သခၤါရေၾကာင့္ ၀ိညာဥ္ျဖစ္
၀ိညာဥ္သည္
အက်ိဳး၀ိညာဥ္, ကုသုိလ္၀ိညာဥ္, အကုသုိလ္၀ိညာဥ္, ႀကိယာ၀ိညာဥ္ဟု ေလးမ်ိဳးရွိရာ၌ “၀ိပါက္”ဟု
ေခၚေသာ အက်ိဳး၀ိညာဥ္ တစ္မ်ိဳးသာ ကံ(သခၤါရ)ေၾကာင့္ ျဖစ္ရသည္၊ ထုိ၀ိပါက္၀ိညာဥ္စိတ္ သည္လည္း
ပဋိသေႏၶ တည္ေနခါစ၌ ျဖစ္ရေသာ ၀ိညာဥ္ (ပ၀တိၱ အခါဟု က်မ္းစာတုိ႔၌ ေခၚရေသာ) ပဋိသေႏၶမွ ေနာက္ကာလ၌
ျဖစ္ရေသာ ၀ိညာဥ္ဟု ႏွစ္မ်ိဳးကြဲ၏၊ ထုိတြင္ ကံသခၤါရေၾကာင့္ ပဋိသေႏၶ၀ိညာဥ္ ျဖစ္ပံုကို
ျပမည္၊ ထုိသုိ႔ ျပရာ၀ယ္ ပဋိသေႏၶေလးမ်ိဳး ကုိ နားလည္ၿပီးမွ ၀ိညာဥ္ျဖစ္ပံုကို နားလည္မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္
ေရွးဦးစြာ ပဋိသေႏၶေလးမ်ိဳးကုိ ျပေပအံ့။
သံေသဒဇသတၱ၀ါ
သံေသဒဇပဋိသေႏၶ,
ၾသပပါတိကပဋိသေႏၶ, အ႑ဇပဋိသေႏၶ, ဇလာဗုဇပဋိသေႏၶအားျဖင့္ ပဋိသေႏၶ ေလးမ်ိဳးရွိ၏၊ [သံေသဒ-ကပ္ၿငိတြယ္တာရာအရပ္၌
+ ဇ- ျဖစ္ေသာ သတၱ၀ါ၊]
ေရပုပ္,
ငါးပုပ္, ပန္းအမိႈက္ပုပ္ (ကစီရည္စသည္တုိ႔ျဖင့္ ေစးကပ္ေအာင္ ျပဳရေသာ) သကၠလတ္စေသာ အ၀တ္,
မစင္, က်င္ငယ္စသည္တုိ႔၌ ၿငိတြယ္၍ျဖစ္ရ, ပဒုမၼာၾကာတုိက္စသည္၌ ျဖစ္ရေသာ သတၱ၀ါတုိ႔သည္
သံေသဒဇသတၱ၀ါမ်ားတည္း၊ ထုိသတၱ၀ါတုိ႔၌ မိဘ၏ သုက္ေသြးကုိ မမွီရဘဲ ေရွးက ျပဳထားေသာကံ သခၤါရအားေလ်ာ္စြာ
ဆုိင္ရာအရပ္၌ “၀ိပါက္၀ိညာဥ္”ေခၚ ပဋိသေႏၶ စိတ္ ျဖစ္ရ၏၊ ပဒုမၼာၾကာတုိက္, ၀ါးလံုးေခါင္း,
မန္က်ည္းပင္စသည္၌ ျဖစ္ရေသာ ပဒုမ၀တီမိဖုရား,
အာသကၤာမိဖုရား, ေ၀ဠဳ၀တီမိဖုရား ႏွင့္ စိၪၥမာဏ၀ိကာတုိ႔သည္
ကုသုိလ္ကံ သခၤါရအစြမ္းေၾကာင့္ ေကာင္းက်ိဳး၀ိညာဥ္ျဖင့္ သေႏၶေနရသူမ်ားတည္း၊ ထုိသူမ်ားကုိ
“သံေဒသူ”ဟု ေခၚၾကသည္၊ မစင္ပုပ္ စသည္၌ ၀ိညာဥ္တြယ္ရေသာ သတၱ၀ါတုိ႔ကား မေကာင္းေသာ သခၤါရေၾကာင့္
ျဖစ္ရသူမ်ားတည္း။
အမွာ။ ။ တခ်ိဳ႕ပုိးေလာက္မ်ားသည္ ယင္ေကာင္၏ ဥမွျဖစ္ရေသာ
အ႑ဇမ်ားလည္းရွိၾကေပ၏၊ ေသတၱာတြင္း၌ ထည့္သြင္းထားေသာ သကလတ္စသည္၀ယ္ ပထမဆံုးျဖစ္ေသာ ပုိးေကာင္
မ်ားကား မိဘကုိ မမွီဘဲ ျဖစ္ရေသာ သံေသဒဇမ်ားသာတည္း။
ၾသပပါတိကသတၱ၀ါ
[ဥပပါတ-ေရွးဘ၀မွ
