အမွတ္စဥ္(၂၉) {႐ုပ္အားလံုး၏အေျခခံ႐ုပ္ ၈-ခု၊ ဇီ၀ိတ႐ုပ္၊ ဘာ၀႐ုပ္ ၂-ပါး၊ ကိုယ္ခႏၶာ၌ ႐ုပ္အစုလိုက္ေနပံု}

႐ုပ္တရားကို ေလ့လာသံုးသပ္ျခင္း

အပိုင္း(၂)

႐ုပ္အားလံုး၏အေျခခံ႐ုပ္ ၈-ခု

လူ႔ေလာကႀကီး ၾကည့္လုိက္ရင္ အားလံုး ပံုပန္းသဏၭာန္ေတြနဲ႔ ျမင္ေနရ ေတြ႔ႀကံဳေနရတာေတြဟာ လူေတြရဲ႕ မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာ၊ လွ်ာ၊ ကိုယ္လို႔ဆိုတဲ့ အဂၤ ါရပ္ေတြနဲ႔ ထိေတြ႔ၿပီး သိရွိေနရတာေတြဟာ ႐ုပ္တရားေတြပါ၊ လူရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို ဘာေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားသလဲလို႔ “စာတုမဟာ ဘူတိေကာ အယံကာေယာ” တဲ့၊ အယံ ကာေယာ - ဤ လူေတြရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို၊ စာတုမဟာဘူတိေကာ- မဟာဘူတဆိုတဲ့ ဓာတ္ႀကီးေလးပါးနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတာ ျဖစ္တယ္။

ဘယ္ေနရာပဲျဖစ္ျဖစ္ မဟာဘူတဆိုတာေတြရဲ႕ အစုအေ၀းႀကီးပဲ၊ မဟာဘူတေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတာ၊ မဟာဘူတဆိုတာ ပုံသဏၭာန္ အမ်ိးမ်ိဳးနဲ႔ ထင္ရွား ေပၚလြင္ေနတာေတြ၊ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ရွိတဲ့ အဂၤ ါရပ္ေတြကိုပဲၾကည့္၊ ေခါင္းက ပံုစံတစ္မ်ိး၊ ေခါင္းမွာလည္းပဲ နားရြက္က ပံုစံတစ္မ်ိဳး၊ ႏွာေခါင္းက ပံုစံတစ္မ်ိဳး၊ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ လက္က တစ္မ်ိဳး၊ ၀မ္းဗိုက္က တစ္မ်ိဳး၊ ေျခေထာက္က တစ္မ်ိဳး၊ ပံုစံမတူတဲ့ဟာေတြ ခႏၶာကိုယ္ႀကီး တစ္ခုထဲမွာ ရွိတယ္။

ခႏၶာကိုယ္ႀကီးအတြင္းမွာရွိတဲ့ အဂၤ ါအစိတ္အပိုင္းေတြ ၾကည့္ဦးမယ္ဆိုရင္ အသည္းက ပံုစံတစ္မ်ိၚ၊ အဆုတ္က ပံုစံတစ္မ်ိဳး၊ ႏွလံုးက ပံုစံတစ္မ်ိဳး၊ အ႐ိုးေတြ အေၾကာေတြ အသားေတြက ပံုစံတစ္မ်ိဳး၊ ဒါေတြဟာ ဘာေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ ထားတာတုန္း ဆိုရင္ မဟာဘုတ္ေလးပါးနဲ႔ပဲ။

ဒီလို အတံုးအခဲႀကီး ျဖစ္္ေနရတဲ့ ႐ုပ္တရားေတြရဲ႕ တည္ရာ မွီရက ဘယ္သူတံုးဆုိရင္ ပထ၀ီပဲ၊ ပထ၀ီေပၚစုၿပီး တည္ေနတာ၊ ပထ၀ီဆိုတာ ႐ုပ္အားလံုးရဲ႕ တည္ရာျဖစ္တယ္၊ ခက္မာတဲ့ အတံုးအခဲျဖစ္တယ္။

