီးသားပါ။

        တစ္ခါတုန္းက ဗာရာဏသီျပည္ ကာသိရြာမွာ လယ္သမားပုဏၰားတစ္ေယာက္ဟာ ႏြား
ေပ်ာက္တာကို လိုက္ရွာရင္း ရွာရင္းနဲ႔ ေတာထဲမွာ မ်က္စိလည္သြားပါတယ္။ ၾကာလာေတာ့ ေမာ
လာပါတယ္။ တည္ပင္ တစ္ပင္ေတြ႕ေတာ့ တည္ပင္ေပၚတက္ၿပီး ဆာလည္းဆာေနတာနဲ႔ တည္

ပင္ေပၚမွာပဲ တည္သီးကို စားပါတယ္။ စားေနရင္းပဲ ေအာက္ ေခ်ာက္တြင္းထဲကို ျပဳတ္က်သြား
ပါတယ္။ ေခ်ာက္တြင္းထဲ က်သြားေတာ့ အစာကပိုငတ္သြားပါတယ္။
         အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္က ေမ်ာက္မ်ိဳးမွာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အစာရွာထြက္
ရင္း ေခ်ာက္တြင္းထဲက်ေနတဲ့ ပုဏၰားကို ေတြ႕သြားပါတယ္။ ဘုရားအေလာင္း ေမ်ာက္အေနနဲ႔
ေခ်ာက္တြင္းထဲဆင္းၿပီး ကယ္ဖို႔ဆိုတာလည္း မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဆင္းကယ္ရင္ ကိုယ္ပါျပန္တက္
လို႔ ရေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
         ဘုရားအေလာင္း ေမ်ာက္မင္းက ဉာဏ္သံုးၿပီး ကယ္ပါတယ္။ အနီးအနားမွာရွိတဲ့
ေက်ာက္ခဲေတြကို ေခ်ာက္တြင္းထဲ ပစ္ပစ္ခ်ေပးပါတယ္။ ခဲတစ္လံုးပစ္ခ်လိုက္ ပုဏၰားက ေျခ
ေထာက္ကိုမၿပီး ခဲလံုးေလးကို ေျခေထာက္ေအာက္ သြင္းထားလိုက္နဲ႔ ၾကာလာေတာ့ ခဲေတြျပည့္
လာၿပီး ပုဏၰားလည္း အေပၚတက္လို႔ ရသြားပါေတာ့တယ္။

ကိုယ္က.. စိတ္ထားတတ္ရင္ ပါရမီဆယ္ပါး ျဖည့္ၿပီးသားပါ။

        တစ္ခါတုန္းက ဗာရာဏသီျပည္ ကာသိရြာမွာ လယ္သမားပုဏၰားတစ္ေယာက္ဟာ ႏြား
ေပ်ာက္တာကို လိုက္ရွာရင္း ရွာရင္းနဲ႔ ေတာထဲမွာ မ်က္စိလည္သြားပါတယ္။ ၾကာလာေတာ့ ေမာ
လာပါတယ္။ တည္ပင္ တစ္ပင္ေတြ႕ေတာ့ တည္ပင္ေပၚတက္ၿပီး ဆာလည္းဆာေနတာနဲ႔ တည္

ပင္ေပၚမွာပဲ တည္သီးကို စားပါတယ္။ စားေနရင္းပဲ ေအာက္ ေခ်ာက္တြင္းထဲကို ျပဳတ္က်သြား
ပါတယ္။ ေခ်ာက္တြင္းထဲ က်သြားေတာ့ အစာကပိုငတ္သြားပါတယ္။
         အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္က ေမ်ာက္မ်ိဳးမွာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အစာရွာထြက္
ရင္း ေခ်ာက္တြင္းထဲက်ေနတဲ့ ပုဏၰားကို ေတြ႕သြားပါတယ္။ ဘုရားအေလာင္း ေမ်ာက္အေနနဲ႔
ေခ်ာက္တြင္းထဲဆင္းၿပီး ကယ္ဖို႔ဆိုတာလည္း မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဆင္းကယ္ရင္ ကိုယ္ပါျပန္တက္
လို႔ ရေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
         ဘုရားအေလာင္း ေမ်ာက္မင္းက ဉာဏ္သံုးၿပီး ကယ္ပါတယ္။ အနီးအနားမွာရွိတဲ့
ေက်ာက္ခဲေတြကို ေခ်ာက္တြင္းထဲ ပစ္ပစ္ခ်ေပးပါတယ္။ ခဲတစ္လံုးပစ္ခ်လိုက္ ပုဏၰားက ေျခ
ေထာက္ကိုမၿပီး ခဲလံုးေလးကို ေျခေထာက္ေအာက္ သြင္းထားလိုက္နဲ႔ ၾကာလာေတာ့ ခဲေတြျပည့္
လာၿပီး ပုဏၰားလည္း အေပၚတက္လို႔ ရသြားပါေတာ့တယ္။

