သုဂတဂုဏ္ေတာ္ဖြင့္(က်က္မွတ္ရန္)

 

 

 

(၄) ေသာ ဘဂ၀ါ-ထုိေရႊဘုန္းေတာ္သခင္, ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္၊ ဣတိပိ ဣမိနာစ ကာရေဏန-ဒီပကၤရာ, ထြတ္ခ်ာသနင္း, ေျခေတာ္ရင္းမွ, မွန္ကင္းသိရီ, ေဗာဓိမ႑ိဳင္, ခန္း၀ါပိုင္ေအာင္, ဆယ္ခုိင္ပါရမီ, စံုျပည့္ညီလ်က္, သံုးလီဘ၀, မ်ားသတၱ၏, သုခစီးပြား, က်င့္ေသာအားျဖင့္, မုိက္မွားအယူ, မိစၦာဟူက, ဆံျမဴတစ္စိ, မကပ္ျငိဘဲ, သတိသမၸဇဥ္, မျပတ္ယွဥ္လ်က္, သဗၺဥ္ဥာဏ္ေတာ္, ရေၾကာင္းေရာ္၍, ၾကြေတာ္မူခဲ့ေသာ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း၊ သုဂေတာ-သုဂတဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ၾကီးျဖင့္ အံ့ခ်ီ၍မကုန္, ျဗဟၼာဘံုတုိင္ေအာင္, ပ်ံ႕လူိင္ေက်ာ္ၾကား, ထင္ရွားေတာ္မူပါေပသည္တကား။

ၾကည့္ရူရန္အဓိပၸာယ္

သုဂတဂုဏ္ေတာ္သည္ "ေကာင္းစြာၾကြေတာ္မူခဲ့၏"ဟူေသာ အနက္ကိုျပသည္၊ (သု=ေကာင္းစြာ + ဂတ=ၾကြေတာ္မူခဲ့သည္။)

ထြတ္ခ်ာသနင္း။ ။အထြတ္အထိပ္ အခ်ဳပ္အျခာ ျမင့္ျမတ္ေသာ ဘုရားရွင္။

မွန္ကင္းသိရီ။ ။ ျပသာဒ္ စသည္တုိ႔၏ အထြတ္၌ တပ္ထားအပ္ေသာ တုရင္မွန္ကင္းကဲ့သို႔ မုိေမာက္ေနေသာ ေျမေပၚ၀ယ္ က်က္သေရရွိေသာ ေဗာဓိပင္။

ေဗာဓိမ႑ိဳင္။ ။ ေဗာဓိပင္ေပါက္ရာ ေျမအရပ္သည္ ဇမၺဴဒိပ္ကြ်န္း၏ အလယ္ဗဟုိ မ႑ိဳင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေဗာဓိပင္ကိုလည္း "မ႑ိဳင္"ဟု ဆုိသည္။ တစ္နည္း ေဗာဓိပင္ကို သဗၺညဳတဥာဏ္၏ ၾကည္လင္ရာျဖစ္၍ ေဗာဓိမ႑ိဳင္ဟု ဆုိသည္၊ (ဤနည္း၌ "ၾကည္လင္ျခင္း" အနက္ကိုေဟာေသာ "မ႑ာ"ဟူေသာ ပါဠိမွ မ႑ိဳင္ျဖစ္လာသည္ဟု ၾကံပါ။)

ခန္း၀ါပိုင္ေအာင္။ ။အေရာင္အ၀ါရွိေသာ ခန္းေဆာင္ေနရာကို "ခန္း၀ါ"ဟု ေခၚသည္၊ ဤ၌ ေဗာဓိပင္ကို အေရာင္အ၀ါရွိေသာ အခန္းေဆာင္ကဲ့သို႔ ဥပမာျပဳထားသည္၊ "ေရာင္၀ါထိန္လွ်မ္းသည့္ အခန္းေဆာင္သို႔ေရာက္လွ်င္ အင္မတန္ အဖိုးတန္ေသာ ရတနာကို ရသကဲ့သို႔, သဗၺညဳတာဥာဏ္တည္းဟူေသာ အဖုိးတန္ရတနာကိုလည္း ေဗာဓိမ႑ိဳင္တည္းဟူေသာ ေနရာ၌ ရေတာ္မူသည္ "ဟူလို။