အတံုးအခဲဆိုတဲ့ တည္ရာ ပထ၀ီေပၚမွာ အေျချပဳၿပီးေတာ့ အာေပါက ၿပိဳလဲမသြားေအာင္ စုစည္းေပးတယ္၊ ေတေဇာ က ရင့္က်က္လာေစတယ္၊ မာလာေစတယ္၊ အတံုးအခဲ ခိုင္ၿမဲေစတယ္၊ ၀ါေယာကေနၿပီး တြန္းကန္ေပးထားတယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ ပံုစံေလးေတြ ေပၚလာေအာင္ မဟာဘုတ္ေလးပါးနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတာ။

အဲဒီ မဟာဘုတ္ေလးပါးမွာ မ်က္စိနဲ႔ျမင္ရတဲ့ အဆင္း(၀ဏၰ)ဆိုတာ ပါရွိေနျပန္တယ္၊ ႏွာေခါင္းနဲ႔ အနံ႔႐ွဴလို႔ရတဲ့ ႐ွဴ႐ိႈက္လို႔ရတဲ့ အန႔ံ(ဂႏၶ)ဆိုတဲ့ ႐ုပ္သေဘာ တည္ရွိေနျပန္တယ္၊ လွ်ာနဲ႔လ်က္လို႔ သိရတဲ့ အရသာ(ရသ) ဆိုတဲ့ ႐ုပ္သေဘာေလးက တည္ရွိေနျပန္တယ္၊ အက်ိဳးတစ္ခုခုကို ထပ္ဆင့္ ထုတ္လုပ္ႏိုင္တဲ့ ၾကဇဆိုတဲ့ အဆီအႏွစ္သေဘာေလး တည္ရွိျပန္တယ္၊ ဘယ္ေနရာၾကည့္ၾကည့္ လူရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ အေျခခံအားျဖင့္ ေဟာဒီ႐ုပ္(၈)ခု စုတြဲၿပီးေနတယ္။

အခုေခတ္ ခႏၶာေဗဒ Anatomy က်မ္းမွာ ဆိုတဲ့အတိုင္း လူရဲ႕ခႏၶာကိုယ္မွာ ဆဲလ္ေလးေတြ ေျမာက္မ်ားစြာရွိတယ္၊ ႐ုပ္ဟာ အင္မတန္ ေသးငယ္တဲ့ အမံႈေလးေတြအျဖစ္ စုၿပီးေနတယ္၊ သို႔ေသာ္ ၾကည့္လိုက္လို႔ရွိရင္ ပံုပန္းသဏၭာန္ႀကီးနဲ႔ ျမင္ေနရတယ္၊ အင္မတန္ အင္အားေကာင္းတဲ့ မွန္ေျပာင္းႀကီးနဲ႔ ၾကည့္လိုက္မယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ လူရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ဟာ ဇာျခင္ေထာင္လို၊ အေပါက္ အေပါက္ေတြနဲ႔၊ တစ္ခုစီ တစ္ခုစီ ျဖစ္ေနတာမ်ိဳး ျမင္ရလိမ့္မယ္။

ၾကည့္ေလ၊ ဘုန္ႀကီးတို႔၀တ္ထားတဲ့အ၀တ္၊ ဒီအတိုင္းၾကည့္လိုက္မယ္ ဆိုရင္ အ၀တ္ပံု သဏၭာန္အတိုင္း ျမင္ေနရမယ္၊ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ခ်ည္ေခ်ာင္းေလးေတြ မျမင္ရဘူးလား၊ ခ်ည္ေခ်ာင္းေလးေတြ ေပါင္းထားတာ၊ ေဘးကေန ႐ုတ္တရက္ ၾကည့္လုိက္မယ္ဆိုရင္ ခ်ည္ေခ်ာင္းကေလးေတြ ေပါင္းထားတာလို႔ မသိရဘူးေနာ္၊ တခ်ိဳ႕က သာမန္မ်က္စိနဲ႔ ထိုးေဖာက္ၿပီးေတာ့ မျမင္ရေအာင္ ပိတ္ပိတ္သဲသဲကို ျဖစ္ေနတာ၊ သို႔ေသာ္ အမ်ားႀကီးကို စုထားတာလို႔ ဒီလိုမွတ္ရမယ္။

