မီး(၁၁)ပါး ၁၀၊ေဒါမနႆမီး

ေဒါမနႆမီးလွ်ံ ရုပ္ဟဒယံမွာ

ကုိယ္ဒုကၡမီးအေၾကာင္းနဲ႔ ၿငိမ္းသတ္နည္း နိသ်ည္းကုိပါ တင္ျပေဆြးေႏြးလုိ႔ ၿပီးသြားပါ ၿပီ ၊ အခု ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ ႏွလုံးမသာယာမႈ ေဒါမနႆမီးအေၾကာင္း တင္ျပပါရေစ ၊ ေဒါမနႆ ဆုိတာ စိတ္ႏွလုံးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ခံစားမႈ ဒုကၡေ၀ဒနာပါပဲ ၊

စိတ္ဒုကၡခံစားၾကရတဲ့သူေတြမွာ ဘယ္လိုမ်ား ညည္းညဴတတ္ၾကသလဲဆုိေတာ့ ၊ သူတုိ႔ကုိ ၾကည့္ရ ျမင္ရတာ စိတ္မခ်မ္းသာလုိက္တာ ၊ သားသမီးေတြအတြက္ ၊ အိမ္ေထာင္ ေရးအတြက္ ၊ စီးပြားေရးအတြက္ ၊ အလုပ္အကုိင္အတြက္ ၊ ေဆြမ်ဳိးအတြက္စသျဖင့္ စိတ္မခ်မ္း မသာ ျဖစ္လုိက္ရ ခံစားလုိက္ရတယ္ဆုိတာေတြဟာ ဒီေဒါမနႆမီး ေလာင္ေနျခင္း ကုိ ဆုိလုိပါတယ္ ၊ ဒီမီးက ႏွလုံးထဲမွာ တေျမ႕ေျမ႕နဲ႔ ေလာင္ကြ်မ္းေနတာျဖစ္လုိ႔ အျပင္က လူေတြ မသိ မျမင္ႏုိင္တဲ့မီးပါပဲ ၊ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ကလြဲလုိ႔ အခ်ိန္မေရြး ဣရိယာ ပုထ္မေရြး ေနရာမေရြး အၿမဲမျပတ္ ဒလစပ္ ေလာင္ၿမိဳက္ၿပီး ေနတတ္ပါတယ္ ၊ ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ အလယ္ဗဟုိရ္ ႏွလုံးသားမွာ ေလာင္ကြ်မ္းေနတဲ့မီးမုိ႔ ေၾကာက္စရာ အင္မတန္ ေကာင္း လွပါတယ္ ၊ အဲဒီမီး အေလာင္ခံရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားမွာ မၾကာခင္မွာပဲ ရုပ္ရည္ရူပကာယေတြ ပိန္ခ်ဳံးၿပီး လူလုံးမလွ အရြယ္ေတြက် အုိရုပ္ေပါက္သြားက မ်ားပါတယ္။

　

