အမရပူရျမိဳ႔ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာဂႏၶာရံု ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိဝံသ-၏ ၾသဝါဒကထာ

(၁)။ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္၏ အစြမ္းသံုးပါး-၁။ သိရန္မွန္က, မက်န္ရေအာင္, လံုးဝစံုလင္, အကုန္ျမင္, သဗၺဥ္ဉာဏ္ေတာ္ အစြမ္းတည္း။
၂။ သိသည့္တရား, မ်ားအျပား၌, ေဟာထားစဖြယ္, နည္းသြယ္သြယ္ကို, ျခယ္လွယ္စံုလင္, အကုန္ျမင္, သဗၺဥ္ဉာဏ္ေတာ္ အစြမ္းတည္း။
၃။ ကၽြတ္ထိုက္ၾကေပ, မ်ားေဝေန၏, ဣေျႏၵစရိုက္, သူ႔အႀကိဳက္ကို, ႏႈိက္ခၽြတ္စံုလင္, အကုန္ျမင္, သဗၺဥ္ဉာဏ္ေတာ္ အစြမ္းတည္း။
၄။ ဉာဏ္ေတာ္စြမ္းပကား, ဤသံုးပါးေၾကာင့္, အမ်ားေဝေန, ကၽြတ္လြတ္ေစဖို႔, မေနမနား, သက္ေတာ္အားျဖင့္, ႀကီးမားေလဘိ, ရွစ္ဆယ္ျပည့္၍, ပရိနိဗၺာန္, စံသည့္တိုင္ေအာင္, သယ္ယူေဆာင္, ဘုန္းေခါင္ ငါတို႔ ဘုရားတည္း။

(ဘုရားရွင္ ပြင့္ေတာ္မူရျခင္း၏ ရလာဘ္)
ဘုရားရွင္ေတာ္, မပြင့္ေပၚလွ်င္, လူေတာ္အမ်ား, စိတ္ေကာင္းထားလည္း, ဤကားကုသိုလ္, အကုိသလ္ႏွင့္, ထိုထိုဘံုဘဝ, မသိရ, မ်ားလွ အျပစ္ေတြ။
ဘုရားရွင္ေတာ္, ပြင့္ထြန္းေပၚ၍, ေဟာေဖာ္ညႊန္ၾကား, ျမတ္တရားေၾကာင့္, ဤကားကုသုိလ္, အကုသိုလ္ႏွင့္, ထိုထိုဘံုဘဝ, သိၾကရ, မ်ားလွ ေက်းဇူးေတြ။
ေက်းဇူးေတာ္ရင္, ဘုရားရွင္ကို, ေန႔စဥ္မျပတ္, ေက်းဇူးဆပ္ဖို႔, အျမတ္ရတနာ, သာသနာ၏, ႏွစ္ျဖာဝန္ထမ္း, လြန္ႀကိဳးပမ္း, လူစြမ္း ျပၾကေစ။

ငရဲရွိတယ္, တိစၧာန္ရွိတယ္, ျပိတၱာရွိတယ္, လူနံု လူမြဲ လူဆင္းရဲ ရွိတယ္, ေသရဦးမယ္ သတိထား။

သံေဝဂဝတၳဳ ရွစ္ပါး
အမိဝမ္းေခါင္း, ဆယ္လေညာင္းမွ်, ေအာင္းခဲ့ရေခ်, တည္သေႏၶႏွင့္, လူ႔ေျပလူ႔ရြာ, ေရာက္ျပန္ပါလည္း, အို နာ ေသေရး, ဒုကၡေဘးေၾကာင့္, စိတ္ေအးကိုယ္ခိုင္, မေနႏိုင္ခဲ့, ဆိုင္ဆိုင္ဒုကၡ, ခံျပီးမွလည္း, မ်ားလွပါယ္ရြာ, ေရာက္ၾကရွာ၏။
အတီတာေရွး, ဤဝဋ္ေဘးႏွင့္, ေနာင္ေရး နာဂါတ္, ဒုကၡထပ္လိမ့္, မျပတ္ခုခါ, ျဖစ္တံုးမွာလည္း, အစာရွာရ, ထိုဒုကၡေၾကာင့္, ေန႔ညမဟူ, ကိုယ္စိတ္ပူ၍, သူသူငါငါ, မသက္သာသည္, ရွစ္ျဖာသံေဝ ရေၾကာင္းတည္း။

