ဆုံႏုိင္ခြင့္ (သုိ႔) ပါရမီျဖည့္ဖက္ (၁)

။ အခ်ိန္ 9/16/2013 10:09:00 PM

စာေရးသူ = မနာပဒါယီ အရွင္၀ိစိတၱ(ဒုိက္ဦး)

“ပါရမီျဖည့္ဖက္

အသာတၾကည္ေထြးဖက္

သံသရာခရီးတစ္ေလွ်ာက္

ဆုံႏုိင္ခြင့္ေဖာက္ရင္း

နိဗၺာန္ေရႊျပည္အေရာက္

အတူေလွ်ာက္ၾကစုိ႔”

“ဆုံႏုိင္ခြင့္ (သုိ႔) ပါရမီျဖည့္ဖက္”ဆုိတဲ့ ဒီေခါင္းစဥ္ေလးက ေခတ္ဆန္ေနၿပီး သီခ်င္းေခါင္းစဥ္လုိလုိ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ ေခတ္လူငယ္တစ္ေယာက္က ေမးလာတဲ့ အေမးေလးအေပၚမူတည္ၿပီး မွတ္မိလြယ္ေအာင္ ဒီလုိအမည္ေလး ေပးလုိက္တာပါ။ ၾကာပါၿပီ ဒကာေလးတစ္ေယာက္ ေမးထားဖူးတဲ့ ေမးခြန္းေလးတစ္ခုပါ။ သူက “အရွင္ဘုရား နားနဲ႔မနာ ဖဝါးနဲ႔ နာပါဘုရား။ တပည့္ေတာ္မွာ ခ်စ္သူရွိပါတယ္၊ တပည့္ေတာ္လည္း သူ႔ကုိအရမ္းခ်စ္သလုိ၊ သူကလည္း တပည့္ေတာ္ကုိ သိပ္ခ်စ္ပါတယ္ဘုရား၊ ႐ုိးသားစြာ ဝန္ခံရရင္ တပည့္ေတာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ဒီဘဝမွာ နိဗၺာန္အထိ ေရာက္ဖုိ႔ဆႏၵမရွိေသးပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ သံသရာခရီးမွာေတာ့ ဘဝတုိင္းအတူဆုံၿပီး တစ္ေယာက္အေပၚတစ္ေယာက္ နားလည္မႈနဲ႔ ပါရမီေတြ ရသေလာက္ျဖည့္ခ်င္ပါေသးတယ္၊ အဲဒါ တပည့္ေတာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ဘဝတုိင္းမွာ အတူဆုံႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ဘယ္လုိက်င့္သုံး ေနထုိင္ၿပီး ဘယ္လုိကုသုိလ္မ်ိဳးေတြ လုပ္သင့္တယ္ဆုိတာ လမ္းညႊန္ေပးေတာ္မူပါဘုရား” လုိ႔ ေမးေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ သူ႔အေမးအတုိင္း ဒီဘဝအတြက္ေရာ ေနာင္သံသရာ အတြက္ပါ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္နဲ႔ ဆုံႏုိင္ခြင့္ ရေစမယ့္ အေၾကာင္းေလးေတြကုိ ေဟာေျပာေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အခုေတာ့ အဲဒီလုိ အလားတူ ေမးခြန္းမ်ိဳးေလးတစ္ခု ေမးထားတာရွိလုိ႔ ဒီစာစုေလးေရးၿပီး အေျဖေပးလုိက္တဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ 