ေပါင္မုန္႔ေလး ဖုတ္ထားတာ ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ တစ္တံုးတည္း တစ္ခဲတည္းလို႔ ထင္ရလိမ့္မယ္၊  သို႔ေသာ္ မဟုတ္ဘူး၊ ဂ်ံဳမႈန္႔ေလးေတြကို ေရက စုစည္းေပးထားလို႔ အတံုးအခဲေလး ျဖစ္ေနတာေနာ္၊ လူ႔ခႏၶာကိုယ္မွာလည္း ထို႔အတူပဲ၊ အမႈံေလးေတြကို စုစည္းထားလို႔ သဏၭာန္ေပၚေနတာ၊ အဲဒီမွာ အဓိကက ဘယ္သူတံုးဆို မဟာဘုတ္ ေလးပါးပဲ။

ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားက ႐ုပ္အေၾကာင္းကို ရွင္းျပတိုင္း သုတၱန္ေတြထဲမွာ ႐ုပ္ဆိုတာ ဘာလဲ၊ မဟာဘုတ္ ေလးပါးရယ္၊ မဟာဘုတ္ ေလးပါးကို မွီၿပီးျဖစ္ေနတဲ့ ႐ုပ္ေတြရယ္ ဒါပဲ ရွိတယ္တဲ့၊ “စတၱာေရာ စ မဟာဘူတ-မဟာဘုတ္ ေလးပါးရယ္၊ စတုႏၷံ စ မဟာဘူတာနံ ဥပါဒါယ ႐ူပံ- မဟာဘုတ္ ေလးပါးကို မွီတြယ္ၿပီး ျဖစ္ေနေသာ ႐ုပ္ရယ္” ဒါပဲ ရွိတယ္လို႔ ျမတ္စြာဘုရားေဟာေတာ္မူတယ္။

သို႔ေသာ္ လူေတြရဲ႕ သဏၭာန္မွာေတာ့ ေခါင္းတို႔ လက္တို႔ ေျခတို႔ စသည္ျဖင့္ ေခၚေနၾကသလို၊ ျပင္ပဗဟိဒၶမွာ ဆိုရင္ ဒါက သစ္ပင္၊ ဒါက ေက်ာက္ခဲ၊ ဒါက အိမ္ စသည္ျဖင့္ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ လူေတြ ထင္ျမင္ ယူဆခ်က္အတိုင္း အမည္နာမ ပညတ္ေတြ တင္ၿပီး ေခၚေနၾကတာ၊ ဘယ္အရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေဟာဒီ ႐ုပ္(၈)ခုရဲ႕ အစုအေ၀းႀကီးမွ်သာ ျဖစ္္တယ္လို႔ မွတ္ရမယ္ေနာ္။

သို႔ေသာ္ သက္ရွိသတၱ၀ါေတြက်ေတာ့ ဒီထက္ပိုလာတဲ့ ႐ုပ္ေတြ ရွိေသးတယ္၊ အေျခခံ ႐ုပ္ကေတာ့ ဒီ(၈)ခုပဲ၊ ဒီ (၈)ခုနဲ႔ဆို ပံုသဏၭာန္ ေပၚေနၿပီ၊ အဲဒီ (၈)ခုက ကံေၾကာင့္ ျဖစ္တာလည္း ရွိတယ္၊ စိတ္ေၾကာင့္ ျဖစ္တာလည္းရွိတယ္၊ ဥတုေၾကာင့္ ျဖစ္တာလည္း ရွိတယ္၊ အာဟာရေၾကာင့္ ျဖစ္တာလည္း ရွိတယ္။

