အသုဘပြဲတြင္ ေရအိုးခြဲျခင္း

တစ္ေက်ာင္းတစ္ဂါထာ တစ္ရြာတစ္ပုဒ္ဆန္းဆိုသကဲ့သို႔ ေနရာေဒသအလိုက္
ေဆာင္ရြက္ၾကေသာ "ဒုမဂၤလာဆိုင္ရာ" ဓေလ့ထံုးစံမ်ားကား မ်ားျပားလွ၏။
ယင္းဓေလ့ထံုးစံမ်ားထဲတြင္ "အသုဘပြဲတြင္ ေရအိုးခြဲျခင္းအေလ့" လည္းပါ၀င္ပါသည္။

သက္မဲ့ခႏၶာကိုယ္ကို အိမ္မွထုတ္ေဆာင္ေသာအခါ
တစ္ပါတည္းယူေဆာင္လာေသာ ေရအိုးကို ရိုက္ခြဲရ၏။
ယင္းသို႕ရုိက္ခြဲရာ၌ ေရအိုးကြဲဖို႕ အေရးၾကီး၏ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္၏ အခ်ိဳ႕သည္
ေရအိုးကို ရိုက္ခြဲရာ၌ ပထမအၾကိမ္တြင္ မကြဲေသာ္ ဒုတိယအၾကိမ္ရိုက္ခြဲရ၏။
ယင္းသို႔ပထမအၾကိမ္တြင္ ေရအိုးမကြဲေသာအခါ ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ ဥပါဒ္ေရာက္လွ်င္
ေဗဒင္ဆရာ နတ္ကေတာ္ဆရာထံ ခ်ဥ္းကပ္ေမးျမန္းျပီး ယၾတာေခ်ၾကသူေတြပင္ ရွိ၏။
ေကာင္းျပီ။

အသုဘပြဲတြင္ ေရအိုးကို ဘာေၾကာင့္ ရုိက္ခြဲရသနည္း။
ယင္းသို႕ရိုက္ခြဲရန္ ဘုရားရွင္က ညႊန္ၾကားထားခဲ့၍ေလာ။
ပိဋကတ္ေတာ္ထဲမွာ ပါ၀င္၍ေလာ။
မည္သူက စတင္ခဲ့ေသာ 'ဓေလ့' နည္း။
      အစဥ္အလာသာ ေဆာင္ရြက္လာခဲ့ၾကသည္။
တိတိက်က် ေရေရရာရာ အျဖရွာဖို႕မူ စိတ္၀င္စားခဲ့ဟန္မတူ။

အခ်ိဳ႔ကမူ ဤအစဥ္အလာ ဓေလ့ထံုးစံမွာ ဘုရားေဟာ အႆကဇာတ္
(ဇာတက-႒၊ ဒု-၁၄၂) ႏွင့္ ႏွီးႏြယ္ဆက္စပ္ေနသည္ဟု ယူဆေျပာဆိုၾကပါသည္။
အႆကဇာတ္၏ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို တင္ျပပါမည္။

ကာသိတိုင္း၏ ဘုရင္ 'အႆကမင္းၾကီး' သည္ အင္မတန္ေခ်ာေမာလွပေသာ
သူ၏ မိဖုရားၾကီး 'ဥပရီ' ကို အလြန္ခ်စ္ခင္စံုမက္ ျမတ္ႏုိးလွပါ၏။

တစ္ေန႕၌ ဥပရီ မိဖုရားၾကီး ကြယ္လြန္သြားပါသည္။
မင္းၾကီးချမာ ျမတ္ႏိုးလြန္းလွေသာ မိဖုရားၾကီး၏ အေလာင္းကို မပစ္ရက္ေသာေၾကာင့္
မပုပ္သိုးစိမ့္ေသာငွာ စီမံထားရွိျပီး သူအိပ္ေသာ ကုတင္ေအာက္တြင္ ထားသည္။
ေသာကပရိေဒ၀၏ ဒဏ္ကို အျပင္းအထန္ လူးလွမ့္ခံစားေနရရွာသည္။
မည္သူကမွ် ေဖ်ာင္းဖ်၍ မရခဲ့ပါ။

