ဓမၼစၾကာတရားေတာ္
အမွာစကား
ဤတရားေတာ္ကုိ
နဂုိ ေဟာေတာ္မူရင္း အစဥ္အတုိင္း နားလည္ေလာက္ေအာင္ ေရးေနရလွ်င္ ထုိတရားေတာ္ျဖင့္ ဓမၼအခန္း
တစ္ခန္းလံုး ဖံုးသြားဖြယ္ရွိ၏၊ ဤက်မ္းကား တရားေတာ္၏ ေလးနက္ပံုကုိလည္းေကာင္း, ထုိတရားေတာ္ကုိ
ေဟာျပေတာ္မူေသာ ဗုဒၶ၏ ဉာဏ္ေတာ္ကုိလည္းေကာင္း,
(မယံုၾကည္တတ္ေသးသူတုိ႔) မွန္းဆၾကေစလုိသည့္အျပင္ ထုိတရားေတာ္အရ တည္ေဆာက္ထားေသာ
သာသနာ့အေဆာက္အအံုႀကီးကုိ ခုိင္ၿဖီး ခမ္းနားေအာင္ ျပဳျပင္လုိေသာေၾကာင့္ စီစဥ္အပ္ေသာ
က်မ္းစာျဖစ္ရကား တရားေတာ္ အစဥ္က်ေအာင္ လံုးေစ့ပတ္ေစ့ ေရးခြင့္မရေတာ့ပါ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္
ထုိထုိသုတၱန္ေတာ္ႀကီးမ်ားမွ လုိရင္း အခ်က္မ်ားကုိသာ ထုတ္ေဖာ္ၫႊန္ျပရပါလိမ့္မည္။
အခ်ဳပ္တရားမ်ား
ဤဓမၼစကၠပၸ၀တၱန(ဓမၼစၾကာ)သုတ္၌
အခ်ဳပ္တရားမ်ားကား ပဋိပဒါ (အက်င့္) သံုးပါး, သစၥာေလးပါး, ဉာဏ္(၁၂)ပါးႏွင့္ ဗုဒၶအျဖစ္ကုိ
၀န္ခံေတာ္မူခန္းမ်ား တည္း၊ [နတ္တုိ႔၏ ေႂကးေၾကာ္သံမွာ ဓမၼစၾကာတရားရင္း၏ ေနာက္ ဆက္သာတည္း၊]
ထုိတြင္…
အက်င့္သံုးပါးဟူသည္… ကာမသုခလိ’ကာႏုေယာဂ, အတၱ ကိလမထာႏုေယာဂ, မဇိၩမပဋိပဒါတည္း။
သစၥာေလးပါးဟူသည္…ဒုကၡသစၥာ, သမုဒယသစၥာ, နိေရာဓ သစၥာ, မဂၢသစၥာတည္း။
ဉာဏ္ေတာ္(၁၂)ပါးဟူသည္… ဤတရားစုသည္ ဒုကၡသစၥာ တည္းဟု ဒုကၡသစၥာကုိ
သိေသာ သစၥဉာဏ္,
ဤဒုကၡသစၥာသည္
(ပယ္ရွားစြန္႔ပစ္စရာ မဟုတ္) ကဲြကဲြျပားျပား နားလည္စရာ ျဖစ္သည္ဟု ဒုကၡသစၥာအေပၚ၌ ျဖစ္ထုိက္ေသာ
ကိစၥကုိ သိေသာ ကိစၥဉာဏ္,
ဤဒုကၡသစၥာကုိ ငါဘုရားသည္ ကဲြကဲြျပားျပား ခဲြျခား၍ သိၿပီး ေပၿပီဟု
ျပဳၿပီးကိစၥကုိ သိေသာ ကတဉာဏ္,
ဤသုိ႔ ဒုကၡသစၥာ၌ သစၥဉာဏ္, ကိစၥဉာဏ္, ကတဉာဏ္ဟု ဉာဏ္သံုးပါး ျဖစ္သကဲ့သုိ႔
ေနာက္ သစၥာမ်ား၌လည္း သံုးပါးစီ ျပားရကား ဉာဏ္ေပါင္း (၁၂)ပါး ျပားသည္။
ဤသုိ႔ သစၥာေလးပါးတုိ႔၌ ဉာဏ္ (၁၂)ပါး မျဖစ္မီက ““သမၼာ သမၺဳဒၶ=ဘုရား””
ၿဖစ္ၿပီဟု ၀န္မခံေသးဘဲ ဉာဏ္ (၁၂)ပါးျဖင့္ သစၥာ ေလးပါးကုိ သိေတာ္မူမွ ၀န္ခံေတာ္မူသည္။
ဤစကားလံုးကား ဓမၼစၾကာ၌ ေဟာေတာ္မူလုိရင္း အခ်ဳပ္တရားတည္း၊ ထုိတြင္
ဉာဏ္ (၁၂)ပါးမွာ အမ်ားႏွင့္ အေရးတႀကီး မဆုိင္လွသျဖင့္ ေဖာ္ျပေတာ့မည္ မဟုတ္၊ ထုိ႔ျပင္
ပါဠိေတာ္ရင္းကုိ လည္း ပါဠိကုိ နားမလည္သူတုိ႔အား ထူးျခားျခင္း မရွိသျဖင့္ မေဖာ္ျပ ေတာ့ဘဲ
အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ဘာသာျပန္ကုိသာ ျပထားပါသည္၊ ေအာက္ပါ စကားတုိ႔ကား ထုိပါဠိေတာ္ကုိ ျမန္မာလုိ
ျပန္ဆုိထားခ်က္တည္း။
အက်င့္သံုးပါးတရားေတာ္
ဘိကၡဳတုိ႔…ရေသ့