ဇီ၀ိတ႐ုပ္

သက္ရွိသတၱ၀ါေတြမွာ ဘာပိုလာတုန္းဆိုေတာ့ ဇီ၀ိတ႐ုပ္ဆိုတဲ့ ‘အသက္႐ုပ္’ ၊ မိမိန႔ဲ အတူတကြ ျဖစ္ဖက္႐ုပ္ေတြကို ဆက္လက္ရွင္သန္ေနေအာင္ ထိန္းထားေပးႏိုင္တဲ့ ဇီ၀ိတဆိုတဲ့ ႐ုပ္၊ ကံေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ႐ုပ္ေတြကိုသာ ထန္းတာ၊ ဥတုေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့႐ုပ္၊ အာဟာရေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့႐ုပ္ေတြ၊ စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ႐ုပ္ေတြကို သူက ထိန္းေပးတာ မဟုတ္ဘူး၊ အတိုးအတာ အလိုက္ တည္ရွိေနေအာင္ အဆက္ဆက္ ျဖစ္ေနေအာင္ သူကေန စြမ္းေဆာင္ေပးတာ။

စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ႐ုပ္ဆိုတာ ျဖစ္ဆဲစိတ္ ျဖစ္တိုင္း အပ္ထပ္ျဖစ္တာ၊ ဥတုေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့ ႐ုပ္ဆိုတာ ဥတုေၾကာင့္ အထပ္ထပ္ ျဖစ္နတာ၊ အာဟာရေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့ ႐ုပ္ဆိုတာ အာဟာရ စားတိုင္း စားတုိင္း အထပ္ထပ္ ျဖစ္ေနတာ။

ကံေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ႐ုပ္ဆိုတာက်ေတာ့ အဲဒီလို မဟုတ္ဘူး၊  အတိတ္ဘ၀က ကံေၾကာင့္ျဖစ္တာ၊ ခုခ်ိန္မွာ ထင္ရွားရွိေနတဲ့ ကံေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး၊ အဲဒီ အတိတ္ကံေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့ ႐ုပ္ေတြကို ဇီ၀ိတ႐ုပ္က ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ေပးေနတာ၊ ဇီ၀ိတ႐ုပ္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း သူ႔သက္တမ္းေလးနဲ႔ သူေနရတာ။

အတိတ္ ကံေတြေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့႐ုပ္ေတြ ထပ္တလဲလဲ ျဖစ္ေနေအာင္ ဇီ၀ိတ႐ုပ္ဆိုတဲ့ အထိန္းဓာတ္ကေလးက ထိန္းေပးထားတယ္၊ ဒီလို မွတ္ရမယ္၊ ကမၼဇ႐ုပ္ ရွိေနေသးသမွ် ကာလပတ္လံုး က်န္တဲ့ ဥတု႐ုပ္တို႔,  အာဟာရ႐ုပ္တို႔, စိတၱဇ႐ုပ္တို႔ဆိုတာ ဒီ ဇီ၀ိတ႐ုပ္ အေထာက္အပံ့ အကူအညီနဲ႔ လူရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္မွာ ဆက္လက္ၿပီး ေပၚေနၾကတယ္တဲ့။

ကဲ ႐ုပ္(၈) ခုေပၚမွာ ဇီ၀ိတထည့္ရင္ ၉-ခုျဖစ္သြားၿပီ၊ ကံေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ႐ုပ္ဆိုတာ အေျခခံအားျဖင့္ ၉-မ်ိဳး ရိွတယ္လို႔ ဒီလို မွတ္ရမယ္၊ ကံေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့႐ုပ္ေတြကို အေျချပဳၿပီး စုစည္းထားတာ အနည္းဆံုး ၉-ခု စုစည္းရမယ္၊ ဥတုေၾကာင့္ ျဖစ္တာက်ေတာ့ (၈)ခုပဲ စုစည္းထားတယ္၊ ပထမ အေျခခံ႐ုပ္က (၈)ခုပဲ ရွိတယ္၊ စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္တာလည္း (၈)ခုပဲ၊ အာဟာရေၾကာင့္ျဖစ္တာလည္း (၈)ခုပဲ၊ (၈)ခုနဲ႔ အေျချပဳၿပီး စုစည္းထားတာ၊ ဒါပထမ အေသးဆံုး အေျချပဳတဲ့ ႐ုပ္ကေလးပါ့၊ အဂၤလိပ္လို molecule ေမာ္လီက်ဴးေလးတစ္ခုကို (၈)ခု နဲ႔ စုစည္းတာ၊ ကမၼဇ႐ုပ္က်ေတာ့ အေသးဆံုးေလးကို (၉) ခုနဲ႔ စုထားတယ္၊ ခုေခတ္ စကားနဲ႔ ေျပာရင္ (8 in 1), (9 in 1), လု႔ိ ဒီလိုေျပာေပါ့ေနာ္၊ ရွစ္ခုရဲ႕ အစုအေ၀း ကိုးခုရဲ႕ အစုအေ၀းလို႔၊ လူေတြက်ေတာ့ ကံ ရွိတာေၾကာင့္မို႔ ဇီ၀ိတဆိုတဲ့ ႐ုပ္ကေလးတစ္ခု ထပ္ပိုလာတယ္။