ေလာကီ၊ ေလာကုတၱရာအတြက္ စိႏၱာမဏိဂါထာေတာ္။

         စိႏၱာမဏိဂါထာေတာ္၏ အေျခအျမစ္ကို ေလ့လာေသာအခါ ငါးရာ့ငါးဆယ္နိပါတ္ ပဒကု
သလဇတ္တြင္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ပဒကုသလ လုလင္အား မယ္ေတာ္ဘီလူးမက ေပးခဲ့
ေသာ ဂါထာျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရေပသည္။ ထိုဇတ္ေတာ္တြင္ “ စိႏၱာမဏိဂါထာကို ရသည့္အခ်ိန္

မွစ၍ ပဒကုသလ လုလင္သည္ ေျခရာေကာက္အတတ္ပညာကို ေကာင္းစြာတတ္ေျမာက္ေၾကာင္း
ဘုရင္၏ ဘ႑ာထုပ္မ်ားကို ျပန္လည္ရွာေဖြ ေဖၚထုတ္ေပးႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ဘုရင္မင္းျမတ္၏ န၀
ရတ္ လက္စြပ္ေတာ္ကို ၾကြက္တြင္းမွ ျပန္လည္ထုတ္ယူေပးႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း၊ သန္လ်က္ေပ်ာက္ဆံုး
မွဳတို႔ကို ျပန္လည္ေဖၚထုတ္ေပးႏိုင္ခဲ့သျဖင့္ ဘုရင့္စည္းစိမ္ ခံစားခဲ့ရေၾကာင္း ” စသည္ျဖင့္ စိႏၱာ
မဏိဂါထာေတာ္၏ တန္ခိုးအစြမ္းသတၱိမ်ားကို ဖြင့္ဆိုေဖၚျပထားေလသည္။
       “  စိႏၱာမဏိဂါထာေတာ္ ”
 ၁။ စိႏၱာမဏိ ရတနာနိ၊ ဗုဒၶံ ဗုဒၶရတနာနံ။
     ကာရံ ကရတိ သရဏံ၊ ခိပၸေမ၀ သမိဇၩတု။
 ၂။ စိႏၱာမဏိ ရတနာနိ၊ ဓမၼံ ဓမၼရတနာနံ။
     ကာရံ ကရတိ သရဏံ၊ ခိပၸေမ၀ သမိဇၩတု။
 ၁။ စိႏၱာမဏိ ရတနာနိ၊ သံဃံ သံဃရတနာနံ။
     ကာရံ ကရတိ သရဏံ၊ ခိပၸေမ၀ သမိဇၩတု။

ၾကိဳတင္မသိနိုင္ေသာ အေၾကာင္း(၅)ပါးႏွင့္ မေမ့အပ္သည့္ (၁၀)ခ်က္


"... ၾကိဳတင္မသိနိုင္ေသာ အေၾကာင္း(၅)ပါးႏွင့္ မေမ့အပ္သည့္ (၁၀)ခ်က္ ..."

