နိေျဂာဓသာမေဏ၏ ဇာစ္ျမစ္
အေသာကမဟာရာဇာသည္ ခမည္းေတာ္ ဗိႏၵဳသာရမင္း နတ္ရြာစံလွ်င္ စံခ်င္း မိကဲြဖတူ
ညီေနာင္ ကုိးက်ိပ္ ကိုးေယာက္တုိ႔ကုိ ရွင္းလင္းေလရာ အႀကီးဆံုး သုမနမင္းသား၏ ၾကင္ယာေတာ္သည္
ကုိယ္၀န္အရင့္အမာျဖင့္ ထြက္ေျပးကာ စ႑ာလတုိ႔၏ ရြာ၀ယ္ စ႑ာလ အႀကီးအကဲ၏ သမီးအမွတ္ျဖင့္
အေစာင့္အေရွာက္ကုိ ခံယူေနစဥ္ … နိေျဂာဓသာမေဏ
အေလာင္းေတာ္ကေလးကုိ ဖြားျမင္ရေလသည္၊ ထုိ႔ေနာက္ ကေလး၏ အစြမ္းအစကုိ (ရဟႏၲာ ျဖစ္သည့္တုိင္ေအာင္)
ျမင္ေတာ္မူေသာ မဟာ၀႐ုဏရဟႏၲာအရွင္ျမတ္က ေစာင့္ေရွာက္၍ ခုနစ္ႏွစ္အရြယ္၌ ရွင္သာမေဏ ျပဳေပး
ေလသည္၊ ထုိသုိ႔ သာမေဏ ျဖစ္ၿပီး၍ အေတာ္ၾကာေသာအခါ မယ္ေတာ္ရွိရာသုိ႔ သြားမည္ဟု ၾကံကာ နန္းေတာ္ေျမလမ္းျဖင့္
ႂကြသြားစဥ္ အေသာက မဟာရာဇာ ျမင္ရေလသည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ““နိေျဂာဓသာမေဏ””ဟူသည္ အေသာကမဟာရာဇာ၏
တူေတာ္ အရင္း မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္ျဖစ္သည္ဟု မွတ္ပါ။
မွတ္ခ်က္။ ။ အေသာကမဟာရာဇာသည္
ျဗာဟၼဏရေသ့တုိ႔ကို ထမင္းေကၽြးရာ၌ သူတုိ႔၏ စားေသာက္ပံု ဣေႁႏၵ မရျခင္းကုိ ျမင္ရသျဖင့္
ေကၽြးခ်င္စိတ္ ကုန္ခန္းေလာက္ေအာင္ သဒၶါ တရား ပ်က္ခဲ့၏၊ နိေျဂာဓသာမေဏ၏ ၿငိမ္သက္စြာျဖင့္
ဣေႁႏၵ ေစာင့္စည္း၍ သြားေနပံုကုိ ျမင္ရသျဖင့္ ၾကည္ညိဳစိတ္ ျဖစ္၏၊ သာမေဏ၏ တရားေတာ္သည္ ဒါန၏ အက်ိဳးကုိ ျပဳေသာ (အလွဴခံ
ပုဂိၢဳလ္က ကိုယ့္ဘက္ယက္သံပါေသာ) တရားမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ မဟာရာဇာ၏ ကုိယ္က်င့္ကုိ ျပေသာ အပၸမာဒတရားေတာ္
ျဖစ္၏၊
ဤ သံုးခ်က္ကုိ ေကာက္ခ်က္ခ်ေသာအခါ စဥ္းစားဉာဏ္ ရွိသူတုိင္း ဗုဒၶသာသနာကို မၾကည္ညိဳဘဲ
မေနႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ေလာက္ပါေပသည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ယခုေခတ္၌ အနာဂတ္သာသနာကုိ ျပဳျပင္လုိေသာ
အရွင္တုိ႔သည္ အေနအထုိင္ အေျပာအဆို အသြားအလာ စားေသာက္ပံုမွ စ၍ လူႀကီးလူေကာင္း ဆုိသူေတြထက္