ႏွလုံးမသာယာ မီးမဟာႀကီး ၿငိမ္းသတ္နည္း

ႏွလုံးမီးေလာင္ပုံကုိ ေျပာျပၿပီးတဲ့ေနာက္ မီးၿငိမ္းသတ္နည္း နိသ်ည္းကုိ ဆက္ၿပီးတင္ျပလုိပါတယ္ ၊ ႏွလုံးမသာယာ ခံစားေနရျခင္းဟာ ႏွလုံးသြင္းမႈ မမွန္ ရႈမွတ္မႈ ဘာ၀နာဥာဏ္ မရွိလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ၊ ျပင္ပဗဟိဒၶရုပ္၀တၳဳနဲ႔ လူပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ တပါးေသာ ပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ ျပင္ပဗဟိဒၶ ခႏၶာကုိယ္ကုိသာလွ်င္ နာက်င္ေအာင္ ျပဳႏုိင္စြမ္း ရွိတာပါ ၊ ႏွလုံးသားထိ နာက်င္ေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ပါဘူး ၊ ႏွလုံးနာက်င္ ခံစားရျခင္းဟာ ကာယကံ ရွင္ရဲ႕ႏွလုံးသြင္း မမွန္ခ်က္ေၾကာင့္ ႏွလုံးနာရတာပါ ၊ ဒါ့ေၾကာင့္မုိ႔လုိ႔ ခႏၶာကုိယ္ အရုိက္ခံထိတဲ့ အနာဂါမ္ ရဟႏၱာေတြမွာ ကုိယ္ကသာ နာခ်င္နာမယ္ ႏွလုံးမသာမယာ ႏွလုံးနာက်င္ျခင္း ဆုိတာ လုံး၀မရွိေတာ့ပါ ၊ သာမာန္ပုဂၢိဳလ္ေတြအေနနဲ႔ကလဲ မေကာင္းတာေတြကုိ ျမင္ရ ၾကားရ တဲ့အခါမွာ ႏွလုံးမသာမယာ မျဖစ္ဖုိ႔ ႏွလုံးသားမီး မေလာင္္ေစဖုိ႔ ႏွလုံးသြင္းမွန္ကန္မႈရွိျခင္း ဘာ၀နာတရား ရႈမွတ္မႈရွိျခင္းျဖင့္ ကာကြယ္မႈ ျပဳေပးရမယ္ ၊ မိမိတုိ႔အေနနဲ႔ ကာကြယ္မႈမေပး ၿငိမ္းသတ္ေဆး ဘာ၀နာရႈမွတ္မႈမွ မရွိခဲ့ရင္ေတာ့ ႏွလုံးမသာယာမႈႀကီး ေဒါမနႆမီးက ေလာင္ေတာ့မွာပဲ။

ခဏတာမွ် ျမင္ရၾကားရတဲ့ အာရုံအေပၚ အေျခခံၿပီး မိမိရဲ႕ႏွလုံးသားကုိ မီးအေလာင္ ခံျခင္းဟာ အင္မတန္မွ နစ္နာလွပါတယ္ ၊ ဒီလုိသာ မိမိမႀကိဳက္မႏွစ္သက္တဲ့ အျမင္ အၾကား အာရုံေတြကုိ ျမင္ရ ၾကားရတုိင္း ႏွလုံးသားကုိ မီးအေလာင္ခံေနရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ လူျဖစ္လဲ ရႈံး သာသနာေတာ္နဲ႔ ႀကဳံေတြ႔ရလဲ အျမတ္မထြက္ သက္သက္အရႈံးႀကီး ရႈံးရပါေတာ့မယ္ ၊ မိမိကုိယ္ကုိလဲ မသနားရာေရာက္ ဘုရားစကားေတာ္ကုိလဲ သပိတ္ေမွာက္ ေနာက္လုိက္ တပည့္ေကာင္း တစ္ေယာက္ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။

ႏွလုံးေသြးပူေလာင္ ညီးညီးေျပာင္ေျပာင္ မီးေလာင္ခံရတဲ့ သူမွာ မိမိရဲ႕ေဘးမွာ မီးၿငိမ္းသတ္ေဆး ရွိေနပါလ်က္နဲ႔ အခြင့္အေရးရယူ မီးၿငိမ္းမႈမျပဳဘဲ ညည္းရုံသာ ညည္းညဴေနၾကမယ္ဆုိရင္ မသိတတ္ရာအလြန္က် ဗုဒၶရဲ႕တပည့္သားေကာင္းတစ္ေယာက္ မဟုတ္ေတာ့ေပဘူးလုိ႔သာ မွတ္လိုက္ပါေတာ့ ၊ မေကာင္းတဲ့ အျမင္ အၾကား , ေကာင္းတဲ့ အျမင္ အၾကား ဘာကုိပဲ ျမင္ရျမင္ရ, ၾကားရၾကားရ ျမင္ရုံမွ် ၾကားရုံမွ်မွာထားၿပီး ပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါ မိန္းမ ေယာက္်ား ေခ်ာမေခ်ာ လွမလွ ေကာင္းမေကာင္းအဆင့္အထိ ဆင္ျခင္ၾကည့္ မေနသင့္ပါ ၊ ျမင္ၿပီး ၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ျမင္ရတဲ့ ၾကားရတဲ့အာရုံေတြလဲ ကုန္ဆုံးခ်ဳပ္ေပ်ာက္ မ်က္စိကြယ္ရာ နားကြယ္ရာမွာ ေရာက္ရွိသြားၾကပါၿပီ ၊ ျမင္တဲ့စိတ္ ၾကားတဲ့စိတ္ေတြလဲ အလ်င္အျမန္ႀကီး လွ်ပ္ျပက္သလုိ ျဖစ္ခ်ဳပ္သြားၾကေလကုန္ၿပီ ၊ ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္မွာ စိတ္ကုိမထားဘဲ အတိတ္ကုိ ျပန္ၿပီး ႏွလုံးသြင္းဆင္ျခင္ ရွိေနျခင္းေၾကာင့္ ႏွလုံးမသာယာ ေဒါမနႆမီး အားႀကီးေလာင္ကြ်မ္းေနရျခင္းပါ၊