ရဟန္းဟူသမွ်သည္ ကာမစည္းစိမ္ကုိ ခံစားေသာ အက်င့္ႏွင့္ ခႏၶာကုိယ္ ပင္ပန္းေသာ အက်င့္ ႏွစ္မ်ိဳးကုိ
မႀကိဳးစားထုိက္၊ ကာမစည္းစိမ္ကုိ ခံစားေသာ အက်င့္သည္ ယုတ္မာ ညစ္ညမ္း ေအာက္တန္းက်၏၊ ၿမိဳ႕ရြာေနသူ
လူ၀တ္ေၾကာင္မ်ား၏ အက်င့္ ျဖစ္၏၊ ကာမစည္းစိမ္ကုိ ခံစားေသာ အက်င့္သည္ ယုတ္မာ ညစ္ညမ္း
(ရေသ့ ရဟန္းမ်ား၏ အက်င့္ မဟုတ္) ပုထုဇဥ္ လူ႕ဗာလ တုိ႔၏ အက်င့္လည္း ျဖစ္၏၊ ျမင့္ျမတ္ျဖဴစင္
အရိယာႏြယ္၀င္တုိ႔၏ အက်င့္မဟုတ္၊ ထုိကာမစည္းစိမ္ခံစားေသာ အက်င့္သည္ အက်ိဳး စီးပြားမ်ားေအာင္
မေဆာင္ႏုိင္သည့္ျပင္ အက်ိဳးမဲ့ကုိသာ ေဆာင္ႏုိင္ေလသည္၊ ခႏၶာကုိယ္ အပင္ပန္းခံ၍ က်င့္ေသာ
အက်င့္မ်ိဳးလည္း ဒုကၡေရာက္လွ၏၊ အရိယာသူေတာ္စင္တုိ႔၏ အက်င့္မဟုတ္၊ အက်ိဳး မဲ့ကုိသာ ေဆာင္ႏုိင္သည္။
မဇိၩမပဋိပဒါ
ဤႏွစ္မ်ိဳးေသာ
က်င့္စဥ္လမ္းမွားကုိ မလုိက္ဘဲ ကာမခ်မ္းသာကုိ
ခံစားေသာလမ္း, ဒုကၡခံေသာ လမ္းႏွစ္သြယ္၏ အလယ္ျဖစ္ေသာ က်င့္စဥ္လမ္းတစ္မ်ိဳးကုိ ငါဘုရား
ထုိးထုိးထြင္းထြင္း ရွင္းလင္းစြာ သိထားၿပီ၊ ““မဇိၩမပဋိပဒါ””ဟုေခၚ ေသာ ထုိအလယ္လမ္းကား
ဉာဏ္စကၡဳအလင္းရေအာင္ ျပဳႏုိင္၏၊ အသိဉာဏ္ တိုးပြားေအာင္ ျပဳႏုိင္၏၊ ကာမဂုဏ္ ခံစားလုိေသာ
ကိေလသာမွ စ၍ ေဒါသ ေမာဟ မာန္မာန စေသာ ကိေလသာ အပူေတြကုိ ေအးၿငိမ္းေစႏုိင္၏၊ သစၥာေလးပါးကုိ
(မ်က္ေမွာက္ျပဳ ေသာအားျဖင့္) ဖိဖိစီးစီး သိေအာင္ ျပဳႏုိင္၏၊ ထုိ သစၥာေလးပါးကုိ (ပုိင္းျခားဆံုးျဖတ္ေသာအားျဖင့္လည္း)
သိေအာင္ ျပဳႏုိင္၏၊ နိဗၺာန္ဟု ေခၚရေသာ အေအးဓာတ္ အၿငိမ္းဓာတ္ကုိလည္း ရေအာင္ ျပဳႏုိင္
ေပသည္။
မဂၢင္ရွစ္ပါး
ထုိ
မဇိၩမပဋိပဒါေခၚ အလယ္လမ္းက်င့္စဥ္ ဟူသည္မွာ… အယူအျမင္ မွန္ျခင္း, အျပစ္မရွိေသာ အၾကံကုိ
ၾကံျခင္း, မမွန္ေသာ စကားကုိ ေရွာင္၍ မွန္ေသာ စကားကုိသာ ေျပာျခင္း, မမွန္ေသာ အလုပ္ကုိ
ေရွာင္၍ မွန္ေသာအလုပ္ ကုိ ျပဳလုပ္ျခင္း, တရားသျဖင့္ ရအပ္ေသာ ပစၥည္းဥစၥာျဖင့္သာ ေကာင္းမြန္စြာ
အသက္ေမြးျခင္း, လမ္းမွန္ကုိသာ ႀကိဳးစားျခင္း, မွန္ကန္ေသာ သတိ အျမဲရွိျခင္း, မွန္ကန္ေသာအရာ၌
သမာဓိရွိျခင္း ဤ ရွစ္ပါးပင္ ျဖစ္သည္၊ ဤ ရွစ္ပါးေသာ က်င့္စဥ္မ်ားကုိ မိမိစိတ္ အစဥ္မွာ
အျမဲျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားလွ်င္ ဉာဏ္စကၡဳအလင္း ရ၍ အသိဉာဏ္လည္း တုိးပြားကာ ကိေလသာ အပူမီးကုိ
ၿငိမ္းေစႏုိင္၏၊ သစၥာေလးပါးကုိ ဖိဖိစီးစီး မွန္မွန္ကန္ကန္ သိျမင္ႏုိင္, နိဗၺာန္ကုိလည္း
ကုိယ္တုိင္ ျမင္ႏုိင္ပါသည္၊ ဤကား ပါဠိေတာ္ကုိ ျမန္မာျပန္ခ်က္တည္း။
Credit to
No comments:
Post a Comment