ထိုအခ်ိန္၌ ဘုရားေလာင္းရေသ့သည္ အႆကမင္းကို ဆံုးမရန္
မင္းၾကီး၏ ဥယ်ာဥ္ထဲသို႕ ၾကြလာပါ၏။
ရေသ့ျမတ္က သူ႔အားဖူးေျမာ္ လာသူတစ္ဦးအား-
         "အႆကမင္းက ငါ့ကိုလာျပီးေမးမယ္ဆိုရင္ ငါကသူ႔ကို
ဥပရီမိဖုရားရဲ႔လားရာဂတိကို ေျပာျပမယ္။ အႆကမင္းရဲ႕ ေရွ႕မွာပဲ
အဲဒီ ဥပရီ မိဖုရားကို စကားေျပာခိုင္းမယ္" ဟုေျပာၾကားလိုက္ပါသည္။
ဤစကားကိုၾကားလွ်င္ၾကားခ်င္း အႆက မင္းၾကီးက ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ရေသ့ထံ
၀င္ေရာက္လာျပီး
"အရွင္ဘုရားက ဥပရီမိဖုရားရဲ႕ ျဖစ္ရာဌာနကို သိတယ္ဆိုတာ ဟုတ္ပါသလားဘုရား"
"ဟုတ္ပါတယ္ ဒကာေတာ္မင္းျမတ္"
"မင္းျမတ္၊ သင့္ရဲ႕ မိဖုရားဟာ ကိုယ့္ကိုကုိယ္ အလွျပင္ေနတာနဲ႕ပဲ အခ်ိန္ကုန္ျပီး
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ မျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဒီဥယ်ာဥ္ထဲမွာပဲ ႏြားေခ်းပိုးမ ျဖစ္ေနပါတယ္"
"တပည့္ေတာ္ မယံုႏုိင္ပါ ဘုရား"
"ဒီလိုဆိုရင္ ႏြားေခ်းပိုးမကို ေခၚျပျပီး စကားေျပာခိုင္းမယ္ ဆိုရင္ေရာ"
"ေကာင္းပါတယ္ ဘုရား"
      အေလာင္းေတာ္ ရွင္ရေသ့သည္ သူ၏ တန္ခိုးျဖင့္ ႏြားေခ်းပိုး ဇနီးေမာင္ႏွံ ႏွစ္ေကာင္လံုးကုိ
သူ႕ေရွ႕သို႕ ေရာက္ေအာင္ ေခၚလိုက္ပါသည္။

ထို႕ေနာက္ အႆကမင္းၾကီးအား -
"မင္းၾကီး ဒီႏြားေခ်းပိုးဟာ သင္ရဲ႕ ဥပရီမိဖုရားပဲ၊ သင့္ကို စြန္႕ထားခဲ့ျပီး၊
ႏြားေခ်းပိုးဖိုရဲ႕ ေနာက္က တေကာက္ေကာက္ လုိက္ပါေနတယ္"
"အရွင္ဘုရား၊ ဥပရီလို မိန္းမတစ္ဦးက
ႏြားေခ်းပိုးမ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ တပည့္ေတာ္ လံုး၀ မယံုႏုိင္ပါ”
"မင္းၾကီး သူ႕ကို စကားေျပာခိုင္းရမလား"
"ခိုင္းေတာ္မူပါ ဘုရား"
အေလာင္းေတာ္ ရေသ့သည္ သူ၏ တန္ခိုးျဖင့္ ေစခိုင္းလိုက္ရာ
ႏြားေခ်းပိုးမက လူ႕ဘာသာစကားႏွင့္ ျပန္ေျပာပါသည္။
"နင္ဟာ အတိတ္ဘ၀တုန္းက ဘယ္သူလဲ"
"အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ဟာ အႆကမင္းၾကီးရဲ႕ မိဖုရား ဥပရီပါ"
"သင္ဟာ အခု မင္းၾကီးကို ခ်စ္သလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ဒီႏြားေခ်းပိုးထီးကို ခ်စ္သလား"
"အရွင္ဘုရား၊ ဒီဥယ်ာဥ္အရပ္က တပည့္ေတာ္ကို အင္မတန္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့
လင္ျဖစ္သူ "အႆကမင္း" နဲ႕ အတူ တပည့္ေတာ္ လွည့္လည္သြားလာေနက်အရပ္ပါ။
အသစ္ျဖစ္တဲ့ ခ်မ္းသာ ဆင္းရဲက အေဟာင္းျဖစ္တဲ့ ခ်မ္းသာဆင္းရဲကို
ဖံုးကြယ္ပိတ္ဆို႕ထားလိုက္ပါတယ္။ ဒီႏြားေခ်းပိုးထီးကို သာပိုျပီး ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိးပါေတာ့တယ္"
ဘ၀ေဟာင္းက ဥပရီမိဖုရားၾကီး ျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ ႏြားေခ်းပိုးမ၏ စကားကုိ
ၾကားလိုက္ရေသာအခါ အႆကမင္းၾကီးက စိတ္နာျပီး ျပင္းစြာ ေဒါသထြက္သြားပါသည္။

မိဖုရားအေလာင္းေကာင္ကို ေျချဖင့္ ကန္ျပီး ခ်က္ခ်င္းပင္ သယ္ေဆာင္ သျဂၤဳ ိလ္ေစခဲ့ပါသည္။
အေလာင္းေအာက္က ၾကမ္းျပင္ကို ေရျဖင့္ေဆးေၾကာျပီး ၾကမ္းခင္းျပင္မ်ားကို ထုတ္ႏႈတ္ပစ္ခဲ့ပါသည္။