အိပ္ေပ်ာ္ခ်ိန္နဲ႔ ဘာ၀နာတရား ပြားမ်ားအားထုတ္ခ်ိန္တုိ႔ကလြဲလုိ႔ မ်က္စိနဲ႔ နားကုိ အၿမဲတမ္း ဖြင့္ၾကည့္ နားစြင့္ေနရျခင္းဟာ လူ႔သဘာ၀ပါ ၊ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်ဆုိသလုိ အေကာင္း အဆုိး အျမင္အၾကားေတြနဲ႔ ျမင္ေတြ႔ ၾကားရေနမွာပဲ ၊ ေကာင္းဆုိးႏွစ္တန္ ျမင္ရ ၾကားရတာ မွန္သမွ် ကိေလသာမီးစာေတြ မျဖစ္ေစဘဲ သံေ၀ဂဥာဏ္ ၀ိပႆနာဥာဏ္ရဲ႕ အာရုံအျဖစ္ မဂ္ဥာဏ္ထိေရာက္ေအာင္ အသုံးခ် ဆင္ျခင္သုံးသပ္ ရႈမွတ္ႏုိင္ၾကပါေစ ၊ ရႈမွတ္လုိက္ပါ ေတာ့လို႔ တုိက္တြန္းလုိက္ပါရေစ....။

လူ႔ဘ၀ဆုိတာ မုိးက်ေရႊကုိယ္ မဟုတ္ၾကပါ ၊ မိသားစု အေပါင္းအသင္း အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ ေနၾကရပါတယ္ ၊ မိဘေဆြမ်ဳိး ညီကုိေမာင္ႏွမေတြ ရွိၾကတာခ်ည္းပဲ ၊ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ အလုပ္အကုိင္ရွိရ စီးပြားဥစၥာ ရွာၾကရပါတယ္ ၊ လူရဲ႕ခႏၶာကုိယ္မွာ ဓာတ္ႀကီးေလးပါး ေဖာက္ျပန္လာတဲ့အခါ ေရာဂါေ၀ဒနာေတြလဲ ရရွိလာၾကပါတယ္။

ေလာကသဘာ၀အရ ခိုင္တာၿမဲတာရယ္လုိ႔ ဘာတစ္ခုမွ မရွိပါဘူး ၊ သက္ရွိလဲ သက္ရွိအေလွ်ာက္ သက္မဲ့လဲ သက္မဲ့အေလွ်ာက္ အခ်ိန္္တန္ေတာ့လဲ ပ်က္စီးယုိယြင္း အုိမင္း ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ၾကရတာခ်ည္းပဲ ၊ မပ်က္စီးေအာင္ အမိန္႔ေပးလုိ႔ မရႏုိင္တဲ့ အနတၱတရားေတြပဲ မဟုတ္ပါလား ၊ ဒါ့ေၾကာင့္ အခ်ိန္တန္လို႔ မိသားစု ေဆြမ်ဳိးထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ ေသေပ်ာက္ပ်က္စီးရတာ ဓမၼတာပါပဲေလ ၊ မိမိတုိ႔လဲ ဒီလမ္းဒီစခန္းအတုိင္း ေနာက္က လုိက္ရ ေပဦးမယ္ ၊ တရားသေဘာအတုိင္း ျဖစ္ပ်က္ေနတာကုိ သံေ၀ဂယူ ဥာဏ္ကူလုိက္ရင္ ႏွလုံးမီး ပူေလာင္ ခံစားရျခင္းမွ သက္သာခြင့္ရႏုိင္ပါတယ္ ၊ သတိပ႒ာန္တရားနဲ႔အညီ ပြားမ်ား အားထုတ္လုိ႔ ႏွလုံးသားမွာ ဓမၼဥာဏ္ၾကာပြင့္ ကိန္း၀ပ္သြားၿပီဆုိမွျဖင့္ ကုိယ္ဆင္းရဲမႈေရာ စိတ္ဆင္းရဲမႈပါ ကင္းေပ်ာက္ခ်ဳပ္ၿငိမ္းႏုိင္ေၾကာင္းပါဗ်ာ။

