ပဗၺာဇနိယ ကမၼဝါစာ ႏွင့္ ျပိတၱာမ်ိဳးႏြယ္ တေစၧသရဲ အေႏွာင့္အယွက္မ်ား (၆)

ကမၼဝါ ပါဠိ္၌လာေသာ အေႏွာင့္အယွက္မ်ား---

ပဗၺာဇနိယ ကမၼဝါစာ မူရင္းပါဠိတြင္ “ဣေမ အမႏုႆာ ယကၡ၊ ဂႏၶဗၺ၊ ကုမၻ႑၊ နာဂါ၊ စ႑ာ၊ ရုဒၶါ၊ ရဘသာ၊ အဒယာလုကာ၊ ဝိေဟသကာ”ဟု ေဖာ္ျပထားေပရာ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ သေဘာထား၍မျဖစ္ေပ။ လူတို႔ကို ေျခာက္လွန္႔ ဒုကၡျဖစ္ေစတတ္ေသာ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားသာျဖစ္၏။ 

ထိုပါဠိပုဒ္အား အနက္ေပးၾကည့္လွ်င္ ပို၍ အဓိပၸါယ္ေပါက္ေပမည္။ အနက္ထြက္ရွိပံုမွာ---
စ႑ာ-ၾကမ္းတမ္းကုန္ေသာ၊
ရုဒၶါ-ကုသိုလ္တရားတို႔ကို ဆို႔ပိတ္တတ္ကုန္ေသာ၊
ရဘသာ-မေကာင္းမႈအကုသိုလ္ ဒုစရိုက္တရားကို အားထုတ္တတ္ကုန္ေသာ၊
အဒယာလုကာ-သနားျခင္း ကရုဏာ အလြန္ကင္းကုန္ေသာ၊ 
ဝိေဟသကာ-သတၱဝါတို႔အား ရက္ရက္စက္စက္ မညႇာမတာ ႏွိပ္စက္တတ္ကုန္ေသာ၊
အမႏုႆာ-လူဇာတ္စစ္စစ္ မဟုတ္ကုန္ေသာ၊

“ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါး၊ တရားဂုဏ္ေတာ္ေျခာက္ပါး၊ သံဃာဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါး ဘာေၾကာင့္ထား”

 

ဘုရား တရား သံဃာ ရတနာျမတ္ သံုးပါးတို႔ရဲ႕ ဂုဏ္ေတာ္ေတြကို ပြားမ်ားၾကည္
ညိဳတယ္ဆိုတာ သာသနာေတာ္နဲ႔ ၾကံဳေနပါလ်က္ ဖာသိဖာသာ ျဖစ္ေနတတ္တဲ့
ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ကံသံုးပါး အမူအရာေတြကို သဒၶါတိုးျပီး၊ ၾကိဳးစားလာေအာင္ လႈံ႕
ေဆာ္ေနသလိုလည္း ရွိပါတယ္။ ဒီမွ်မက ရတနာျမတ္သံုးပါးတို႔ရဲ႕ ဂုဏ္စြမ္းသတၱိ
ဟာ ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔ေနစဥ္ အခါမ်ားမွာလည္း သဒၶါထက္ျပီး ရဲတင္းခ်က္
ေပၚလာေစတတ္ပါတယ္။

အမ်ားသိျပီး ျဖစ္တဲ့အတိုင္း ရတနာျမတ္ သံုးပါးရဲ႕ဂုဏ္ေတာ္ေတြ ဆိုတာ ဘုရား
ဂုဏ္ေတာ္ ကိုးပါး၊ တရား ဂုဏ္ေတာ္ ေျခာက္ပါး၊ သံဃာ့ ဂုဏ္ေတာ္ ကိုးပါးတို႔
ျဖပါတယ္။ ဒီဂုဏ္ေတာ္ေတြ ဘာ့ေၾကာင့္ ဘယ္လိုျဖစ္ေပၚလာပါသလဲ။