ဒီေမးခြန္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အေျဖေပးဖုိ႔ အေျဖေရးရင္း ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရား အေလာင္းေတာ္ သုေမဓာ ရွင္ရေသ့ဘဝက ဒီပကၤရာ ျမတ္စြာဘုရားထံမွာ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ ခံယူေနတဲ့အခ်ိန္ ရွင္ရေသ့ေဘးမွာ ရွင္ရေသ့နဲ႔အတူ ဘဝဆက္တုိင္း ပါရမီျဖည့္ဖက္အျဖစ္ အတူဆုံၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာ နိဗၺာန္ကုိ အတူဝင္ပါရေစဆုိကာ ဆုပန္ခဲ့တဲ့ ယေသာ္ဓရာ အေလာင္းေတာ္ သုမိတၱအမည္ရတဲ့ ပုဏၰားပ်ိဳမေလးရဲ႕ ပုံရိပ္ကုိ သတိျပဳမိျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ စကၤာပူမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ဒကာမေလး တစ္ေယာက္ကလည္း သူ႔ဘဝမွာ အဲဒီသုေမဓာ ရွင္ရေသ့ေဘးက ၾကားပန္းေလးေတြကုိင္ၿပီး ပါရမီျဖည့္ဖက္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ သုမိတၱာလုိ အမ်ိဳးသမီးေလးကုိ အားက်ေၾကာင္း အဲဒီလုိပဲ ပါရမီ ျဖည့္ဖက္ေကာင္းေတြ ျဖစ္ခ်င္ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားဖူးပါတယ္။ 

မွန္ပါတယ္။ ဘုရားေလာင္း သုေမဓာ ရွင္ရေသ့ဘဝကေန ပါရမီျဖည့္လာခဲ့တဲ့ သုမိတၱာ ပုေဏၰးမေလးဟာ ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရား ေနာက္ဆုံးဘုရား ျဖစ္ေတာ္မူမယ့္ သိဒၶတၱမင္းသားဘဝမွာလည္း ယေသာ္ဓရာအမည္နဲ႔ ဘဝတုိင္းအတူဆုံကာ ပါရမီျဖည့္ဖက္ေကာင္းအျဖစ္ နိဗၺာန္ကုိ ဝင္စံသြားႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ဘဝတုိင္းဆုံႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ပါရမီေကာင္းေတြျဖည့္ဆည္းၿပီး ေကာင္းမႈမ်ိဳးေစ့ေလးမ်ားကုိ အတူတူစုိက္ပ်ိဳးရင္း အဲဒီမ်ိဳးေစ့ရဲ႕ အသီးအပြင့္အျဖစ္ ဆုံႏုိင္ခြင့္တစ္ခုကုိ ရယူခဲ့ၾကတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းႀကီးမ်ားရဲ႕ သမုိင္းေၾကာင္းေလးေတြကုိ အားက်ကာ တစ္ခ်ိဳ႕က အဲဒီလုိ ပါရမီျဖည့္ဖက္အျဖစ္ ဆုံႏုိင္ခြင့္ ဆက္လုိၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔အတြက္ကေတာ့ ဒီဘဝမွာ ကိေလသာကုန္ခမ္း နိဗၺာန္စံျမန္းေရးထက္ သံသရာခရီအတြက္ အတူခရီးဆက္ၿပီး ဆုံႏုိင္ခြင့္နဲ႔ အတူလက္တဲြၾကဖုိ႔က ပုိအေရးႀကီးေကာင္း ႀကီးေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကလည္း သူတုိ႔ေလးေတြရ႕ဲ ကုိယ္ပုိင္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သံသရာရွည္ေပမယ့္ သံေယာဇဥ္ႀကိဳးကုိ မျဖတ္ခ်င္ေသးတဲ့ သူတုိ႔အတြက္ကေတာ့ ဒီလုိဆုံႏုိင္ခြင့္မ်ိဳးကုိ ေတာင့္တတာဟာ အျပစ္ေျပာစရာ မဟုတ္ပါဘူး။ အနာဂတ္ဘဝဟာ ဘာမွမေသခ်ာေပမယ့္ ေသခ်ာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ၿပီး ဆုံႏုိင္ခြင့္အတြက္ တဲြလက္ဆက္ဖုိ႔ဆုိတာဟာ အေၾကာင္းအက်ိဳး ညီညြတ္ရင္ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ 

