သညာ အေၾကာင္း (ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာ - ၃၄)

မွတ္သားျခင္း သေဘာသည္ သညာတည္း။ ထုိ႔ေၾကာင့္ “မွတ္ - သညာတည္း” ဟု ဆုိခဲ့သည္။ ဤမွတ္သားပံုသည္ အသိဉာဏ္နည္းပါးသူ၊ ဗဟုသုတနည္းပါးသူမ်ား၌သာ ထင္ရွား၏။ ငယ္ရြယ္ေသာ ကေလးကို ေဆြမ်ိဳးမ်ားက “ေဟာဒီလူက အေဖ၊ ေဟာဒီလူက အေမ”ဟု ျပၾက၏။ ကေလးက ထုိသူမ်ားကို “အေဖ၊ အေမ”ဟု မွတ္လုိက္၏။ ေလယာဥ္ပ်ံကို ပထမ စ၍ ျမင္ရာ၌ “အေတာင္က ဘယ္နည္း၊ အျမီးက ဘယ္လို၊ အထည္ကိုယ္က ဘယ္ပံု”ဟု မွတ္လုိက္၏။ မေရာက္ဖူးေသာ အရပ္သုိ႔ ေရာက္ေသာအခါ၌လည္း အထူးအဆန္း ဟူသမွ်ကို မွတ္၏။ ဤသို႔ သညာ၏ မွတ္သားမူေတြမ်ားစြာ ရွိေပသည္။

မွတ္ျခင္း၌ အက်ိဳး ၂-မ်ိဳး

သညာ၏ မွတ္သားမူ၌ အက်ိဳး ၂-မ်ိဳးရ၏။ ေဆြမ်ိဳးမ်ားက ကေလးအား “ဤသူဟာ အေဖ”ဟု ျပေသာအခါ ကေလး၏သညာက မွတ္သားသည့္အတြက္ ထုိခဏ၌ အေဖမွန္း သိရျခင္းအက်ိဳး၊ ေနာက္အခါ “ဤသူဟာအေဖပဲ”ဟု မွတ္မိျခင္းအက်ိဳး ၂-မ်ိဳး ရသည္။


မွန္မွန္မွားမွား မွတ္ပံု

သညာသည္ ပညာကဲ့သို႔ အမွန္ကိုခ်ည္း သိသည္မဟုတ္၊ အမွားကိုလည္း မွတ္၏။ အမွန္ကိုလည္း မွတ္၏။ တေစၦေၾကာက္သူသည္ ညဥ္႔ေမွာင္မုိက္တြင္ ထန္းပင္ငုတ္ကို တေစၦဟု မွတ္ထင္ရာ၌ အမွားကို မွတ္ျခင္းျဖစ္၏။ မွားယြင္းေသာ တရားေတြကို တရားမွန္ဟု ထင္မွတ္ၾကရာ၌လည္း ဒိ႒ိသာမက ဤမွားေသာ သညာလည္း ပါ၀င္၏။ မွားေသာအရာ၌ သညာအမွတ္ ၾကပ္ၾကပ္ စြဲေနျပီး ျဖစ္သူကို အမွန္သိေအာင္ ျပဳျပင္ဖုိ႔ ခဲယဥ္လွ၏။

သညာ နယ္က်ယ္ပံု

အမွားကို အမွန္ဟု ထင္မွတ္ေသာ သညာသည္ လြန္စြာပင္ နယ္က်ယ္၏။ သံသရာ၀ယ္ ၾကာရွည္စြာ က်င္လည္ေနရာ၌ အ၀ိဇၨာ တဏွာအတြက္သာမက ဤသညာ၏ အမွတ္လြဲမူလည္း ပါ၀င္ေလသည္။ ထင္ရွားေစအံ့ - မစင္ကို လူတုိ႔က စက္ဆုပ္ဖြယ္ဟု အမွန္အတုိင္း မွတ္ထား၏။ ပိုးေလာက္တို႔ကား အာဟာရဟု မွတ္ထင္ေလသည္။ ေခြးေသပုပ္ကို လင္းတတို႔ ထင္မွတ္ရာ၌လည္း ဤနည္းပင္တည္း။

ဘုရား ရဟႏၱာတုိ႔က ကာမဂုဏ္အာရုံေတြကို စက္ဆုပ္ဖြယ္ဟု အမွန္အတုိင္း မွတ္ထင္ေတာ္မူၾကသည္။ “ဟီေနာ၊ အယုတ္မာတည္း။ ဂေမၼာ၊ ရြာသူရြာသားတုိ႔ ဥစၥာတည္း။ ေပါထုဇၨနိေကာ၊ မျဖဴစင္ မသန္႔ရွင္းေသာ ပုထုဇဥ္တုိ႔ဟာတည္း။ အနရိေယာ၊ ျဖဴစင္သူတုိ႔၏ ဥစၥာမဟုတ္။ အနတၳသံဟိေတာ၊ ေကာင္းက်ိဳးႏွင့္ မစပ္”ဟု ျပတ္ျပတ္သားသား ရူတ္ခ်ကဲ့ရဲ႕ ထားေတာ္မူ၏။ သို႔ေသာ္ လူအမ်ားကား ထုိတရားတုိ႔ကို နားမ၀င္ဘဲ ကာမဂုဏ္အာရုံေတြကို မရမေန ရွာေဖြၾကတုန္းပင္ျဖစ္သည္။ ဤသို႔လွ်င္ သညာ၏ အမွတ္မွားမူေၾကာင့္ သံသရာတြင္ ၾကာရွည္စြာ က်င္လည္ၾကရေလသည္။

သညာက သတိဟန္ေဆာင္ပံု

ကုသိုလ္ဆုိင္ရာကုိ ျပန္၍ အမွတ္ရေနရာ၌ သတိသေဘာလည္းပါ၏။ ေကာင္းေသာ သညာသေဘာလည္းပါ၏။ သတိအစစ္မွန္လွ်င္ ကုသိုလ္ေကာင္းမူ ဆုိင္ရာ၌သာျဖစ္၏။ “ငယ္ကခ်စ္ အႏွစ္တစ္ရာ မေမ့သာ၊ ငယ္ကေပါင္း အႏွစ္တစ္ေသာင္း မေမ့ေကာင္း”ဟု ဆုိၾကေသာ မေမ့ႏုိင္မ်ိဳးမွာ အကုသိုလ္ဆုိင္ရာ ျဖစ္၍ သတိအစစ္မဟုတ္၊ သတိကဲ့သို႔ အမွတ္အသားေကာင္းေသာ ဤသညာပင္ ျဖစ္၏။ ဤသို႔ စသည္ျဖင့္ သတိအခန္း၌ ျပခဲ့ေသာ သတိအတုကို ျပန္ၾကည့္ပါ။

မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္၏ ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာစာအုပ္မွ 

♣ေ၀ဒနာအေၾကာင္းကိုဒီမွာ ♣  ႏွိပ္ၿပီး ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါတယ္။

ေမတၱာရိပ္မွ စာစီဓမၼဒါနျပဳပါသည္။

တင္ျပသူ Yanan Sanein အခ်ိန္ 5:32 PM