အႆကမင္းၾကီး၏ ဤထံုးကို ႏွလံုးမူလ်က္
"ေရစက္ကုန္ျပီ"၊ "အိုးစားကြဲျပီ" ဆိုေသာသေဘာျဖင့္ ေရအိုးခြဲျခင္းျဖစ္သည္ ဟုဆိုၾကပါ၏။
အႆကမင္းၾကီး၏ထံုး ႏွလံုးမူရေအာင္ ကြယ္လြန္သူအေပၚ က်န္ရစ္သူ မိသားစုက
(အႆကမင္းၾကီးက ဥပရီမိဖုရားၾကီးအေပၚ စိတ္နာသလို) စိတ္နာၾကလို႕လား။
"ေရစက္ကုန္ျပီ" ဟုဆိုရေအာင္ က်န္ရစ္သူ မိသားစုေတြက
ကြယ္လြန္သူအေပၚ ဘာမ်ားနာၾကည္းစရာေတြ ရွိခဲ့လို႔လဲ။
"အိုးစားကြဲျပီ" ဟုဆိုရေအာင္ က်န္ရစ္သူ မိသားစုက
ကြယ္လြန္သူအေပၚ ဘာမ်ားစိတ္ဆိုးစရာ ရွိလို႔လဲ။

စင္စစ္မူ "ေရစက္ကုန္ျပီ"၊ "အိုးစားကြဲျပီ" ဆိုသည့္ သေဘာႏွင့္
"ေရအိုးကို ရိုက္ခြဲျခင္း" သည္ လက္ေတြ႕ခံစားခ်က္ကို သစၥာေဖာက္လိုက္ျခင္းသာျဖစ္ပါ၏။
လက္ေတြ႕တြင္မူ ကြယ္လြန္သူအေပၚ က်န္ရစ္သူမိသားစုႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ားက
တမ္းတမ္းတတ ရွိၾကသည္။ လြမ္းလြမ္းဆြတ္ဆြတ္ ရွိၾကသည္။ ႏွေျမာတသ ရွိၾကသည္။
ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ ေသသူႏွင့္ ဘ၀ေပါင္း အသေခ်ၤ ျပန္၍ဆံုခ်င္ၾကေပသည္။
မလြန္ဆန္သာ၍သာ ကြယ္လြန္သူ၏ သက္မဲ့ခႏၶာကိုယ္ၾကီးကို "စြန္႕ပစ္" ၾကရသည္။
မည္သူကမွ် ကြယ္လြန္သူႏွင့္ ေရစက္လည္း မကုန္ခ်င္ၾက၊ အိုးစားလည္း မခြဲခ်င္ၾကပါ။

အခ်ိဳ႕ကမူ "ေရအိုးကြဲေအာင္ ရိုက္ခြဲ" မွ
ေသသူ၏ ၀ိညာဥ္လိပ္ျပာက မိသားစုထံတြင္ ရစ္၀ဲျခင္းမရွိႏိုင္။
တ၀ဲလည္လည္တြယ္တာ ျခင္းမရွိႏုိင္ဟု ဆိုတတ္ၾကသည္။
မွားေလစြတကား။
ကြယ္လြန္သူမွန္သမွ် သူျပဳခဲ့ေသာ ကံ၏ေစရာ ဘံုဘ၀တစ္ခုခုသို႔
(ေသသည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္) မိနစ္ပင္မျခား ကူးေျပာင္းခဲ့ျပီး ျဖစ္ရာ
သူ၏လားရာဂတိသည္ ေရအိုးကို ရိုက္ခြဲျခင္းႏွင့္ မဆိုင္ေပ။
သုိ႔ျဖစ္၍ အသုဘပြဲတြင္ ေရအိုးကို ရိုက္ခြဲေသာ ဓေလ့သည္
ဘာသာေရး ရႈေထာင့္မွ ၾကည့္သည္ျဖစ္ေစ၊
လက္ေတြ႔စိတ္ခံစားမႈ ရႈေထာင့္မွ ၾကည့္သည္ျဖစ္ေစ၊
မည္သို႕မွ် အဓိပၸာယ္မရွိေသာ "အယူသီးမႈတစ္ခု" သာျဖစ္သည္မွာ
ျငင္းပယ္၍ မရႏုိင္ပါေခ်။

မင္းနန္ ေမာ္ကၽြန္း - အယူအျမင္မွန္ကန္ေရး မွ

http://www.dhammagarden.comမွတဆင့္ခံစားတင္ျပသည္။

Posted by မူၾကိဳဆရာ at 6:00 AM