ပ႒ာန္းတရား ပြားမ်ားဆည္းကပ္ အက်ိဳးျမတ္

စာေရးသူ ပထမအႀကိမ္ ပ႒ာန္းတရားေတာ္ျမတ္ ပစၥယနိေဒၵသကို ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ရျခင္း အက်ိဳးထူးမ်ား ကိုယ္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္ကို ေရးသားတင္ျပခဲ့ပါတယ္။ ယခုတဖန္ တပည့္မတဦး၏ ကိုယ္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္ကို စာဖတ္သူမ်ား သဒၶါတရား ပြားမ်ားႏိုင္ေစရန္ ထပ္မံေရးသား တင္ျပလိုက္ပါသည္။

စာေရးသူမွာ သမီးကဲ့သို႔ ခ်စ္ခင္ရေသာ တပည့္မတဦး ရွိပါသည္။ သူမ၏ အမည္က မနီလာတင့္။ သူမႏွင့္ လြန္ခဲ့ေသာ ငါးႏွစ္ေက်ာ္က ေတြ႔ဆံုသိကၽြမ္းခဲ့ၾကသည္။ သူမသည္ အသက္(၃၀)ေက်ာ္ တခုလပ္၊ သားတေယာက္ မိခင္ ျဖစ္ျပီး စိတ္သေဘာထား ျဖဴစင္ရိုးသားသည္။

သူမသည္ မႏူးမနပ္အရြယ္ အသက္(၁၉)ႏွစ္တြင္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့သည္။ သားေလးဖြားျမင္ျပီးေနာက္ လပိုင္းအတြင္း အလြန္ခါးသီးေသာ လူမႈဒုကၡႀကီး ေတြ႔ၾကံဳခဲ့ျပီး အိမ္ေထာင္ပ်က္ခဲ့ရသည္။ သူမမွာ မိဘမ်ား မရွိေတာ့သျဖင့္ လူမမည္ ညီမေလးႏွင့္ ေမာင္ေလးႏွစ္ေယာက္တို႔ တာဝန္ပါ သူမအေပၚ ပံုက်လာသည္။

အားကိုးစရာဆို၍ မိခင္ဘက္မွ အသက္(၇၀)ေက်ာ္ အဘြားတဦးသာ ရွိသည္။ အသက္(၂၀)အရြယ္မွစ၍ အဘြားအို၊ ညီမႏွင့္ ေမာင္ေလးမ်ား အပါအဝင္ မွီခိုသူ ငါးေယာက္၏ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ သူမတေယာက္တည္း ရုန္းကန္ရွာေဖြ ေကၽြးေမြးခဲ့ရသည္။ 



သို႔ေသာ္ သူမမွာ ထူးျခားေသာ စြမ္းရည္မ်ား ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး ေကာင္းသည္။ လူ႔ဘဝကို ရိုးရိုးသားသားျဖင့္ ရဲရဲရင္ဆိုင္မည္ဟူေသာ ၾကံ႔ခိုင္သည့္ စိတ္ဓာတ္၊ ႀကီးမားေသာ ဇြဲလုံ႔လႏွင့္ လူ႔ေအာက္က်မခံ ႀကိဳးစားရုန္းကန္မည္ဟူေသာ သတၱိမ်ား ရွိသည္။


သူမသည္ ႏွမ္းရိတ္၊ ဆီးသီးေကာက္၊ အေၾကာ္ေရာင္း၊ ရက္ကန္းခတ္ အပါအဝင္ အညာေဒသ အလုပ္ၾကမ္းမ်ိဳးစံု လုပ္ခဲ့ဖူးသည္။ မိဘမ်ား ေသဆံုးျပီး အိမ္ေထာင္ပ်က္ခ်ိန္က သူမ တခုတည္းေသာ ပိုင္ဆိုင္မႈမွာ ျမိဳ႔စြန္သံလမ္းေဘး က်ဴးေက်ာ္ေျမေပၚရွိ ေမ်ာတိုင္၊ ဝါးကပ္မိုး၊ ထရံကာ၊ ေျမစိုက္အိမ္အိုေလးသာ ျဖစ္သည္။