ဘာ၀႐ုပ္ ၂-ပါး 

ေနာက္တစ္ခု ဘာေတြ ပိုလာတုန္းဆိုရင္ လူ႔ေလာက လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာရင္ အမ်ိဳးသား, အမ်ိဳးသမီး ႏွစ္မ်ိဳးကြဲလာတယ္၊ အမ်ိဳးသားနဲ႔ အမ်ိဳးသမီး မတူညီတဲ့အခ်က္ေတြ ရွိတယ္၊ အသံအားျဖင့္လည္း မတူညီဘူး၊ ႐ုပ္ပံုပန္းသဏၭာန္ သြားတာ လာတာ လႈပ္ရွားတာအားျဖင့္လည္း မတူညီၾကဘူး၊ ခႏၶာကိုယ္ တည္ေဆာက္မႈေတြလည္း မတူဘူး၊ ဒီလို ကြဲျပားေနေအာင္ ဘယ္သူက လႊမ္းမိုး ႀကီးစိုးထားတာတုန္းဆိုေတာ့ အဲဒီမွာ ႐ုပ္တစ္မ်ိဳး ရွိတယ္တဲ့။

အဲဒီ႐ုပ္ကို အမ်ိဳးသမီးေတြမွာ အေျချပဳတဲ့႐ုပ္က ဣတိၱဘာ၀႐ုပ္ လို႔ ေခၚတယ္။ အဂၤလိပ္လုိက်ေတာ့ source of female အမ်ိဳးသားေတြက်ေတာ့ ဘာက အေျချပဳထားတုန္းဆို ပုမာၻ၀႐ုပ္ source of male တဲ့၊ ဒီ အေျခခံတာေလးေတြ ရွိတယ္။

 အဲဒီေတာ့ ခုနက ဇီ၀ိတဆိုတဲ့ အသက္က ဘယ္မနားမွာ ရွိတာတုန္းလို႔ ေမးလို႔ရွိရင္ အခ်ိဳ႕ကေလးေတြ ေျပာၾကတဲ့အတိုင္း ဗိုက္ထဲမွာ ရွိတယ္လို႔ ေျပာၾကမွာပဲ၊ ဒီလို မဟုတ္ဘူး၊ ဇီ၀ိတ႐ုပ္ဆုိတာ တစ္ကိုယ္လုံးမွာ ပ်ံ႕ေနတာ၊ တစ္ကိုယ္လံုးမွာ စိမ့္၀င္ပ်ံ႕ႏွ႔ံေနတာ၊ အသက္႐ုပ္က ႐ုပ္အားလံုးမွာ စိမ့္၀င္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနတာ။

ထို႔အတူပဲ၊ ဣတိၳဘာ၀႐ုပ္တို႔၊ ပုမာၻ၀တီ႐ုပ္တို႔၊ ဖို႐ုပ္ မ႐ုပ္ေပါ့၊ အေျခခံ ဖို႐ုပ္ မ႐ုပ္ေတြ ဘယ္မွာရွိတုန္းလို႔ဆို တစ္ကိုယ္လံုးမွာ ရွိတယ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႔ တစ္ကိုယ္လံုးမွရွိလို႔ အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ ပံုပန္းသဏၭာန္ အမ်ိဳးသားရဲ႕ ပံုပန္းသဏၭာန္ေတြ ကြဲျပားေနတာ။

