အနာဂတ္သာသနာေရး အပိုင္း(၅၁) သမၼာ၀ါစာ---သမၼာအာဇီဝ

သမၼာ၀ါစာ

မုသာ၀ါဒ =  မုသားေျပာမႈ  (လိမ္မႈ,  လွည့္ပတ္မႈ, ညာျဖန္းမႈ) ပိသုဏ၀ါစာ=ရန္တုိက္မႈ၊ ဖ႐ုသ၀ါစာ= ၾကမ္းတမ္းယုတ္မာ ဆဲဆုိမႈ၊ သမၹပၸလာပ= အဖ်င္းစကား အပ်က္စကား (သက္သက္ ရယ္ေမာစရာသာ ျဖစ္၍ အက်ိဳးမရွိေသာ စကား) ေျပာမႈမ်ားကုိ “၀စီဒုစ႐ုိက္ = ႏႈတ္ျဖင့္ မေကာင္းျပဳက်င့္မႈ” ဟု ေခၚ၏၊ ““မိစၦာ၀ါစာ””ဟုလည္း ေခၚ၏၊ ထုိစကားေလးမ်ိဳးကုိ ေျပာခြင့္ၾကံဳလာလ်က္  မေျပာမိေအာင္ ေရွာင္ျခင္းသည္ သမၼာ၀ါစာမည္၏။

          မွန္ေသာစကားကုိသာ ေျပာျခင္း၊ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ မကဲြျပားေအာင္ ညီညီၫြတ္ၫြတ္ သင့္သင့္မွ်မွ် ရွိေအာင္ ေျပာေပးျခင္း၊ နားေထာင္သူတုိ႔မွာ အက်ိဳးမ်ားေသာ စကားကုိ သာယာ ေခ်ငံစြာ ေျပေျပျပစ္ျပစ္ ေျပာျခင္း၊ ၾကားနာသူတုိ႔၏ ေကာင္းက်ိဳး သက္သက္ကုိ ေမွ်ာ္၍ (ဂုဏ္ရဖုိ႔ လာဘ္ရဖုိ႔ကုိ မေမွ်ာ္ဘဲ) တရား ေဟာျပျခင္းမ်ားလည္း သမၼာ၀ါစာပင္တည္း။

သမၼာကမၼႏၲ

ပါဏာတိပါတမႈ, အဒိႏၷာဒါနမႈ, ကာေမသုမိစၦာစာရမႈ ဤသံုးပါးကုိ ““ကာယဒုစ႐ုိက္ = ကုိယ္ျဖင့္ မေကာင္းက်င့္မႈ””ဟု ေခၚ၏၊ ““မိစၦာကမၼႏၲ””ဟုလည္း ေခၚ၏၊ ထုိ သံုးမ်ိဳးမွ ေရွာင္ျခင္း (ျပဳခြင့္ၾကံဳလာလ်က္ မျပဳဘဲ ေရွာင္ျခင္း)သည္ သမၼာကမၼႏၲ မည္၏၊

သူတစ္ပါး၏ အသက္ရွည္ေၾကာင္း, အနာ ေရာဂါ ကင္းေၾကာင္း, ေဆး၀ါးစုေဆာင္းမႈ ေဆးတုိက္ ေဆး႐ံုဖြင့္၍ ကုသုိလ္ျပဳမႈ, သူတစ္ပါးဥစၥာ လံုျခံဳေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးမႈ, ဒါနျပဳမႈ, သူတစ္ပါးတုိ႔ စိတ္ၾကည္ႏူးေအာင္ တံျမက္လွည္းမႈ, လမ္းျပင္ေပးမႈ, ဘုရားတန္ေဆာင္း စသည္၌ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေအာင္ ျပဳမႈ, ကမၼ႒ာန္းအားထုတ္ဖုိ႔ရာ ေနရာထုိင္ခင္း သန္႔ရွင္းေပးမႈစေသာ ကုိယ္မႈဟူသမွ်သည္ သမၼာကမၼႏၲခ်ည္းတည္း။