စာေရးသူႏွင့္ ေတြ႔ဆံုသိကၽြမ္းရေသာအခ်ိန္တြင္ ဆယ္ႏွစ္ခန္႔ ဇြဲလုံ႔လႏွင့္ ႀကိဳးစားရွာေဖြမႈ၊ ေခၽြတာ စုေဆာင္းတတ္မႈေၾကာင့္ စီးပြားေရး နာလန္ထူစျပဳေနျပီ၊ လက္ထဲမွာ ေငြေၾကး အနည္းငယ္စုေဆာင္းမိ္၍ ေန႔ျပန္တိုး ေပးႏိုင္ေသာ အေျခအေနရွိေနျပီ၊ စာေရးသူသည္ တပည့္မ၏ ၾကမ္းတမ္းလြန္းေသာ ဘဝကို သိရွိရျပီးေနာက္ သားသမီးခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာနာ သနားမိသည္။ 


မိဘမ်ားေသဆံုး၍ အိမ္ေထာင္ပ်က္ေသာအခ်ိန္တြင္ သူမလက္ထဲမွာ ေငြငါးက်ပ္သာ ရွိသည္။ မိန္းမသားငယ္ တဦးအေနျဖင့္ ၾကမ္းတမ္းေသာလူ႔ဘဝ ကႏၲာရႀကီးကို “ေလွခြက္ခ်ည္းက်န္၊ အလံမလွဲ” စတမ္း ဇြဲနပဲႀကီးစြာ ရုန္းကန္ရပ္တည္ႏိုင္သည့္ သူမ၏စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ သတၱိကို မေလးစားဘဲ မေနႏိုင္ျဖစ္ခဲ့သည္။ စာေရးသူ ဖတ္ဖူးေသာ ဆရာႀကီး မင္းသုဝဏ္၏ “ပ်ဥ္းပငုတ္တို”ကဗ်ာကို သတိရမိသည္။ ျမန္မာ့ရုပ္သံမွ ျပသခဲ့ေသာ ဂ်ပန္ဇာတ္ကားမွ အာဂအမ်ိဳးသမီးႀကီး “အိုရွင္”ကိုလည္း ျမင္ေယာင္မိသည္။ သို႔ေသာ္ တပည့္မကား “ပ်ဥ္းမငုတ္တို”ကဗ်ာကိုလည္း ဖတ္ဖူးမည္မထင္။ ဟအိုရွင္”ဇာတ္ကားကိုလည္း ၾကည့္ဖူးမည္ မထင္။


ထို႔ေၾကာင့္ တပည့္မအား ေလးစားမိသည္။ သူမလည္း စာေရးသူအား ဖခင္တဦးလို ေလးစားခင္မင္သည္။ တပည့္မ၏ လူစြမ္းလူစကို အကဲခတ္မိသည္။ ေတာက္မည့္မီးခဲ တရဲရဲ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ သူမကို လက္ရွိအေျခအေနထက္ ပိုမိုတိုးတက္ႀကီးပြားေအာင္ အရင္းအႏွီး မ,တည္ေပးခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္ စာေရးသူမွာ အရင္းအႏွီး ထုတ္ေပးႏိုင္ေသာ အေျခအေနမရွိ။ ေစတနာသာ ရွိသည္။ ေငြအသျပာ မရွိ၊ သည္ေတာ့ စာေရးသူအေနျဖင့္ တပည့္မအား ဘယလိုအကူအညီေပးႏိုင္မလဲ စဥ္းစားၾကည့္မိသည္။


စာေရးသူလည္း ငယ္စဥ္က သူမေလာက္နီးနီး ဆင္းရဲခဲ့ဖူးျပီ။ ဘဝကို ႀကိဳးစား၍ ရုန္းကန္ျပီး တိုးထြက္လာခဲ့ရသည္။ ရတနာသံုးပါးႏွင့္ ပ႒ာန္းတရားေတာ္ျမတ္ႀကီးကိုသာ ဘဝအားေဆးအျဖစ္ စြဲစြဲျမဲျမဲ ဝတ္မပ်က္ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ တပည့္မအား မ,တည္ေပးႏိုင္သည့္ အရင္းအႏွီးမွာ ျမတ္ဗုဒၶ၏ တရားေတာ္မ်ားႏွင့္ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္။