ဣေႁႏၵရရ သိကၡာရွိရွိ ျဖစ္ေနေအာင္ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္ ျပဳျပင္ဖုိ႔ အေရးမၾကီးပါေလာ၊ ဟာခန္းေျပာခန္းမွာလည္း(သူလွဴခ်င္
လွဴ, မလွဴခ်င္ ေန ငတ္၍ကား မေသႏုိင္၊) ဒါနခန္းထက္ပင္ ကိုယ္က်င့္တရားကိုသာ မူရင္းထား၍
ေဟာထုိက္သည္ မဟုတ္ပါေလာ၊ ထုိသုိ႔ တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံု ေျပာင္းလဲလုိက္ပါလွ်င္ မၾကာခင္ အေသာကမဟာရာဇာလုိ
စဥ္းစား တတ္ေသာ တက္လူေတြက သာသနာေတာ္ကုိ အထင္ၾကီးလာရပါ လိမ့္မည္။
ယခုေသာ္ ထုိကဲ့သုိ႔ အထင္ႀကီးေလာက္ေသာ အေၾကာင္းမ်ား၏ ခ်ိဳ႕ငဲ့မႈေၾကာင့္
(အလွဴဒါနျပဳခ်င္လာေအာင္ ေဟာေျပာမႈ မ်ားေသာ ေၾကာင့္) သာသနာေတာ္ကုိ အတြင္းက်က် ကုိးကြယ္ၾကေသာ
ဘုရား ဒကာ ေက်ာင္းဒကာ စသူတုိ႔၏ သားစဥ္ေျမးဆက္ တက္လူကေလး ေတြကပင္ အထင္ေသးေနၾကၿပီ မဟုတ္ပါေလာ၊
ဗုဒၶရွင္ေတာ္၏ သာသနာ့၀န္ေဆာင္ဘက္က စိတ္အထက္တန္းက်ေသာ အမ်ိဳးသား ေကာင္း ရဟန္းေတာ္အေပါင္းတုိ႔
စုေပါင္းညီညာလ်က္ ကိုယ္က်င့္ ဘက္က တုိးတက္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖုိ႔ အခ်ိန္ေရာက္ေနပါၿပီ။
အေသာကမင္းသာသနာျပဳခန္း
အိမ္ေရွ႕မင္း ရဟန္းျပဳပံု
အေသာကမဟာရာဇာ၏ ညီေတာ္ရင္း ျဖစ္၍ အိမ္ေရွ႕မင္းလည္း ျဖစ္ေသာ တိႆမင္းသား ေတာကစားထြက္စဥ္ သမင္မ်ား၏ ျမဴးထူး ေပ်ာ္ပါးၾကပံုကုိ
ျမင္၍ “အင္း… ျမက္စားေနၾကရေသာ သမင္ မ်ားပင္ ယခုလုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ျမဴးေနၾကေသးလွ်င္
ဘုရင့္ အလွဴစာကုိ စားေနၾကေသာ ရဟန္းေတာ္ေတြကား အဘယ္မွာ မျမဴးဘဲ ေနႏုိင္ၾကမည္းနည္း”ဟု အေတြးေပၚကာ
သူ၏ေနာင္ေတာ္ မဟာရာဇာကုိ ေျပာမိေလသည္၊ မဟာရာဇာလည္း ထုိစကားကုိ ၾကားရလွ်င္ အက်ိဳး အျပစ္ကုိ
မစိစစ္ မေျပာျပေသးဘဲ “တစ္ေန႔က်မွ သူ႕ကုိ နားလည္ေအာင္ ျပရေတာ့မည္”ဟု ၾကံစည္ကာ အေတာ္ၾကာေသာ္
အေၾကာင္းတစ္ခုကုိ ရွာ၍ စိတ္ဆိုးဟန္ေဆာင္ၿပီး… “မင္းသား… တုိင္းျပည္ကုိ လက္ခံ၍ ခုနစ္ရက္မွ်