၁။ ဘုရားဂုဏ္၌ ကိုးပါးထားရျခင္းမွာ ဘုရားရွင္သည္ ျဂိဳလ္ကိုးလံုးတို႔တြင္ အ
ျမတ္ဆံုး၊ အၾကီးဆံုး၊ အညြန္႔ဆံုး ျဖစ္ေသာ နဝင္း(ကိတ္ျဂိဳလ္)ႏွင့္ ယွဥ္၍

(က) ဒီပကၤရာ ဘုရားရွင္၏ ေရွးနိယတဗ်ာဒိပ္ေတာ္ခံယျခင္း၊

(ခ) မယ္ေတာ္၏ ဝမ္းၾကာတိုက္မွ ဆင္းသက္ ေမြးဖြားေတာ္မူလာျခင္း၊

(ဂ) ေဗာဓိပင္ႏွင့္ ေရႊပလႅင္ေတာ္ထက္ဝယ္ သစၥာေလးဆင့္ ပြင့္ေတာ္မူခဲ့ျခင္း၊

(ဃ) မဂ္ေလးပါး ဖိုလ္ေလးပါး နိဗၺာန္ဟူေသာ ကိုးပါးပိုင္ရွင္ျဖစ္ျခင္း၊

အထက္ပါ ေလးခ်က္ေၾကာင့္ ဂုဏ္ေတာ္မ်ိဳး ဘယ္ေလာက္ပင္မ်ားမ်ား၊ ဤအ
တြင္း သြင္းထား၍ ကိုးပါးေသာ ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

၂။ တစ္ဖန္ တရားဂုဏ္ေတာ္ ေျခာက္ပါး ထားရျခင္းမွာ

(က) မိမိ၏အတြင္းမ်က္စိ စေသာ အၾကည္ဓာတ္ ေျခာက္ပါး၊

(ခ) တစ္ဘက္၏ အတိုက္ဓာတ္အဆင္းစေသာ အာရံုေျခာက္ပါး၊

(ဂ) ထိုႏွစ္ခုတို႔အၾကားမွ ေပါက္ဖြားလာသည့္ ျမင္သိစေသာ ဝိညာဥ္ေျခာက္ပါး၊

အထက္ပါ အတိုက္အခံတို႔၏ ေဖာက္ျပားမႈၾကား ရႈစားရာမွ ေပၚထြန္းလာေသာ
အမွန္တရား ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ဘုရားရွင္၏ ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါး
က်က္စားရာ (ေတာက္ပြားရာ) အစျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ တရား
ဂုဏ္ဟိတ္တို႔ ဘယ္ေလာက္ပင္မ်ားမ်ား ဤေျခာက္ပါးမွာသာ သြင္း၍တရားဂုဏ္
ေျခာက္ပါးျပထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

၃။ တစ္ဖန္ သံဃာ့ဂုဏ္စြမ္းသတၱိ ကိုးပါး ရွိေနျခင္းမွာ

(က) သံဃာ ဟူသည္ နဝင္းဂုဏ္ရွင္ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား၏ သားတပည့္ ျဖစ္
ျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊

(ခ) ၎တို႔ ကိုယ္တိုင္ ေလာကုတၱရာတရား ကိုးပါးကိုင္ ျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္
လည္းေကာင္း၊ သံဃာ့ဂုဏ္ထူး ဘယ္ေလာက္ပင္မ်ားမ်ား ထိုသည့္အၾကား
ဌာပနာထား၍ ကိုးပါးသာ ျပထားပါသည္။

ထိုbkရား၊ တရား၊ သံဃာ့ ဂုဏ္မ်ားကို ေပါင္းလိုက္ေသာ္ ၂၄-ပါး (ႏွစ္ဆယ့္ေလး
ပါး) ရွိေနပါသည္။ ဤႏွစ္ဆယ့္ေလးပါးသည္ ပ႒ာန္းေဒသနာစဥ္အရ ထိုရတနာ
သံုးပါးတို႔၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးမ်ားကို ထိုရတနာသံုးပါးတို႔ႏွင့္ ပ႒ာန္းဆက္ ဆက္မိၾက
ေလေသာ သူတို႔သာ ခံစားခြင့္ ရွိေနပါသည္ကို ညႊန္ျပေနပါသည္။ အျခားတို႔ကား
အဆက္ျခားသျဖင့္ စိတ္ဝင္စားမႈပင္ မျပၾကျပီ။

ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ ကိုးပါး၊ တရားဂုဏ္ေတာ္ ေျခာက္ပါး၊ သံဃာ့ဂုဏ္ေတာ္ ကိုးပါး
ဘာေၾကာင့္ ထားရတယ္ဆိုတာ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက အဲ့
ဒီလို ေဖၚျပ ရွင္းလင္းခဲ့ပါတယ္။

မဟာေဗာဓိျမိဳင္ဆရာေတာ္
Buddhavasa Tiloka

“မသူေတာ္တုိ႔ရဲ႕ အလွဴ (၅) မ်ဳိး”

မသူေတာ္တို႔ လွဴဒါန္းပူေဇာ္တဲ့ အလွဴဒါန၅-မ်ဳိး ရွိတဲ့အေၾကာင္းကို ျမတ္စြာဘု
ရားက ေဟာၾကားထားေတာ္မူပါတယ္။ ဒီ ၅-မ်ဳိးက ဘာလဲလို႔ ေမးေတာ့-

၁။ လွဴဖြယ္၀တၳဳေပၚ၌ ႐ုိေသေလးစားမႈမရွိဘဲ။ အလွဴဒါနကို၊ ေပးလွဴ၏။

၂။ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္အေပၚ၌ ႐ိုေသေလးစားမႈ မရွိဘဲ။ အလွဴဒါနကို။ ေပးလွဴ၏။

၃။ မိမိ၏ ကိုယ္ထိလက္္ေရာက္ မဟုတ္ဘဲ။ အလွဴဒါနကို။ ေပးလွဴ၏။

၄။ အျမဲမျပတ္ မလွဴဒါန္းဘဲ (၀ါ) စြန္႔ပစ္အပ္သကဲ့သို႔။ အလွဴဒါနကို၊ ေပးလွဴ၏။

၅။ ကံ, ကံ၏ အက်ဳိးကို သက္၀င္ယုံၾကည္မႈ မရွိဘဲ၊ အလွဴဒါနကို၊ ေပးလွဴ၏။

မသူေတာ္တို႔ လွဴတဲ့ အလွဴဒါန ၅-မ်ဳိးကုိ ဒီလုိျမတ္စြာဘုရားက ထုတ္ျပထားပါ
တယ္။

၁။လွဴဖြယ္၀တၳဳအေပၚ၌ ႐ုိေသေလးစားမႈ မရွိျခင္း
———————————————————
အလွဴဒါနတစ္ခု ျပဳတဲ့ အခ်ိန္အခါမွာ လွဴဖြယ္၀တၳဳေတြကို မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္က
ေလး ျပဳလုပ္ၿပီးေတာ့ မလွဴဒါန္းဘူး၊ ျဖစ္ကတတ္ဆန္း လွဴဒါန္းတယ္။

ဘုန္းႀကီးတို႔ ေတာေနရဟန္းေတြမွာ ေတြ႕ၾကံဳတတ္တဲ့ အေလ့အထကေလးတစ္
ခု ရွိပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးေတာရတစ္ခုထဲ ေနစဥ္အခ်ိန္ခါမွာ အဲဒီရြာရဲ႕ အေလ့အထ
က မနက္မုိးလင္းလာၿပီ ဆုိလုိ႔ရွိရင္ ဘာလုပ္ၾကသလဲ?