ခုေခတ္ Anatomy ဆရာေတြကေတာ့ ေျပာမွာေပါ့၊ ဟိုမုန္းဓာတ္ေၾကာင့္လို႔၊ ဒါ အေခၚကြဲသြားတာပဲ ျဖစ္မယ္ေနာ္၊ ဣတိၳဘာ၀ ပုမၻာ၀ကို ေဟာ္မုန္းလို႔ ေခၚခ်င္ေခၚေပါ့၊ သို႔မဟုတ္ ေဟာ္မုန္းဆိုတာက ဘယ္က လာတာတုန္းဆို ကံကေန ဖန္တီးေပးလိုက္တာပဲ၊ အေျခခံကေတာ့ အေၾကာင္းကံပဲ၊ အဲဒီလို ဣတိၳဘာ၀႐ုပ္၊ ပုမၻာ၀႐ုပ္ ထည့္လိုက္မယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ခုနက ကံေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့ ယူနစ္ကိုးခုထဲ ဣတိၳဘာ၀၊ ပုမၻာ၀ တစ္ခုခု ထည့္လိုက္ရင္ (၁၁)ခု ျဖစ္သြားမယ္။

ကိုယ္ခႏၶာ၌ ႐ုပ္အစုလိုက္ေနပံု 

အဲဒီေတာ့ အုပ္စုလိုက္ အုပ္စုလိုက္ေနတာ ဣတိၳဘာ၀႐ုပ္ ထည့္လိုက္တဲ့အခါ ႐ုပ္ ၁၀-ခုက တစ္ခု၊ ပုမၻာ၀နဲ႔ ခုနက ကိုးခုနဲ႔ တစ္ခုဆိုေတာ့ အဲဒါကိုပဲ ႐ုပ္ ၁၀-ခုကို တစ္ခု၊ ႐ုပ္၁၀-ခုကို တစ္စုလို႔ ဒီလို ဖြ႔ဲစည္းၿပီးေတာ့ တည္ေနတာကို ေျပာတာေနာ္၊ ယူနစ္ ဖြဲ႔စည္းထားတာ၊ တစ္ခုတည္း မတည္ေနဘူး၊ အစုလိုက္ အစုလိုက္ တည္ေနၾကတယ္၊ ဒါကို ‘႐ူပကလာပ’ လို႔ ေခၚတယ္။

ေပါင္မုန္႔ကို တစ္ခုစီ တစ္ခုစီ ဖဲ့ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ေပါင္မုန္႔ဟာ အစုလိုက္ စုေနတာပဲ၊ စုေနလို႔ ေပါင္မုန္႔ လံုးႀကီးလို႔ ထင္ေနတာ၊ ထုိ႔အတူပဲ၊ အ၀တ္ကို ၾကည့္ရင္လည္း ခ်ည္ေခ်ာင္းေလးေတြ စုေနတာ မဟုတ္လား၊ အဲဒီအတိုင္းပဲ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ၾကည့္ရင္လည္း ကမၼဇ႐ုပ္ေတြဟာ အစုလိုက္ အစုလိုက္ ေနတာ၊ စိတၱဇ႐ုပ္ေတြလည္း အစုလိုက္၊ ဥတုဇ႐ုပ္ေတြလည္း အစုလိုက္၊ အဲဒီလို တစ္ခုစီ တစ္ခုစီ ယူနစ္ေတြ စုၿပီးေတာ့ ထားလို႔ ပံုသဏၭာန္ႀကီး ေပၚေနတာတဲ့။

*ဆက္ရန္* -------{ဟဒယ၀တၳဳ႐ုပ္} အား ဆက္လက္ေရးသား ပူေဇာ္ပါမည္။

 *ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္* အဂၢမဟာပ႑ိတ အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ (Ph.D)
အဘိဓမၼာ ျမတ္ေဒသနာ (ပထမတြဲ) (စာ ၁၁၁-၁၁၈)  မွ ေကာက္ႏႈတ္ေရးသား ပူေဇာ္ပါသည္။

တင္ျပသူ Yanan Sanein အခ်ိန္ 9:04 PM