ထို႔ေၾကာင့္ သူမအား ပ႒ာန္းပစၥယနိေဒၵသႏွင့္ ပ႒ာန္းတရားေတာ္ျမတ္ အက်ယ္ငါးအုပ္တြဲကို မွန္ကန္စြာ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္တတ္ေအာင္ ႏႈတ္တက္ခ်၍ သင္ေပးခဲ့သည္။ ပ႒ာန္းတရားေတာ္ျမတ္ ငါးအုပ္ကို ဓမၼလက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးခဲ့သည္။ ရတနာသံုးပါးကို ယံုၾကည္ေလးနက္စြာ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္တတ္ရန္ သြန္သင္ခဲ့သည္။

သူမကလည္း အားကိုးရာမဲ့ဘဝမို႔ စာေရးသူ၏ သြန္သင္မႈကို နာယူ၍ ရတနာသံုးပါးကို ဆည္းကပ္၍ ပ႒ာန္းတရားေတာ္ျမတ္ ပစၥယနိေဒၵသႏွင့္ အက်ယ္ငါးအုပ္တြဲကို အဓိ႒ာန္ျဖင့္ ေန႔စဥ္မျပတ္ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္သည္။
စာေရးသူသည္ တပည့္မႏွင့္ ခြဲခြာခဲ့ျပီး ေလးႏွစ္ေက်ာ္ အဆက္အသြယ္ျပတ္ခဲ့သည္။ ပ႒ာန္းဆက္ေၾကာင့္ ဆရာတပည့္ ျပန္လည္ ဆံုစည္းၾကျပန္သည္။ ျပန္လည္ ဆံုစည္းခ်ိန္တြင္ တပည့္မ၏ အေျခအေနကို ျမင္ေတြ႔ရျပီး စာေရးသူ အံ႔ၾသဝမ္းသာ ျဖစ္မိသည္။ သူ၏မ စီးပြားေရးအေျခအေန အေတာ္ႀကီး တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေနေခ်ျပီ။ သံလမ္းေဘး က်ဴးေက်ာ္ေျမမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ရပ္ကြက္ထဲတြင္ ေပ (၆၀ x ၄၀)ေျမကြက္မွာ သြပ္မိုး ထရံကာ ဇလီသတ္ သံုးပင္ပတ္လည္ သပ္ရပ္ေသာအိမ္ေလး ပိုင္ဆိုင္ေနျပီ။


အိမ္မွာ စတားတီဗီြ၊ ႏွစ္ေပ ရွစ္ေပ စေလာင္းမ်ား၊ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ ေရခဲေသတၱာ သံုးစြဲႏုိင္ျပီ။ လက္ဝတ္လက္စား ျပည့္ျပည့္စံုစံုႏွင့္ ေငြသိန္းတရာေက်ာ္ စုေဆာင္းရင္းႏွီးႏိုင္ျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ ညီမႏွင့္ ေမာင္ေလးမ်ားကိုလည္း သူတို႔ပိုင္ အိမ္ျခံေျမႏွင့္ျဖစ္ေအာင္ ပံ႔ပိုးေပးႏိုင္ခဲ့သည္။ “မနီလာတင့္”ဟူေသာ နာမည္တလံုးျဖင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း မ်ိဳးစံုတို႔ျဖင့္ စီးပြားလမ္းေျဖာင့္ေနျပီျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။


သူမက စာေရးသူအား ပ႒ာန္းတရားေတာ္ျမတ္ကို ေန႔စဥ္ အဓိ႒ာန္ျဖင့္ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ခဲ့ရာမွ လာဘ္လာဘ ပြင့္လန္း၍ စီးပြား အေျခအေန တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းလာခဲ့ပံုႏွင့္ အျခားထူးျခားေသာ ေကာင္းက်ိဳးမ်ား ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ပံုတို႔ကို ဝမ္းသာအားရ ေျပာျပခဲ့ပါသည္။