မီး ၁၁-ပါး
သူသူငါငါ, ျဖစ္ေလရာဝယ္, ဦးစြာႀကိဳဆီး, ဇာတိမီးက, အျပီးပံုေသ, ေလာင္ျမိဳက္ေလ၏။
မေသြတစ္သီး, ဇရာမီးလည္း, အျပီးေနာက္မွာ, ကပ္လ်က္ပါ၏။
မကြာေစရ, မရဏဟု, တစ္ဘဝဖ်က္ဆီး, ေလာင္သည့္မီးလည္း, ျငီးျငီးေျပာင္ေျပာင္, အျမဲေလာင္၏။
ေလာင္ပံုေလာင္အား, မထင္ရွားပဲ, ႏုထြားျပိဳျမစ္, အရြယ္ျဖစ္ေသာ္, အခ်စ္ရာဂ, မီးေတြထ၍, ေဒါသထန္ျပင္း, ေမာဟညႇဥ္း၏။
မကင္းႏိုင္ေအာင္, ထို႔ေနာက္ေနာင္လည္း, ေတာက္ေလာင္ဖိစီး, ေသာကမီးေၾကာင့္, ဝမ္းနည္းဖြယ္ေတြ, အေထြေထြႏွင့္, ပရိေဒဝ, ငိုေၾကြးၾကဖို႔, ဒုကၡလည္းထပ္, ေဒါမနသ္ႏွင့္, ဆက္စပ္မကြာ, ဥပါယာသ, လြန္ျပင္းပ်၍, သက္မွ်မရွဴ, တက္ေအာင္ပူသည္,---ဆူဆူဆယ့္တစ္ မီးေတာက္တည္း။

အနိစၥ, ဒုကၡ, အနတၱ, လကၡဏာေရး ၃-ပါး
အိုအိုလူမ်ား, သတိထားေလာ့, သြားဆဲကာလ, ခါသမယဝယ္, ပထမေျခလွမ္း, ရုပ္နာမ္တန္းတို႔, လွမ္း ဒုတိယ, မေရာက္ၾကဘူး၊
ဒုတိယလွမ္း, ရုပ္နာမ္တန္းလည္း, လွမ္း တတိယ, မေရာက္ၾကပင္၊
တစ္လွမ္းတြင္လည္း, ေျမႇာက္စဥ္တစ္မ်ိဳး, ေရွ႔တိုးတစ္ဖံု, လြန္ပံုတစ္ဝ, ေအာက္ခ်တစ္ခင္း, ထိျခင္းတေလြ႔, ဖိနင္းေစ့ေအာင္, တေရြ႔ေရြ႔ျမန္း, အခန္းခန္း၌, ေျခလွမ္းပိုင္းျခား, စိတ္ေျခာက္ပါးဝယ္, သြယ္သြယ္နာမ္တန္း, ရုပ္အတန္းတို႔, ႏွမ္းအိုးခင္းထက္, ႏွမ္းေတြက်က္သို႔, ျဖစ္ပ်က္ေနရ, အနိစၥသည္, ဒုကၡ-အနတၱခ်ည္းသာတည္း။

ဆရာေတာ့္ အဓိ႒ာန္
ဗုဒၶျမတ္စြာ ေလာင္းလ်ာတုန္းက, ေနာက္ဆံုးအထိ ပါရမီ။
လူနတ္မ်ားစြာ ခ်မ္းသာေရးမို႔, အသက္ေပးလို႔ ျဖည့္ခဲ့သည္။
ဗုဒၶျမတ္စြာ ဘာသာအတြက္မို႔, ငါပါအသက္ ဆံုးေစမည္။
ေနာက္မဆုတ္ေပါင္ ခုလိုေတြးလို႔, ကုသိုလ္ေရးမို႔ ႀကိဳးစားမည္။
( ဒို႔လဲ ႀကိဳးစားမည္ )