နိဗၺာန္တိုင္ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္တဲ့ ပရိတ္တရားေတာ္။

         ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြဟာ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘ၀ကစၿပီး “ပရိတၱ” လို႔ေခၚတဲ့
အႏၱရာယ္ကို ကင္းရွင္းေစႏိုင္တဲ့ ျမတ္စြာဘုရား တရားေတာ္ေတြကို က်က္မွတ္ၾကတယ္။ အ
ခါအားေလ်ာ္စြာ ပရိတ္တရားေတာ္ကို နာယူၾကပါတယ္၊ ရြတ္ဖတ္ၾကပါတယ္၊ သရဇၩာယ္ၾက
ပါတယ္။ အဲဒီလို ရြတ္ဖတ္သရဇၩာယ္ နာယူၾကတဲ့ ပရိတ္တရားေတာ္ေတြရဲ႕ အဓိပၸာယ္ေတြကို

ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိဖို႔ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိရင္ ဒီ ပရိတ္တ
ရားေတာ္ေတြထဲမွာ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္တရားေတြ ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာထားပါ
တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ပရိတ္တရားေတာ္ဆိုတာ ရြတ္ဖတ္သရဇၩာယ္၊ နာယူရံုတင္မက။ နာယူ
မွတ္သားၿပီးေတာ့ လိုက္နာက်င့္သံုးၾကမယ္ဆိုရင္ မ်က္ေမွာက္ဘ၀မွာလည္း ေကာင္းက်ိဳး
ခ်မ္းသာေတြကို ရပါမယ္။ တမလြန္ဘ၀မွာလည္း ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြ ရႏိုင္ပါတယ္။
ေနာက္ဆံုး နိဗၺာန္တိုင္ မ်က္ေမွာက္ျပဳ အက်ိဳးရွိႏိုင္ပါတယ္။
         ဗုဒၶျမတ္စြာ ေဟာၾကားတဲ့ တရားေတြဟာ ယံုၾကည္ရံုသက္သက္နဲ႔ မွတ္သားရမယ့္ တ
ရားမ်ိဳးေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ သေဘာေပါက္ နားလည္ရမယ့္ တရားေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္
မို႔ မဂၢင္ရွစ္ပါးထဲမွာဆိုရင္ ျမတ္စြာဘုရားက “သမၼာဒိဌိ”  မွန္မွန္ကန္ကန္ျမင္ျခင္းဆိုတဲ့ အသိ
ဉာဏ္ဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ သူေတာ္စင္တို႔အတြက္ အေရးႀကီးဆံုးအရာတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ နား
လည္သေဘာေပါက္မွ ပိုၿပီး ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြ ရႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဘာသာေရး
ကိစၥ ေဆာင္ရြတ္တဲ့အခါမွာ အျခားဘာသာေတြနဲ႔ မတူပါ။ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ေဆာင္ရြတ္မွဳက နား
လည္မွဳအေပၚမွာ အေျခခံပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဘာသာတရားနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး အရာခပ္သိမ္း
ကို နားလည္ေအာင္ ႀကိဳးစားရပါတယ္။
         လူဆိုတာ (၂၄ နာရီ) ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ဘ၀တစ္ခုကို ျဖတ္သန္းၿပီး ေနၾကရပါတယ္။ ဒီ
လို ျဖတ္သန္းတဲ့အခါမွာ ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ ျဖတ္သန္းရမယ္၊ ဘယ္လို ေနရမယ္၊ ဘယ္လို ထိုင္ရ
မယ္ဆိုတာ ဗုဒၶက လမ္းညႊန္ထားတာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီ လမ္းညႊန္ခ်က္အတိုင္း လိုက္နာက်င့္
သံုးႏိုင္မယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ မ်က္ေမွာက္ဘ၀မွာလည္း ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြကို ရႏိုင္ပါတယ္။
