ဉာဏ္(၄)မ်ိဳး
ထုိ႔ေၾကာင့္
အတၱစဲြလမ္းခ်က္ကုိ ေဖ်ာက္၍ အနတၱခ်ည္းဟု သေဘာေပါက္ဖုိ႔ရာ ယခုအခါ၀ယ္ ပဋိစၥ သမုပၸာဒ္တရားေတာ္ႀကီးကုိ
အက်ဥ္းခ်ဳပ္မွ် ျပပါေတာ့မည္၊ ထုိသုိ႔ ျပရာ၀ယ္ သတၱ၀ါတုိ႔ သႏၲာန္၌ သုတမယဉာဏ္, စိႏၲာမယဉာဏ္,
ဘာ၀နာမယဉာဏ္, ပဋိေ၀ဓဉာဏ္ဟု ေလးမ်ိဳးရွိရာ မိမိမွာရိွေသာ သုတမယဉာဏ္, စိႏၲာမယဉာဏ္ေလာက္ျဖင့္သာ
ျပႏုိင္ပါသည္။
ခ်ဲ႕ဦးအံ့… စာေပ လုိက္စား၍ ရရွိေသာ အသိဉာဏ္သည္ “သုတ
မယဉာဏ္” မည္၏၊ [သုတ-ၾကားနာ ၾကံဳေတြ႕အပ္ေသာ စာေပ စသည္ေၾကာင့္ + မယ-ျဖစ္ေသာဉာဏ္၊] ထုိသုတမယဉာဏ္ကုိ
အေျခခံ၍ ၾကံစည္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေစ, သုတမပါဘဲ သက္သက္ ေတြးေတာၾကံစည္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေစ
တုိးတက္နားလည္ေသာဉာဏ္သည္ စိႏၲာမယဉာဏ္မည္၏၊ ကမၼ႒ာန္း ပြားမ်ားျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ဉာဏ္သည္
စိႏၲာမယဉာဏ္ထက္ သာလြန္ထက္ျမက္၏၊ ထုိ ဉာဏ္ကုိ “ဘာ၀နာမယဉာဏ္”ဟု ေခၚ၏၊ ထုိဘာ၀နာမယဉာဏ္ကုိ
အေျခခံ၍ ထုိးထြင္းသိျမင္ေသာဉာဏ္သည္ ပဋိေ၀ဓ (မဂ္)ဉာဏ္မည္၏။
ဤသုိ႔ အဆင့္ဆင့္ ဉာဏ္ေလးမ်ိဳး ရွိရာ၀ယ္ ဘုန္းႀကီးမွာရွိေသာ ဉာဏ္သည္
ဒုတိယအဆင့္ေလာက္သာ ေရာက္ေသာ စိႏၲာမယ ဉာဏ္မ်ိဳးမွ် ျဖစ္၍ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္တရားေတာ္ ဆုိင္ရာ၌
အကုန္အစင္ မသိေသးေခ်၊ သုိ႔ေသာ္ အဘိဓမၼာတရားေတာ္ကုိ ဆရာသမားအထံမွ လည္းေကာင္း, ဤက်မ္းစာတုိ႔မွလည္းေကာင္း
ေကာင္းေကာင္း နားလည္ၿပီး ျဖစ္ရကား ကံႏွင့္ ကံ၏ အက်ိဳးကုိ ပုိင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္ နားလည္ၿပီးျဖစ္ပါသည္။
ထုိ႔ျပင္ က်မ္းစာမ်ားကုိ ေလ့လာမႈ, အထူးအားျဖင့္ အနတၱ လကၡဏသုတ္ေတာ္ကဲ့သုိ႔ေသာ
သုတၱန္တရားမ်ားႏွင့္ အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ကုိ ေလ့လာမႈတုိ႔ေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုိ႔ကုိယ္အတြင္း၌
အတၱမရွိေၾကာင္းကုိလည္းေကာင္း, ကမၻာကုိ ဖန္ဆင္းႏုိင္ေသာ ပရမအတၱ ျဗဟၼာမင္း မရွိေၾကာင္းကုိလည္းေကာင္း
သေဘာေပါက္ ၿပီး ျဖစ္ရကား မိမိစိတ္၌ ရွင္းၿပီးသမွ်ကုိသာ တစ္ဆင့္ နားလည္ေအာင္ ရွင္းျပပါမည္။
ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ပါဠိေတာ္
အ၀ိဇၨာပစၥယာ သခၤါရာ၊
သခၤါရပစၥယာ ၀ိညာဏံ၊ ၀ိညာဏပစၥယာ နာမ႐ူပံ၊ နာ႐ူပပစၥယာ သဠာယတနံ၊ သဠာယတနပစၥယာ ဖေႆာ၊
ဖႆပစၥယာ ေ၀ဒနာ၊ ေ၀ဒနာပစၥယာ တဏွာ၊ တဏွာပစၥယာ ဥပါဒါနံ၊ ဥပါဒါနပစၥယာ ဘေ၀ါ၊ ဘ၀ပစၥယာ ဇာတိ၊
ဇာတိပစၥယာ ဇရာမရဏေသာကပရိေဒ၀ဒုကၡေဒါမနႆုပါယာသာ
သမၻ၀ႏိၲ၊ ဧ၀ေမတႆ ေက၀လႆ ဒုကၡကၡႏၶႆ သမုဒေယာ ေဟာတိ။
ပါဠိေတာ္ျမန္မာျပန္
မသိမႈေၾကာင့္
ျပဳလုပ္မႈေတြ ျဖစ္ၾက၏၊ ျပဳလုပ္မႈေၾကာင့္ အက်ိဳး၀ိညာဥ္ ျဖစ္ရ၏၊ ၀ိညာဥ္ေၾကာင့္ နာမ္႐ုပ္
ျဖစ္ရ၏၊ နာမ္႐ုပ္ေၾကာင့္ အာယတနေျခာက္ပါး ျဖစ္ရ၏၊ အာယတနေျခာက္ပါးေၾကာင့္
ဖႆ ျဖစ္ရ၏၊ ဖႆေၾကာင့္ ေ၀ဒနာ ျဖစ္ရ၏၊ ေ၀ဒနာေၾကာင့္ တဏွာ ျဖစ္ရ၏၊ တဏွာေၾကာင့္ ဥပါဒါန္
ျဖစ္ရ၏၊ ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ ဘ၀ ျဖစ္ရ၏၊ ဘ၀ေၾကာင့္
ဇာတိ ျဖစ္ရ၏၊ ဇာတိေၾကာင့္ ဇရာ မရဏလည္း ျဖစ္ရ၏၊ ၀မ္းနည္းမႈ, ငုိေႂကြးမႈ, ကုိယ္ဆင္းရဲမႈ,
စိတ္ဆင္းရဲမႈ, ျပင္းစြာ ပင္ပန္းမႈတုိ႔လည္း
ျဖစ္ၾကရ၏။
ဤသုိ႔ သုခမဖက္ သက္သက္ ဒုကၡျဖစ္ေသာ ႐ုပ္နာမ္အစု၏သာ ျဖစ္ေနပံု ထင္ရွားေလသည္။
No comments:
Post a Comment