ေကာင္းကံလုပ္ေနပါလွ်က္ ကံမေကာင္းရျခင္းအေၾကာင္း

 

ဒကာေလးတစ္ေယာက္က ေမးလာပါတယ္။
“တပည့္ေတာ္ မၾကာခဏဆုိသလုိ ကုသုိလ္ေတြ လုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေရကုသုိလ္မ်ားမ်ားလုပ္ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ ဒါေပမယ့္ တပည့္ေတာ္ဘ၀က ထူးျခားမလာဘူးဘုရား”ဒီေမးခြန္းကေတာ့ မၾကာခဏအေမးခံရတဲ့ေမးခြန္း၊
ဆရာေတာ္မ်ားလည္း မၾကာခဏေျဖၾကားေပးေနတဲ့ေမးခြန္းေလးပါ။


ဘုရားရွင္လက္ထက္က “အနာထပိဏ္သူေဌး”ဆုိတာ
စြန္႔ၾကဲလွဴဒါန္းတဲ့ေနရာမွာ ဧတဒဂ္ရထား တဲ့သူပါ။ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ၿပီး သီလကုိ ဘယ္ေတာ့မွ
မခ်ိဳးေဖာက္ေတာ့တဲ့သူပါ။ ဒီလုိပုဂၢိဳလ္ေတာင္မွ ကုန္းေကာက္စရာမရွိေအာင္ ဆင္းရဲတဲ့ဘ၀ကို
ေရာက္ခဲ့ဖူးတယ္။ သူဟာ ေကာင္းတာေတြ လုပ္ေနပါလ်က္ ဘာလုိ႔ခုလုိ ကံဆုိးမႈနဲ႔ ၾကဳံရတာလဲ။

ဗုဒၶဘုရားရွင္ႏွင့္ စရိယာသံုးပါး (ဗုဒၶဦးတည္ခ်က္သံုးရပ္)

ဂါတမဗုဒၶဘုရားရွင္သည္ ဤဘဒၵကမၻာမွ ျပန္၍ေရတြက္လွ်င္ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတသိန္းအထက္၌ သုေမဓာရွင္ရေသ့ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ ဒီပကၤရာဘုရား ပြင့္ေတာ္မူခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ သုေမဓာရွင္ရေသ့သည္ ႀကိဳးစား၍ တရားအားထုတ္ရာ စ်ာန္အဘိညာဥ္တန္ခိုးရ၍ ေကာင္းကင္၌ သြားလာလွည့္လည္ႏိုင္ေသာ အေျခသို႔ပင္ ေရာက္ခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ ရဟႏၲာ မျဖစ္ေသးေပ။
အကယ္၍ ဆက္လက္တရားအားထုတ္လွ်င္ ရဟႏၲာျဖစ္ႏိုင္ေသာ အခြင့္အလမ္း ရွိေပသည္။ သို႔ေသာ္ ရဟႏၲာအျဖစ္ကို မယူခဲ့။ ဘုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရန္ပင္ ရည္မွန္းခ်က္ထားခဲ့သည္။ ဒီပကၤရာဘုရားရွင္ ၾကြလာရာတြင္ ျပဳျပင္ဆဲလမ္းေပၚ၌ ဘုရားရွင္ ရႊံ႔ေပၚတြင္ မၾကြရေလေအာင္ မိမိကိုယ္ကို ၀မ္းလ်ားေမွာက္လ်က္ တံတားအျဖစ္ ခင္း၍ လွဴခဲ့သည္။ ဘုရားအျဖစ္ကို ဗ်ာဒိတ္ခံယူခဲ့သည္။