တမလြန္ဘ၀မွာလည္း ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြ ရႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ နိဗၺာန္တိုင္
ေရာက္ရွိႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလို နည္းစနစ္ေကာင္းေတြ ညႊန္ျပထားတာ လူေတြဟာသိဖို႔ အင္မ
တန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။
         သိသည္ျဖစ္ေစ၊ မသိသည္ျဖစ္ေစ ဘ၀တစ္ခုကို ျဖတ္သန္းၿပီးေတာ့ အခ်ိန္ကုန္ၾကရ
မွာေတာ့ အတူတူပါပဲ။ သို႔ေသာ္ ျဖတ္သန္းၿပီး အခ်ိန္ကုန္တာခ်င္း တူေပမယ့္လို႔ အက်ိဳးရွိတဲ့
လူ၊ အက်ိဳးမရွိတဲ့လူဆိုတာ ႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားပါတယ္။ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြကိုရေအာင္ ယူ
ႏိုင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ တကယ့္လူလိမၼာပညာရွိလို႔ ေခၚပါတယ္။ ကိုယ့္ဘ၀ခရီးမွာ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္း
သာေတြကို ရေအာင္မယူႏိုင္ဘူးဆိုလို႔ရွိရင္ ဘ၀တစ္ခုမက (တစ္သံသရာ အတြက္) နစ္နာပါ
တယ္။ ဆံုရွံဳးပါတယ္။
         ဒါေၾကာင့္မို႔ ဒီလို တရားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ယူႏိုင္ေအာင္၊ ယူတတ္ေအာင္လို႔ ဆိုၿပီး
စာေပေတြ သင္ယူၾကရပါတယ္။ တရားဓမၼေတြ နာၾကားၾကရပါတယ္။ ဘယ္အရာက အေရး
ႀကီးတယ္၊ ဘယ္အရာက အေရးမႀကီးဘူး၊ ဘယ္ဟာက တန္ဖိုးရွိတယ္၊ ဘယ္ဟာက တန္ဖိုး
မရွိဘူး သိေအာင္လုပ္ၾကရပါတယ္။
                ေလာကလူေတြဟာ ပစၥည္းဥစၥာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ခြဲျခားေ၀ဖန္တတ္ၾကပါတယ္။
သို႔ေသာ္ ကိုယ့္ရင္ထဲ ႏွလံုးထဲမွာ ျဖစ္ေစရမယ့္တရားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ခြဲျခားသိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ
အလြန္နည္းပါးပါတယ္။
         ဒါေၾကာင့္မို႔ တို႔တေတြလည္း မွန္မွန္ကန္ကန္ သိရွိနားလည္ဖို႔ ျမတ္စြာဘုရားေဟာ
ၾကားတဲ့တရားေတြ ၾကားနာၾကရပါမယ္၊ မွတ္သားၾကရပါမယ္၊ ဗဟုသုတ ဆည္းပူးၾကရပါ
မယ္ဆိုတဲ့ အသိတရားေတြ ရရွိကာ ေနာက္ဆံုးမွာ သံသရာ၀ဋ္ကလြတ္တဲ့ နိဗၺာန္ဆိုတဲ့ ခ်မ္း
သာသုခကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ၾကမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ ကိုယ္စီ ကိုယ္စီ သေဘာက်ၿပီး ဗုဒၶဓမၼ
က်င့္စဥ္အတိုင္း မိမိဘ၀ တိုးတက္လာေအာင္ က်င့္ႀကံႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ေတာ္မူႏီုင္ၾကပါ
ေစ ကုန္သတည္း။ ။
{ ၁၃၇၃ ခုႏွစ္၊ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔၊ မႏၱေလးတိုင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္ႀကီးတံခြန္ၿမိဳ႕နယ္၊
    ၈ ရပ္ကြက္၌ အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ(Ph.D) ေဟာၾကားေသာ ပုဗၺဏွသုတ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္
     တရားေတာ္မွေကာက္ႏုတ္ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။}
    (မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္
                    ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)

     ဦးသိန္းေ၀။
           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။

Posted by ဦးသိန္းေ၀ at 5:12 AM