ေကာင္းက်ိဳးေပးမွဳႏွင့္ အကုသိုလ္ကံ၏ မေကာင္းက်ိဳးေပးမွဳကို ယံုၾကည္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဗုဒၶ
ဘာသာေတြထဲမွာကို အေတာ္ေလးခရီးေရာက္ေနၿပီလို႔ ထင္ရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကိုယ္တိုင္ ကံ၊ ကံ၏
အက်ိဳးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ယံုၾကည္တာနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင္းတတာကို မကြဲျပားၾကပါ။ လံုးေထြးေန
တတ္ၾကပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားက ယံုၾကည္တဲ့ သဒၶါတရား ျဖစ္ဖို႔သာ တိုက္တြန္းခဲ့ၿပီး ေမွ်ာ္လင့္
ေတာင့္တတဲ့(ေလာဘ) ျဖစ္ဖို႔ တိုက္တြန္းခဲ့တာ မဟုတ္ပါ။ လိုခ်င္တဲ့ ေလာဘ ၿခံရံေနတဲ့တိဟိတ္
ဥကၠဌကံလည္း မျဖစ္ေတာ့ပါ။
ေကာင္းမွဳကုသိုလ္ျပဳရာ၌ တန္ရာတန္ရာ ေကာင္းက်ိဳးကို ရၾကစၿမဲပါ။ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ
ဆိုတာ စိန္၊ေရႊ၊ရတနာ တန္ဘိုးႀကီးပစၥည္းေတြလို႔ ဘယ္လိုပဲ အမႊမ္းတင္ေနတင္ေန ရုပ္၀တၳဳမွန္သ
မွ်ကို “အေဟတု= အဟိတ္တရား” လို႔ေခၚပါတယ္။ အဟိတ္တရားဆိုတာ ပဌာန္းေဒသနာနည္းအ
ရ ေရေသာက္ျမစ္ မပါတဲ့ ပစၥည္းမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ သေဘာကေတာ့ ကိုင္းခ်ိဳးၿပီး ထိုးထားတဲ့ ပန္း
ပြင့္မ်ိဳးလိုပါ။ မညွိဳးခင္ အလွၾကည့္လို႔ ရပါတယ္။ မ်ိဳးဆက္ျဖစ္ေအာင္ အသီးကိုေတာ့ မျဖစ္ေစႏိုင္
ပါ။ ပစၥည္းဥစၥာ ဆိုတာလည္း ပစၥည္းနဲ႔လူ တစ္ခုခုက ခြဲခြာမသြားေသးခင္ဘဲ အသံုးျပဳလို႔ ရပါမယ္။
ကံပါရမီ မ်ိဳးဆက္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။
ေတာင့္တတဲ့ ေလာဘ အကုသိုလ္ အၿခံအရံကင္းတဲ့ ကုသိုလ္မ်ိဳးက တိဟိတ္ဥကၠဌျဖစ္လို႔
အျပင္အပ ပစၥည္း၀တၳဳက်ိဳးကိုသာမကဘူး တိဟိတ္ပဋိသေႏၶလို႔ေခၚတဲ့ ဉာဏ္မ်ိဳးေစ့ပါတဲ့ ဘ၀ကို
ျဖစ္ေစတတ္လို႔ ကံပါရမီေတြ တစ္ဆင့္ထက္တစ္ဆင့္ ရင့္ေစႏိုင္ပါတယ္။ စ်ာန္ မဂ္ဖိုလ္ကို ရႏိုင္ပါ
တယ္။ ကြာျခားမွဳကေတာ့ မ်ားပါတယ္။
ေလာကစည္းစိမ္ ခ်မ္းသာေတြကို ေတာင့္တျပဳလုပ္တဲ့(၀ဋၬနိႆတ) ကုသိုလ္မ်ိဳးက သာ
သနာပမွာလည္း အခ်ိန္မေရြး ျပဳလုပ္ခြင့္ ရႏိုင္ပါတယ္။ ေလာကုတၱရာ နိဗၺာန္ကို ရည္မွန္းျပဳလုပ္
တဲ့ (၀ိ၀ဋၬနိႆိတ) ကုသိုလ္မ်ိဳးဆိုတာ သာမန္ပုဂၢိဳလ္ေတြအဖို႔ အခုလို သာသနာတြင္းနဲ႔ ႀကံဳတုန္း
ကာလတြင္သာ ျပဳလုပ္ခြင့္ ရွိၾကတာပါ။
စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြကို ေတာင့္တျပဳလုပ္တဲ့ ကုသိုလ္ဆိုတာကို “ ေၾကးစားကုသိုလ္ ” မ်ိဳး
ျဖစ္ပါတယ္။ ေခတ္ကာလစကားနဲ႔ နားလည္လြယ္ေအာင္ အဓိပၸါယ္ ျပန္ရရင္ အဖိုးအခအတြက္ အ
လုပ္ လုပ္သူကို ေၾကးစားလို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ အခုေခတ္ ကမၻာ့အားကစား ေလာကမွာ ေၾကးစား
အားကစားသမားေတြကို ““ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္”” ဆိုၿပီး လူေတြက သိပ္အထင္ႀကီးၾကပါတယ္။ အ
ခုလည္း ကုသိုလ္လို႕ ဆိုေပမယ့္ တမူ မထူးပါ။ အထင္ႀကီးေအာင္၊ နာမည္ႀကီးေအာင္ လွဴဒါန္းေန
ၾကတာ ရွိပါတယ္။
သူ႕ရည္မွန္းခ်က္က ေလာကီစည္းစိမ္ဆိုတဲ့ အဖိုးအခကို လိုခ်င္လို႔ လုပ္တာပါ။ အဖိုးအခကို
ေတာင္းၿပီး လုပ္တဲ့သူဟာ ကိုက္ညီမွ သူေတာင္းတဲ့ အဖိုးအခပဲ အလြန္ဆံုးရပါမယ္။ ဒီထက္ပိုၿပီး
သူေဌးက ဆုေပးသလို အပိုဆု မေပးပါ။
ပါရမီကုသိုလ္ဆိုတာ ေလာကတန္ဖိုးနဲ႔ ဘာမွ ေၾကးမျဖတ္ထားတဲ့အတြက္ ေၾကးစားမဟုတ္
ပါ။ ေၾကးစားမဟုတ္ေလေလ ေၾကးကမ်ားေလေလပါ။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ႀကီးက သူျပဳသမွ်
ကုသိုလ္ေတြအတြက္ ဘာေၾကးမွ မစားခဲ့လို႔ ေၾကးေတြပြားလိုက္တာ ဘုရားျဖစ္ခါနီး ေနာက္ဆံုး
တစ္ဘ၀သာလိုေတာ့တဲ့အခ်ိန္ တုသိတာနတ္ျပည္မွာ နတ္စည္းစိမ္ကို တ၀ႀကီး ခံစားေတာ္မူပါ
တယ္။ အဲဒီလိုေၾကးပြားတဲ့ ကုသိုလ္မ်ိဳးမွ ေလာကရဲ႕ အတိုင္းအတာ ပမာဏေတြကို ေက်ာ္လြန္တဲ့
ေလာကုတၱရာ မဂ္ဖိုလ္ နိဗၺာန္ထိ အက်ိဳးေပးတတ္ပါတယ္။
တရားခ်စ္ခင္ ဓမၼမိတ္ေဆြတို႔ကလည္း ေၾကးစားကုသိုလ္မ်ိဳး မျဖစ္ရေအာင္ သတိထားရ
မယ္ဆိုတာ နားလည္သေဘာေပါက္ၾကၿပီး ေကာင္းမွဳကုသိုလ္ျပဳရင္း ျမင့္သထက္ ျမင့္၊ ျမတ္သ
ထက္ျမတ္ ႏိုင္တဲ့ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ရေရာက္ႏိုင္ၾကပါေစ ကုန္သတည္း။ ။
{ဓမၼေဘရီ အရွင္၀ီရိယ(ေတာင္စြန္း) ၏ စိန္ေခၚရင္ တိမ္ေပၚေရာက္ရမယ္ႏွင့္ မေထရ္ျမတ္တို႔
စကား၀ိုင္း မွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။ }
(က႑အသီးသီးမွ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္မ်ားကို အဆိုးျမင္ျခင္း မဟုတ္ပါ။ တရားသေဘာသဘာ၀
ျဖင့္သာ ဖတ္ရွဳၾကပါ။)
(မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္
ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)
ဦးသိန္းေ၀။
http://www.facebook.com/damanadi.tk
http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment