အစြမ္းထက္ဆံုးအဆင့္ ေမတၱာစ်ာန္။

        ေမတၱာပို႔တဲ့အခါမွာ  “ ပိယပုဂၢလ ” ဆိုတာ ကိုယ္ခင္မင္ ခ်စ္ခင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးရပါမယ္။
ေရြးၿပီးေနာက္  “ က်န္းမာပါေစလို႔ပဲ  ေျပာေျပာ၊  ခ်မ္းသာပါေစလို႔ပဲ ေျပာေျပာ၊   အရာခပ္သိမ္း
အဆင္ေျပပါေစလို႔ပဲ ေျပာေျပာ ”   ဘာပဲေျပာေျပာ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ တစ္ခုခုကို      ေျပာလို႔ ရပါ
တယ္။ ေမတၱာပို႔မယ့္ ပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးၿပီးတဲ့အခါ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းေနတဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာ   ထို

ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕မ်က္ႏွာ စိတ္ထဲမွာ ေပၚလာေအာင္ ပံုေဖၚလိုက္ပါ။ ပံုေဖၚလို႔ မရဘူးဆိုလို႔ရွိရင္ သူ႕ရဲ႕ဓာတ္
ပံုေလးတစ္ခု ကိုယ့္ေရွ႕မွာ ထားၿပီးေတာ့ ပံုေဖၚလိုက္ပါ။ သူ႕ရဲ႕ၿပံဳးရႊင္ေနတဲ့မ်က္ႏွာ ၾကည္ႏူးေနတဲ့
မ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ “ အစဥ္ထာ၀ရ ၿပံဳးႏိုင္ပါေစ၊ ခ်မ္းသာပါေစ၊ က်န္းမာပါေစ၊   ရႊင္
လန္းပါေစ ” ဆိုၿပီး အဲဒီစိတ္ကေလး ထပ္တလဲလဲ ျဖစ္ေနေအာင္ ေမတၱာထပ္ေက်ာ့ေနရပါတယ္။
တစ္နာရီလုပ္ရင္ တစ္နာရီလံုး ထပ္ေက်ာ့ေနရပါတယ္။ (ပြတ္ေပး) ေမတၱာပို႔ေနရပါတယ္၊ အဲဒါကို
ေလ့က်င့္ေနတယ္လို႔ ေခၚပါတယ္။
         အဲဒီလို ပြတ္ေပး(ေမတၱာပို႔)ေနလိုက္တဲ့ အခါမွာ ဘယ္ေနရာပဲသြားသြား ဒီပုဂၢိဳလ္ရဲ႕မ်က္ႏွာ
ပဲ ျမင္ေနပါမယ္။ စိတ္က အဲဒီေပၚမွာပဲ ၿငိမ္က်လာပါမယ္။ အဲဒီလို ၿငိမ္က်လာတဲ့အေပၚမွာ ေမတၱာ
စိတ္ကေလးနဲ႔  ထပ္ထပ္ၿပီးေတာ့ ပြတ္ေပးေနလို႔ရွိရင္ ေနာက္ဆံုးမွာ သမာဓိစြမ္းအားေတြ ေကာင္း
လာလို႔ရွိရင္ အာရံုေပၚမွာ စူးစူးစိုက္စိုက္ျဖစ္ၿပီးေတာ့ေနတဲ့ သမာဓိစြမ္းအား စ်ာန္သမာဓိေတာင္ ရ
ႏိုင္ပါတယ္။
         သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚမွာ စိတ္ကေလးအၿမဲတမ္းေရာက္ေနတာ ၀ိတက္။၀ိတက္ ဆိုတာ
အာရုံေပၚ စိတ္ကေလးကို ပို႔တင္ေပးေနတာပါ။ ၀ိစာရ ဆိုတာ အာရုံနဲ႔ စိတ္ကေလး      ကြာမသြား
ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးေနတဲ့သေဘာ၊ အဲဒီ အာရုံေလးနဲ႔ စိတ္ေက်နပ္ေနတာက ပီတိ၊ စိတ္ေက်နပ္
ေနသလို စိတ္ထဲမွာ ျငိမ္းခ်မ္းေနတာက သုခ၊ အဲဒီအာရုံေလးကို စိတ္က ခြာလို႔မရတာက ဧကဂၢတာ၊
အဲဒီ ၅ ခုဟာ ဟန္ခ်က္ညီညီ အလုပ္လုပ္ေနျပီ ဆိုလို႔ရွိရင္ ပထမစ်ာန္လို႔ေခၚပါတယ္။     ပထမစ်ာန္
ရျပီေပါ့။ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕မ်က္နွာေပၚမွာ အာရုံစိုက္ျပီး အလုပ္လုပ္ေနျပီ၊ ခ်မ္းသာပါေစ၊ ရႊင္လန္းပါေစ
က်န္းမာပါေစဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေလး ပြားျပီးေတာ့ အလုပ္လုပ္ေနျပီ၊    အဲဒီလို အလုပ္လုပ္ေနလို႔ရွိရင္
ခုနက အဂၤ ါရပ္ေတြ ျပည့္စံုလာရင္ ပထမစ်ာန္ပဲ။
           ဒီထက္ စြမ္းအားျမွင့္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ေတြးေနစရာ မလိုေတာ့ဘူး၊ ၀ိတက္ဆိုတာ မလို
ေတာ့ဘဲနဲ႔အာရုံေလးက ခြာလို႔မရတာရယ္၊ စိတ္ထဲက ေက်နပ္တာရယ္၊ ခ်မ္းေျမ.ေနတာရယ္၊  တည္
ၿငိမ္ေနတာရယ္၊ ဒီသေဘာေလး ၄ မ်ိဳးနဲ႔ဖြဲ႕စည္းလိုက္တာက်ေတာ့ ဒုတိယစ်ာန္အဆင့္လို႔ေခၚပါတယ္။
        ေနာက္တစ္ခါ ဒီထက္ သမာဓိစြမ္းအားေတြ ျမွင့္လိုက္အခါက်ေတာ့ အာရုံနဲ႔စိတ္ တြယ္ကပ္ေအာင္
လုပ္ေပးစရာမလိုေတာ့ဘဲ ထိုအာရုံေလးေပၚမွာ ေက်နပ္ေနတာရယ္၊ နွစ္သက္ေနတာရယ္၊ တည္ျငိမ္ေန
တာရယ္ ဒီအေျခအေန ၃ ရပ္ကေလးနဲ႔ ထုိအာရုံေပၚမွာရပ္တည္ေနလို႔ရွိရင္ တတိယစ်ာန္လို႔ေခၚပါတယ္။
         ေမတၱာပြားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ အဲဒီလို စ်ာန္ ၃ ဆင့္ထိေအာင္ ရနိုင္တယ္။ အဲဒီ စ်ာန္ ၃ ဆင့္ ရသြားမွ
ေစေတာ၀ိမုတၱိ လို႔ေခၚပါတယ္။  ပိယပုဂၢလ လို.ေခၚတဲ့ ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့ ခ်စ္ခင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္နဲ႔ ေလ့က်င့္လိုက္
လို႔ ေအာင္ျမင္သြားတဲ့ ေမတၱာေလးကို ဒီအတိုင္းမထားနဲ႔ဦး၊ ေမတၱာကို ျဖန္႔က်က္ၾကည့္ဦး၊ ထိုေမတၱာ
ေလးကို transfer လုပ္ရမယ္၊ ဘယ္သူ႕အေပၚ transfer လုပ္မလဲဆိုရင္ ခ်စ္လည္းမခ်စ္ မုန္းလည္းမ
မုန္းတဲ့ ကိုယ္မသိတဲ့ပုဂၢိဳလ္အေပၚမွာ ေျပာင္းၾကည့္လိုက္ပါ။ ေျပာင္းၾကည့္လိုက္လို႔ရွိရင္ ဒီေမတၱာသေဘာ
တရားေလးဟာ ေလ်ာ့က်မသြားဘူး၊ ကိုယ္ခ်စ္ခင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေပၚမွာ ထားတဲ့ စိတ္အေျခအေနဟာ မုန္း
လည္းမမုန္း ခ်စ္လည္းမခ်စ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္အေပၚမွာ သြားထားလိုက္လို႔ အေျခအေနေျပာင္းလဲသြားတယ္ဆို
လို႔ရွိရင္ ဒါ ဒုတိယအဆင့္အေနနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ျမင္သြားပါျပီ။
         ပထမ ပိယပုဂၢလ၊ ဒုတိယ မဇၩတၱ အလယ္အလတ္ပုဂၢိဳလ္ေပၚမွာ ေျပာင္းၾကည့္လို႔ အေျခအေန
မေျပာင္းဘူးဆိုရင္ ကိုယ္နဲ႔မတည့္တဲ့ ရန္သူဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေပၚကို ေျပာင္းၾကည့္လိုက္ပါ။ ေျပာင္းၾကည့္
လိုက္လို႔ ေဒါသျဖစ္လာလို႔ရွိရင္ ေမတၱာဟာ မႀကံ႕ခိုင္ေသးပါ။ ျပန္ၿပီးေတာ့ ေမတၱာကိုေလ့က်င့္လိုက္ပါ။
ေလ့က်င့္ၿပီးတဲ့အခါ တစ္ခါျပန္ စမ္းသပ္ၾကည့္လိုက္ပါ၊ အာရံုေျပာင္းၿပီးေတာ့ ရန္သူအေပၚ ေမတၱာထား
လို႔ ရသြားၿပီ ဆိုလို႔ရွိရင္ ေမတၱာဟာ ေတာ္ေတာ္ ခိုင္သြားပါၿပီ။
        အဲဒီလိုလုပ္ၿပီးေတာ့ တစ္ေလာကလံုးမွာရွိတဲ့ သတၱ၀ါေတြေပၚမွာ ေမတၱာထားနိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစား
ပါ။ ေနာက္ဆံုးမွာ လူ ၄ ေယာက္၊ နံပါတ္တစ္က မိမိကိုယ္တိုင္၊ နံပါတ္ႏွစ္က ကိုယ္ခ်စ္ခင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္၊ နံ
ပါတ္သံုးက ခ်စ္လည္းမခ်စ္ မုန္းလည္းမမုန္းတဲ့ သာမန္ ပုဂၢိဳလ္၊ နံပါတ္ေလးက ရန္သူ၊ အဲဒီ ၄ ေယာက္
ကို ရန္သူလို႔လည္း မျမင္ေတာ့ဘူး၊ ကိုယ့္ကိုယ္လို႔လည္း မျမင္ေတာ.ဘူး၊ ကိုယ့္မိတ္ေဆြလို႔လည္း မျမင္
ေတာ့ဘူး၊ ကိုယ္နဲ့မသိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္လို႔လည္း မျမင္ေတာ့ဘူး၊ ကုိယ့္ရန္သူလုိ႔လည္း မျမင္ေတာ့ဘူး၊ အားလံုး
ဒီ ၄ ေယာက္စလံုးဟာ တစ္မ်ိဳးတည္း တစ္ခုတည္းလို႔ျမင္သြားျပီဆိုရင္ ဒီလူရဲ႕ ေမတၱာဟာ အစြမ္းထက္
ဆံုးအဆင့္ ေရာက္သြားျပီ။
{ ၁၃၇၁ ခုႏွစ္၊ နတ္ေတာ္လျပည့္ေန႔၊ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၊ လမ္းမေတာ္ၿမိဳ႕နယ္၊ ကိုင္းတန္း
    လမ္း၌ အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ(Ph.D) ေဟာၾကားေသာ “စိတ္၏ ထြက္ေပါက္မ်ား” တရား
       ေတာ္မွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။ }
  (မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္
                    ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)

     ဦးသိန္းေ၀။
           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။

Posted by ဦးသိန္းေ၀ at 5:11 AM