သံဃာေတာ္ေတြကို ဆြမ္းေလာင္းဖုိ႔ဆိုၿပီးေတာ့ ပဲျပဳတ္သည္ လာရင္ “ကဲ ပဲ
ျပဳတ္သည္ ..အထုပ္-၂၀ထုပ္လုိက္၊ ၃၀-ထုပ္လိုက္” စသည္ျဖင့္ ဇလုံနဲ႔ စုျပံဳၿပီး
အထုပ္ခုိင္းလိုက္တယ္။ ေတာထဲက ခူးထားတဲ့ ေရမေဆးတဲ့ အင္ဖက္ကေလး
နဲ႔ ထုတ္ထားတဲ့ ပဲျပဳတ္ကို သံဃာေတြ အိမ္ေရွ႕ ႂကြလာၿပီ ဆုိလုိ႔ရွိရင္ တစ္ပါး
တစ္ထုပ္စီသာ ေလာင္းထည့္ေပးလိုက္တာပဲ။ တစ္ေန႔ေတာ့ ဘုန္းၾကီးတို႔ ဆြမ္း
ခံသြားရင္းနဲ႔ ဘယ္လို အေျခအေနကေလး တစ္ခု ၾကံဳသလဲလို႔ ဆိုေတာ့ --

အိမ္တစ္အိမ္ေရွ႕ ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္အခါမွာ တစ္ပါး တစ္ထုပ္စီ ေလာင္းေပးလုိက္
တယ္ ဆုိပါေတာ့၊ ဘုန္းႀကီးတို႔ကလည္း ျပန္လွည့္လာတယ္။ ျပန္လွည့္လာေတာ့
ဘုန္းႀကီးေတြ မၾကားဘူး ထင္လို႔နဲ႔ တူပါရဲ႕ အလွဴရွင္က ဘာေျပာသလဲ?

“ဘုန္းႀကီးေတြ ဒီေန႔ မလာဘူး ထင္လို႔ ငါ ပဲျပဳတ္ကို ဆီနဲ႔ေၾကာ္ၿပီး စားမယ္
လို႔ ခဲထားတာ”တဲ့။

ဘုန္းႀကီးေတြကုိ ေလာင္းတဲ့ အခ်ိန္အခါက်ေတာ့ ဆားလည္း မပါဘူး, ဆီ
လည္း မပါဘူး၊ သူတုိ႔ စားဖုိ႔က်ေတာ့ ဆီနဲ႔ ေၾကာ္စားမယ္လို႔ ေျပာေနတယ္၊ အဲဒါ
ပဲ ၾကည့္ေပေတာ့ ..။

အမရပူရျမိဳ႔ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာဂႏၶာရံု ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိဝံသ-၏ ၾသဝါဒကထာ

(၁)။ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္၏ အစြမ္းသံုးပါး-၁။ သိရန္မွန္က, မက်န္ရေအာင္, လံုးဝစံုလင္, အကုန္ျမင္, သဗၺဥ္ဉာဏ္ေတာ္ အစြမ္းတည္း။
၂။ သိသည့္တရား, မ်ားအျပား၌, ေဟာထားစဖြယ္, နည္းသြယ္သြယ္ကို, ျခယ္လွယ္စံုလင္, အကုန္ျမင္, သဗၺဥ္ဉာဏ္ေတာ္ အစြမ္းတည္း။
၃။ ကၽြတ္ထိုက္ၾကေပ, မ်ားေဝေန၏, ဣေျႏၵစရိုက္, သူ႔အႀကိဳက္ကို, ႏႈိက္ခၽြတ္စံုလင္, အကုန္ျမင္, သဗၺဥ္ဉာဏ္ေတာ္ အစြမ္းတည္း။
၄။ ဉာဏ္ေတာ္စြမ္းပကား, ဤသံုးပါးေၾကာင့္, အမ်ားေဝေန, ကၽြတ္လြတ္ေစဖို႔, မေနမနား, သက္ေတာ္အားျဖင့္, ႀကီးမားေလဘိ, ရွစ္ဆယ္ျပည့္၍, ပရိနိဗၺာန္, စံသည့္တိုင္ေအာင္, သယ္ယူေဆာင္, ဘုန္းေခါင္ ငါတို႔ ဘုရားတည္း။