ၾကိဳတင္မသိႏွိဳင္ေသာ အေၾကာင္း(၅)ပါး
---------------------------------------
၁။ မိမိအသက္ ေသမည့္ရက္ ေသခ်ာတိက် မသိႏွိဳင္။
၂။ မည္သည့္ေရာဂါ ေသရမွာ ေသခ်ာတိက် မသိႏွိဳင္။
၃။ မည္သည့္ခ်ိန္ခါ ေသရမွာ ေသခ်ာတိက် မသိႏွိဳင္။
၄။ မည္သည့္ေနရာ ေသရမွာ ေသခ်ာတိက် မသိႏွိဳင္။
၅။ ေသျပီးေနာက္မွာ ဘယ္ေရာက္မွာ ေသခ်ာတိက် မသိနိုင္။
.
မေမ့အပ္တဲ႔ (၁၀)ခ်က္

----------------------
၁။ အစားထိုးမရတဲ႔ ဆံုးရွံဳးမွဳ (၂)ခုရွိတယ္။ အဲဒါက မိဘႏွင့္ အခ်ိန္။
၂။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘုန္းတန္ခိုးဆိုတာ အလုပ္လုပ္ျခင္းပဲ။
၃။ ဆင္ေျခေပးတဲ႔ ပါးစပ္ ထမင္းငတ္တတ္တယ္။
၄။ ေမ့တတ္တယ္ ဆိုတာ မေလးစားလုိ႔။ ေၾကာက္တတ္တယ္ဆိုတာ မခိုင္လံုလို႔။
၅။ ေႏွးတာအေရးမၾကီး၊ ရပ္မေနဖို႔ပဲ အေရးၾကီးတယ္။
၆။ မနာလုိမျဖစ္ပါနဲ႕၊ လုပ္တဲ႔သူက ေနရာရမွာပဲ။
ရ။ စာရိတၱေကာင္းရင္ ေနာက္ေၾကာင္းရွင္းတယ္။
၈။ မလုပ္တတ္ေၾကာင္း မ်ားမ်ားေျပာေလ မလုပ္တတ္ေလ။
၉။ လုိသေလာက္ မရနိုင္ေပမယ့္။ လုပ္သေလာက္ေတာ့ ရနုိင္ပါတယ္။
၁၀။ အက်င့္စာရိတၱသည္ ထိုသူ၏ ကံၾကမၼာပင္ျဖစ္သည္။
မူရင္းစာေရးသူကို မေဖာ္ျပႏိုင္ ေတာ့သည့္အတြက္ နားလည္ေပးေစလိုပါသည္။
Myanmar News Update မွကူးယူေဖၚျပလိုက္ပါသည္

ဘ၀မွာ အက်ိဳးရွိရွိ ေနဖို႔ဆိုရင္။

       ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအတြက္ “ ဓမၼ ” ဆိုတာ အမွန္အမွားကို ခြဲျခားသိႏိုင္ေသာ ေဟာေျပာ
ထားတဲ့ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ႕ ဆံုးမသြန္သင္ခ်က္ေတြကို ေခၚပါတယ္။ အက်ိဳးအေၾကာင္း၊ အေကာင္းအ
ဆိုးေတြကို သိတာကိုလည္း ဓမၼကိုသိတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။

