ရဟန္းတို႔-ဤတရားငါးမ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စံုသူသည္ သူနာကို ျပဳစုရန္ မထိုက္တန္။
အဘယ္ငါးမ်ိဳးတို႔နည္းဟူမူ-
၁။ ေဆး၀ါးႏွင့္ပတ္သက္၍ နားမလည္။
၂။ ေရာဂါႏွင့္ သင့္-မသင့္ကို မသိ။
၃။ ေမတၱာစိတ္ မရွိဘဲ လာဘ္ကိုငဲ့၍ ျပဳစု၏။
၄။ သူနာ၏ အညစ္အေၾကးစသည္ကို ရြံရွာစက္ဆုပ္၏။
၅။ အခါအားေလ်ာ္စြာ သူနာကို တရားစကားျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္အားေပးမႈ မရွိ။
ရဟန္းတို႔-ဤတရားငါးမ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာသူနာျပဳသည္ သူနာကိုျပဳစုရန္ မထိုက္။
ရဟန္းတို႔-ဤတရားငါးမ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စံုသူသည္ သူနာကို ျပဳစုရန္ ထိုက္တန္၏။
အဘယ္ငါးမ်ိဳးတို႔နည္းဟူမူ-
၁။ ေဆး၀ါးႏွင့္ပတ္သက္၍ နားလည္၏။
၂။ ေရာဂါႏွင့္ သင့္-မသင့္ကို သိ၏။
၃။ ေမတၱာစိတ္ျဖင့္ လာဘ္ကိုမငဲ့ဘဲ ျပဳစု၏။
၄။ သူနာ၏ အညစ္အေၾကးစသည္ကို မစက္ဆုပ္။
၅။ အခါအားေလ်ာ္စြာ သူနာကို တရားစကားျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္အားေပး၏။
ရဟန္းတို႔ ဤတရားငါးမ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာသူနာျပဳသည္ သူနာကိုျပဳစုရန္ ထိုက္တန္၏။
ဟု-မိန္႔ေတာ္မူ၏။
( အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္ ဂိလာန၀ဂ္၊ ဒုတိယဥပ႒ာကသုတ္ )
No comments:
Post a Comment