မိဘႏွစ္ပါးကို ဆြမ္းခံေကၽြးေသာ ရဟန္း။

          သာ၀တၳိျပည္တြင္  တစ္ဆယ့္ရွစ္ကုေဋ  ၾကြယ္၀ေသာ သူေဌးဇနီးေမာင္ႏွံ၌ တစ္ဦးတည္းေသာ
သားတစ္ေယာက္ရွိ၏။  ထိုသားသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏  တရားေတာ္ကို နာရ၍  သာသနာေတာ္၌ ထက္ 
သန္ေသာ သဒၶါတရား ျဖစ္ေပၚၿပီးလွ်င္ ရဟန္းျပဳခြင့္ေပးရန္ မိဘမ်ားထံ ခြင့္ပန္သျဖင့္  ခြင့္မျပဳလိုေသာ္
လည္း  တစ္ဦးတည္းေသာသား စိတ္ခ်မ္းသာေရးအတြက္ မိဘမ်ားက ခြင့္ျပဳလိုက္ရ၏။

         ရဟန္းသစ္သည္ တိုင္းစြန္ျပည္ဖ်ားရွိ ရြာငယ္တစ္ရြာအနီး  ေတာရေက်ာင္း၌  သီတင္းသံုးလ်က္
၀ိပႆနာ တရားကို ႀကိဳးစားအားထုတ္၏။  ရဟန္းေတာ္သည္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ တိုင္တိုင္ ႀကိဳးစားအား
ထုတ္ေသာ္လည္း တရားထူး မရႏိုင္ ျဖစ္ေန၏။
         ထို တစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ အတြင္း၌ ရဟန္းေတာ္၏။ ခမည္းေတာ္ မယ္ေတာ္မ်ားမွာ အေၾကာင္းအမ်ိဳး
မ်ိဳးေၾကာင့္ စည္းစိမ္ဥစၥာ ပ်က္စီးခဲ့ရာ ခြက္လက္စြဲကာ ေတာင္းစားရသည့္ အေျခအေနသို႔ေရာက္ခဲ့ရ၏။
         သာ၀တၳိမွ  ရဟန္းေတာ္တစ္ပါး  အဆိုပါ ေတာေက်ာင္းသို႔  ေရာက္လာသျဖင့္  မိဘမ်ားျဖစ္ၾက
ေသာ  တစ္ဆယ့္ရွစ္ကုေဋ  ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာသည့္ သူေဌးဇနီးေမာင္ႏွံ အေၾကာင္း ေမးျမန္းျဖစ္၏။  မိဘ
မ်ား၏  ဒုကၡကို  သားရဟန္းေတာ္ ၾကားသိရေသာအခါ  တစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္တိုင္  တရားထူး  မရႏိုင္ေသာ
ေၾကာင့္ တစ္ေၾကာင္း၊ အိုမင္းၿပီး ဒုကၡေရာက္ေနေသာ မိဘကို ကိုယ္တိုင္လုပ္ေကၽြးျပဳစု လိုေသာေၾကာင့္
တစ္ေၾကာင္း၊ လူ၀တ္လဲရန္ သာ၀တၳိသို႔ ျပန္ၾကြလာ၏။ လူ၀တ္မလဲမီ ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးေျမာ္လိုသျဖင့္
ျမတ္စြာဘုရားထံေမွာက္သို႔ ေရာက္ခဲ့၏။
         ျမတ္စြာဘုရားက “ မာတု ေပါသကသုတ္ ” တရားေတာ္ကို ေဟာၾကားကာ မိဘတို႔၏ ဂုဏ္ေက်း
ဇူးကို ေဖာ္က်ဴးၿပီးလွ်င္ ရဟန္းဘ၀ျဖင့္လည္း မိဘတို႔ကို လုပ္ေကၽြးျပဳစုႏိုင္ေၾကာင္း  မိန္႔ၾကားေတာ္မူရာ
ထိုရဟန္းမွာ လူ၀တ္မလဲ ျဖစ္ေတာ့ေပ။
         ရဟန္းေတာ္သည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းမွ ထြက္ခြာခဲ့ၿပီးလွ်င္ သာ၀တၳိၿမိဳ႕ထဲသို႔ ဆြမ္းခံၾကြရာ ယာဂု
ဆြမ္း တစ္သပိတ္ ရရွိခဲ့၏။ ထိုရဟန္းသည္ မိဘမ်ားကို ရွာေဖြ၍ ေတြ႔ေသာအခါ ယာဂုဆြမ္းျဖင့္ ျပဳစုလုပ္
ေကၽြး၏။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ မိဘႏွစ္ပါးကို ဆြမ္းခံလ်က္ ေကၽြးေမြးျပဳစု ေနခဲ့၏။ ေရပူေရခ်မ္း ေျခဆုပ္လက္
နယ္ ျပဳစုေစာင့္ေရာက္၏။
        ဤအေၾကာင္းကို  အခ်ိဳ႕ေသာ  ရဟန္းမ်ား သိေသာအခါ  ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားက  သဒၶါတရားျဖင့္ 
လွဴဒါန္းေသာဆြမ္းကို  လူတို႔အား မေပး မေကၽြးသင့္ဟု ယူဆသျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရားအား ေလွ်ာက္ၾက၏။
ျမတ္စြာဘုရားက  ထိုရဟန္းကို  ေခၚ၍ေမးရာ  အျခားရဟန္းမ်ား ေလွ်ာက္ထားသည့္အတိုင္း  ဟုတ္မွန္
ေၾကာင္း ၀န္ခံေလွ်ာက္ထား၏။ ျမတ္စြာဘုရားက “ သာဓု သာဓု ခ်စ္သားရဟန္း ” ဟု သာဓုေခၚေတာ္မူ
ၿပီးလွ်င္ “ သု၀ဏၰသာမ ဇာတ္ေတာ္ ” ကို ေဟာေတာ္မူ၏။
        မိဘကို လုပ္ေကၽြးျပဳစုျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာတစ္ပါး ျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ မိဘႏွစ္ပါးကို  
လုပ္ေကၽြးျပဳစုျခင္းျဖင့္ လူခ်မ္းသာ၊ နတ္ခ်မ္းသာ၊ ျဗဟၼာခ်မ္းသာ စံစား ခံစားၿပီး နိဗၺာန္တိုင္ထိ ရေရာက္
ႏိုင္တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္သတည္း။ ။ 
{ခ်မ္းေျမ႔ဆရာေတာ္၏ ခ်မ္းေျမ႔မဂၤလာ သင္စရာမွ ေကာက္ႏုတ္ ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။}
   (မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္
                    ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)

     ဦးသိန္းေ၀။
           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။