ေလးအသေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္း

==================
"အသေခ်ၤ" ဆိုတာ "မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ မ်ားျပားေသာ" လို႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။
(မေရမတြက္ႏိုင္ဘူးလည္း ဆိုေသးတယ္။ "ေလးအသေခၤ်နဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္း" လို႔ ဘာလို႔မ်ား ေျပာၾကပါလိမ့္လို႔လည္း 'အေတြးတစ္စ' ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။)

တစ္နည္းေျပာရရင္ အသေခ်ၤ = '၁ ေနာက္' တြင္ "သုညေပါင္း (၁၄ဝ) လံုး" ရွိတယ္လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။

ေလးအသေခ်ၤေရတြက္ပံုကေတာ့...


(၁) "ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရား" ပြင့္ေတာ္မူတဲ့ 'ဝရကမၻာ' = (ဘုရား-၄ဆူ ပြင့္တဲ့ကမၻာ) ကုန္ဆံုးသြားၿပီးေနာက္ 'မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ မ်ားျပားတဲ့ ကမၻာေပါင္းမ်ားစြာ' ဘုရားမပြင့္လို႔ "သုညကမၻာအသေခ်ၤ" ၾကာသြားပါတယ္။ အဲဒါကို 'ေသလ အသေခၤ်' လို႔ ေခၚပါတယ္။

(၂) အဲဒီေနာက္ ... "ေကာ႑ညဘုရား" ပြင့္ေတာ္မူတဲ့ 'သာရကမၻာ' = (ဘုရားတစ္ဆူသာ ပြင့္တဲ့ကမၻာ) ကုန္ဆံုးသြားၿပီးေနာက္ သုညကမၻာ အသေခ်ၤ ၾကာသြားျပန္ပါတယ္။ အဲဒါကို 'ဘာသ အသေခၤ်' လို႔ ေခၚပါတယ္။

(၃) အဲဒီေနာက္ ... "မဂၤလဘုရား၊ သုမနဘုရား၊ ေရဝတဘုရား၊ ေသာဘိတဘုရား" ဆိုတဲ့ 'ဘုရားေလးဆူပြင့္' တဲ့ ဝရကမၻာေပၚထြန္း ကုန္ဆံုးၿပီးေနာက္ သုညကမၻာအသေခ်ၤ ၾကာသြားျပန္ပါတယ္။ အဲဒါကို 'ေဇယ်အသေခၤ်' လို႔ ေခၚပါတယ္။

(၄) အဲဒီေနာက္ ... "အေနာမဒႆီဘုရား၊ ပဒုမဘုရား နဲ႔ နာရဒဘုရား" ဆိုတဲ့ "ဘုရားသံုးဆူပြင့္" တဲ့ 'သာရမ႑ကမၻာ' ေပၚထြန္း ကုန္ဆံုးၿပီးေနာက္ သုညကမၻာ အသေခ်ၤၾကာသြားျပန္ပါတယ္။ အဲဒါကို '႐ုစိယအသေခၤ်'လို႔ ေခၚပါတယ္။

အဲဒီလို "ေသလ၊ ဘာသ၊ ေဇယ် နဲ႔ ႐ုစိယ" လို႔ေခၚတဲ့ ကမၱာေပါင္း 'ေလးအသေခ်ၤ' အတြင္းမွာ "ဘုရားေပါင္း (၁၂)ဆူ" ပြင့္သြားပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ "ပဒုမုတၱရဘုရား တစ္ဆူ" သာ ပြင့္တဲ့ သာရကမၻာ ေပၚထြန္းၿပီး..
ယခု "ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား" ပြင့္ရာ "ဘဒၵကမၻာ" = (ဘုရားငါးဆူ ပြင့္တဲ့ကမၻာ) ထိ "ကမၱာေပါင္း တစ္သိန္း" ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီ ကမၱာေပါင္း တစ္သိန္းအတြင္းမွာေတာ့ "ဘုရားေပါင္း (၁၆)ဆူ" ပြင့္ေတာ္ မူခဲ့ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔... "ေလးအသေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္း" အတြင္းမွာ "ဘုရားေပါင္း (၂၈)ဆူ" သာ ပြင့္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

'ဘုရားပြင့္ရာ ကမၻာတစ္ခု' ေပၚထြန္းလာၿပီးေနာက္ 'သုညကမၻာေပါင္း တေမ့တေမာ မ်ားစြာ' ျဖစ္ၿပီးမွ 'ဘုရားပြင့္ရာ ကမၻာ' တစ္ခုေပၚ။
အဲဒီေနာက္ တစ္ခါ သုညကမၻာေတြ တေမ့တေမာ မ်ားစြာျပန္ျဖစ္..........

ေတြးၾကည့္ရတာနဲ႔တင္ "နက္႐ိႈင္းတဲ့ အေမွာင္ထုႀကီးထဲမွာ ဦးတည္ရာမဲ့ အသက္လုၿပီး ေျပးလႊားေနရ" သလို "ေမာပန္းၿပီး ေၾကာက္စရာေကာင္း" လွပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ ဘုရားရွင္နဲ႔ "တိုက္ရိုက္မႀကံဳ" ေပမယ့္ "ဘုရားသာသနာ" နဲ႔ ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ ႀကံဳေနခိုက္မို႔ ရခဲလွတဲ့ "ဒုလႅဘတရား" ေတြနဲ႔လည္း ကိုက္ညီေနတုန္း အေမွာင္လမ္းက စြမ္းသေလာက္ "ရုန္းထြက္"၊ "အလင္းတစ္ခ်က္နဲ႔ သံသရာမွာ ေထာက္မတ္မႈ" ရေအာင္ "အပ်င္းမဖက္ ၀ီရိယစြက္ရင္း ႀကိဳးစားၾကဖို႔" တုိက္တြန္း လုိက္ရပါတယ္ .. ခင္ဗ်ာ...