ေကာင္းက်ိဳးေပးမွဳႏွင့္ အကုသိုလ္ကံ၏ မေကာင္းက်ိဳးေပးမွဳကို ယံုၾကည္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဗုဒၶ
ဘာသာေတြထဲမွာကို အေတာ္ေလးခရီးေရာက္ေနၿပီလို႔ ထင္ရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကိုယ္တိုင္ ကံ၊ ကံ၏
အက်ိဳးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ယံုၾကည္တာနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင္းတတာကို မကြဲျပားၾကပါ။ လံုးေထြးေန
တတ္ၾကပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားက ယံုၾကည္တဲ့ သဒၶါတရား ျဖစ္ဖို႔သာ တိုက္တြန္းခဲ့ၿပီး ေမွ်ာ္လင့္
ေတာင့္တတဲ့(ေလာဘ) ျဖစ္ဖို႔ တိုက္တြန္းခဲ့တာ မဟုတ္ပါ။ လိုခ်င္တဲ့ ေလာဘ ၿခံရံေနတဲ့တိဟိတ္
ဥကၠဌကံလည္း မျဖစ္ေတာ့ပါ။
ေကာင္းမွဳကုသိုလ္ျပဳရာ၌ တန္ရာတန္ရာ ေကာင္းက်ိဳးကို ရၾကစၿမဲပါ။ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ
ဆိုတာ စိန္၊ေရႊ၊ရတနာ တန္ဘိုးႀကီးပစၥည္းေတြလို႔ ဘယ္လိုပဲ အမႊမ္းတင္ေနတင္ေန ရုပ္၀တၳဳမွန္သ
မွ်ကို “အေဟတု= အဟိတ္တရား” လို႔ေခၚပါတယ္။ အဟိတ္တရားဆိုတာ ပဌာန္းေဒသနာနည္းအ
ရ ေရေသာက္ျမစ္ မပါတဲ့ ပစၥည္းမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ သေဘာကေတာ့ ကိုင္းခ်ိဳးၿပီး ထိုးထားတဲ့ ပန္း
ပြင့္မ်ိဳးလိုပါ။ မညွိဳးခင္ အလွၾကည့္လို႔ ရပါတယ္။ မ်ိဳးဆက္ျဖစ္ေအာင္ အသီးကိုေတာ့ မျဖစ္ေစႏိုင္
ပါ။ ပစၥည္းဥစၥာ ဆိုတာလည္း ပစၥည္းနဲ႔လူ တစ္ခုခုက ခြဲခြာမသြားေသးခင္ဘဲ အသံုးျပဳလို႔ ရပါမယ္။
ကံပါရမီ မ်ိဳးဆက္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။