သမၼာအာဇီ၀

[အာဇီ၀-အသက္ေမြးဖုိ႔ ပစၥည္းရွာေဖြမႈ၊]  ပါဏာတိပါတ စေသာ ဒုစ႐ုိက္ မပါေစဘဲ တရားသျဖင့္ လယ္ယာလုပ္၍ ကုန္ေရာင္း၍ ေငြေခ်း၍ အသက္ေမြးျခင္း, ကုိယ္ျဖင့္ ရင္းႏွီး၍ ပညာျဖင့္ ရင္းႏွီး၍ အသက္ေမြးျခင္း, အခ်ဳပ္ အားျဖင့္ ငါးပါးသီလ မပ်က္ေအာင္ အသက္ေမြးျခင္းသည္ ““သမၼာ အာဇီ၀”” ျဖစ္၏၊ ထုိသုိ႔ မဟုတ္ဘဲ ဒုစ႐ုိက္မႈျဖင့္ အသက္ေမြးျခင္း, လိမ္လည္ လွည့္စား၍ ေရာင္း၀ယ္ အသက္ေမြးျခင္းသည္ ““မိစၦာဇီ၀”” ျဖစ္၏။

ရဟန္းမိစၦာဇီ၀

ရဟန္းျဖစ္လွ်င္ လူတုိ႔၌ ျဖစ္တတ္ေသာ မိစၦာဇီ၀မ်ားအျပင္ (၀ိနည္းေတာ္ႏွင့္မညီေသာ) ဒကာ ဒကာမတုိ႔ကုိ ေလာကြတ္ပ်ဴငွာ ျပဳျခင္း, သူတုိ႔ လာေသာအခါ ဖ်ာ သင္ျဖဴး ခင္းေပးျခင္း, ထမင္း လက္ဖက္ရည္ေပးျခင္း, သင့္ေတာ္႐ံုထက္ ပုိမုိလ်က္ မ်က္ႏွာလုိ မ်က္ႏွာရ အေရးေပးျခင္း, ကေလး ပါလာလွ်င္ ထုိကေလးကုိ ေခ်ာ့ျမႇဴျခင္း, မုန္႔ေပးျခင္း စသည္တုိ႔ကုိ မိမိအား လွဴခ်င္လာေအာင္ ေက်းဇူးတင္ေအာင္ ျပဳသည့္တြက္ လူတို႔က ျပန္၍ လွဴအပ္ေသာ ပစၥည္း၊ မိမိအား ၾကည္ညိဳလာေအာင္ လူတုိ႔အိမ္၌ ထြက္၀င္ ႏႈတ္ဆက္၍ ၾကည္ညိဳေသာေၾကာင့္ ရအပ္ ေသာ ပစၥည္း၊ သစ္သီး ပန္း ေဆးေပးသျဖင့္ ျပန္၍ လွဴေသာ ပစၥည္း မ်ားလည္း မိစၦာဇီ၀ ျဖစ္၏။

          အခ်ဳပ္မွာ…ကုိယ္တုိင္ျဖစ္ေစ, အလံ႐ွဴးထား၍ျဖစ္ေစ, ဆြယ္မွ ရအပ္ေသာ ဆြမ္း သကၤန္း ေက်ာင္း ေဆး စေသာ ပစၥည္းဟူသမွ် ရဟန္းမ်ားအတြက္ မိစၦာဇီ၀ခ်ည္းတည္း၊ လူမ်ား၌ မိစၦာဇီ၀ပစၥည္းကုိ ရေအာင္ ရွာေဖြတုန္းက အျပစ္ရွိေသာ္လည္း သံုးစဲြခုိက္မွာ တရားသျဖင့္ သံုးစဲြပါမူ အျပစ္မရွိေပ၊ ရဟန္းမ်ား၌ကား သံုးစဲြေနတုန္းမွာလည္း အျပစ္ရွိ၏၊ ထုိပစၥည္းကုိ ဥစၥာရွင္ ရဟန္းသာမက အျခား ရဟန္းမ်ားလည္း မသံုးစဲြေကာင္းေတာ့ေခ်၊ သံုးစဲြတုိင္း သံုးစဲြတုိင္း ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္ၾကေလသည္။

တင္ျပသူ Yanan Sanein အခ်ိန္ 5:16 AM