ခုန္ေက်ာ္ က်ေရာက္လာသကဲ့သုိ႔+ဣက-ျဖစ္ေသာ သတၱ၀ါ] လက္ေျခအဂၤါ ကုိယ္ခႏၶာအျပည့္အစံုျဖင့္
အထင္အရွား တစ္ၿပိဳင္နက္ ျဖစ္ေပၚလာေသာေၾကာင့္ ေရွးဘ၀မွ ခုန္ေက်ာ္ က်ေရာက္လာသကဲ့သုိ႔
ထင္ရေသာ သတၱ၀ါတည္း၊ ထုိသတၱ၀ါကုိ “ဥပပတ္ပုဂိၢဳလ္” ဟု ေခၚ၏၊ ထုိပုဂိၢဳလ္မ်ားကား နတ္ ျဗဟၼာမ်ားႏွင့္
ကမၻာဦးက လူသတၱ၀ါမ်ားတည္း၊ ထုိသတၱ၀ါတုိ႔လည္း မိဘ မရွိ၊ မိဘတုိ႔၏ သုက္ေသြးကုိ မမွီၾကဘဲ
ကံသခၤါရေၾကာင့္ ကုိယ္ခႏၶာ အထင္အရွား ျဖစ္ေပၚလာၾကရသည္၊ ျပခဲ့ေသာ ပုိးမႊားတိရစၦာန္မ်ားလည္း
ဤ ဥပပတ္ပဋိသေႏၶေနသူ တခ်ိဳ႕တေလ ရွိႏုိင္ေသး၏။
ကမၻာဦးအခါ
“ကမၻာဦးက
ျဗဟၼာႀကီးေလးေယာက္ လူ႕ျပည္ဆင္း၍ လူေတြ ျဖစ္လာၾကသည္”ဟု ဗုဒၶ ဘာသာက်မ္းစာမ်ား၌ မိန္႔ဆုိေၾကာင္းကုိ
ေရးသား ေဟာေျပာၾက၏၊ ဗုဒၶ၏ က်မ္းစာမ်ား၌ ဤသုိ႔ မဆုိပါ၊ “ကမၻာႀကီး အသစ္ စတည္ ၿပီးေသာအခါ
ကမၻာပ်က္ရာတြင္ မပါ၀င္ေသာ အထက္ျဗဟၼာ့ျပည္မွ စုေတခ်ိန္က်၍ စုေတခဲ့ၾကေသာ ျဗဟၼာတခ်ိဳ႕သည္
ေအာက္ေအာက္ ျဗဟၼာ့ျပည္ႏွင့္ နတ္ျပည္ လူ႕ျပည္၀ယ္ ဥပပတ္ပဋိသေႏၶ တည္ေန ၾကသည္”ဟုသာ ဆုိပါသည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ သံေသဒဇသတၱ၀ါတုိ႔သည္ အလြန္ ေသးငယ္စြာ ၀ိညာဥ္တြယ္ၿပီးမွ တျဖည္းျဖည္း
ႀကီးပြားၾကရ၏၊ ဥပပတ္သတၱ၀ါတုိ႔ကား စ၍ ျဖစ္လွ်င္ပင္ ကုိယ္ခႏၶာ အျပည့္အစံုႏွင့္ ႀကီးသင့္သေလာက္
ႀကီးၿပီးသား အေနျဖင့္ အထင္အရွား ျဖစ္ၾကရသည္။
အ႑ဇႏွင့္ ဇလာဗုဇသတၱ၀ါ
[အ႑-ဥခြံတြင္း၌+ဇ-ျဖစ္ေသာသတၱ၀ါ]
ဥခြံအတြင္း၌ ျဖစ္ေသာ ငွက္စေသာသတၱ၀ါမ်ား တည္း၊
တခ်ိဳ႕လူမ်ားသည္ ဥခြံ၌ ျဖစ္ၾကရသည္ဟု ဆုိ၏၊ [ဇလာဗု-မိခင္၏သားအိမ္၌+ဇ-ျဖစ္ေသာသတၱ၀ါ၊]
လူ ေခြး စသည္တုိ႔သည္ ဇလာဗုဇသတၱ၀ါမ်ားတည္း၊
ဤအ႑ဇႏွင့္ ဇလာဗုဇ ႏွစ္မ်ိဳးကို ေပါင္း၍ ““ဂဗၻေသယ်ကသတၱ၀ါ””ဟု ေခၚ၏၊ [ ဂဗၻ-အမိ၀မ္းတုိက္၌+ေသယ်က-ကိန္းေအာင္းေသာသတၱ၀ါ၊]
ဤဂဗၻေသယ်ကသတၱ၀ါႏွစ္မ်ိဳးသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ မိဘ၏ သုက္ေသြးကုိ မွီ၍ ၀ိညာဥ္ျဖစ္ၾကရသည္။
No comments:
Post a Comment