စံစားေပေတာ့၊ ခုနစ္ရက္ လြန္ေသာအခါ သင့္ကုိ သတ္မည္”ဟု အမိန္႔ေပးကာ တုိင္းျပည္ကုိ လႊဲအပ္ေလသည္၊
မင္းသားကား တုိင္းျပည္ကို ရေသာ္လည္း (ေသရမည့္ အေရးကုိ ေတြးကာ) စံစားခ်င္စိတ္ မေပၚလာဘဲ
မအိပ္ႏုိင္ မစားႏုိင္ ျဖစ္ေနေတာ့၏။
ထုိအေနကုိ ျမင္ရေသာ မဟာရာဇာသည္ ညီေတာ္ကုိ ေခၚၿပီး လွ်င္ ““ဟဲ့
တိႆ…ခုနစ္ရက္ၾကာလွ်င္ ငါေသရေတာ့မည္ဟု ထင္ေန႐ံုမွ်ျဖင့္ သင့္ကုိယ္တုိင္ မေပ်ာ္ႏုိင္ပံုကုိ
စဥ္းစားေလာ့၊ ရဟန္း ေတာ္မ်ားကား ႐ွဴရင္း ႐ႈိက္ရင္း ေသရျခင္းႏွင့္ ဆက္သြယ္ေနပံုကို အျမဲဆင္ျခင္ေနၾကရကား
အဘယ္မွာ ေပ်ာ္ပါးႏုိင္ေတာ့မွာလဲ””ဟု ေျပာျပေသာအခါ သာသနာေတာ္ကုိ ၾကည္ညိဳလာသျဖင့္ ေနာက္
တစ္ခါ ေတာလည္အသြားတြင္ ရဟႏၲာတစ္ပါး၏ တန္ခုိးကုိ ျမင္ရ ျပန္ေသာေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္း ရဟန္းျပဳခ်င္စိတ္
ေပၚကာ သူဖူးျမင္ခဲ့ ရေသာ အရွင္မဟာဓမၼရကိၡတရဟႏၲာအရွင္ျမတ္အထံ၌ ရဟန္းျပဳ ေလသည္၊ ထုိအခါ
အိမ္ေရွ႕မင္းကုိ အားက်၍ မဟာရာဇာ၏ ႏွမသားလည္း ျဖစ္, သမီးေတာ္သံဃမိတၱာ၏ ၾကင္ဖက္လည္းျဖစ္
ေသာ အဂိၢျဗဟၼမင္းသားႏွင့္တကြ အမ်ားပင္ ရဟန္းျပဳၾကေလသည္။
ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ ေက်ာင္း, ေစတီ
ထိုအေသာကမဟာရာဇာသည္
…“ဓမၼကၡႏၶာ ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ ရွိ၏” ဟု ၾကားသိရ၍ ဓမၼကၡႏၶာ တစ္ပါးလွ်င္ ေက်ာင္းတုိက္တစ္တုိက္စီ ပူေဇာ္လုိေသာဆႏၵျဖင့္
(၉၆) ကုေဋေသာ ဥစၥာကုိ စြန္႔လႊတ္၍ တစ္ၿမိဳ႕လွ်င္ (ရြာႀကီးမ်ားလည္း ပါေပလိမ့္မည္၊) တစ္ေက်ာင္းတုိက္စီ
တည္ေဆာက္ဖုိ႔ အမတ္တုိ႔ကုိ ေစခုိင္းေလသည္၊ ထုိအမတ္မ်ားလည္း အေသာကမဟာရာဇာ၏ ပုိင္ရာေဒသတုိင္း၌
ေက်ာင္းတုိက္မ်ား တည္ၾကေလရာ ေက်ာင္းႏွင့္ တကြ ေစတီေတာ္ပါ အၿပီးအစီး တည္ထားၾကေလသည္၊
ထုိ႔ေၾကာင့္ မဟာရာဇာ၏ကုသုိလ္ေတာ္မ်ားကို “ေက်ာင္းတုိက္ႏွင့္ေစတီေတာ္ ေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္စီ
ရွိ၏”ဟု ေျပာစမွတ္ ျပဳၾကသည္။
No comments:
Post a Comment