စီးပြားဥစၥာအလုပ္အကုိင္ရာထူးဌာနႏၱရေတြတည္ၿမဲျခင္းမရွိလက္လႊတ္ဆုံးရႈံးရတဲ့အခါမွာလဲ ေလာကဓမၼတာတစ္ခုအေနနဲ႔ ေျဖသိမ့္ ေက်နပ္ၾကရမွာပဲ ၊ ဘ၀ဆုိတာ အနိမ့္အျမင့္ အတက္အက် ရွိစၿမဲပါ ၊ မိမိတုိ႔ရဲ႕ ကံ ဥာဏ္ ၀ီရိယအေပၚမွာ မွီတည္ၿပီးေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ေနရပါတယ္ ၊ အသိဥာဏ္တစ္ခ်က္ လြဲလုိက္တာနဲ႔ ပ်က္စီးဆုံးရႈံးမႈ ျဖစ္ေပၚလာရသလုိ လုံးလ၀ီရိယမဖက္ ေပါ့ဆမႈရွိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ နစ္နာဆုံးရႈံးရတာလဲ တပုံႀကီးပဲ။

ပညာဥာဏ္အဆင္ျခင္နဲ႔ လုံ႔လ၀ီရိယအျပည့္ ရွိပင္ရွိျငားေသာ္လဲ အတိတ္ကံ မေကာင္းခဲ့မႈေၾကာင့္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ စီးပြားေရး ခြ်တ္ၿခဳံက် ၊ အလုပ္အကုိင္ ရာထူးဌာနႏၱရေတြ ျပဳတ္လုိ႔ ေနရတဲ့အခါလဲ ရွိတတ္ပါေသးတယ္ ၊ ဒါေတြကလဲ ယာယီခဏတာပါ ၊ တစ္သက္လုံး ဒီလုိခ်ည္း ျဖစ္မေနေပဘူး ၊ ေကာင္းတဲ့ကံေတြကုိ ႀကိဳးစားျပဳ အဖက္ဖက္က ဆင္ျခင္စဥ္းစား ဥာဏ္အသစ္ေတြထုတ္ ၊ တတ္အားသမွ် လုံ႔လဥႆာဟထုတ္ ျပန္ၿပီးႀကိဳးစားလုိက္ရင္ လက္လႊတ္ဆုံးရႈံးလုိက္ရတဲ့ စီးပြားေရးေတြ ျပန္လည္ၿပီး ဦးေမာ့လာႏုိင္ပါတယ္ ၊ အရင္က ထက္လဲ စီးပြားတုိးတက္ျဖစ္ထြန္းႏုိင္ခြင့္ ရွိပါတယ္၊ သင့္ေလွ်ာ္ေကာင္းမြန္းတဲ့အလုပ္အကုိင္ ရာထူးဌာနႏၱရေတြကုိလဲ ျပန္လည္ရရွိႏုိင္ပါတယ္ ၊ လူသာ အဓိကပါ ၊ ကံ . ဥာဏ္ . ၀ီရိယ ဤ

သုံး၀နဲ႔ ျပစုံေအာင္သာ ႀကိဳးစားလိုက္ပါေတာ့ ၊ ႏွလုံးပူေဆြး ေဒါမနႆမီးေဘးကေန အျမန္ထြက္ခဲ့စမ္းပါေလာ့ ၊ ဘုရားေပးတဲ့နည္းအတုိင္း ယုံယုံၾကည္ၾကည္ လုိက္နာ ျပဳလုပ္ျခင္း ျဖင့္ ကုိယ္ေတြ႔အက်ဳိးတရားရရွိ ေတြ႔ျမင္ ဘုရားသခင္ကုိ ေက်းဇူးတင္မဆုံးျဖစ္မွာ ေသခ်ာပါ တယ္။

