သီလအေၾကာင္း[ပါဏာတိပါတဝိရတီ] (ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာ - ၅၄)

သီလအေၾကာင္း

“ဒါနထက္ သီလက ျမတ္သည္”ဟု ေျပာစမွတ္ ျပဳၾကရာ၌ သာမန္ေလာက္စဥ္းစားလွ်င္ ထုိစကားကို ၀န္ခံဖုိ႔ ခဲယဥ္း၏။ သို႔ေသာ္ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားေသာအခါ ေကာင္းစြာ လံုေလာက္ေသာ အေၾကာင္းကို ေတြ႕ရေပသည္။ ေလာက၌ ရွိရွိသမွ် အလုပ္တုိ႔တြင္ သူတစ္ပါး မဆင္းရဲေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေသာ အလုပ္ႏွင့္ သူတစ္ပါး ခ်မ္းသာေအာင္ ကူညီေသာအလုပ္သည္ ေကာင္းေသာ အလုပ္အက်ိဳးမ်ားေသာ အလုပ္တုိ႔ေပတည္း။

 
ဒါနအလုပ္ႏွင့္ သီလအလုပ္ ၂-မ်ိဳးတြင္ ဒါနသည္ သူတစ္ပါးခ်မ္းသာေအာင္ ျပဳႏုိင္ေသာ အလုပ္ျဖစ္၍ သီလအလုပ္က သူတစ္ပါးမဆင္းရဲေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေသာ အလုပ္ျဖစ္၏။ [သီလအလုပ္ဟူရာ၌ ငါးပါးသီလ၊ အာဇီ၀႒မကသီလတုိ႔ကို ဆုိလုိသည္။ ၈-ပါးသီလ၊ ၁၀-ပါးသီလတုိ႔အတြက္မွာ အေၾကာင္းတစ္မ်ိဳးျပဖြယ္ရွိ၏။]

 

ဒါနအလုပ္ 

ခ်ဲ႕ဦးမည္- “ဘယ္သူမျပဳ မိမိမူ”ဆုိသည့္အတုိင္း သတၱ၀ါ တစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ သူ႔ကံအားေလ်ာ္စြာ ဆင္းရဲေနျပီဆုိပါစို႔။ ထုိဆင္းရဲေနသူကို ကူညီေထာက္ပံ့ျခင္း၊ စြန္႕ၾကဲေပးကမ္းျခင္းသည္ ဒါနအလုပ္တည္း။ 

ထပ္၍ ျပဦးမည္ - ယခုေခတ္ ရဟန္းသံဃာစေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ တကယ္ဆင္းရဲေနသူမ်ား မဟုတ္ၾက။ သို႔ေသာ္ ထုိပုဂၢိဳလ္တုိ႔၌ ကိုယ္ပိုင္ဟု ဆုိဖုိ႔ရာ ရိကၡာမလံုေလာက္ေခ်။ သို႔ျဖစ္၍ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဆင္းရဲသူမ်ားပင္ ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဆင္းရဲသူတြင္ ပါ၀င္ေသာ ထုိရဟန္းသံဃာေတာ္တုိ႔အား လွဴဒါန္းျခင္းသည္လည္း ကူညီျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

ဘုန္းကံၾကီး၍ ခ်မ္းသာေနေသာ ဆရာေတာ္တုိ႔အား လွဴဒါန္းျခင္းမ်ိဳးလည္း ရွိေသး၏။ ထုိသို႔ လွဴဒါန္းရာ၌လည္း ဆရာေတာ္ၾကီးမွာ လုိအပ္ေနေသာ (ဆရာေတာ္ႏွင့္ ထုိက္တန္ေအာင္ မလံုေလာက္ေသးေသာ) အရာ၀တၳဳကို လွဴဒါန္းျခင္းျဖစ္လွ်င္ ဆင္းရဲသူကို ကူညီျခင္းမ်ိဳးပင္ ျဖစ္၏။ 

 

ဆရာေတာ္မွာ အရာရာ ျပည့္စံုျပီးျဖစ္လ်က္ ျဖည့္စြက္လွဴဒါန္းရာ၌ကား ဆရာေတာ္မွတစ္ဆင့္ မရွိႏြမ္းပါးေသာ တပည့္တပန္းတုိ႔အား ျဖန္႔ကမ္းေ၀ငွဖုိ႔ရန္ ဆရာေတာ္ၾကီးအထံ အပ္ႏွံလွဴဒါန္းျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မရွိဆင္းရဲသူမ်ားအား ေထာက္ပံ့ျခင္းႏွင့္ အလားတူပင္ျဖစ္၏။ 

 

ထုိ႔ေၾကာင့္ ဒါနအလုပ္ဟူသမွ်သည္ တစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္ကစ၍ ကမၻာသူ ကမၻာသား ဆင္းရဲသူသတၱ၀ါမ်ားကို ေစာင့္ေရွာက္ရေသာ အလုပ္ေကာင္းတစ္မ်ိဳးျဖစ္ရကား ဒါနအက်ိဳးနားလည္သူမွန္လွ်င္ အလြန္ျပဳခ်င္ဖြယ္ေကာင္းပါေပသည္။

 

 

"ပါဏာတိပါတဝိရတီ"

 

