စိတ္ေရာကိုယ္ပါ သြက္လက္ျခင္း မရွိဘဲ ထုိင္းတုိင္းတုိင္း ျဖစ္ျခင္းကို “ထိန”ဟု လည္းေကာင္း၊ မူိင္းတုိင္းတုိင္း ျဖစ္ျခင္ကို “မိဒၶ”ဟုလည္းေကာင္း ေခၚ၏။
ထုိ႔ေၾကာင့္ “ထိုင္းျခင္း ထိန၊ မူိင္း မိဒၶႏွင့္”ဟု ဆုိခဲ့သည္။ ဤေစတသိက္ႏွစ္ပါးသည္ အတူ ျဖစ္ရုိးတည္း။ ဤ ၂-ပါးျဖစ္သည့္အခါ လံု႔လ၀ီရိယကင္း၍ ပ်င္းရိသလုိ ျဖစ္ေန၏။ ဆုိင္ရာ အလုပ္ကိစၥ၌ ထက္ထက္သန္သန္ မရွိဘဲ တြန္႕ဆုတ္တြန္႕ဆုတ္ ျဖစ္ေန၏။ ဤ ၂-ပါးျဖစ္ပံုသည္ အိပ္ေပ်ာ္ခါနီးအခါ၊ တရားနာရင္း ငိုက္သည့္အခါတုိ႔၌ ထင္ရွား၏။
အိပ္ခ်င္တုိင္းလည္း ထိန မိဒၶ မဟုတ္။ တခ်ိဳ႕ အိပ္ခ်င္မႈမွာ အလုပ္အကိုင္ ပင္ပန္းသျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ ညူိးႏြမ္းမူေၾကာင့္ ျဖစ္ရေလသည္။ ထုိအိပ္ခ်င္မူမ်ိဳးကား ရဟႏၱာမ်ား၌လည္း ျဖစ္ရေလသည္။
ေနပူမိသျဖင့္ ညိူႏြမ္းေသာသစ္ပင္မ်ားလည္း တြန္႕ကာရူံ႕ကာ အိပ္ခ်င္လာသကဲ့သို႔ ျဖစ္ၾကရေလသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ အိပ္ခ်င္တုိင္း ထိနမိဒၶ မဟုတ္။ ထုိထုိကိစၥတုိ႔၌ စိတ္ႏွင့္ ေစတသိက္မ်ား ထက္ထက္သန္သန္ မရွိလွဘဲ တြန္႕ဆုတ္ျခင္း၊ ထုိင္းမူိင္းျခင္းကိုသာ ထိနမိဒၶဟု မွတ္ပါ။ ယခုကာလ၌လည္း အလုပ္အကုိင္ပ်င္း၍ ထုိင္းမူိင္းေနသူကို “တယ္…..ထိနမိဒၶ အားၾကီးတဲ့လူ”ဟု ေျပာစမွတ္ျပဳၾကသည္။
"၀ိစိကိစၦာအေၾကာင္း"
ဘုရားစသည္တုိ႔၌ ယံုမွားျခင္းသေဘာသည္ “၀ိစိကိစၦာ”တည္း။ ထုိ႔ေၾကာင့္ “ဘုရား စသည့္၊ ယံုမွား ဘိမူ၊ ၀ိစိကိစၦာ”ဟုဆုိခဲ့သည္။ “ယံုမွား”ဟူသည္ လံုးလံုး မယံုၾကည္ျခင္းမ်ိဳးလည္း မဟုတ္၊ စိတ္ခ်လက္ခ် မယံုၾကည္ဘဲ “မယံုတစ္၀က္၊ ယံုတစ္၀က္” ဆုိသလုိ ျဖစ္ေနျခင္းမ်ိဳးတည္း။ ဤ၀ိစိကိစၦာ၏ မယံုမူမ်ားကား -----
၁။ အလံုးစံုကို အကုန္သိေသာ ဘုရားဆိုတာ ဟုတ္ပါ့မလား။
၂။ ထုိတရားအတုိင္း က်င့္လွ်င္ နတ္ရြာ နိဗၺာန္ ရႏုိင္သည္ဆုိတာ ဟုတ္မွဟုတ္ပါ့မလား။
၃။ (ေကာင္းမြန္စြာ က်င့္ေသာ သံဃာကို ၾကည့္၍) ေကာင္းမြန္စြာက်င့္ေသာ သံဃာ ဟုတ္မွ ဟုတ္ရဲ႕လား။
၄။ ငါတုိ႔ က်င့္ၾကံေစာင့္ေရွာက္အပ္ေသာ
၅။ ငါတုိ႔ ေရွးေရွးဘ၀က ျဖစ္ခဲ့မွ ျဖစ္ခဲ့ဖူးရဲ႕လား။ (ယခုဘ၀မွ ထာ၀ရဘုရား ဖန္ဆင္းလုိ႔ ျဖစ္ရတာေလလား)
၆။ ေနာက္၌ ေရာက္ဖုိ႔ရာ ဘ၀ရွိေသးတယ္ဆိုတာ ဟုတ္ပါ့မလား။ (ယခုဘ၀ေသလွ်င္ ျပီးခ်င္ျပီးေနမလား)။
၇။ ျပဳသမွ် ေကာင္းမူ မေကာင္းမူသည္ ကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံ အျဖစ္ျဖင့္ ခႏၶာအစဥ္၌ သတၱိက်န္ရစ္တယ္ဆုိတာ ဟုတ္ႏုိင္ပါ့မလား။ (ကံကိုမယံုၾကည္ပံု)