         ဓမၼအသိနဲ႔ ဘ၀မွာ အက်ိဳးရွိရွိေနဖို႔ ဆိုရင္ အသိဉာဏ္ ရွိရပါမယ္။ ေလာကမွာ ဘ၀တစ္
ခု ရလာတဲ့အခါမွာ ေနပံုထိုင္ပံုက အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိပါတယ္။ အက်ိဳးရွိတဲ့ေနနည္း ရွိသလို အက်ိဳးမဲ့ေစ
တတ္တဲ့ ေနနည္းလည္း ရွိၾကပါတယ္။ ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ႏွစ္ျဖာလံုး အက်ိဳးရွိေစမယ့္ ေနနည္းမ်ိဳး
ကို ဗုဒၶျမတ္စြာက ဆံုးမၾသ၀ါဒ ေပးထားပါတယ္။
         ဗုဒၶျမတ္စြာက “အႏၶသုတၱန္” မွာ “ ဒြိစကၡဳ ” မ်က္စိႏွစ္လံုးရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကို အေကာင္းဆံုး
ပုဂၢိဳလ္လို႔ ေဟာၾကားထားပါတယ္။ မ်က္စိႏွစ္လံုးဆိုတာ လူတိုင္းလူတိုင္းမွာ ရွိၾကပါတယ္။ ႏွစ္
ဘက္ျမင္ႏိုင္ရတဲ့ အသိဉာဏ္ကို ဆိုလိုတာပါ။ ပကတိမ်က္စိကေတာ့ ေ႔ရွတည့္တည့္ တစ္ဘက္
တည္းကိုပဲ ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ အသိဉာဏ္ရွိမွ ႏွစ္ဘက္စလံုးကို ျမင္ရပါမယ္။
         လူ႕ေလာကမွာ လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာတဲ့အခါ မရေသးတဲ့ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြကို ရဖို႔၊ ရလာ
တဲ့ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ တည္ၿမဲဖို႔၊ တည္ၿမဲၿပီးသား စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ တိုးတက္ပြားမ်ားဖို႔   သိျမင္
တတ္တဲ့ အသိဉာဏ္ဆိုတဲ့ မ်က္လံုးလည္းရွိဖို႔ လိုပါတယ္။ အဲဒါက ဒီဘ၀  ေကာင္းက်ိဳးအတြက္
ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာင္ဘ၀ ေကာင္းက်ိဳးအတြက္လည္းပဲ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္၊ အျပစ္ရွိတယ္၊ အ
ျပစ္မရွိဘူးဆိုတဲ့ ဓမၼအေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သိတဲ့ မ်က္စိမ်ိဳးဟာလည္း လိုအပ္ပါတယ္။
         ေလာကအက်ိဳးခ်ည္းပဲ ႀကိဳးစားမယ္ဆိုရင္ သံသရာအက်ိဳးက လြတ္သြားပါမယ္။ လူေတြ
မွာ ပစၥည္းဥစၥာေတြ တိုးတက္လာေသာ္လည္း ကိုယ္က်င့္တရားက ဆုတ္ယုတိပ်က္ျပား သြားလို႔
ရွိရင္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြဟာလည္း တျဖည္းျဖည္း ဆုတ္ယုတ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္
မို႔ စီးပြားေရးဘက္ကလည္း တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ရပါမယ္။ ကိုယ္က်င့္တရား ဘက္ကလည္း တိုး
တက္ေအာင္ လုပ္ရပါမယ္။

အ၀ိဇၨာ၏ အဓိပၸါယ္

  တစ္ခ်ိန္တြင္ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးက ဘုရားရွင္ထံေတာ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးေနာက္ ဘု
ရားရွင္ကို ဤကဲ့သို႔ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားေတာ္မူ၏ ---- “ျမတ္စြာဘုရား ...
‘အ၀ိဇၨာ အ၀ိဇၨာ’ဟု ေျပာဆိုေနပါသည္ ျမတ္စြာဘုရား၊ အဘယ္ကို အ၀ိဇၨာဟုေခၚ

ဆိုပါသလဲ ျမတ္စြာဘုရား¿ အဘယ္မွ်ေသာ အတိုင္းအရွည္ျဖင့္ အ၀ိဇၨာသို႔ေရာက္
ရွိေနသည့္ ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆိုပါသလဲ ျမတ္စြာဘုရား?” .. ဤသို႔ ထိုရဟန္းေတာ္က
ျမတ္စြာဘုရားအား ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထား၏။ ဤသို႔ ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားသည့္
အခါ ဘုရားရွင္က ေအာက္ပါအတိုင္း အေျဖေပးေတာ္မူ၏ ..။

“ခ်စ္သား ရဟန္း ...
၁။ ဒုကၡအရိယသစၥာတရားကို သမၼာဒိ႒ိ ဉာဏ္ပညာျဖင့္ ကိုယ္တိုင္မ်က္ေမွာက္
ထြင္းေဖာက္ မသိမျမင္မႈ၊
ဤဆိုက္တြင္ပါ႐ွိေသာ posts မ်ားသၫ္ တျခား ဆိုက္မ်ားမွ ကူးယူ ေဖာ္ျပထားျခင္း ျဖစ္ပါသၫ္။
ထို posts ပိုင္႐ွင္ မ်ား ကို ျကိုတင္ ခၢင္႔ မေတာင္း ပဲ ကူးယူခဲ႔ မိသၫ္ကို ခြင္႔လႊတ္ေပးပါရန္ အထူး ေတာင္းပန္ ပါသည္ ။

Gold price estimated