တကယ္ေတာ့ ဆုံႏုိင္ခြင့္ ရေစဖုိ႔ ပါရမီျဖည့္ၾကတယ္ဆိုတာ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာ စတဲ့ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြ လုပ္ၾကတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကုသုိလ္ အစြမ္းေတြ ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ ျပည့္လာေအာင္၊ အဲဒီ ကုသုိလ္အစြမ္းေတြနဲ႔ ကုိယ့္အက်ိဳး၊ သူ႔အက်ိဳးကုိ ေဆာင္ႏုိင္ေအာင္ အားထုတ္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ကုသုိလ္အလုပ္ေတြ အားထုတ္တဲ့အခါ တစ္ဦးတည္း လုပ္ၾကသလုိ စိတ္တူကုိယ္တူ ဝါသနာ တူတဲ့သူေတြနဲ႔ အတူလုပ္ၾကတာလည္း ရွိပါတယ္။ တစ္ဦးတည္းလုပ္ၿပီး ဒီအစြမ္းေတြနဲ႔ သံသရာမွသည္ နိဗၺာန္အထိ ခရီးဆက္ၾကသူေတြ ရွိသလုိ ႏွစ္ဦးသုံးဦးမွသည္ အစုအဖဲြ႔လုိက္ အတူတကြ ျပဳလုပ္ၾကရင္း ဘဝတုိင္း ေကာင္းစားေရးအတြက္ အားျဖည့္ၾကတဲ့ သူေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာ စတဲ့ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေလးေတြ လုပ္ကာ ပါရမီျဖည့္ၾကသူေတြ အေနနဲ႔ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္းလည္း သံသရာ ခရီးကုိ ေလွ်ာက္ႏိုင္ၾကသလုိ ႏွစ္ဦးသေဘာတူလည္း သံသရာ ခရီးတစ္ေလွ်ာက္ ဆုံႏုိင္ခြင့္ေဖာက္ရင္း နိဗၺာန္အထိ ေလွ်ာက္ႏုိင္ၾကတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘဝတုိင္း အတူဆုံခ်င္တဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြကို အတူဆည္းပူးၿပီး ပါရမီျဖည့္ဖက္မ်ားအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီလုိ ပါရမီျဖည့္ဖက္အျဖစ္ ဆုံႏုိင္ခြင့္တည္ေဆာက္တဲ့ အခါမွာ အတိတ္ဘဝရဲ႕ အက်ိဳးေပးေတြကုိ အေၾကာင္းခံ၊ ဒီဘဝမွာ တစ္ဦးအက်ိဳးကုိ တစ္ဦးကေဆာင္ရင္း ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ညီညြတ္မႈကုိ တည္ေဆာက္ၿပီး ေစတနာေကာင္းနဲ႔ အက်င့္ေကာင္းကုိ အေျခခံကာ အေျဖမွန္တဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြနဲ႔ ခရီးဆက္ၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာင္သံသရာမွာ ဆုံႏုိင္ခြင့္ရဖုိ႔အတြက္ လက္ရွိပစၥဳပၸန္ ဘဝမွာလည္း လက္ခ်င္းဆက္ႏုိင္ဖုိ႔ဟာ အေရးႀကီးလွတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဘဝမွာ အခ်စ္ေတြနဲ႔ ၿမဲေနႏုိင္မွ ေနာင္သံသရာအထိလည္း အတူတြဲေနႏုိင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘဝတုိင္းဆုံခ်င္ေပမယ့္ လက္ရွိဘဝမွာ ကတုံကယင္နဲ႔ဆုိရင္ ဆုံႏုိင္ခြင့္ဟာ ေဝးလြင့္ေနမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ 

ဗုဒၶစာေပ အဖြင့္ေတြမွာေတာ့ သတၱဝါေတြ လက္ရွိဘဝမွာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးစြာ ေနထုိင္ႏုိင္တဲ့ အေၾကာင္း(၂)ခ်က္ ရွိေၾကာင္းဖြင့္ဆုိျပပါတယ္။ 