ပ႒ာန္းတရားေတာ္ျမတ္ ငါးအုပ္တြဲကို ပထမအႀကိမ္ ပူေဇာ္ျပီးခ်ိန္တြင္ ေရႊလက္စြပ္ ငါးမူးသားတကြင္း ေကာက္ရခဲ့ေၾကာင္း၊ ဒုတိယအႀကိမ္ ပူေဇာ္ျပီးေနာက္ ေငြသိန္းတရာေက်ာ္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ရခဲ့ေၾကာင္း၊ တတိယအႀကိမ္ ပူေဇာ္ျပီးခ်ိန္တြင္ ေခ်းထားရာမွ ျပန္မရႏိုင္ေတာ့ဟု အဆံုးခံထားေသာ ေငြက်ပ္ ငါးသိန္းေက်ာ္ကို ေခ်ာေမာစြာ ျပန္ရခဲ့ေၾကာင္း သိရပါသည္။


စာေရးသူသည္ တပည့္မ၏ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈႏွင့္ အက်ိဳးထူးမ်ားကို ၾကားသိျမင္ေတြ႔ရေသာအခါ အတိုင္းမသိ ၾကည္ႏူးဝမ္းသာ ဂုဏ္ယူမိပါသည္။ ျမတ္ဗုဒၶႏွင့္ ပ႒ာန္းတရားေတာ္ျမတ္ႀကီးအား ရည္စူး၍ ရွိခိုးပူေဇာ္မိပါသည္။


လူအမ်ားစုသည္ စားဝတ္ေနေရး ဟူေသာ လူမႈေရးဒုကၡမ်ိဳးစံုကို နိစၥဓူဝ ေတြ႔ႀကံဳရင္ဆင္ ေျဖရွင္းေနၾကရပါသည္။ ဒုကၡအခက္အခဲ ေတြ႔ႀကံဳေသာအခ်ိန္တြင္မွ အားကိုးရာ ရွာျပီး ေငြကုန္ေၾကးက်မ်ားစြာခံ၍ ယၾတာအမ်ိဳးမ်ိဳး ေကာင္းႏိုးရာရာ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိၾကသည္။


ေဘးဒုကၡႀကံဳမွ ယၾတာေခ်မည့္အစား ျမတ္ဗုဒၶ၏ ပ႒ာန္းတရားေတာ္ျမတ္ကို ယံုၾကည္အားထား၍ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ျခင္းျဖင့္ မိမိတို႔ ေတြ႔ႀကံဳရမည့္ အခက္အခဲ ဘဝရင္ေမာစရာမ်ားကို ႀကိဳတင္ကာကြယ္ႏိုင္ၾကျပီး စီးပြားတိုးတက္ ေအာင္ျမင္ျခင္း အက်ိဳးထူးမ်ား ရႏိုင္ပါေၾကာင္း အၾကံျပဳလိုပါသည္။

ျမတ္ဗုဒၶ၏ ပ႒ာန္းတရားေတာ္ျမတ္ႀကီးကား ေလာကီေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာကိုသာမက ဗုဒၶဘာသာဝင္တိုင္း အိုနာေသဒုကၡေဘးႀကီးမွ ကင္းေဝးရာ ျမတ္နိဗၺာန္တိုင္ေအာင္ ေကာင္းက်ိဳးေပးႏိုင္ေၾကာင္း ထင္ရွားလွပါသည္။ 

သုိ႔ေၾကာင့္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံအႏွံ႔အျပားတြင္ ႏွစ္စဥ္ ပ႒ာန္းတရားပြဲမ်ားက်င္းပ၍ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္မ်ားက ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ေပးေနၾကသည္ မဟုတ္ပါလား။
သို႔ပါ၍ နကၡတၱေရာင္ျခည္ စာဖတ္ပရိသတ္ႀကီးအေနျဖင့္ ျမတ္ဗုဒၶႏွင့္ တရားဂုဏ္ေတာ္မ်ားကို စူးစူးစိုက္စုိက္ အာရံုျပဳလ်က္ ပ႒ာန္းတရားေတာ္ျမတ္ ပစၥယနိေဒၵသႏွင့္ အက်ယ္ကိုပါ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ျခင္းျဖင့္
ေလာကီ ေလာကုတၱရာ ႏွစ္ျဖာ ေကာင္းက်ိဳးမ်ား ရရွိႏိုင္ၾကေစျခင္းငွါ ေမတၱာျဖင့္ တင္ျပလိုက္ပါသည္။


ခ်စ္စံျဖိဳး
(နကၡတၱ ၂၀၀၇-၄)