ဘုရားရွင္သည္ ဘုရားဆုပန္ေတာ္မူရာ ဒီပကၤရာထြတ္ခ်ာသနင္း တရားမင္း၏ ေျခေတာ္ရင္းမွစ၍ "ေဗာဓိမ႑ိဳင္"တည္း ဟူေသာ ခန္း၀ါေဆာင္နန္းကို စိုးပိုင္စံျမန္းေတာ္မူလ်က္ ဘုရားျဖစ္သည့္တုိင္ေအာင္ (ကာမ, ရူပ, အရူပအားျဖင့္ ဘ၀သံုးပါး၌ရွိေသာ) သတၱ၀ါအမ်ား၏ စီးပြားခ်မ္းသာအလုိ႔ငွာ ပါရမီဆယ္ပါးကို အစံုအညီ ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူခဲ့ေပသည္။

ထုိျဖည့္က်င့္စဥ္အခါ၌ မိုက္မွားေသာ မိစၦာဒိ႒ိ အယူဆုိးၾကီးမ်ားလည္း ကိုယ္ေတာ္၏သႏၱာန္၌ တစ္ဆံျခည္မွ် ျမဴမူန္ကေလးမွ် တစုိးတစိ မကပ္ျငိရေအာင္ ေလးအေသခၤ်ႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္းပတ္လံုး ဘ၀ဆက္တုိင္း လြန္ကဲေသာ သတိ "သမၸဇဥ္"ဟု ေခၚအပ္ေသာ ပညာတရားတို႔ကို အျမဲလက္ကိုင္ထားေတာ္မူ၍ သဗၺညဳတာဥာဏ္ေတာ္သခင္ ဘုရားရွင္အျဖစ္သို႔ ေရာက္ဖုိ႔ရန္သာ ေျဖာင့္ေျဖာင့္မွန္မွန္ က်င့္ၾကံေတာ္မူခဲ့ေပသည္၊ (ဤေနရာ၌ ရပ္တန္႔၍ "ဘုရားရွင္သည္ ပါရမီျဖည့္ေတာ္မူစဥ္က မိစၦာအယူကို မယူမိေအာင္ သတိႏွင့္ဥာဏ္ အျမဲရွိပံုကို" အာရုံျပဳလုိက္ပါ။)

တုိက္တြန္းခ်က္

သာသနာပအခါ၀ယ္ မိစၦာအယူမွားေတြ လြန္္စြာ လႊမ္းမုိးလာမည္ျဖစ္၍ ဘုရားရွင္၏ သုဂတဂုဏ္ေတာ္ကို ၾကည္ညိဳျပီးလွ်င္ မိမိတုိ႔လည္း မိစၦာအယူဟူသမွ် ဘ၀ဆက္တုိင္း မကပ္ျငိ မယူမိေအာင္ သတိပညာတရားကို သန္သန္ၾကီးထားတတ္ၾကဖုိ႔ရန္ "ကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံရွိ၏၊ ထိုကံ၏ ေကာင္းက်ိဳး မေကာင္းက်ိဳးရွိ၏"ဟု ကံႏွင့္ကံ၏အက်ိဳးကို နားလည္ေသာ "ကမၼႆကတာဥာဏ္"ကို မိမိသႏၱာန္၌ျဖစ္ေအာင္ ပထမၾကိဳးစားသင့္၏။

ထုိ႔ေနာက္ "ဤခႏၶာကိုယ္၌ ရုပ္တရား နာမ္တရားသာ ရွိ၏"ဟု သိေအာင္ ဆရာသမားအထံ ေမးျမန္း၍ ထုိရုပ္နာမ္၏ အနိစၥ, ဒုကၡ, အနတၱျဖစ္ပံုကို နားလည္ေသာ ၀ိပႆနာဥာဏ္ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ၊ ထုိသို႔သိလွ်င္ ပါရမီျဖည့္လုိေသာ သုိ႔မဟုတ္ ကမၼ႒ာန္းအားထုတ္လုိေသာ ဆႏၵျပင္းျပ၍ မိစၦာအယူသာမက ဂုဏ္ပကာသနစိတ္ေတြပါ ကင္းေ၀းသြားပါလိမ့္မည္။

ေက်းဇူးရွင္ မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၏ ပထမက်မ္းစာ "ရတနာ့ဂုဏ္ရည္" စာအုပ္မွ ျပန္လည္ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပေပးထားသည္။