“ပုေဗၺဝ သႏၷိဝါေသန၊ ပစၥဳပၸႏၷ ဟိေတနဝါ။

ဧဝံ တံ ဇာယေတ ေပမံ၊ ဥပၸလံဝ ယေထာဒေက။ (ဝိ၊ ႒၊ ၁၊ ပ၊ ၃၅။)

• - ေရွးဘဝ မ်ားစြာက အတူတကြ ေနထုိင္ စားေသာက္ခဲ့ဖူးေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊
• - ယခုဘဝ၌ အက်ိဳးကုိ ေဆာင္ရြက္ေပးေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း 

ဤအေၾကာင္းတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ သတၱဝါတုိ႔သည္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ခ်စ္ခင္ၾကသည္”တဲ့။ ဒါက စာေပအဖြင့္ေတြမွာ လာတဲ့ သတၱဝါေတြ လက္ရွိဘဝမွာ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး ခ်စ္ခင္ျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္း တစ္စိပ္တစ္ေဒသပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ 

ဒီအေၾကာင္းတရားအျပင္ ဘဝတုိင္းဆုံႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ လက္ရွိဘဝေလးမွာ အဖုအထစ္ေတြမရွိ အတူညွိႏုိင္ဖုိ႔ကလည္း လုိအပ္လွတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ အတူလက္တဲြေဖာ္ေတြၾကားမွာ နားလည္မႈ ရွိေနဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ”Love is understanding- အခ်စ္ဆုိတာ နားလည္ျခင္းပဲ”လုိ႔ ဆုိတဲ့အတုိင္း တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ နားလည္မႈ ရွိေနၾကရင္ ခ်စ္စကုိရွည္ေစၿပီး မုန္းစကုိ တုိေနေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ နားလည္မႈ ရွိေနမွ သံသယေတြ ေပ်ာက္ေနမွာျဖစ္ၿပီး သံသယေတြ မရွိမွလည္း တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အဖုအထစ္မရွိ လက္တဲြႏုိင္မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အေရးႀကီးဆုံက နားလည္မႈ ရွိၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ၾကားမွာ နားလည္မႈလဲြလာၿပီဆုိရင္ သံသယေတြ တုိးလာတတ္ၿပီး အဲဒီသံသယေတြကပဲ မေက်နပ္ခ်က္ေတြ၊ အလုိမက်မႈေတြ၊ အစာမေၾကတာေတြ စသျဖင့္ ျဖစ္ေပၚလာကာ ေနာက္ဆုံေပါက္ကဲြတဲ့ အဆင့္အထိ ေရာက္သြားၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအဆင့္ ေရာက္သြားၿပီဆုိရင္ေတာ့ ဘဝလက္တြဲေဖာ္ အျဖစ္ဟာ အေတာ္ကုိ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ယူမွ ရႏုိင္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရင္းစစ္ေတာ့ နားလည္မႈလဲြရာကေန စခဲ့ၾကတဲ့ အခ်စ္ျပယ္မႈဟာ ေနာင္ဘဝမေျပာနဲ႔ ဒီဘဝမွာကုိပဲ မဆုံခ်င္ၾကတဲ့အထိ သက္ေရာက္သြားႏုိင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာင္ဘဝဆက္တုိင္း ဆုံႏုိင္ခြင့္ဟာ လက္ရွိဘဝရဲ႕ ဆုံမွတ္အေပၚမွာ အဓိက မူတည္ေနတယ္ဆုိတာ သတိျပဳၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘဝတုိင္း ဆုံႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ လက္ရွိဘဝမွာပဲ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး နာလည္မႈကုိ အေျခခံတဲ့ တဲြလက္ညီတဲ့ ဆုံႏုိင္ခြင့္ကုိ အရင္ဆုံး ႀကိဳးစားတည္ေဆာက္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။