ခႏၶာကုိယ္ရရွိလာလုိ႔ကေတာ့ ေရာဂါေ၀ဒနာဆုိတာ ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ အမႊာပူးပဲ ၊ ပူလုိက္ေအးလိုက္ ၊ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ ျခင္းျဖစ္လုိက္ ၊ က်င့္ႀကီးက်င့္ငယ္ စြန္႔ရနဲ႔ ဒီေရာဂါ ေ၀ဒနာေတြက ေမြးလာကတည္းက ေသတဲ့အထိ ကပ္ၿပီးႏွိပ္စက္ၿမဲ ႏွိပ္စက္ေနေပမွာပဲ ၊ အသက္ရလာတာနဲ႔အမွ် ဓာတ္ေလး၀ ကေမာက္ကမျဖစ္လုိ႔ ေရာဂါေ၀ဒနာဆုိးေတြ ၀င္ေရာက္ၿပီး ႏွိပ္စက္တတ္တာလဲ ဓမၼတာတစ္ခုလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္ ၊ ခႏၶာရွိလုိ႔ နာရတာပဲ ၊ ေနာက္ထပ္ခႏၶာမရေအာင္ ျပဳလုပ္အားထုတ္သြားဖုိ႔သာ ရွိပါေတာ့တယ္ ၊ ႏွလုံးသားကုိ မီး ေလာင္ခံ ႏွလုံးမသာမယာ အိပ္မေပ်ာ္ စားမ၀င္ရွိေနျခင္းျဖင့္ ဘာမွအက်ဳိးမရသလုိ အသက္ တုိဖုိ႔သာ ရွိပါေပေတာ့တယ္ ၊ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လုိ႔ ႏွလုံးမသာမယာ စိတ္ဆင္းရဲမႈ ခံစားရရင္ ‘‘စိတ္ ဆင္းရဲတယ္’’လုိ႔ ရႈမွတ္ေပးပါ ၊ သတိပညာနဲ႔ ရႈမွတ္သိျမင္ေပးတဲ့အတုိင္း ေဒါမနႆေ၀ဒနာ မီးဟာ ခ်က္ခ်င္းပဲ ၿငိမ္းသြားပါလိမ့္မယ္ ၊ စိတ္ဆုိတာဟာ တစ္ႀကိမ္တစ္ႀကိမ္မွာ ႏွစ္စိတ္ ၿပိဳင္တူ မျဖစ္ေကာင္းပါဘူး ၊ စိတ္ဆင္းရဲမႈ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သတိ ပညာဦးစီးတဲ့ ကုသုိလ္ စိတ္ဆုိတာ မျဖစ္ႏုိင္ပါ ၊ ဘာ၀နာကုသုိလ္စိတ္ ျဖစ္လိုက္တဲ့အခါမွာ စိတ္ဆင္းရဲမႈဆုိတဲ့ အကုသုိလ္စိတ္ ျဖစ္ခြင့္မရွိႏုိင္ေတာ့ပါ ၊ ရႈမွတ္ ပြားမ်ားမႈ ဘာ၀နာ ကုသုိလ္စိတ္ျဖစ္ေနသမွ် ေဒါမနႆမီး ၿငိမ္းၿမဲၿငိမ္းေနမွာပဲ။

ရႈမွတ္မႈ ဘာ၀နာတရားမွ မရွိခဲ့ရင္ ဒီေဒါမနႆမီးလွ်ံဟာ မီးကုန္ယမ္းကုန္ စိတ္တုိင္းက် ေလာင္ကြ်မ္းၿပီး ေနေပေတာ့မယ္ ၊ တန္ဘုိးရွိတဲ့လူ႔ဘ၀ အခ်ိန္ရဲ႕တန္ဘုိးကုိ စိတ္ဆင္းရဲမႈျဖင့္ အလဟႆ မျဖဳန္းပစ္သင့္တာ အမွန္ပါ ၊ ေဒါမနႆမီးကုိ အရႈံးမေပး သတိပ႒ာန္ေဆးနဲ႔ပဲ ၿငိမ္းသတ္ပစ္လုိက္ပါေတာ့လို႔ ထပ္မံၿပီး တုိက္တြန္းလိုက္ပါရေစ...။

Credit to 

 (တအာင္း-အေမရိကန္ဆရာေတာ္ဦးေဇယ်သုတ ဓမၼာစရိယ၊ B.A India ၊ M.A Srilanka ၊ A.G.S USA)