သီလအလုပ္ကား သူတစ္ပါး မဆင္းရဲေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေသာ အလုပ္တည္း။ ခ်ဲ႕ဦးမည္ - “ပါဏာတိပါတာ ေ၀ရမဏိ” စေသာ သိကၡာပုဒ္သီလမ်ားကို မေစာင့္ထိန္းဘဲ ေတြ႕ကရာကို သတ္ေနလွ်င္ အသတ္ခံရေသာ သတၱ၀ါမွာ မည္မွ်ဆင္းရဲမည္ကို စဥ္းစားၾကည့္ပါေလာ့။ 

 

ထုိသိကၡာပုဒ္ သီလတစ္ခုမေစာင့္ထိန္းဘဲ သတ္ခ်င္တုိင္း သတ္ေနၾကသည့္အတြက္ ျမစ္ထဲ၌ ငါးေပါင္းမည္မွ်၊ ျမိဳ႕ရြာတုိ႔၌ ႏြား ကြ်ဲ ဆိတ္ ၀က္ ၾကက္ ငွက္ စေသာ သတၱ၀ါေပါင္းမည္မွ် အသတ္ခံရ၍ သတ္ခါနီး၌ မည္မွ်ဆင္းရဲရွာၾကမည္ကို လည္းေကာင္း၊ လူအခ်င္းခ်င္း ရက္စက္စြာသတ္မူမွစ၍ စစ္ အၾကီးအက်ယ္ ခင္းလ်က္ ေသြးျခင္းျခင္းနီေအာင္ သတ္ေနၾကသျဖင့္ ကမၻာအရပ္ရပ္၀ယ္ စစ္ျဖစ္ေတာ့မည္ ၾကားကတည္းက မည္မွ်ဆင္းရဲရွာၾကမည္ကို လည္းေကာင္း၊ မ်က္ျမင္နားၾကားျဖင့္ စဥ္းစားၾကည့္ေသာအခါ ပါဏာတိပါတ သီလတစ္ပါးကို မေစာင့္ထိန္းႏုိင္ရုံမွ်ျဖင့္ တစ္ေယာက္ ႏွစ္ေယာက္စ၍ ကမၻာသူကမၻာသားမ်ားတုိင္ေအာင္ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ားပံုကို ျမင္ၾကရသည္ မဟုတ္ပါေလာ။


ပါဏာတိပါတမွ ေရွာင္ၾကဥ္၍ ပါဏာတိပါတ၀ိရတိသီလကို ေစာင့္ထိန္းလွ်င္ကား သတ္ပုတ္ ရုိက္ႏွက္ ႏွိပ္စက္ ညွဥ္းပန္းခံရ၍ မ်က္ရည္တလည္လည္ႏွင့္ အားငယ္ၾကရေသာ ဆင္းရဲ၊ မခ်ိမဆံ့ ခံစားရေသာ ဆင္းရဲမွ ကယ္ဆယ္ရာ ေရာက္ေသာေၾကာင့္ ဤသီလကို ၁-ေယာက္ေစာင့္လွ်င္ တစ္ေယာက္အတြက္၊ ၂-ေယာက္ ၃-ေယာက္ေစာင့္လွ်င္ ၂-ေယာက္ ၃-ေယာက္အတြက္၊ ကမၻာသူ ကမၻာသားအားလံုး ေစာင့္လွ်င္ ကမၻာသူကမၻာသားအားလံုးအတြက္ ထုိဆင္းရဲမ်ိဳး မရၾကေတာ့ဘဲ ေတြ႕ရာျမင္ရာ သတၱ၀ါတုိ႔ အေပၚ၌ ေမတၱာ ကရုဏာ မုဒိတာ တရားေတြ စုိစုိျပည္ျပည္ ျဖစ္လ်က္ အလြန္က်က္သေရရွိ၍ ေပ်ာ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ကမၻာၾကီး ျဖစ္ေနေပလိမ့္မည္။

 

ႏူိင္းယွဥ္ခ်က္

 

ဤပါဏာတိပါတ သီလတစ္ပါးတည္းပင္ ဒါနႏွင့္ ႏူိင္းယွဥ္ၾကည့္မူ သီလက သာလြန္ျမင့္ျမတ္ေၾကာင္း ထင္ရွားေနေပျပီ။ ဤေနရာ၀ယ္ သူတစ္ပါးက တစ္စံုတစ္ရာေပး၍ စိတ္ခ်မ္းသာေနသူ တစ္ေယာက္ႏွင့္ အသတ္ခံရမည့္ဆဲဆဲမွ လြတ္လာ၍ ႏူိင္းယွဥ္ၾကည့္လွ်င္ တစ္စံုတစ္ရာရ၍ စိတ္ခ်မ္းသာသူ၏ ခ်မ္းသာပံုထက္ အသက္ေဘးမွ လြတ္လာသူ၏ ခ်မ္းသာပံုက ဆတက္ထမ္းပိုးမက အဆရာေထာင္ သာလြန္ေနမည္ကို စဥ္းစားတတ္သူတုိင္း ၀န္ခံပါလိမ့္မည္။ 

 

အစာမရလွ်င္ ေသရေတာ့မည့္သူကို အစာေကြ်းသျဖင့္ စိတ္ခ်မ္းသာမူေသာ္မွလည္း အသတ္ခံရေတာ့မည့္ေဘးမွ လြတ္ေျမာက္ခြင့္ရခဲ့သူ၏ စိတ္ခ်မ္းသာမူကို မီႏုိင္မည္မဟုတ္ပါ။

 

တင္ျပသူ Yanan Sanein အခ်ိန္ 7:22 AM