၈။ ထုိကံ၏ အက်ိဳးမ်ား ရလိမ့္မည္ဆုိတာ ဟုတ္ပါ့မလား။ (ကံ၏ အက်ိဳးကို မယံုၾကည္ပံု)
၉။ အ၀ိဇၨာေၾကာင့္ သခၤါရျဖစ္ျခင္း အစရွိေသာ အေၾကာင္းအက်ိဳးစပ္ပံုသည္ ဟုတ္မွဟုတ္ပါ့မလား။ (ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကို မယံုၾကည္ပံု)။
ဤသို႔ ဘုရားစသည္၌ မယံုၾကည္ျခင္းကိုသာ ၀ိစိကိစၦာဟု မွတ္ပါ။ ဤ၀ိစိကိစၦာကို “သံသယျဖစ္ျခင္း”ဟုလည္း ဆုိၾကသည္။
"၀ိစိကိစၦာအတု"
စာအဓိပၸာယ္ကိုျဖစ္ေစ၊ တစ္စံုတစ္ခု အမူကိစၥကို ျဖစ္ေစ၊ ခရီးသြားရာ၌ လမ္းကိုျဖစ္ေစ “ဟုတ္မွဟုတ္ပါ့မလား၊ ျပဳလုိ႔ေတာ္ပါ့မလား” စေသာ ယံုမွားသံသယမ်ား ျဖစ္တတ္၏။ ရဟႏၱာမ်ားပင္ ၀ိနည္းေတာ္ဆုိင္ရာ၌ “ဤအမူဟာ အပ္မွအပ္ပါ့မလား”ဟု ယံုမွားေတာ္မူၾကေသး၏။ ဤယံုမွားသံသယကား ၀ိစိကိစၦာမဟုတ္။
တခ်ိဳ႕အရာ၌ စဥ္းစားၾကံစည္တတ္ေသာ ဉာဏ္၊ တခ်ိဳ႕အရာ၌ အၾကံသက္သက္ ၀ိတက္သေဘာသာ ျဖစ္၏။ ဧကန္ ယံုထုိက္ေသာ ဘုရားစသည္တုိ႔ကို မယံုသကၤာျဖစ္ေနရာ၌သာ ၀ိစိကိစၦာအစစ္ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ ၀ိစိကိစၦာ ျဖစ္ေသာအခါ ပညာရွိမ်ားအထံ ေမးျမန္းရမည္။ သို႔မွသာ ၀ိစိကိစၦာ ကင္းကြာလ်က္ ဘုရားစသည္တုိ႔၌ ယံုၾကည္မူ၊ သဒၶါတရား ျဖစ္ေပၚလာႏုိင္ေပမည္။
နိဂံုး
ဤ ျပခဲ့ျပီးေသာ စကားစဥ္အားျဖင့္ စိတ္ကို မေကာင္းေအာင္ ျခယ္လွယ္တတ္ေသာ အကုသိုလ္ေစတသိက္မ်ားကို နိဂံုးအုပ္ပါေတာ့မည္။ ျပခဲ့ေသာ အကုသိုလ္တုိ႔သည္ သူသူကိုယ္ကိုယ္ သႏၱာန္၌ ေတြ႕ျမင္နုိင္ေသာ ေစတသိက္မ်ား ျဖစ္၏။ တစ္ကမၻာလံုး ထိုတရားဆုိးမ်ား ေသာင္းက်န္းလ်က္ ရွိေသာေၾကာင့္သာ ဒုကၡအဖံုးဖံုးကို ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ေတြ႕ၾကံဳ ၾကားသိေနၾကရေလသည္။
ဤသို႔ စိတ္ဆုိးစိတ္ယုတ္မာ ျဖစ္ေအာင္ ျခယ္လွယ္တတ္ေသာ အကုသိုလ္တရားစုကို သိသာထင္ရွား အမ်ားနားလည္ေအာင္ ၾကိဳးၾကိဳးစားစားေရးသားျပဳစ
အကုသိုလ္မ်ိဳး၊ စိတ္ယုတ္ဆုိးကို၊ ၾကိဳးၾကိဳးစားစား၊ ေရးသည္အားေၾကာင့္၊ အမ်ားလူေပါင္း၊ စိတ္ယုတ္ေျပာင္း၍၊ စိတ္ေကာင္းရေစ၊ ငါ့အေနမူ၊ ဘေ၀ဘ၀၊ ျဖစ္သမွ်၌၊ ပါပညစ္ညမ္း၊ အျပစ္သြမ္းတုိ႔၊ ကုန္ခန္းေပ်ာက္လြင့္၊ စိတ္ေကာင္းတင့္၍ ငါႏွင့္ဆက္သြယ္၊ ၾကီးၾကီးငယ္လည္း၊ ငါ့ႏွယ္နည္းတူ၊ စိတ္ေကာင္းယူသည္။ နိဗၺဴထုတ္ေခ်ာက္ ေရာက္ရန္ေသာ၀္။
စိတ္ကို မေကာင္းေအာင္ ျခယ္လွယ္ေသာ အကုသိုလ္ ေစတသိက္မ်ား ျပီး၏။
အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာစာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။
No comments:
Post a Comment